Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 września 2017 roku

Sąd Rejonowy w Elblągu w III Wydziale Rodzinnym i Nieletnich

w następującym składzie :

Przewodniczący : SSR Anna Nowosielska

Protokolant : sekr. sąd. Małgorzata Baur

po rozpoznaniu w dniu 29 września 2017 roku w Elblągu , na rozprawie

sprawy z powództwa J. R. (1)

przeciwko M. R.

o uchylenie obowiązku alimentacyjnego

I . oddala powództwo ;

II . zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 2400 (słownie : dwa tysiące czterysta) złotych , tytułem kosztów procesu .

Sygn. akt III RC 16/17

UZASADNIENIE

W pozwie , złożonym dnia 11 stycznia 2017 roku , J. R. (1) domagał się obniżenia alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Elblągu z dnia 27 stycznia 2016 roku w sprawie o sygn. akt V C 756/15 z kwot po 600 złotych miesięcznie do kwot po 200 złotych miesięcznie, w uzasadnieniu podnosząc, że zmniejszyły się jego dochody z powodu zaniechania pobierania ich za lokal użytkowy w kwotach po 900 złotych miesięcznie , co było spowodowane zachowaniem pozwanej , która nachodziła najemczynię i domagała się od niej połowy czynszu najmu . Podniósł także , że został wyrzucony z dotychczas zajmowanego wspólnie z żoną domu i zamieszkał w lokalu w S. o powierzchni około 20 metrów kwadratowych , ponadto nadal posiada do spłaty szereg zobowiązań kredytowych , których w obecnej sytuacji nie jest w stanie spłacać.

Na rozprawie w dniu 21 kwietnia 2017 roku doprecyzował żądanie , domagając się obniżenia alimentów poczynając od dnia 01 stycznia 2017 roku , zaś - na rozprawie w dniu 22 czerwca 2017 roku - rozszerzył żądanie w ten sposób, że wniósł o uchylenie obowiązku alimentacyjnego za okres od dnia 01 stycznia 2017 roku .

W odpowiedzi na pozew, złożonej dnia 06 marca 2017 roku, pozwana domagała się jego oddalenia w całości , w uzasadnieniu podnosząc , że nie zaszły po stronie powoda zmiany uzasadniające jego żądanie , bowiem nadal pobiera emeryturę w kwotach po 2381 złotych miesięcznie , nadal dysponuje majątkiem , którego strony dorobiły się wspólnie , lokalem użytkowym przy ul. (...) w E. , który może wynająć , zaprzeczyła , aby to przez jej działania powód utracił wskazane źródło dochodu . Ponadto argumentowała , że pozwany przemilczał prowadzenie handlu obwoźnego galanterią skórzaną , z którego – w jej ocenie – osiąga dochody rzędu 2000 złotych miesięcznie. Wskazała także, że wzrosły jej usprawiedliwione potrzeby w związku z pogarszającym się stanem zdrowia : na leczenie i rehabilitację w skali miesiąca przeznacza kwoty po 260 złotych , nadto w 2016 roku koszt leków wyniósł kwotę 2273,89 złotych . Poza tym ponosi koszty eksploatacji domu , w którym zamieszkuje: zużytej wody, odprowadzania ścieków, zużytego gazu, energii elektrycznej , wywozu śmieci, podatku od nieruchomości i ubezpieczenia domu w połowie z synem stron , który jest współwłaścicielem do 1/2 domu, w którym zamieszkuje . Podniosła , iż spłaca także pożyczkę w ratach po 114 złotych miesięcznie. Ponadto spłaciła kwotę 2237,38 złotych, tytułem zaciągniętego przez strony kredytu. Opłaca również przeglądy kominiarskie i dokonuje zakupu węgla celem ogrzania domu , natomiast jej dochody wynoszą kwoty po 1650,73 złotych miesięcznie, w tym zasiłek pielęgnacyjny.

