Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 czerwca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Legionowie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Dorota Hańczyc-Górska

Protokolant: Marta Nowakowska

po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2017r. w Legionowie na rozprawie

sprawy z powództwa J. M.

przeciwko L. M.

o alimenty

I.  zasądza od L. M. na rzecz syna J. M. urodzonego dnia (...) w W. alimenty w kwocie po 650 (sześćset pięćdziesiąt) złotych miesięcznie płatne do jego rąk do 5-tego dnia każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat poczynając od dnia 5 grudnia 2016 roku;

II.  oddala powództwo w pozostałej części;

III.  koszty procesu pomiędzy stronami wzajemnie znosi;

IV.  wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2016 roku J. M., działając przez zawodowego pełnomocnika, wniósł o zasądzenie od pozwanego L. M. kwoty 1189 złotych miesięcznie tytułem alimentów, płatnych do rąk powoda do 5 dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia złożenia pozwu tj. od dnia 30 listopada 2016 roku oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazał, iż powód J. M. urodzony w dniu (...) pochodzi ze związku małżeńskiego M. M. oraz L. M.. Przed Sądem Okręgowym Warszawa – Praga w Warszawie pod sygnaturą akt III C 955/14 toczy się pomiędzy rodzicami powoda sprawa o rozwód. Jako koszty swojego utrzymania wraz z kosztami utrzymania domu, powód wskazał kwotę średnio miesięcznie 2379 złotych. Pozwany nie łoży na utrzymanie syna od miesiąca stycznia 2016 roku, a cały ciężar kosztów jego utrzymania ciąży na jego matce. Od dnia 1 października 2015 roku J. M. rozpoczął studia stacjonarne na Wojskowej Akademii (...) w W., a przewidywany termin ich ukończenia to dzień 28 lutego 2019 roku. Rozkład zajęć powoda uniemożliwia mu podjęcie pracy i samodzielne utrzymanie się. (pozew k. 2 – 4)

W odpowiedzi na pozew L. M. uznał powództwo do kwoty 500 złotych miesięcznie i wniósł o oddalenie powództwa w pozostałej części. (odpowiedź na pozew k. 76 – 81)

W toku postępowania do celów ugodowych pozwany zaproponował kwotę 650 złotych miesięcznie.(k. 114 – verte) Następnie na rozprawie w dniu 19 kwietnia 2017 roku pełnomocnik powoda zaproponował kwotę 750 złotych. (k. 164) Ostatecznie na rozprawie w dniu 7 czerwca 2017 roku powód popierał powództwo w całości, natomiast pozwany uznał powództwo do kwoty 500 złotych miesięcznie, choć wcześniej oświadczył, że może płacić kwotę 650 złotych tytułem alimentów na syna. (k. 194)

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powód J. M. urodzony w dniu (...) pochodzi ze związku małżeńskiego M. M. z domu (...) i L. M.. (dowód: odpis skrócony aktu urodzenia powoda k. 6) Ukończył liceum ogólnokształcące, a obecnie studiuje Logistykę w systemie stacjonarnym na Wojskowej Akademii (...) Wydziale Mechanicznym w W.. Planowany termin zakończenia studiów to dzień 28 lutego 2019 roku, a studia rozpoczął w dniu 1 października 2016 roku. (dowód: Zaświadczenie k. 8) Zajęcia na uczelni prowadzone są od poniedziałku do piątku, bez weekendów, przy czym w zależności od ich rozkładu, w tygodniu powód ma także dni wolne. (dowód: rozkład zajęć k. 155) Powód, jak podał, nie podejmuje prac dorywczych. Pracował w wakacje 2015 roku i w tym roku osiągnął przychód w kwocie 5 052 złote, zaś dochód w kwocie 4041,80 złotych. W 2016 roku nie pracował, jedynie pracował przez miesiąc jako pomoc informatyczna i zarobił około 1000 złotych, jednak nie składał zeznania podatkowego. J. M. jest właścicielem samochodu osobowego marki R. M. z 1997 roku, którym dojeżdża na Uczelnię, a jego wartość oszacował na kwotę 3000 złotych, zaś miesięczny koszt utrzymania na kwotę około 660 złotych. Zdaniem powoda dojazd komunikacją byłby niewiele tańszy, a nadto nie mógłby wracać do domu po wizytach u swojej dziewczyny. Powód leczył zęby z uwagi na chorobę szyjki zębów. Wyleczył cztery zęby, a koszt leczenia jednego z nich oszacował na kwotę 100 – 120 złotych. Stosuje specjalną pastę do zębów, która kosztuje 50 złotych raz na dwa miesiące. J. M. ma też trądzik młodzieńczy, który leczy, a z uwagi na wypadanie włosów korzysta ze specjalnych szamponów. Jako całkowity miesięcznych koszt swojego utrzymania wskazał kwotę około 2000 złotych miesięcznie wliczając w to kosmetyki, na które wydaje około 80 – 100 złotych miesięcznie, na wyżywienie około 600 złotych, koszty ubrania, pomocy naukowych oraz wyjazdów wakacyjnych, rozrywki i leczenia. J. M. zamieszkuje wraz z matką w domu stanowiącym współwłasność jego matki i ojca. Nie ponosi kosztów utrzymania tego domu, pomaga w jego sprzątaniu i utrzymaniu ogrodu. Poszukuje pracy na okres nadchodzących wakacji. (dowód: kopia polisy k. 10, kopia Faktury VAT k. 138, raport pomiaru k. 139, Faktury k. 140, informacja z K. k. 141, zaświadczenie k. 142, (...) k. 143, wyciąg z rachunku J. M. k. 168 – 190, przesłuchanie świadka M. M. k. 164 – verte – 165 – verte, przesłuchanie powoda J. M. k. 113 – verte – 114, k. 192 – 193 , przesłuchanie pozwanego L. M. k. 114 – 114 – verte, k. 193 - 194)

