Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 kwietnia 2017 roku

Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Dariusz Wiśniewski

Protokolant Joanna Radziszewska

przy udziale Prokuratora Elżbiety Bułat

Oskarżycieli

posiłkowych M. O.

M. K.

K. K. (1)

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 20 stycznia, 27 lutego i 10 kwietnia 2017 roku sprawy:

P. Ś. , syna I. i M. z domu J., urodzonego w dniu (...) w B.,

oskarżonego o to, że:

w dniu 8 czerwca 2016 roku w rejonie miejscowości S., na trasie B. – B., kierując samochodem osobowym marki M. (...) o numerze rejestracyjnym (...), umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym w ten sposób, iż jadąc od strony B. w kierunku B., na łuku drogi nie zachował szczególnej ostrożności podczas jazdy, nie dostosowując prędkości do panujących warunków ruchu, w wyniku czego zjechał na przeciwległy pas ruchu, na którym znajdował się prawidłowo jadący samochód osobowy marki O. (...) o numerze rejestracyjnym (...), kierowany przez J. K., na skutek czego doszło do bocznego zdarzenia się obu pojazdów, a następnie zjechał na lewe pobocze, uderzając w drzewo, w związku z czym: pasażerka samochodu marki M.
o nr. rej. (...) K. K. (2) doznała obrażeń w postaci ran dartych pachwiny i krocza, drążącej do miednicy, małej rany dartej w okolicy odbytu, drążącej do miednicy, rany tłuczonej na lewej wardze sromowej, rany dartej i tłuczonej na kończynie górnej prawej, licznych otarć naskórka w skórze głowy
i twarzy, na grzbiecie, klatce piersiowej i brzuchu po stronie lewej, podbiegnięć krwawych i otarć naskórka na kończynach górnych i dolnych, złamania kości ramieniowej lewej, wielomiejscowego złamania żeber
po stronie prawej i lewej z przemieszczeniem odłamów, rozdarciami opłucnej i płuc, oderwania płata środkowego płuca prawego od oskrzela płatowego i pni naczyniowych, stłuczenia płuc, rozdarcia międzyżebrzy III i VI po stronie prawej oraz VIII po stronie lewej, pęknięcia ściany prawej komory serca, pęknięcia łuku aorty, rozdarcia worka osierdziowego, krwiaków jam opłucnowych, zmiażdżenia śledziony, licznych pęknięć wątroby, pęknięcia w miednicy, rozdarcia przymaciczy, rozdarcia pęcherza moczowego, pęknięcia jelita prostego, poprzecznego złamanie kręgosłupa piersiowego pomiędzy V a VI kręgiem, wieloodłamowego złamania kości miednicy z przemieszczeniem odłamów, złamania wyrostków poprzecznych kręgów lędźwiowych po stronie lewej, wylewów krwawych pod otrzewną trzewną i ścienną, obrzęku mózgu oraz niedokrwienia narządów wewnętrznych, w wyniku czego poniosła śmierć na miejscu na skutek wstrząsu krwotocznego i urazowego w następstwie rozległych wielonarządowych obrażeń, pasażer samochodu marki M. o nr. rej. (...) K. O. doznał obrażeń w postaci rany tłuczonej głowy w okolicy ciemieniowej prawej i ciemieniowej – potylicznej prawej z podbiegnięciem krwawym powłok miękkich czaszki w okolicy ciemieniowej i potylicznej prawej oraz ciemieniowej lewej, niewielkiego krwiaka podtwardówkowego po stronie prawej, krwawienia do przestrzeni podpajęczynówkowej, wystąpienia krwi w układzie komorowym mózgu, obrzęku mózgu, złamania żeber po stronie prawej od VI do X w linii łopatkowej, złamania żeber po stronie lewej od VII do X w linii pachowej tylnej oraz żebra X i XI przykręgosłupowo, krwiaka prawej jamy opłucnowej, krwiaka lewej jamy opłucnowej, obustronnego stłuczenia płuc, obrzęku płuc, rozdarcia lewej kopuły przepony z częściowym przemieszczeniem żołądka do jamy opłucnowej, licznych pęknięć miąższu śledziony, licznych pęknięć miąższu wątroby, krwawienia do jamy otrzewnej, pęknięcia nerki prawej i lewej, rozległego krwiaka zaotrzewnowego na tylnej ścianie brzucha i w miednicy, złamania kości miednicy – spojenia łonowego, złamania kości biodrowej prawej, rozejścia się lewego stawu krzyżowo – biodrowego, obustronnego złamania wyrostków poprzecznych kręgów lędźwiowych, wylewów krwawych pod otrzewną ścienną żołądka, wybroczyn krwawych i wylewów krwawych podopłucnowych, wybroczyn krwawych podnasierdziowych, licznych podbiegnięć krwawych i otarcia naskórka na klatce piersiowej, grzbiecie, kończynach górnych i dolnych, niedokrwienia narządów wewnętrznych, na skutek czego zmarł na miejscu zdarzenia na skutek wstrząsu urazowego i krwotocznego w następstwie rozległych uszkodzeń wielonarządowych, natomiast pasażer samochodu marki M. o nr. rej. (...) K. K. (3) doznał obrażeń w postaci rany tłuczonej głowy w okolicy skroniowej prawej, powierzchownej rany dartej w skórze pleców, rany dartej na udzie lewym, rany tłuczonej na goleni lewej, podbiegnięć krwawych i otarć naskórka w skórze twarzy, klatki piersiowej, kończyn górnych i dolnych, podbiegnięć krwawych powłok miękkich czaszki w okolicy skroniowej prawej, z podbiegnięciem krwawym mięśnia skroniowego, oraz potylicznej, krwawienia do przestrzeni podpajeczynówkowej, wystąpienia krwi w układzie komorowym mózgu, ognisk stłuczeń mózgu w płacie skroniowym prawym, obrzęku mózgu, złamania żeber po stronie prawej od IX do XI, złamania żeber po stronie lewej od VII do IX, krwiaka prawej jamy opłucnowej, krwiaka lewej jamy opłucnowej, obustronnego stłuczenia płuc, niedodmy płuca prawego, obrzęku płuc, stanu po amputacji śledziony, powierzchownego pęknięcia miąższu wątroby, pęknięcia nerki prawej, rozdarcia – oderwania tętnicy biodrowej wewnętrznej lewej, rozległego krwiaka zaotrzewnowego na tylnej ścianie brzucha i w miednicy, złamania kości miednicy – kości łonowej prawej, kości biodrowej i kulszowej prawej, rozdarcia obu stawów krzyżowo – biodrowych, złamania kości krzyżowej oraz V kręgu lędźwiowego, poprzecznego złamania kręgosłupa piersiowego pomiędzy XI a XII kręgiem, złamania VII kręgu szyjnego, złamania wyrostków poprzecznych kręgów lędźwiowych po stronie prawej, złamania wyrostków kolczystych kręgów piersiowych, złamania łopatki lewej, złamania kości goleni prawej, złamania trzonu mostka, wybroczyn krwawych i wylewów krwawych podopłucnowych, wybroczyn krwawych podnasierdziowych i podwsierdziowych, niedokrwienia narządów wewnętrznych, w wyniku czego zmarł po przywiezieniu do szpitala na skutek wstrząsu urazowego i krwotocznego w następstwie rozległych uszkodzeń wielonarządowych, natomiast pasażer samochodu marki O. (...), małoletni S. K., doznał złamania nasad dalszych obu kości przedramienia prawego, potłuczenia ogólnego, skutkujących uszkodzeniem ciała na okres powyżej dni 7,