Sąd Rejonowy w Elblągu postanowieniem z dnia 21 kwietnia 2017 roku , wydanym w przedmiotowej sprawie , udzielił zabezpieczenia, do czasu prawomocnego zakończenia postępowania w sprawie, w ten sposób , że zasądził od powoda J. R. (1) na rzecz pozwanej M. R. alimenty w zmniejszonej wysokości w kwotach po 300 (trzysta) złotych miesięcznie, poczynając od dnia 03 marca 2017 roku , płatnych na dotychczasowych warunkach płatności do rąk pozwanej M. R. , wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat , w miejsce dotychczasowych alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Elblągu z dnia 27 stycznia 2016 roku w sprawie o sygn. akt V C 756/15, w kwotach po 600 złotych miesięcznie.

Sąd ustalił , co następuje :

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Elblągu z dnia 27 stycznia 2016 roku związek małżeński M. i J. R. (1) rozwiązano przez rozwód z winy J. R. (1), od którego jednocześnie zasądzono alimenty na rzecz M. R. w kwotach po 600 złotych miesięcznie , płatnych do dnia 15 każdego miesiąca do jej rąk , wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia w terminie płatności którejkolwiek z rat, oddalając jednocześnie żądanie M. R. co do alimentów w pozostałej części .

Wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 07 czerwca 2016 roku oddalono apelację J. R. (1) od powyższego rozstrzygnięcia.

W tamtym czasie strony zamieszkiwały wspólnie do stycznia 2017 roku w domu stanowiącym w połowie ich majątek wspólny, zaś powód dysponował mieszkaniem w S. oraz lokalem użytkowym w E.. Dochody z wynajmowania mieszkania i lokalu były pobierane przez powoda, z tym, że dochody z tytułu wynajmowania lokalu w S. konsumowały wydatki czynione przez powoda na wskazany lokal z tytułu czynszu i energii elektrycznej w kwotach po 237 złotych miesięcznie. Z kolei za lokal w E. J. R. (1) osiągał dochód w kwotach po około 900 złotych miesięcznie (1100 złotych brutto, z której to kwoty opłacał należny podatek).

Powód pobierał emeryturę w kwotach po 2376,53 złotych miesięcznie, uzyskiwał dochody z tytułu handlu obwoźnego artykułami przemysłowymi w kwotach po około 300 złotych miesięcznie (od kwietnia 2016 roku zawiesił prowadzenie wskazanej działalności) . Spłacał raty kredytów w łącznej wysokości po 1540 złotych miesięcznie (w tym w kwotach po 540 złotych miesięcznie z tytułu kredytu zaciągniętego wspólnie z pozwaną).

Z kolei pozwana M. R. utrzymywała się z emerytury w kwotach po 1650 złotych miesięcznie , wraz z dodatkiem pielęgnacyjnym , otrzymywała także od jednego z synów kwoty po 500 złotych miesięcznie , zaś od drugiego - zakupy. Spłacała pożyczkę zaciągniętą w okresie wspólnego gospodarowania z mężem m.in. na zakup bojlera do domu, w kwotach po 115 złotych miesięcznie . Ponosiła koszty związane z utrzymaniem domu w połowie z lokatorem, któremu współwłaściciel nieruchomości – syn – wynajmował go : 420 złotych za gaz , 218 złotych za wodę, 315 złotych za energię elektryczną. Pozwana chorowała na liczne dolegliwości : gościec , osteoporozę , nadwrażliwość jelita , problemy z oczami , sercem , w związku z czym wymagała wielospecjalistycznej opieki lekarskiej. Z uwagi na kłopoty z chodzeniem , korzystała często z taksówek, ponosiła wydatki na prywatne wizyty lekarskie . Na leki wydawała kwoty minimum 400 złotych miesięcznie, na prywatne wizyty 400 złotych miesięcznie, na wyżywienie – 600 złotych miesięcznie , na telefon komórkowy – 40 złotych miesięcznie. Łącznie jej wydatki zamykały się kwotą około 2000 złotych miesięcznie.

