Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 12 maja 2017r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący: SSR Grzegorz Olejarczyk

Protokolant: sekr. sądowy Agnieszka Nowicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 maja 2017r. w K.

sprawy z powództwa małoletniej J. P. reprezentowanej przez S. P.

przeciwko K. P.

o podwyższenie alimentów

I.  Oddala powództwo.

II.  Koszty postępowania między stronami wzajemnie znosi.

SSR Grzegorz Olejarczyk

UZASADNIENIE

S. P. działając w imieniu małoletniej powódki J. P. wniosła o podwyższenie alimentów od pozwanego K. P. z kwoty 500 zł miesięcznie na kwotę 1200 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu pozwu podała, że uzasadnione potrzeby małoletniej powódki od czasu ustalenia alimentów w 2015 roku wzrosły. Małoletnia obecnie ma 14 lat i rozpoczęła naukę w drugiej klasie gimnazjum w K., w klasie o profilu sportowym. Matka małoletniej powódki ponosi wydatki związane z zakupem odzieży i obuwia sportowego dla córki, które wynoszą 300 zł miesięcznie. Małoletnia uczęszcza także na zajęcia pływackie i dodatkowo korzysta z korepetycji z języka angielskiego, co wiąże się z licznymi wydatkami. Podniosła jednocześnie, że małoletnia jest w okresie dojrzewania co przekłada się na większe wydatki związane z zakupem środków do higieny osobistej. Dodatkowo małoletnia wyjeżdża na organizowane przez szkołę wycieczki zagraniczne np. na wymianę młodzieżową do Niemiec oraz kolonie letnie, które w całości finansuje jej matka. Koszty utrzymania małoletniej powódki określiła na kwotę ok. 2000 zł miesięcznie. Wskazała, że pozwany posiada stałe dochody, otrzymuje z zakładu pracy tzw. „wczasy pod gruszą” i dodatkowe roczne wynagrodzenie oraz korzysta co roku z ulgi prorodzinnej przy rozliczeniu PIT. Pozwany zamieszkuje wspólnie z małżonką w domu o powierzchni ok. 180 m ², którego wartość oceniła na ok. 300 tyś. zł. Ponadto pozwany od 2015r. nie utrzymuje kontaktów z córką (k. 2-6).

Pozwany K. P. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew podał, że od czasu ustalenia wysokości alimentów tj. od stycznia 2015r. nie zwiększyły się potrzeby małoletniej powódki ani jego możliwości zarobkowe w zakresie przyczyniania się do zaspokajania potrzeb córki. Zdaniem pozwanego, alimenty w wysokości 500 zł miesięcznie są wystarczającą i maksymalną kwotą jaką pozwany jest w stanie łożyć na utrzymanie córki. Rozwój pasji i zainteresowań małoletniej jest możliwy również przy obecnej wysokości alimentów. Wskazał, że małoletnia będąc uczennicą klasy sportowej otrzymuje bezpłatnie ze szkoły obiady oraz wyposażenie niezbędne do treningów tj. bluzy, dresy stroje itp. Rodzice muszą pokryć jedynie koszty zakupu butów na halę, których koszt wynosi ok. 50 zł. Zajęcia pływackie, na które uczęszcza córka, również nie stanowią wygórowanego nakładu finansowego. Dochód pozwanego nie uległ zmianie, pomniejszony o świadczenia na rzecz córki, ledwo starcza mu na zapewnienie sobie i małżonce przeciętnego standardu życia. Pozwany nie posiada dodatkowego źródła dochodu. Firma, w której jest zatrudniony nie wypłacała świadczeń w postaci tzw. „trzynastek”. Natomiast matka małoletniej powódki z powodzeniem prowadzi własną działalność gospodarczą, pozwalającą jej na zakup cennych nieruchomości oraz samochodów (k. 51-56)

Sąd ustalił, co następuje:

Ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Kętrzynie w dniu 23 stycznia 2015r. w sprawie III RC 430/14 pozwany zobowiązał się płacić tytułem podwyższonych alimentów na rzecz małoletniej J. P. kwotę 500 zł miesięcznie w miejsce alimentów ustalonych wyrokiem Sądu okręgowego w Olsztynie w sprawie VI RC 1671/11 z dnia 3 kwietnia 2012r. poczynając od 23 stycznia 2015r. (k. 81 akt III RC 430/14).

