Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 15 września 2017r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący: SSR Grzegorz Olejarczyk

Protokolant: sekr. sądowy. Agnieszka Nowicka

po rozpoznaniu w dniu 15 września 2017r. w Kętrzynie sprawy

z powództwa A. S.

przeciwko A. P.

o obniżenie obowiązku alimentacyjnego

I.  Obniża obowiązek alimentacyjny powoda A. S.
na rzecz A. P. ustalony ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Kętrzynie w dniu 30.10.2015r.
w sprawie III RC 325/15 z kwoty 750 złotych do kwoty 400 (czterysta) złotych miesięcznie przy zachowaniu dotychczasowych warunków i terminów płatności poczynając od 5.05.2017r.

II.  Nie obciąża pozwanej kosztami sądowymi.

III.  Koszty procesu wzajemnie znosi.

SSR Grzegorz Olejarczyk

UZASADNIENIE

A. S. wniósł o uchylenie obowiązku alimentacyjnego wobec pozwanej A. P. z kwocie 750 zł miesięcznie, poczynając od dnia 15 marca 2017r. Jednocześnie domagał się zabezpieczenia powództwa poprzez obniżenie alimentów na czas trwania postępowania do kwoty 50 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu pozwu podał, że choruje na miażdżycę tętnic kończyn dolnych, przewlekłe niedokrwienie prawej kończyny dolnej, cukrzycę insulinozależną oraz zapalenie tkanki podskórnej palca ręki i stopy. W maju 2016r. przeszedł zabieg amputacji lewej kończyny dolnej na poziomie uda, natomiast we wrześniu 2016r. zabieg poszerzenia tętnic kończyny dolnej. Stan jego zdrowia spowodował konieczność zamknięcia działalności gospodarczej z dniem 31 grudnia 2016r. Obecnie pozostaje na utrzymaniu rodziny. Pobiera zasiłek opiekuńczy w wysokości 153 zł, odmówiono przyznania mu zasiłku chorobowego. Nie otrzymuje również renty, wniosek o przyznanie tego świadczenia jest rozpoznawany przez organ rentowy. Prawdopodobnie w najbliższej przyszłości powód przejdzie zabieg amputacji prawej kończyny dolnej, jego rokowania są negatywne. Z powyższych względów nie jest w stanie wywiązywać się z obowiązku alimentacyjnego wobec pozwanej w kwocie 750 zł miesięcznie. (k. 2-3)

Na rozprawie w dniu 15 września 2017r. A. S. zmodyfikował powództwo i ostatecznie domagał się o obniżenia alimentów na rzecz pozwanej z kwoty 750 zł do kwoty 400 zł miesięcznie (k. 92v).

A. P. w odpowiedzi na pozew domagała się oddalenia powództwa oraz oddalenia wniosku o udzielenie zabezpieczenia.

W uzasadnieniu podała, że kontynuuje naukę na drugim roku studiów stacjonarnych na kierunku zarządzanie na Uniwersytecie G.. Miesięczny koszt własnego utrzymania określiła na kwotę 1600 zł, na co składa się: opłata za wynajem mieszkania w wysokości 650 zł, książki i pomoce naukowe 70 zł, wyżywienie 450 zł, odzież, obuwie i środki czystości 200 zł, bilet miesięczny 52 zł, telefon 60 zł i koszty dojazdu do domu 120 zł. Z uwagi na to, że studiuje dziennie nie możliwości podjęcia pracy. Dorabia jedynie w okresie letnim. Podała, że matka pozwanej pracuje na ½ etatu jako księgowa w Gminnym Ośrodku (...) w B., gdzie zarabia 1287,60 zł miesięcznie. Większość swojego dochodu matka przeznacza na utrzymanie pozwanej. Natomiast sytuacja majątkowa powoda pozwala mu płacić alimenty w obecnej wysokości. Powód bowiem ukrywa faktyczne dochody. Sklepy, które prowadził powód nadal istnieją, z tym, że ich właścicielką jest jego obecna partnerka J. G.. Dalsze prowadzenie działalności uniemożliwiłoby powodowi staranie się o rentę (k. 24-29).