Matka powoda M. M. ma 51 lat. Ukończyła dwuletnie policealne studium ekonomiczne. Zamieszkuje wraz z synem – powodem w domu o powierzchni około 240 m ² stanowiącym współwłasność jej oraz L. M.. Przed Sądem OkręgowymW. (...)pod sygnaturą akt III C 955/16 toczy się sprawa o rozwód pomiędzy małżonkami. Dom, w którym zamieszkuje powód wraz z matką został zakupiony w kredycie zaciągniętym w (...). Aktualnie rata kredytu wynosi około 2500 złotych. Na miesięczne koszty utrzymania domu składają się: średni miesięczny koszt paliwa gazowego w kwocie 320 złotych, opłata za energię elektryczną – 180 – 200 złotych, internet około 30 złotych, ochrona – 40 złotych, wywóz nieczystości – 30 złotych oraz ubezpieczenie domu – 864 złote rocznie, podatek od nieruchomości 2 664 złotych rocznie, usługi kominiarskie i inne. ( dowód: polisa k. 16 – 17, potwierdzenie wykonania przelewu k. 18, kopia kwita rozliczeniowego k. 19, kopie protokołów k. 20, k. 21, faktury k. 22 – 31, kopie decyzji k. 32, 33, historia rachunku k. 35 – 48, harmonogram spłaty kredytu k. 144, zawiadomienia o wysokości rat k. 145 – 148) M. M. z zawodu jest księgową i pracuje w (...) S. A. z siedzibą w W. na stanowisku Starszego specjalisty do spraw rozliczeń z wynagrodzeniem miesięcznym netto w kwocie 4236, 97 złotych, przy czym aktualnie świadczy pracę w okolicach P.. (dowód: zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu k. 9) W 2015 roku z tego tytułu osiągnęła przychód w kwocie 70 718,83 złotych oraz dochód w kwocie 69 050,11 złotych. (dowód: kopia Pit k. 67 – 68) Podejmuje pracę dodatkową tzw. „na czarno”, przy czym pracę tę wykonuje głównie w weekendy oraz sporadycznie w tygodniu po pracy. W firmie tej częściowo księguje i zbiera zamówienia. Jej wynagrodzenie zależne jest od ilości przepracowanych godzi. Jak podała, za 50 godzin pracy zarabia 1 000 złotych. Dodatkowo w ten sposób zarabia 1500 – 2000 złotych miesięcznie, a ostatecznie wskazała, że zarabia 3000 - 3500 złotych. Matka powoda ponosi koszty swojego dojazdu do pracy do P. w kwocie około 400 złotych miesięcznie. M. M. pozostaje w związku, jednak nie zamieszkują wspólnie. Jej partner ponosi czasami koszty zakupów. Matka powoda jest współwłaścicielką samochodu, z którego korzysta jej mąż, a nadto współwłaścicielką domu, w którym zamieszkuje. Nie ma innych zobowiązań poza kredytem zaciągniętym na jego zakup. Nie posiada innego majątku ani oszczędności. Jak podała, wspomagają ją finansowo jej rodzice. W ubiegłym roku ponieśli koszty wyjazdu jej i powoda do Stanów Zjednoczonych Ameryki do starszego syna. (dowód: przesłuchanie świadka M. M. k. 164 – verte – 165 – verte, przesłuchanie powoda J. M. k. k. 113 – verte – 114, k. 192 – 193 , przesłuchanie pozwanego L. M. k. 114 – 114 – verte, k. 193 – 194)

