Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: X C 1935/17 upr.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 października 2017 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu X Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Maria Żuchowska

Protokolant:

starszy sekretarz sądowy Elżbieta Jakubowska

po rozpoznaniu w dniu 9 października 2017 r. w Toruniu

sprawy z powództwa (...) spółka akcyjna w W.

przeciwko G. K.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej G. K. na rzecz powoda (...) spółka akcyjna w W. kwotę 1 503,88 zł (tysiąc pięćset trzy złote osiemdziesiąt osiem groszy);

II.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 947,30 zł (dziewięćset czterdzieści siedem złotych trzydzieści groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu;

UZASADNIENIE

Powód (...) spółka akcyjna w W. (pop. (...) S.A. sp.k.) wniósł w dniu 21.07.2016 r. do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym o zapłatę kwoty 1503,88 zł wraz z odsetkami i kosztami procesu przeciwko G. K.. W uzasadnieniu pozwu wskazano, że dochodzone roszczenie wywodzi się z zaciągniętej przez pozwaną u powoda pożyczki gotówkowej, której pozwana nie uregulowała.

Nakazem zapłaty wydanym w elektronicznym postępowaniu upominawczym orzeczono zgodnie z żądaniem pozwu oraz zasądzono od pozwanej kwotę 930,30 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

W ustawowym terminie pozwana wniosła sprzeciw, wnosząc o oddalenie powództwa w całości oraz o zwrot kosztów procesu. W uzasadnieniu podniesiono zarzut braku legitymacji czynnej po stronie powoda, niewykazanie spełnienia świadczenia wzajemnego oraz zarzut przedawnienia.

Po przekazaniu sprawy do tutejszego Sądu, w odpowiedzi na sprzeciw podtrzymano wszelkie twierdzenia pozwu i załączono dokumenty na odparcie zarzutów sprzeciwu.

Strona pozwana nie zajęła dalszego stanowiska w sprawie i nie ustosunkowała się do przedłożonych dokumentów.

Na rozprawie w dniu 09.10.2017r. nie stawiła się żadna ze stron, nie żądano uzupełnienia postępowania dowodowego.

Sąd ustalił, co następuje:

Powód (...) SA sp. komandytowa w W. (obecnie (...) S.A. w W.) i pozwana G. K. zawarli w dniu 22.04.2015 r. umowę pożyczki nr (...). Przedmiotem umowy pożyczki była kwota 1800 zł, która miała zostać spłacona w miesięcznych ratach po 257,17 zł do dnia 14.12.2015r.

dowód: umowa pożyczki z załącznikami – k. 22-26,29

- formularz informacyjny – k.27-28,

- pełen odpis KRS powoda- k.18-21

Pozwana nie spłacała rat pożyczki w terminie. Pismem z dnia 24.06.2015r. powód monitował ją o uiszczenie zaległej raty, a pismem z dnia 13.07.2015r. wypowiedziano umowę pożyczki, co doprowadziło do postawienia całej pożyczki w stan wymagalności. Pismem z dnia 03.09.2015r. powód wysłał pozwanej wezwanie do zapłaty kwoty 1588,63 zł, w tym kwoty 1571 zł zaległej kwoty pożyczki.

Dowód: monit z dnia 24.06.2015r. – k. 30,

- wypowiedzenie pożyczki z dnia 13.07.2015r. – k. 31

- wezwanie do zapłaty – k. 32,

Wobec niespłacenia pożyczki w terminie, G. K. wystąpiła z wnioskiem do powoda o rozłożenie zaległości na raty. W dniu 29.09.2015 r. pozwana zawarła z powodem ugodę do umowy pożyczki nr (...)r., zgodnie z którą pozwana przyznała, że ma zadłużenie z tytułu przedmiotowej pożyczki w łącznej kwocie 1400,94 zł, w tym kwotę 1371 zł tytułem kapitału i 29,94 zł tytułem odsetek. Zobowiązała się też spłacić należność w ratach po 200 zł począwszy od 15.10.2015r. Pozwana nie spłacała rat w terminie, co doprowadziło do natychmiastowej wykonalności całej zaległości.

dowód: umowa ugody – k. 33-33v,

Pozwana na poczet pożyczki nr (...)2015r. wpłaciła łącznie kwotę 457,14 zł.

Dowód: zaświadczenie z dnia 02.03.2016r. – k.34

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowód z dokumentów załączonych do akt sprawy. Dowody z dokumentów uznano za wiarygodne, bowiem nie budziły wątpliwości Sądu, ich wiarygodność nie była kwestionowana przez strony.

Spór w przedmiotowej sprawie dotyczył zasadności dochodzonego roszczenia wobec podniesienia zarzutu braku legitymacji czynnej, niewykazania spełnienia świadczenia wzajemnego oraz zarzut przedawnienia.

Na podstawie art. 6 k.c. oraz art. 232 k.p.c., ciężar dowodu spoczywa na stronie, która z określonych faktów wywodzi skutki prawne. Jeśli zatem powód powoływał się na zaistnienie oznaczonych faktów, w tym na fakt zasadności i wysokości dochodzonego roszczenia, zobowiązany był wskazać okoliczności, które uzasadniały żądanie zgłoszone w pozwie. Na stronie powodowej spoczywał więc ciężar wykazania zasadności i wysokości dochodzonego roszczenia wraz z naliczonymi odsetkami.

Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy należy uznać twierdzenia powoda za zasadne.

Przede wszystkim, odnosząc się do zarzutów podniesionych przez pozwaną, wskazać należy, że powód przedłożył wszelkie niezbędne dokumenty wykazujące zawarcie umowy pożyczki i przekazanie kwoty pożyczki pozwanej. Dowodem otrzymania kwoty pożyczki jest zarówno fakt spłacenia jej w części (czego strona pozwana nie kwestionowała), jak i zawarcie ugody, w której pozwana uznała swoją zaległość i ponownie zobowiązała się do jej spłacenia w ratach.

Sąd nie miał więc wątpliwości, że powód jako pożyczkodawca zrealizował swoje zobowiązanie wynikające z umowy i udostępnił pozwanej zaciągniętą przez nią kwotę pożyczki. W umowie szczegółowo wskazano również wysokość ewentualnych kosztów dodatkowych i odsetek karnych w razie niespłacania rat pożyczki w terminie.

Niezasadny okazał się również zarzut braku legitymacji czynnej, bowiem z pełnego odpisu z Krajowego Rejestru Sądowego jednoznacznie wynika, że (...) spółka akcyjna sp.k. w W. została przekształcona w (...) spółkę akcyjną w W.. Nie doszło więc do przelewu wierzytelności, gdyż podmiotem udzielającym pożyczki i dochodzącym roszczenia przed sądem w niniejszej sprawie jest ta sama osoba prawna.

Oczywiście bezzasadny okazał się również zarzut przedawnienia. Umowa pożyczki została zawarta w dniu 22.04.2015r., dodatkowo w dniu 29.09.2015r. pozwana zawarła ugodę z powodem, co doprowadziło do przerwy biegu przedawnienia, a pozew został wniesiony w dniu 21.07.2016r., a więc przed upływem trzyletniego okresu przedawniania.

Mając na względzie powyższe Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu zgodnie z art. 720 §1 k.c.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c. w myśl zasady odpowiedzialności strony za wynik procesu, zasądzając od pozwanej na rzecz powoda kwotę 947,30 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Na koszty procesu składały się: 900 zł tytułem zastępstwa procesowego oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa – 17 zł, a także opłata sądowa – 30,30 zł.