Sąd ustalił, co następuje:

W sprawie III RC 325/15 w dniu 30 października 2015r. przed Sądem Rejonowym w Kętrzynie strony zawarły ugodę, w której powód A. S. zobowiązał się płacić na rzecz pozwanej A. P. tytułem podwyższonych alimentów kwotę 750 zł miesięcznie w miejsce alimentów w kwocie 550 zł ustalonych w sprawie III RC 367/12 (k. 56 akt III RC 325/15).

A. S. zamieszkuje w S., prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe. Z dniem 31 grudnia 2016r. zakończył prowadzenie działalności gospodarczej. Utrzymuje się z renty w wysokości 1581,70 zł miesięcznie. Z uwagi na pogarszający się stan zdrowia nie ma możliwości podjęcia pracy. Choruje na cukrzycę, od 17 lat przyjmuje insulinę Za mieszkanie w okresie letnim płaci ok. 200-250 zł miesięcznie. W okresie jesienno- zimowym opłaty są wyższe. Na leki przeznacza ok 400-460 zł miesięcznie. Z uwagi na chorobę wymaga stosowania odpowiedniej diety W bieżącym utrzymaniu pomagają mu synowie i była pracownica J. G., która przejęła prowadzoną przez niego działalność gospodarczą (zeznania powoda k. 91v).

A. P. studiuje dziennie na kierunku zarządzanie na Uniwersytecie w G.. Koszt własnego utrzymania określiła na kwotę 1600zł miesięcznie. Podejmuje prace dorywcze w niepełnym wymiarze czasu pracy. Od października 2017r. podejmie pracę w galerii handlowej jako animator zabaw dla dzieci. Jest w stanie zarobić 700 zł miesięcznie (zeznania pozwanej k. 92).

Postanowieniem z dnia 19 czerwca 2017r. w sprawie III RC 107/17 Sąd Rejonowy w Kętrzynie udzielił zabezpieczenia na czas trwania postępowania w ten sposób, że obniżył wysokość obowiązku alimentacyjnego świadczonego przez A. S. na rzecz A. P. na podstawie ugody zawartej w sprawie III RC 325/15 z kwoty 750 zł miesięcznie do kwoty 500 zł miesięcznie (k. 45).

Sąd zważył, co następuje:

Rodzice są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania (art. 133 kro).

Zgodnie z art. 138 krio w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Zmiany te dotyczyć mogą zakresu potrzeb uprawnionego jak i możliwości zobowiązanego. Jednakże zakres obowiązku alimentacyjnego nigdy nie może przekroczyć możliwości zarobkowych osoby zobowiązanej, ani też usprawiedliwionych potrzeb osoby uprawnionej do alimentów.

Z powyższego wynika, że rozstrzygnięcie o żądaniu opartym na podstawie art. 138 kro wymaga porównania stanu istniejącego w dacie wydania orzeczenia zasądzającego alimenty ze stanem istniejącym.

Z całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie wynika, że od czasu ustalenia alimentów w 2015r. zaszły zmiany w zakresie możliwości zarobkowych i majątkowych powoda. Jednocześnie zmieniła się sytuacja majątkowa pozwanej.

Podnieść należy, że w 2015r. powód był aktywny zawodowo, prowadził sklep spożywczo-przemysłowy w W. i zatrudniał czterech prawników. Powyższa działalność prosperowała i przynosiła dochody (zeznania powoda k. 54v akt III RC 325/15). Natomiast pozwana rozpoczynała naukę na studiach dziennych w G.. Wówczas alimenty od powoda na rzecz pozwanej zostały ustalone na kwotę 750 zł miesięcznie.

Aktualnie sytuacja majątkowa powoda znacząco zmieniła się. Z końcem 2016r. powód zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej i obecnie utrzymuje się z renty w wysokości 1581,70 zł miesięcznie. Z uwagi na pogarszający się stan zdrowia nie ma możliwości podjęcia jakiejkolwiek pracy. Jednocześnie zauważyć należy, że w maju 2016r. powód przeszedł zabieg amputacji lewej kończyny dolnej na poziomie uda, a we wrześniu 2016r. zabieg poszerzenia tętnic prawej kończyny dolnej. Na leki wydatkuje 400-460 zł miesięcznie. W bieżącym utrzymaniu pomagają mu synowie oraz była pracownica J. G. (zeznania powoda k. 91v).