Pozwany L. M. ma 53 lata, posiada wykształcenie średnie, z zawodu jest technikiem mechanikiem. Pracuje w Miejskim Przedsiębiorstwie Wodociągów i Kanalizacji w M. St. (...) Spółka Akcyjna na stanowisku Operatora (...) ze średnim miesięcznym wynagrodzeniem w kwocie 3 848,42 złotych netto miesięcznie. Obecnie nie pracuje w porze nocnej. (dowód: kopia zaświadczenia k. 90, wydruk k. 91) Do pracy dojeżdża samochodem i jako koszt dojazdu wskazuje kwotę 500 złotych miesięcznie. W 2016 roku podejmował prace dorywcze jako taksówkarz, jednak, jak podał, z uwagi na stan zdrowia, zrezygnował z tej pracy. W 2015 roku osiągnął przychód w kwocie 61 458,77, a dochód w kwocie 59 929,11 złotych. (dowód: kopia PIT 37 k. 84 – 87, oraz kopia PIT 11 k. 88 – 89) Natomiast w 2016 roku osiągnął przychód w kwocie 67 941,83 złote, a dochód w kwocie 66 273,11 złote. (dowód: kopia PIT 37 k. 158 – 161) Powód J. M. jest jedynym dzieckiem pozwanego. Od czasu rozpadu związku małżeńskiego jego stan zdrowia się pogorszył. Pozwany leczy się psychiatrycznie z powodu depresji, a nadto uczęszcza na wizyty do psychologa. Uczestniczy też w terapii grupowej. Cierpi na nadciśnienie i jak podał, na leki wydaje łącznie około 150 złotych miesięcznie. Korzysta z wizyt prywatnych u psychiatry i psychologa. Jedna wizyta kosztuje 150 złotych, a wizyty te odbywają się raz na trzy miesiące. Opłaca sobie dodatkową opiekę zdrowotną w kwocie 160 złotych miesięcznie. Jest współwłaścicielem domu, w którym zamieszkuje powód wraz z matką. Razem z małżonka zaciągnął kredyt na jego zakup, jednak nie spłaca tego kredytu. Wraz z małżonką jest też współwłaścicielem samochodu osobowego marki H. (...) z 2008 roku, z której korzysta z wyłączeniem żony. Ponosi koszty utrzymania tego samochodu. (dowód: kopia polisy k. 99, kopie Faktur k. 100, k. 101 – 102, k. 103) Z uwagi na trudną sytuację finansową zaciągnął w dniu 9 stycznia 2017 roku pożyczkę od swojej siostry K. S. w kwocie 6 000 złotych, którą spłaca w miesięcznych ratach po 500 złotych. ponadto zaciągnął też pożyczkę na karcie kredytowej, którą spłaca w miesięcznych ratach po 100 złotych. L. M. podał, że pożycza też pieniądze od osób fizycznych, znajomych. (dowód: kopia umowy pożyczki k. 104, kopia przelewu k. 105) Pozwany rozpoczął naukę gry na pianinie, przy czym za jedną lekcję płaci 40 złotych. Lekcje odbywają raz na tydzień lub rzadziej. Przeciwko pozwanemu toczy się sprawa karna o kradzież laptopa na szkodę jego pasierba. L. M. zamieszkuje w mieszkaniu swojego pasierba - starszego syna jego małżonki, o powierzchni 30 m ² , położonym w P.. Czynsz najmu za to mieszkanie wynosi 500 złotych miesięcznie, paliwo gazowe - 150 złotych miesięcznie, 100 złotych – energia elektryczna, telewizja, telefon i internet – 200 złotych miesięcznie. Musiał zakupić do mieszkania piec gazowy oraz termę wraz z montażem. Mieszkanie jest w złym stanie technicznym z uwagi na okoliczność, że wcześniej było wynajmowane. Pozwany nie opłaca czynszu najmu mieszkania swojemu pasierbowi, ponosi jedynie koszty utrzymanie tego mieszkania. Z wyciągu z rachunku pozwanego wynika, iż zakupuje sobie odzież w H &M, D., a nadto zakupuje odzież w sklepach przeznaczonych dla kobiet. Z analizy przelewów dokonywanych przez pozwanego wynika, iż przelewa też na konto A. A. znaczne kwoty.(dowód: historia rachunku pozwanego k. 119 – 138, k. 149 – 154, k. 35 – 48) (Dowód: przesłuchanie świadków: M. M. – k. 164 – verte – 165, K. S. k. 165 – verte – 166 – verte, przesłuchanie powoda J. M. k. k. 113 – verte – 114, k. 192 – 193 , przesłuchanie pozwanego L. M. k. 114 – 114 – verte, k. 193 – 194)