Obecnie powód nadal zamieszkuje w lokalu w S., za który ponosi opłaty w kwotach po 228,18 złotych miesięcznie z tytułu czynszu, opłaca także należności za telefon w kwotach po 49 złotych miesięcznie i energię elektryczną we wskazanym lokalu w kwotach po około 60 złotych miesięcznie, za gaz w kwotach po 50 złotych miesięcznie, za telewizję – 30 złotych miesięcznie. Nadal spłaca raty z tytułu pozaciąganych uprzednio kredytów w kwotach łącznie po 764,49 złotych miesięcznie (pozwana dokonała spłaty 4 rat kredytu zaciągniętego wspólnie przez strony). Odnośnie kredytu z ratą po 400 złotych miesięcznie w styczniu 2017 roku złożył wniosek o jego restrukturyzację i odroczenie płatności do kwietnia 2017 roku. Dodatkowo J. R. (1) w dniu 12 kwietnia 2017 roku zaciągnął pożyczkę w firmie (...) S.A. w kwocie 1.500 złotych z rozłożeniem jej spłaty na 20 rat w kwotach malejących od 160,41 złotych (od maja 2017 roku) do 148,29 złotych (w grudniu 2018 roku) - z przeznaczeniem – jak wskazywał - na pokrycie bieżących potrzeb .

Ponadto powód ponosi miesięczne wydatki związane z : wyżywieniem - 500 złotych, utrzymaniem samochodu – 300 złotych (przy czym w marcu 2017 roku i kwietniu 2017 roku poniósł łączne koszty naprawy samochodu w kwocie 2.540 zł), leczeniem - 120 złotych miesięcznie (zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa, nadciśnienie tętnicze, przewlekła obturacyjna choroba płuc) , połową należności za podatek od nieruchomości domu przy ul. (...) w E. w kwotach po 94,50 zł rocznie. Od dnia 01 lutego 2017 roku powód zawiesił działalność gospodarczą , dla celów podatkowych przedstawił, że za 2016 rok dochód z tego tytułu wynosił kwotę 6451 złotych. Posiada jeszcze asortyment , który wyprzedaje , według sporządzonego przez niego spisu z natury , sporządzonego na dzień 31 grudnia 2016 roku , jego wartość wyniosła kwotę 1026 złotych . Jest widywany na targowiskach , gdzie sprzedaje wyroby skórzane .

Powód od stycznia 2017 roku nie uzyskuje dochodu z wynajmu lokalu w E. przy ulicy (...), który wynajmował A. K. od 8 lat. Umowa została rozwiązana przez wynajmującą z powodu zachowania pozwanej, tj. kilkukrotnego nachodzenia wynajmującej w tym lokalu , złożenia przez pozwaną przeciwko niej pozwu o zapłatę w grudniu 2016 roku . J. R. (1) od marca 2017 roku otrzymuje zwaloryzowaną emeryturę w kwocie 2.392,41 złotych miesięcznie .

Dodatkowo w dniu 18 kwietnia 2017 roku wystąpił do sądu z żądaniem zapłaty przez byłą żonę M. R. i obdarowanego A. R. solidarnie kwoty 5.792 złotych w związku z dokonaną przez niego spłatą hipoteki przymusowej na rzecz Gminy M. E. w kwocie 8.687 złotych dotyczącej nieruchomości przy ulicy (...) w E.. Sprawa jest w toku.