to jest o czyn z art. 177 § 2 k.k. w zb. z art. 177 § 1 k.k. ,

I.  Oskarżonego uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu, z tym, że przyjmuje, iż pokonując łuk drogi nie zachował on należytej ostrożności i poruszał się z nadmierną prędkością, niedostosowaną do warunków drogowych oraz własnych umiejętności – i za to na mocy art. 177 § 2 k.k. w zb. z art. 177 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. skazuje go, zaś na mocy art. 177 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierza mu karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności.

II.  Na mocy art. 42 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 10 (dziesięciu) lat.

III.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata E. D. kwotę 888 (osiemset osiemdziesiąt osiem) złotych, wraz z podatkiem VAT w wysokości 23% w kwocie 204,24 zł (dwieście cztery złote dwadzieścia cztery grosze), to jest łączną kwotę 1.092,24 zł (jeden tysiąc dziewięćdziesiąt dwa złote dwadzieścia cztery grosze) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

IV.  Zasądza od oskarżonego tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego na rzecz:

− oskarżycielki posiłkowej M. K. – kwotę 1.776 (jeden tysiąc siedemset siedemdziesiąt sześć) złotych,

− oskarżyciela posiłkowego K. K. – kwotę 1.776 (jeden tysiąc siedemset siedemdziesiąt sześć) złotych,

− oskarżycielki posiłkowej M. O. – kwotę 2.500 (dwa tysiące pięćset) złotych.

V.  Zwalnia oskarżonego od opłaty oraz pozostałych kosztów sądowych, obciążając nimi Skarb Państwa.

Sędzia :

II K 335/16

UZASADNIENIE

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy dał podstawę do przyjęcia, że w dniu 8 czerwca 2016 roku w rejonie miejscowości S., na trasie B. – B., kierując samochodem osobowym marki M. (...) o numerze rejestracyjnym (...), P. Ś. umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym w ten sposób, iż jadąc od strony B. w kierunku B., na łuku drogi nie zachował należytej ostrożności i poruszał się z nadmierną prędkością, niedostosowaną do warunków drogowych oraz własnych umiejętności, w wyniku czego zjechał na przeciwległy pas ruchu, na którym znajdował się prawidłowo jadący samochód osobowy marki O. (...) o numerze rejestracyjnym (...), kierowany przez J. K., na skutek czego doszło do bocznego zderzenia się obu pojazdów, a następnie zjechał na lewe pobocze, uderzając tam w drzewo, w związku z czym pasażerowie samochodu marki M., K. K. (2) i K. O., doznali obrażeń ciała skutkujących ich śmiercią na miejscu zdarzenia, pasażer samochodu marki M. K. K. (3) doznał obrażeń ciała skutkujących jego zgonem po przewiezieniu do szpitala, natomiast pasażer samochodu marki O. (...), małoletni S. K., doznał złamania nasad dalszych obu kości przedramienia prawego i ogólnego potłuczenia, skutkujących naruszeniem czynności narządu ciała na okres powyżej 7 dni.