Natomiast pozwana nadal kontynuuje naukę na studiach dziennych w G., aktualnie jest na drugim roku studiów. Za wynajem mieszkania w G. płaci 700 zł miesięcznie. Ponadto pozwana podejmuje prace dorywcze, pracowała w sklepie odzieżowym, podejmowała pracę na ½ etatu w sklepie torebkami i jest w stanie zarobić 700 zł miesięcznie. Od października 2017r. podejmie pracę jako animator zabaw dla dzieci także na ½ etatu. Podała, że jest w stanie samodzielnie zapłacić za wynajem mieszkania (zeznania pozwanej k. 92). Dodatkowo w bieżącym utrzymaniu wspomaga ją matka oraz dalsza rodzina.

Zdaniem Sądu, obowiązek alimentacyjny powoda wobec pozwanej winien kształtować się w rozmiarach odpowiadającym jego sytuacji majątkowej, które są niewątpliwie ograniczone, zaś alimenty w wysokości 400 zł miesięcznie zabezpieczą niezbędne usprawiedliwione potrzeby pozwanej.

Skoro powód aktualnie utrzymuje się z renty w wysokości ok. 1500 zł miesięcznie, jest inwalidą, który nie ma możliwości podjęcia jakiejkolwiek pracy, sam wymaga pomocy ze strony innych osób, zatem nie jest w stanie w dalszym ciągu łożyć na utrzymanie pozwanej alimentów w wysokości 750 zł miesięcznie.

Dodatkowo należy stwierdzić, że obowiązek alimentacyjny obciąża oboje rodziców, którzy winni łożyć na utrzymanie dziecka wedle własnych możliwości majątkowych. Dlatego pozwana jako osoba pełnoletnia wreszcie winna sama dysponować swoimi alimentami, a nie oczekiwać, aż jej matka przeleje pieniądze pochodzące z alimentów ze swego konta. Jak ponadto wynika ze słów pozwanej nie otrzymuje od matki pełnej kwoty alimentów, gdyż są to kwoty 500-700 zł. Matka ma przekazywać od siebie jeszcze 400 zł (k 92 przedostatni akapit). Wynika z tego, iż pozwana otrzymując od obydwojga rodziców po 400 zł miesięcznie oraz pracując sama za 700 zł miesięcznie jest w stanie utrzymać się na studiach w G..

Sąd dał wiarę zeznaniom powołanych świadków: J. G. i B. P. i również na nich oparł stan faktyczny w sprawie. Powołani świadkowie przedstawili obraz sytuacji majątkowej i możliwości zarobkowych stron. Nie potwierdziły się hipotezy pozwanej, iż powód faktycznie prowadzi w dalszym ciągu działalność gospodarczą. W ocenie Sądu powód nie jest w stanie faktycznie prowadzić działalności gospodarczej, jednak jest w stanie wspomóc świadka J. G., czy też syna w prowadzeniu przez nich działalności gospodarczej, jedynie poprzez udzielanie rady przy podejmowanych przez nich decyzjach. Sam również otrzymuje od nich pomoc materialną, gdyż w/w świadek oraz syn powoda prowadząc sklepy mają produkty spożywcze, którymi mogą się bez koszów z nim dzielić, co też czynią.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania Sąd obniżył alimenty od A. S. na rzecz A. P. z kwoty 750 zł miesięcznie do kwoty 400 zł miesięcznie (pkt. I wyroku).

Na podstawie art. 96 ust. 1 pkt. 2 w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, Sąd nie obciążył pozwanej kosztami sądowymi (pkt. II wyroku).

Na podstawie art. 100 kpc Sąd koszty procesu wzajemnie zniósł (pkt. III wyroku).

SSR Grzegorz Olejarczyk