S. P. zamieszkuje w K. i częściowo wspólnie z konkubentem w W.. Prowadzi działalność gospodarczą w zakresie windykacji należności, z tego tytułu osiąga dochód w wysokości 2000 zł miesięcznie. W czasie orzekania w niniejszej sprawie podnosiła kwalifikacje, przygotowywała się do pełnienia funkcji trenera windykacji mienia (zeznania matki małoletniej powódki k. 107).

Pozwany zamieszkuje wspólnie z żoną A. P. w K.. Jest zatrudniony na stanowisku operatora wprowadzania danych w firmie (...) sp. z o.o. w K., gdzie zarabia 2602,27 zł netto miesięcznie (zaświadczenie o zarobkach k. 118, rozliczenie PIT za 2015r i 2016r., k. 119-122, 157-164). Spłaca kredyt hipoteczny zaciągnięty na budowę domu, jeszcze w czasie związku małżeńskiego z matką małoletniej powódki. Rata kredytu wynosi ok. 1260 zł miesięcznie (kserokopia potwierdzenia spłaty kredytu k. 58,76). Żona pozwanego A. P. pracuje dorywczo w firmie (...) sp. z.o.o w G., pracując na 1/40 etatu, zarabia ok. 40 zł miesięcznie (kserokopia potwierdzenia przelewu k. 69, rozliczenie PIT za 2016r., k. 166-169). Dodatkowo i opiekuje się chorą babcią, która mieszka w G. (zeznania pozwanego k. 108, 146v).

Małoletnia J. P. w czasie orzekania w niniejszej sprawie miała ukończone 14 lat. Gdy matka wyjeżdża do W. do swojego konkubenta (przeciętnie dzieli czas po połowie) zamieszkuje u babki macierzystej w K., która w tym czasie ponosi koszty jej utrzymania. Była uczennicą drugiej klasy gimnazjum w K. o profilu sportowym. Dodatkowo uczęszczała na zajęcia pływacie oraz korepetycje z j. angielskiego.

Sąd zważył, co następuje :

Podstawą powództwa określonego w art. 138 krio może być tylko taka zmiana stosunków, która nastąpiła nie wcześniej niż po wydaniu prawomocnego wyroku zasądzającego alimenty i jest na tyle istotna, że wpływa na wysokość zasadzonych alimentów. Dla stwierdzenia czy nastąpiła zmiana stosunków w rozumieniu powyższego przepisu należy brać pod uwagę czy istniejące warunki i okoliczności mają charakter trwały, dotyczą okoliczności zasadniczych i wyczerpują te przesłanki, które w istotny sposób wpływają na istnienie i zakres obowiązku alimentacyjnego. Zmiana orzeczenia dopuszczalna jest tylko w razie zmiany stosunków zaistniałej po jego wydaniu, a jej ustalenie następuje przez porównanie stosunków obecnych z warunkami i okolicznościami poprzednio istniejącymi. (por. Komentarz do art. 138 krio, wydanie 5, Gromek 2016r., Legalis).

Dokonując analizy zgromadzonego w niniejszej sprawie materiału dowodowego Sąd uznał, iż powództwo o podwyższenie alimentów nie zasługiwało na uwzględnienie.

Oceniając sytuację majątkową pozwanego, Sąd stwierdził, iż jego możliwości zarobkowe nie uległy zmianie od czasu ustalenia alimentów w 2015r. Pozwany nadal pracuje u tego samego pracodawcy, na tym samym stanowisku pracy i osiąga dochody w granicach 2600 zł netto miesięcznie. Ponadto pozwany nadal spłaca zaciągnięty jeszcze w trakcie małżeństwa z matką małoletniej powódki kredyt hipoteczny, którego rata wynosi ok.1250 zł miesięcznie oraz ponosi koszty własnego utrzymania. Dokonując wyliczenia jego stałych wydatków stwierdzić zatem należy, że po opłaceniu raty kredytu, bieżących rachunków i alimentów na córkę pozwanemu pozostaje kwota ok. 500 zł na własne utrzymanie. Podkreślić również należy, iż obecna żona pozwanego powinna dołożyć się do kosztów zużytej energii, wody, gazu, mediów ect., ale spłata kredytu hipotecznego obciąża wyłącznie pozwanego, do którego należy ten dom. Taka sytuacja miała miejsce również w toku poprzedniej sprawy alimentacyjnej. Bezspornym jest, że po opłaceniu raty kredytu oraz zasądzonych alimentów oraz połowy kosztów w/w mediów pozwany winien mieć także zapewnione środki związane z własnym bieżącym utrzymaniem, a wiec wyżywieniem oraz ubraniem, czy innymi codziennymi potrzebami. Uwzględnienie żądania alimentacyjnego pozbawi pozwanego możliwości bieżącego utrzymania.