Z kolei pozwana nadal zamieszkuje we wspólnym domu stron, nadal utrzymuje się z emerytury w kwotach po 1497,73 złotych i zasiłku pielęgnacyjnego (z uwagi na orzeczenie (...) do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w E. o zaliczeniu do znacznego stopnia niepełnosprawności) w kwotach po 153 złotych miesięcznie. Jej wydatki także pozostają na porównywalnym do poprzednio przedstawionego poziomie . Ponadto we wrześniu 2016 roku korzystała z turnusu rehabilitacyjnego w K. , za pobyt uiszczając kwotę 390 złotych . W czerwcu 2017 roku poniosła wyższe wydatki na leki (m.in. na zastrzyki zapisane przez lekarza reumatologa) w łącznej kwocie 1.019,04 złotych. Ponadto M. R. w czerwcu 2017 roku poniosła także wydatki na odpłatne badania laboratoryjne w kwocie 48 złotych, a w kwietniu 2017 roku koszt odpłatnych zabiegów rehabilitacyjnych w kwocie 55 złotych. Także dokonała spłaty pozostałej części kredytu zaciągniętego wspólnie z powodem w kwocie 2237,38 złotych. Nadto wystąpiła do sądu z żądaniem zapłaty połowy czynszu za lokal użytkowy przeciwko powodowi i dotychczasowej najemczyni, sprawa została zakończona wobec najemczyni w maju 2017 roku. Sąd uznał, iż są to rozliczenia pomiędzy byłymi małżonkami. Pozwana dnia 06 września 2017 roku zaciągnęła pożyczkę w kwocie 800 złotych na sfinansowanie zakupu używanego pieca do domu (którego koszt zamknął się kwotą 1600 złotych) , na okres miesiąca z obowiązkiem zapłaty dnia 06 października 2017 roku .

Strony posiadają zaległości czynszowe (bez odsetek) według stanu na dzień 30 sierpnia 2017 roku na lokalu użytkowym przy ulicy (...) w E. w kwocie 5143,44 zł i na lokalu mieszkalnym w S. (ekspektatywa odrębnej własności lokalu) w kwocie 586,15 zł. Ponadto mają do wpłaty na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w E. kwotę 980 zł tytułem kosztu budowy miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym w S. .

Między byłymi małżonkami toczy się sprawa o podział majątku dorobkowego .

(dowód : częściowo zeznania powoda J. R. (1) k. 509 – 510 w zw. z protokołem z rozprawy z dnia 21 kwietnia 2017 roku , zapisanym na płycie umieszczonej w kopercie na k.159 w czasie 00:14:32 – 00:37:44 , 00:56:41 – 00:57:42 , protokół skrócony k.156 – 157 , w zw. z protokołem z rozprawy z dnia 22 czerwca 2017 roku , zapisanym na płycie umieszczonej w kopercie na k.358 w czasie 00:08:42 – 00:10:00 , protokół skrócony k.353 , częściowo zeznania pozwanej M. R. k. k. 509 – 510 w zw. z protokołem rozprawy z dnia 21 kwietnia 2017 roku , zapisanym na płycie umieszczonej w kopercie na k.159 w czasie 00:37:44 – 00:37:44 , protokół skrócony k.156 – 157 , w zw. z protokołem z rozprawy z dnia 22 czerwca 2017 roku , zapisanym na płycie umieszczonej w kopercie na k.358 w czasie 01:00:30 – 01:02:13 , protokół skrócony k.356 , zeznania świadka A. K. : protokół z rozprawy z dnia 22 czerwca 2017 roku , zapisany na płycie umieszczonej w kopercie na k.358 w czasie 00:14:44 – 00:27:36 , protokół skrócony k.354 , częściowo zeznania świadka J. R. (2) : protokół z rozprawy z dnia 22 czerwca 2017 roku , zapisany na płycie umieszczonej w kopercie na k.358 w czasie 00:27:45 – 00:50:59 , protokół skrócony k.355 , zeznania świadka J. K. (1) : protokół z rozprawy z dnia 22 czerwca 2017 roku , zapisany na płycie umieszczonej w kopercie na k.358 w czasie 00:50:59 – 00:55:59 , protokół skrócony k.355 , zeznania świadka R. K. : protokół z rozprawy z dnia 22 czerwca 2017 roku , zapisany na płycie umieszczonej w kopercie na k.358 w czasie 00:55:59 – 01:00:30 , protokół skrócony k.356 , informacje, zaświadczenia, wyciągi bankowe, spisy kosztów utrzymania, zestawienia, dowody wpłat, faktury VAT, orzeczenia, historie choroby, karty informacyjne z leczenia szpitalnego, dokumentacja fotograficzna, zeznania podatkowe , decyzje , wezwania , umowy k. 22-43 , 54 – 58 ,75-113, 122, 123 , 135-153, 171-182, 186-188 , 193-218 , 230 , 249- 256 , 259 – 260 , 262 – 265 , 276 – 294 , 295 – 302 , 312 – 316 , 318 – 331 , 333 – 334 , 336 – 345 , 347 – 351 , 362 – 365 , 378 , 38- - 388 , 391 – 477 , 482 – 489 , 491 – 498 , 503 – 507 , 517 – 523 , 540 , koperta k.59 , dokumenty zgromadzone w aktach spraw : Sądu Okręgowego w Elblągu o sygn. VC 756/15 , Sądu Rejonowego w Elblągu o sygn. IX C 2188/17 , IX Ns 401/17) .