W ocenie Sądu Rejonowego zasługują na wiarę zeznania świadków K. S. oraz M. M.. Wprawdzie świadkowie ci są osobami bliskimi dla stron (odpowiednio siostra i żona pozwanego), ich zeznania świadczyły o dużym zaangażowaniu emocjonalnym świadków w sprawie, jednak zeznania te są pełne, spójne i konsekwentne. Ponadto w istocie korespondują z dowodem z przesłuchania stron oraz dowodami z dokumentów zgromadzonymi w sprawie.

Sąd Rejonowy dał wiarę dowodowi z przesłuchania powoda J. M. oraz pozwanego L. M., bowiem zeznali oni w sposób logiczny i konsekwentny, a ich zeznania zostały potwierdzone w części dowodami z dokumentów, a nadto w istocie korespondują ze sobą. Sąd nie uwzględnił przy ocenie kosztów utrzymania powoda kosztów dojazdu na Uczelnię samochodem, co poniżej zostanie szerzej wyjaśnione. Nadto nie dał wiary twierdzeniom pozwanego o przekazywaniu na rzecz A. A. znacznych kwot tytułem spłaty pożyczek, czy też wydatków na zakupy w sklepach przeznaczonych dla kobiet jako uzasadnione jego wydatki, co także poniżej dokładnie zostanie uzasadnione. W toku postępowania w sprawie o alimenty istotne jest ustalenie, czy strony utrzymują ze sobą kontakt w celu stwierdzenia ewentualnego udziału rodzica w wychowaniu dziecka. W niniejszej sprawie poza sporem pozostaje okoliczność, iż ojciec z synem nie utrzymują kontaktu, pozwany obecnie nie przekazywał dobrowolnie na rzecz syna żadnych środków.

W ocenie Sądu uznać należy za wiarygodne dowody z dokumentów złożone do akt, bowiem ich wiarygodności i autentyczności nikt nie kwestionował.

Sąd nie obdarzył mocą dowodową wydruków z kas fiskalnych dołączonych do akt sprawy, bowiem stanowią one jedynie potwierdzenie tego, iż danego dnia zakupione zostały we wskazanym sklepie określone towary, jednak nie określają one kto je zakupił i na zaspokojenie czyich potrzeb.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

W ocenie Sądu Rejonowego przedmiotowe powództwo zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 96 § 1 k. r. o. rodzice wychowują dziecko pozostające pod ich władzą rodzicielską i kierują nim. Obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotowywać je należycie do pracy dla dobra społeczeństwa odpowiednio do jego uzdolnień. Stosownie do tej dyrektywy rodzice, w zależność od swych możliwości, są zobowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienie, mieszkanie, odzież, środki higieny osobistej, leczenie w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), a także środków wychowania (edukacji) według uzdolnień, dostarczania rozrywek i wypoczynku. Przy ocenie, które z tych potrzeb powinny być uznane za potrzeby usprawiedliwione, należy z jednej strony brać pod uwagę możliwości zobowiązanego, z drugiej zaś zakres i rodzaj potrzeb. Zawsze jednak każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosownej do wieku odzieży, środki na ochronę zdrowia, kształcenie podstawowe i zawodowe oraz ochronę jego osoby i majątku. Wyjście poza wymienione potrzeby zależy już tylko od osobistych cech dziecka oraz od zamożności i przyjętego przez zobowiązanego modelu konsumpcji. Z treści art. 128 k. r. o., wynika, iż obowiązek dostarczania środków utrzymania , a w miarę potrzeby także środków wychowania ( obowiązek alimentacyjny ) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.

Stosownie do art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Po myśli zaś artykułu 135 § 1 i 2 k. r. o. zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, a wykonanie tegoż obowiązku może polegać na osobistych staraniach o jego utrzymanie i wychowanie.