Analizując natomiast sytuację drugiego rodzica dziecka dostrzec należy, iż obecnie sytuacja majątkowa i możliwości zarobkowe matki małoletniej powódki uległy poprawie. W czasie orzekania w zakresie alimentów tj. w 2015r. S. P. była osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku (zaświadczenie k. 6 akt III RC 430/14) i pobierała świadczenia z pomocy społecznej (kserokopia decyzji k. 78-79 akt III RC 430/14). Natomiast w czasie orzekania w niniejszej sprawie prowadziła działalność gospodarczą. Swój dochód określiła na 2000 zł miesięcznie (k 107), a nawet 3000 zł (k 146). Podnosiła swoje kwalifikacje w zakresie uzyskania uprawnień trenera windykacji mienia i w takim charakterze pomaga swojemu konkubentowi za kwotę 2000 zł brutto (k 146). Sama szkoli się w charakterze couch’a – trenera personalnego z zakresu windykacji i przeznaczała na ukończenie tego kursu na kwotę 1500 zł miesięcznie. Szkolenie zakończy w czerwcu 2017r (k 107) i od lipca nie będzie ponosiła tego kosztu (k 170v). Podała, że po uzyskaniu uprawnień w tym kierunku będzie miała możliwość większych zarobków. Na rozprawie w dniu 12.05.2017r (k 170) dodała, iż już nagrała swoje pierwsze szkolenie jako trener personalny i liczy, że trening online jaki przeprowadzi da jej dodatkowy dochód. Dodatkowo na ten temat napisała książkę – jeszcze nie została wydana, ale otrzyma za każdy sprzedany egzemplarz 20 zł (k 170v). Ponadto, w codziennym utrzymaniu wspiera ją konkubent. To finansowe wsparcie jest zauważalne w sposób oczywisty. Istnieje bowiem dysproporcja między podawanymi przez matkę dziecka dochodami, a stopą życiową na jakiej żyje – należy wspomnieć o wycieczkach zagranicznych matki, częstymi wyjazdami, a nawet podkreślić trzeba koszty jakie ponosi kursując często między miejscem zamieszkania oraz pracy w W. oraz miejscem pobytu córki w K. (podała, że jest po połowie w W. i K. – k 170v).

Zatem przyjąć należy, iż stosunkowo wysoka stopa życiowa matki dziecka nie wynika z jej dochodu, lecz z pomocy materialnej partnera życiowego, którego dochód nie był poddany analizie w niniejszym postępowaniu dowodowym, gdyż nie jest on osobą zobowiązaną do alimentacji wobec dziecka. Posiadanie majętnego konkubenta może bowiem przekładać się na wyższy poziom życia matki dziecka, lecz nie może być podstawą żądania wyrównania do tej podwyższonej stopy życiowej - także dla jej dziecka poprzez podwyższenie alimentów od ojca dziecka.

Oceniając dochód matki dziecka (2000 zł – 3000 zł), przy założeniu, iż nie korzysta ze wsparcia konkubenta można przyjąć, iż obydwoje rodzice osiągają podobne dochody, a nawet ze wskazaniem, iż S. P. zarabia więcej od byłego męża i ma także perspektywy by te dochody jeszcze pomnażać. Warte podkreślenia, iż mał. J. P. na stałe mieszka u babci i przez pół miesiąca jest utrzymywana przez babcię macierzystą, która nie żąda od matki dziecka za to utrzymanie pieniędzy (k 170v). Zatem otrzymywane od pozwanego alimenty płatne miesięcznie de facto przez okres połowy miesiąca nie są wykorzystywane na potrzeby dziecka. Z powyższych powodów matka małoletniej powódki może sobie pozwolić na wydatki wyższego rzędu jak np. opłacenie dziecku wycieczek zagranicznych, które mają charakter dobrowolny. J. P. korzysta z wycieczek zagranicznych organizowanych przez szkołę i kolonii letnich np. do Niemiec, L. czy Hiszpanii, których koszt wahał się w granicach kilkuset złotych (kserokopie dowodów wpłat k. 11-15, kserokopia umowy k. 10). Bezspornym jest, iż takie potrzeby się spełnia dopiero przy zapewnieniu potrzeb podstawowych jak wyżywienie, odzież, stałe opłaty.

