Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 11-09-2017 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Katarzyna Porada-Łaska

Protokolant: sekretarz sądowy Katarzyna Bartosik

po rozpoznaniu w dniu 11-09-2017 r. w Kaliszu na rozprawie

sprawy z powództwa C. Windykacji (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W.

przeciwko M. Z.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej M. Z. na rzecz powoda C. Windykacji (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. kwotę 2.166,12 zł (dwa tysiące sto sześćdziesiąt sześć złotych 12/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 31.01.2017r.,

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

3.  rozdziela stosunkowo koszty procesu i z tego tytułu zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 783,00 zł,

4.  nadaje wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności.

SSR Katarzyna Porada-Łaska

Sygn. akt: I C 1457/17

UZASADNIENIE

Powód C. Windykacji (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie od pozwanej M. Z. kwoty 2.806, 12 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód podał, iż w dniu 16.11.2015 r. pozwana zawarła z (...) Sp. z o.o. S.K.A. umowę pożyczki, na podstawie której zostały udostępnione pozwanej środki pieniężne. Pozwana nie wywiązała się z obowiązku zwrotu pożyczki wraz z kosztami udzielenia pożyczki w terminie uzgodnionym w umowie.

W dniu 28.11.2016 r. (...) Sp. z o.o. S.K.A. na podstawie umowy sprzedaży wierzytelności zbył przysługującą mu wierzytelność na rzecz EasyDEBT Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty. Następnie w dniu 30.11.2016 r. EasyDEBT zawarł z C. Windykacji (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty umowę sprzedaży wierzytelności.

Na kwotę dochodzoną pozwem składa się:

- niespłacona należność główna w kwocie 2.000,00 zł

- koszty udzielenia pożyczki w kwocie 640,00 zł

- odsetki za opóźnienie naliczone od ww należności za okres od 11.05.2016 r. do 30.01.2017 r. w kwocie 166,12 zł

Pozwana nie zajęła stanowiska w sprawie, nie stawiła się na rozprawie mimo prawidłowego doręczenia jej zawiadomienia.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 16.11.2015 r. pozwana zawarła z (...) Sp. z o.o. S.K.A. z siedzibą w W. umowę pożyczki w kwocie 2.000,00 zł.

W piśmie określonym jako „harmonogram z 16.11.2015 r.” zaznaczono, że na całkowity koszt pożyczki składa się prowizja w wysokości 450 zł. Jak natomiast wynika z umowy (pkt 13), na całkowity koszt pożyczki składa się prowizja - zgodnie z tabelą opłat „przedstawioną na stronie internetowej pośrednika”.

(dowód: umowa ramowa pożyczki k. 18-23, harmonogram k.24)

W dniu 28.11.2016 r. pomiędzy (...) Sp. z o.o. S.K.A. a E. (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. została zawarta umowa sprzedaży wierzytelności wskazanych w załączniku nr 1 do umowy.

W dniu 30.11.2016 r. pomiędzy EasyDEBT Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. a C. Windykacji (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. została zawarta umowa sprzedaży wierzytelności wskazanych w załączniku nr 1 do umowy.

(dowód: umowy cesji z załącznikami k. 29-39v)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych dowodów, które nie były kwestionowane.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest częściowo zasadne, a mianowicie do kwoty 2.166,12 zł tj. w zakresie należności głównej i odsetek , natomiast w pozostałym zakresie – kosztu udzielenia pożyczki jako nieudowodnione, podlega oddaleniu.

W myśl z art. 720 § 1 k.c., przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do tożsamości, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Na podstawie art. 353 ¹ k.c., strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

W przedmiotowej sprawie poprzednik prawny powoda i pozwana zawarli umowę pożyczki, podlegającą regulacji art. 1 pkt 1, art. 2, art. 3 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z 12.05.2011 r. o kredycie konsumenckim (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 1528 ze zm.).

Pozwana nie wykonała swoich świadczeń wynikających z tej umowy i nie zwróciła kapitału pożyczki wraz z odsetkami, a zatem powództwo podlega uwzględnieniu w zakresie należności głównej wraz z odsetkami.

Natomiast oddaleniu podlegało powództwo w zakresie kwoty 640,00 zł tj. kosztu udzielenia pożyczki.

Z załączonych do pozwu dokumentów nie wynika sposób ustalenia kosztów udzielenia pożyczki.

Zgodnie z umową ramową pożyczki na całkowity koszt pożyczki składa się prowizja ustalona zgodnie z tabelą opłat „przedstawioną na stronie internetowej pośrednika”.

Jednakże ta tabela opłat nie została złożona przez powoda o akt sprawy.

Niezależnie od powyższego sam fakt zawarcia w umowie zapisu o kosztach udzielenia pożyczki, bez oznaczenia kwoty tych kosztów, wyklucza uwzględnienie powództwa w tym zakresie.