Sąd zważył, co następuje:

Dokonując ustaleń faktycznych, Sąd oparł się na zebranych w sprawie dokumentach w postaci informacji, zaświadczeń, wyciągów bankowych, spisów kosztów utrzymania, zestawień, dowodów wpłat, faktur , orzeczeń, historii choroby, karty informacyjnych z leczenia szpitalnego, dokumentacji fotograficznej, zeznań podatkowych, decyzji , umów , ich autentyczność nie budziła bowiem wątpliwości , w większości nie była także kwestionowana przez żadną ze stron . Jeśli chodzi o wydatki przedstawione przez pozwaną , wbrew stanowisku powoda , zostały one potwierdzone przedłożonymi przez M. R. fakturami i potwierdzeniami przelewów , nadto korelowały z pozostałym materiałem dowodowym , zgromadzonym w przedmiotowej sprawie (także ustalenia poczynionymi w toku poprzednio toczącej się sprawy w zakresie obowiązku alimentacyjnego powoda względem pozwanej) . Sąd przyznał również zeznaniom świadków A. K. , J. K. (1) , J. K. (2) i częściowo J. R. (2) oraz częściowo zeznaniom stron walor wiarygodności z uwagi na ich spójność, logikę i zbieżność z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie. Sąd nie uznał za wiarygodnych w całości zeznań powoda w części dotyczącej jego sytuacji finansowej , z uwagi na brak korelacji z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w przedmiotowej sprawie oraz zasadami doświadczenia życiowego . Z tych samych powodów nie dał także wiary zeznaniom pozwanej i świadka J. R. (2) odnośnie jej właściwego zachowania się wobec wynajmującej do stycznia 2017 roku lokal użytkowy przy ulicy (...) w E. A. K..

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 60 § 2 k.r.o. jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku. Z uwagi na to, że do obowiązku alimentacyjnego między rozwiedzionymi małżonkami stosuje się odpowiednio przepisy o obowiązku alimentacyjnym między krewnymi (art. 61 k.r.o.), w niniejszej sprawie będzie miał zastosowanie także art. 138 k.r.o. mówiący o tym, że w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przy czym każdorazowo w takich przypadkach bierze się pod uwagę art. 135 § 1 k.r.o. według którego zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Pojęcia "usprawiedliwione potrzeby" oraz "możliwości zarobkowe i majątkowe" zostały szczegółowo omówione w uchwale Pełnego Składu Izby Cywilnej i Administracyjnej Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 r. (M.P. z 1988 r. Nr 6, poz. 60). W uchwale tej stwierdzono między innymi: "Pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można jednoznacznie zdefiniować, ponieważ nie ma jednego stałego kryterium odniesienia. Rodzaj i rozmiar tych potrzeb jest uzależniony od cech osoby uprawnionej oraz od splotu okoliczności natury społecznej i gospodarczej, w których osoba uprawniona się znajduje. Nie jest możliwe ustalenie katalogu usprawiedliwionych potrzeb podlegających zaspokojeniu w ramach obowiązku alimentacyjnego i odróżnienie ich od tych, które jako objaw zbytku lub z innych przyczyn nie powinny być uwzględnione. W każdym razie zakres obowiązku alimentacyjnego wyznaczać będą poszczególne sytuacje uprawnionego i zobowiązanego, konkretne warunki społeczno-ekonomiczne oraz cele i funkcje obowiązku alimentacyjnego. Dopiero na tym tle będzie można określić potrzeby życiowe - materialne i intelektualne uprawnionego”.