W powyższych okolicznościach nie sposób uznać, iż doszło do wypełnienia dyspozycji art. 138 kro. Od daty orzekania w zakresie alimentów w poprzedniej sprawie tj. od stycznia 2015r. niewątpliwie zmieniły się co prawda potrzeby małoletniej powódki, jednak głównie związane jest to wyżej opisanym wzrostem stopy życiowej matki, aniżeli ze wzrostem potrzeb dziecka, czy też ze wzrostem możliwości zarobkowych pozwanego (art. 135 kro).

Zdaniem Sądu, obecna sytuacja pozwanego pozwala mu płacić alimenty jedynie w dotychczasowej wysokości, wykorzystując maksimum możliwości zarobkowych. Sąd, dał wiarę zeznaniom powołanego w sprawie świadka E. P. i również na nich oparł stan faktyczny w sprawie. Powołany świadek przedstawił Sądowi obraz sytuacji majątkowej i możliwości zarobkowych pozwanego. Pozwany pracując w K. tj. na terenie o 30% poziomie bezrobocia otrzymuje stosunkowo wysokie wynagrodzenie. Swoją pracę wykonuje od wielu lat i nie ma perspektyw na otrzymywanie podwyżek, czy też znalezienie na tym terenie lepiej płatnej pracy. Sąd uznał za wiarygodne tłumaczenia pozwanego, iż nie ma on możliwości dorobienia do pensji, chociażby pracując w wyuczonym zawodzie mechanika, skoro nigdy nie pracował w wyuczonym zawodzie (k 146v).

Na marginesie wskazać należy, iż rodzice pozwanego podobnie jak i babka macierzysta małoletniej powódki także wspierają dziecko finansowo. W czasie odwiedzin dziadek ojczysty organizuje jej lekcje rysunku i malowania, zapewnia przy tym wszystkie niezbędne do tego przybory. Małoletnia może liczyć także na wsparcie finansowe ze strony dziadków ojczystych, którzy niejednokrotnie kupowali jej odzież, obuwie. Dlatego, też S. P. w pewnym stopniu, poprzez wsparcie ze strony własnej matki w opiece nad córką i wsparciu rodziców pozwanego ponosi mniejsze koszty utrzymania córki.

Mając powyższe okoliczności na względzie Sąd uznał, iż powództwo jest w całości niezasadne.

Na marginesie można dodać, iż S. P. na rozprawie (k 108) domagała się także zwrotu kwoty 3000 zł za zamontowaną w domu pozwanego szafę znajdującą się w pokoju dziecka, która została zrobiona za pieniądze otrzymane przez córkę w dniu I komunii św. Należy zauważyć, iż kwestia ta nie może być przedmiotem orzeczenia w sprawie o alimenty, chyba, że strony by to uzgodniły w ramach ugody sądowej, o czym sąd strony informował. Kwestia zwrotu wydatków na tą szafę nie jest bowiem przedmiotem stałych i powtarzających się świadczeń pozwanego na bieżące utrzymanie córki stron. Podobnie sprawą alimentacyjną nie są wielokrotnie podnoszone przez S. P. zarzuty braku rozliczenia finansowego przez pozwanego po podziale majątku małżeńskiego po ich rozwodzie w postaci m.in. zwolnienia S. P. z kredytu hipotecznego na dom pozwanego. Powyższe okoliczności świadczą, iż matka małoletniej wszczynając postępowanie w sprawie o alimenty miała na celu także wywarcie wpływu na pozwanego również w jej osobistych sprawach majątkowych.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, Sąd powództwo oddalił jako niezasadne w całości.

O kosztach orzeczono zgodnie z dyspozycją art. 102 kpc.

SSR Grzegorz Olejarczyk