Zachowanie P. Ś. wyczerpało ustawowe znamiona występku z art. 177 § 2 k.k. w zb. z art. 177 § 1 k.k.

Sąd wymierzył oskarżonemu karę 3 lat pozbawienia wolności, uznając, że będzie ona adekwatna do stopnia jego winy i całokształtu okoliczności przypisanego mu przestępstwa.

Za przesłanki o charakterze łagodzącym Sąd uznał: wcześniejszą niekaralność oskarżonego (por. k. 302) i jego młody wiek (w chwili czynu miał już jednak ukończone 21 lat). Sąd miał też na uwadze fakt, że oskarżony konsekwentnie przyznawał się do winy (chociaż w czasie jego pierwszego przesłuchania w charakterze podejrzanego organa ścigania dysponowały już materiałem dowodowym, który jednoznacznie wskazywał, że był on sprawcą wypadku, a przy tym nie złożył on w istocie żadnych wyjaśnień, utrzymując, iż nie pamięta przebiegu zdarzenia, por. k. 251 i 347o – 348). Istotne było również i to, że P. Ś. wyraził żal z powodu swojego zachowania oraz przeprosił pokrzywdzonych i rodziny ofiar wypadku. Nie bez znaczenia pozostawało wreszcie, że w wyniku zdarzenia oskarżony także doznał rozległych obrażeń ciała, przez dłuższy czas był utrzymywany w stanie śpiączki, i nadal przechodzi rehabilitację (por. k. 268 – 269). Jednocześnie, biegli nie rozpoznali u oskarżonego objawów choroby psychicznej, ani cech upośledzenia umysłowego, czy też uzależnienia od alkoholu i środków psychoaktywnych, stwierdzając jedynie łagodne zaburzenia procesów poznawczych i oceniając, że jest on osobą w pełni poczytalną (por. k. 274 – 284).

Podstawową okolicznością obciążającą był z kolei fakt, iż oskarżony umyślnie naruszył podstawowe zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, co stanowiło jedyną przyczynę wypadku, w którym trzy młode osoby poniosły śmierć, a czwarta, małoletnia, doznała średnich obrażeń ciała. Zdarzenie to cechowało się zatem bardzo wysokim stopniem społecznej szkodliwości. Co więcej, P. Ś. uzyskał prawo jazdy w dniu 21 czerwca 2013 roku (por. k. 356), a do dnia wypadku był już kilkakrotnie notowany jako sprawca różnych wykroczeń drogowych (por. k. 354).

Mając na uwadze całokształt okoliczności przypisanego oskarżonemu przestępstwa, Sąd uznał, iż prowadzenie pojazdów mechanicznych przez P. Ś. zagraża bezpieczeństwu w komunikacji, a w konsekwencji, kierując się dyspozycją art. 42 § 1 k.k., orzekł wobec niego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 10 lat. W ocenie Sądu, taki okres jawi się jako niezbędny do wyrobienia w oskarżonym poszanowania dla norm regulujących zasady ruchu drogowego, jak też uchronienia innych uczestników tego ruchu przed brawurowymi zachowaniami P. Ś., a zarazem może skutecznie wpłynąć na prawidłową postawę innych, w szczególności młodych, kierowców. Tak ukształtowany środek karny nie przekreśla zarazem szans oskarżonego na ponowne uzyskanie w przyszłości prawa jazdy.

O kosztach pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu orzeczono z uwzględnieniem treści § 4 ust. 1 i 3, § 17 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 pkt 3, a także § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 roku, poz. 1714, ze zm.), natomiast o kosztach zastępstwa prawnego poniesionych przez oskarżycieli posiłkowych – na mocy art. 627 k.p.k. w zw. z art. 616 § 1 pkt 2 k.p.k. oraz z uwzględnieniem § 11 ust. 1 pkt 2, ust. 2 pkt 3 i ust. 7, § 16 oraz § 17 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015 roku, poz. 1800, ze zm.).

Mając na uwadze fakt, że oskarżony nie posiada żadnego majątku, nie pracuje oraz utrzymuje się wyłącznie z renty w wysokości 607 złotych miesięcznie, kierując się dyspozycją art. 624 § 1 k.p.k., Sąd zwolnił P. Ś. w całości od ponoszenia kosztów sądowych w sprawie.

Sędzia :