W przedmiotowej sprawie od czasu rozstrzygania w przedmiocie alimentów na rzecz pozwanej do czasu , od którego domagano się jego uchylenia , minął okres kilku miesięcy . W ocenie Sądu , w sytuacji materialnej stron nie zaszły zmiany istotne , skutkujące koniecznością wydania orzeczenia reformatoryjnego i uchylenia obowiązku alimentacyjnego powoda względem pozwanej . Strony nadal pobierają emerytury w podobnych wysokościach , nadal cierpią na te same (pozwana liczniejsze) schorzenia , które wymagają stosownego leczenia .

Należy zauważyć , że zmiana , jak zaszła po stronie powoda , związana z zaniechaniem pobierania czynszu najmu za lokal użytkowy , była wynikiem konfliktu , jaki eskaluje między stronami i dotyczącego podziału pobieranych świadczeń z tego tytułu . Zdaniem Sądu , aktualny brak osoby chętnej do wynajęcia przedmiotowego lokalu , po wypowiedzeniu stosunku najmu przed dotychczasową najemczynię (A. K.) , jest tym wywołany . Pozwana zachowywała się niekonsekwentnie , bowiem z jednej strony oczekiwała świadczeń alimentacyjnych od byłego męża a z drugiej – połowy czynszu najmu za lokal użytkowy w sytuacji , w której sądy obu instancji wskazywały w uzasadnieniach swoich rozstrzygnięć , że pobieranie przez powoda tych należności jest związane także z koniecznością łożenia na jej utrzymanie (było to uwzględniane w wyliczaniu dochodów powoda) . Stąd jej nieodpowiednie zachowanie względem dotychczasowej najemczyni i stanowisko powoda , który uprzedził potencjalnego najemcę o ewentualności powtórzenia takowych doprowadziły do sytuacji braku osoby chętnej do wynajęcia lokalu . W toku przedmiotowej sprawy pozwana nie potrafiła także porozumieć się z powodem w zakresie udostępnienia lokalu ewentualnemu przyszłemu najemcy , celem obejrzenia go . Ponadto J. R. (1) , po opuszczeniu wspólnego domu stron w E. przy ul. (...) , przewiózł swoje rzeczy do S. , gdzie Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) nakazała mu opróżnienie miejsca postojowego , w którym je składował , co skutkowało przewiezieniem tych rzeczy do lokalu użytkowego przez co obecnie nie nadaje się on do wynajęcia .