Zgodnie z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

Podkreślić należy, że w procesie cywilnym to strony mają obowiązek wskazywania dowodów dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne, co jest potwierdzeniem reguły z art. 6 k.c., wyznaczającej sposób rozłożenia ciężaru dowodu. Konsekwencją regulacji ujętych w art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c. jest nie tylko obowiązek popierania wysuwanych twierdzeń stosownymi dowodami, ale przede wszystkim ryzyko niekorzystnego rozstrzygnięcia dla strony, która nie przytoczyła wystarczających dowodów na poparcie swych twierdzeń, o ile ciężar dowodu co do tych okoliczności na niej spoczywał.

Na gruncie przedmiotowej sprawy nie ulega wątpliwości, że obowiązek udowodnienia istnienia wierzytelności oraz jej wysokości, a także skutecznego dokonania cesji wierzytelności dochodzonej w przedmiotowym postępowaniu, spoczywał na stronie powodowej, bowiem to ona z faktów tych wywodziła swoje roszczenie o zapłatę. Zgodnie zaś z obowiązującą w postępowaniu cywilnym zasadą kontradyktoryjności, Sąd nie ma obowiązku zarządzania dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie, ani też Sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzania z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 grudnia 1996 r., I CKU 45/96).

W związku z powyższym, jeżeli materiał dowodowy zgromadzony przez strony nie daje podstawy do dokonania odpowiednich ustaleń faktycznych, Sąd musi wyciągnąć ujemne konsekwencje z nieudowodnienia faktów przytoczonych na uzasadnienie żądań lub zarzutów. W szczególności Sąd nie ma obowiązku zapoznawania się z „tabelą opłat przedstawioną na stronie internetowej pośrednika”.

Pozwana nie stawiła się na rozprawę i nie zajęła stanowiska w sprawie, zatem zachodziły przesłanki do wydania wyroku zaocznego (art.339 § 1 k.p.c.).

Zgodnie z art. 339 § 2 k.p.c. w przypadkach uzasadniających wydanie wyroku zaocznego uznaje się prawdziwe twierdzenia powoda o dowodach oraz okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa.

W niniejszej sprawie – w świetle powyższych rozważań – takie wątpliwości zachodziły, co obligowało Sąd do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które jednak nie pozwoliło uznać dochodzonego żądania w zakresie ponad kwotę 2.166,12 zł. Twierdzenia pozwu budzą uzasadnione wątpliwości, jeżeli nie odpowiadają one w pełni rzeczywistości lub nie zawierają jej pełnego obrazu, co występuje w przedmiotowej sprawie. Podkreślić także należy, że strona powodowa jest przedsiębiorcą korzystającym z profesjonalnej obsługi prawnej. Twierdzenia pozwu winny być spójne z dowodami wskazanymi w pozwie, aby Sąd mógł dokonać weryfikacji tych twierdzeń i dowodów. Wybiórcze przedstawienie dowodów i ogólnikowe formułowanie twierdzeń, powoduje że Sąd jest pozbawiony możliwości zweryfikowania zasadności zgłoszonego roszczenia.

Bezczynność pozwanego nie zwalnia Sądu z obowiązku krytycznego ustosunkowania się do twierdzeń pozwu. W razie nastręczających się wątpliwości co do prawdziwości twierdzeń powoda, Sąd przeprowadza z urzędu postępowanie dowodowe. Uznanie przez Sąd twierdzeń powoda za prawdziwe, nie zwalnia Sądu od obowiązku dokonania prawidłowej oceny zasadności żądania pozwu, opartego na twierdzeniach, ze stanowiska prawa materialnego (por. SN z 15.09.1967 r., II CRN 175/67, OSN 1968, Nr 8-9, poz. 142, SN z 1999-03-31, I CKU 176/97, opubl: Prokuratura i Prawo rok 1999, Nr 9, poz. 30). Kontrola w tym przedmiocie powinna dotyczyć zwłaszcza tego, czy nie wchodzi w grę nadużycie prawa podmiotowego według art. 5 k.c. (por. Komentarz do k.p.c. pod redakcją K. Piaseckiego, tom I, Wydawnictwo Beck, Warszawa 1996, s 1033-1034).

Z uwagi na powyższe orzeczono jak w punkcie I i II wyroku.

O kosztach postępowania orzeczono punkcie III. wyroku dokonując ich stosunkowego rozdzielenia na podstawie art. 100 k.p.c. Powód wygrał sprawę w 77 %. Powód poniósł koszty w postaci wynagrodzenia dla radcy prawnego w wysokości stawki minimalnej 900 zł, 17 zł opłaty od pełnomocnictwa i 100 zł opłaty od pozwu, łącznie 1.017,00 zł, z czego 77 % stanowi kwotę 783,00 zł podlegającą zasądzeniu od pozwanej na rzez powoda z tytułu stosunkowego rozliczenia kosztów.

W punkcie IV. wyroku na podstawie art. 333 § 1 pkt 3 k.p.c. nadano mu rygor natychmiastowej wykonalności.

SSR Katarzyna Porada - Łaska