Podkreślić wypada , że lokal w S. przynosił dochody na poziomie zbliżonym do jego kosztów utrzymania , w związku z czym w trakcie małżeństwa stron de facto nie przynosił znaczących dochodów (szeroko powyższa kwestia została omówiona w uzasadnieniu Sądu Apelacyjnego w Gdańsku , którą obecnie sąd aprobuje w całości i przyjmuje za własną) . Natomiast w trakcie trwania sprawy rozwodowej (przed Sądem Apelacyjnym w Gdańsku) , powód zamieszkał we wskazanym lokalu . Wiąże się to z tym , że obecnie wynająć go nie może . Co prawda pozwana podnosiła , że powód wynajmuje wskazany lokal , zaś sam wynajmuje na ten czas kwatery za niewielkie pieniądze , jednakże powyższego nie wykazała , bowiem powód argumentował fakt wywieszenia banera reklamowego na balkonie (pozwana przedstawiła fotografię potwierdzające powyższe) mieszkania koniecznością jego wysuszenia , zaś przez kilka nocy gościł kolegów (co także nie miało świadczyć o rzekomym wynajmowaniu lokalu) . Natomiast powód w związku z opuszczeniem domu przy ul. (...) zaniechał partycypacji w kosztach związanych z jego utrzymaniem w postaci opłat za media , ogrzewanie (co czynił uprzednio , także w trakcie trwania sprawy rozwodowej) , przez co „zaoszczędzone” w ten sposób środki może przeznaczać na utrzymanie mieszkania w S. , w którym zamieszkuje . Co prawda czyni on opłaty za daniny publicznoprawne za dom przy ul. (...) (połowę opłaty za podatek od nieruchomości) , jednakże powyższe z pewnością zostanie rozliczone w toku sprawy o podział majątku dorobkowego i nie są to wysokie kwoty . Należy także zauważyć, że powód , mimo posiadania szeregu zobowiązań kredytowych , zaciąga kolejne , nie wykazując przy tym konieczności ich zaciągania (powód nie ponosił systematycznie kosztów związanych z opłatami czynszowymi za lokale) .

Powód wskazywał , że obecnie nie prowadzi działalności gospodarczej w postaci handlu wyrobami skórzanymi , aktualnie wyprzedaje dotychczas posiadany asortyment , który ocenił na kwotę nieco ponad 1000 złotych . J. R. (1) nie zaprzeczał , że przebywał na targowisku chcąc sprzedać posiadany jeszcze towar , był również widziany przez świadków R. K. i J. R. (2) , którzy wykonali zdjęcia , obrazujące większą ilość asortymentu , niż wcześniej przez niego przedstawiony . Ponadto powód dokonał naprawy bagażnika dachowego , w którym przewozi towar , co świadczy o tym , że nadal prowadzi wskazaną działalność (w przypadku jej nie prowadzenia nie byłoby uzasadnienia do konieczności jego naprawy , bowiem wyprzedawany asortyment – określany przez niego na kwotę 400 – 500 złotych - zmieściłby się w samochodzie , który użytkuje) .

Należy podkreślić , że obie strony pobierają świadczenia emerytalne (pozwana także zasiłek pielęgnacyjny – z racji wielu schorzeń , na które cierpi) . Sąd nie uznał argumentacji powoda , że pozwana uzyskuje kwoty pieniężne od najemcy drugiej części domu (przekazanego umową darowizny synowi stron) , bowiem powyższego nie wykazał , nadto ta kwestia była również przedmiotem rozważań sądów poprzednio rozstrzygających spór stron w tym zakresie (co do nie pobierania świadczeń przez pozwaną) . Należy zauważyć, że M. R. jest osobą chorą , wymagającą stałego przyjmowania medykamentów , na co przedstawiła stosowne faktury . Fakt wpisania w nich nie tylko leków , ale również na przykład ziół , czy produktów wspomagających leczenie albo kremów (na przykład soku z głogu lub mleczka do ciała) nie wskazuje , że pozwana nie podejmuje działań w kierunku poprawy swego stanu zdrowia oraz nie potwierdza , że ten stan zdrowia jest dobry – jak wskazywał J. R. (1) . Dodatkowo zaakcentować należy , że kwestia odliczania kwot pieniężnych za zakup leków przewlekle zażywanych przez pozwaną nie jest okolicznością nową , miała ona już miejsce w toku poprzednio toczącego się postępowania .

Wypada zauważyć , że nie zmniejszył się - w porównaniu do czasu orzekania o rozwodzie - zakres usprawiedliwionych potrzeb pozwanej . M. R. nie wyszła ponownie za mąż, a jej status materialny się nie polepszył i w związku z jej stanem zdrowia nie ma widoków na jego polepszenie. Sąd ustalił , że całkowite koszty miesięcznego utrzymania M. R. wzrosły nieznacznie w związku z koniecznością ponoszenia samodzielnie kosztów związanych z utrzymaniem domu , w którym mieszka , koszenia trawy , zakupu opału . Nadto poniosła ona dodatkowe koszty związane z koniecznością zakupu dodatkowych leków oraz pieca , bowiem poprzedni uległ zepsuciu . Natomiast jej łączne przychody – emerytura i dodatek pielęgnacyjny - wynoszą kwoty po 1650,73 złotych miesięcznie. Z tych dochodów nie jest w stanie pokryć swoich potrzeb , stąd konieczność jej alimentowania przez powoda . Wypada zaznaczyć , iż Sąd poprzednio rozstrzygający spór wskazał , że w przypadku zasądzenia alimentów w związku z pogorszeniem sytuacji małżonka niewinnego , nawet różnica wysokości emerytury pozwoliłaby na zasądzenie , celem poprawienia sytuacji M. R. (k.554 akt Sądu Okręgowego w Elblągu o sygn. V C 756/15) .

Zważywszy na charakter obowiązku alimentacyjnego z art. 60 § 2 k.r.o. należało uznać, że nie było podstaw do całkowitego zniesienia alimentów powoda względem pozwanej . Skoro powód zmodyfikował pierwotne żądanie zmniejszenia alimentów do ich uchylenia , stosownie do dyspozycji przepisu art. 321 §1 kpc , sąd nie mógł zasądzać ponad żądanie J. R. (1) .

Podnieść wypada , że powód posiada stały dochód z tytułu emerytury , dorywczo faktycznie prowadzi nadal zawieszoną działalność gospodarczą , a nadto jest w stanie ponosić koszty utrzymania samochodu nie będącego wydatkiem niezbędnym , koniecznym (po 300 złotych miesięcznie) i kosztownych napraw pojazdu (w łącznej kwocie 2.540 złotych poniesionych w miesiącach marcu 2017 roku i w kwietniu 2017 roku ) , stąd nie można było uznać , że nie posiada realnych możliwości uiszczania alimentów na pozwaną .

Z uwagi na nadal utrzymującą się na niezmienionym istotnie poziomie sytuację pozwanej , zasadnym jest dalsze alimentowanie jej przez powoda. Bez wątpienia brak alimentacji przez powoda i nie zaspokajanie jej potrzeb zmusza ją do podejmowania aktywności w celu ich zaspokojenia (zaciągnięcie pożyczki , korzystanie z pomocy finansowej i fizycznej synów) , co nie oznacza , że w związku z tym jej sytuacja uległa poprawie w sposób istotny od czasu poprzedniego rozstrzygania w tym zakresie .

W świetle powyżej przytoczonych okoliczności, Sąd ustalił iż nie zachodzą przesłanki uzasadniające uchylenie obowiązku alimentacyjnego powoda wobec pozwanej . Porównanie sytuacji materialnej stron nie pozwoliło na uwzględnienie żądania powoda (którego dochody z samej emerytury przewyższają wszystkie dochody pozwanej o ponad 700 złotych miesięcznie) . Tym samym powództwo jako niezasadne podlegało oddaleniu - na podstawie powołanych wyżej przepisów .

Podkreślić także wypada , że kwestia podziału majątku i konieczność rozliczenia się byłych małżonków nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy . Oboje małżonkowie przyczynili się do powstania majątku dorobkowego i obojgu należy się odpowiedni udział .

Jednocześnie – stosownie do wyniku sporu i biorąc pod uwagę sytuację materialną powoda oraz nakład pracy pełnomocnika pozwanej – Sąd obciążył J. R. (1) kosztami procesu na rzecz pozwanej , biorąc za podstawę przepisy art. 98 kpc i §2 pkt 4 w zw. z §4 ust.4 w zw. z § 15 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (opublikowanego w Dz.U. z 2015 roku pod poz. 1804 , z późn. zm.) .