Sąd Rejonowy podziela stanowisko Sądu Najwyższego zawarte w wyroku z dnia 14 listopada 1997 roku, III CKN 217/97 (Lex Polonica nr 351778), zgodnie z którym obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka stanowi uszczegółowienie ogólnego obowiązku „troszczenia się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka” i należytego przygotowania go, odpowiednio do jego uzdolnień, do pracy zawodowej ( art. 96 k.r.o.). Obowiązek ten nie jest ograniczony przez żaden sztywny termin, a w szczególności – przez termin dojścia przez alimentowanego do pełnoletności. Nie jest także związany ze stopniem wykształcenia w tym sensie, że nie ustaje z chwilą osiągnięcia przez alimentowanego określonego stopnia podstawowego lub średniego wykształcenia. Jedyną miarodajną okolicznością, od której zależy trwanie bądź ustanie tego obowiązku, jest to, czy dziecko może utrzymać się samodzielnie.

W niniejszej sprawie powód ma niespełna 21 lat, jednak kontynuuje naukę w systemie stacjonarnym. Zamieszkuje z matką we wspólnym domu jego rodziców i pozostaje na jej utrzymaniu. Jest studentem stacjonarnych studiów na kierunku Logistyka w Wojskowej Akademii (...). Dojeżdża na Uczelnię samochodem, nie podejmuje prac dorywczych, choć zajęcia ma od poniedziałku do piątku i czasami dysponuje dniami wolnymi także w tygodniu. Leczy się stomatologicznie oraz dermatologicznie.

Natomiast pozwany L. M. ma 53 lata. Pracuje w Miejskim Przedsiębiorstwie Wodociągów i Kanalizacji w M. St. (...) Spółka Akcyjna na stanowisku Operatora (...) ze średnim miesięcznym wynagrodzeniem w kwocie 3 848,42 złotych netto miesięcznie. Obecnie nie podejmuje praz dorywczych. Jego stan zdrowia pogorszył się z uwagi na sytuację okołorozwodową. Leczy się z powodu depresji oraz nadciśnienia. Na leki wydaje około 150 złotych miesięcznie. Zamieszkuje sam w mieszkaniu, które utrzymuje. Nie zamieszkuje we wspólnym domu małżonków, gdzie obecnie mieszka jego małżonka oraz powód. Nie ponosi kosztów utrzymania domu, nie spłaca kredytu zaciągniętego na jego zakup. Nie ma nikogo na utrzymaniu poza powodem.

Wprawdzie powód jest osobą pełnoletnią, jednak z uwagi na to, iż studiuje w systemie stacjonarnym, w ocenie Sądu Rejonowego, nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Jak wskazano powyżej obowiązek alimentacyjny nie jest ograniczony przez żaden sztywny termin, a w szczególności – przez termin dojścia przez alimentowanego do pełnoletności. Nie jest także związany ze stopniem wykształcenia w tym sensie, że nie ustaje z chwilą osiągnięcia przez alimentowanego określonego stopnia podstawowego lub średniego wykształcenia. Jedyną miarodajną okolicznością, od której zależy trwanie bądź ustanie tego obowiązku, jest to, czy dziecko może utrzymać się samodzielnie. Należy zatem przyjąć, że w sytuacji, gdy dziecko jest pełnoletnie, lecz kontynuuje naukę w systemie stacjonarnym, winno być nadal utrzymywane przez rodziców.

Ustalając wysokość alimentów Sąd Rejonowy miał na uwadze, że powód jest osobą pełnoletnią uczącą się, z tego powodu nie mógłby połączyć pracy zarobkowej oraz rozwoju osobistego, edukacji i prawidłowego przygotowania się do nauki. W orzeczeniu z dnia 27 stycznia 1999 r. sygn. akt II CKN 828/97 Sąd Najwyższy wskazał, że z uwagi na chęć kontynuowania nauki przez pełnoletnie dziecko, nie można wymagać samodzielnego przez nie utrzymania się, gdyż nadrzędne jest ukończenie przez nie szkoły. Wobec faktu, iż zarówno powód jak i pozwany potwierdzili brak kontaktów oraz osobistego starania o utrzymanie i wychowanie przez pozwanego powoda, zaś pomoc finansową powód otrzymuje jedynie od matki, Sąd uznał, że pozwany powinien co najmniej w części partycypować finansowo w obowiązku alimentacyjnym.

Jak powyżej wskazano zakres świadczeń alimentacyjnych uzależniony jest od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, które, już tylko z uwagi na jego wiek i okoliczność, że kontynuuje naukę są znaczne oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 k. r. o.). Z zasad doświadczenia życiowego wynika, że usprawiedliwione potrzeby powoda są znaczne, jednak ograniczone są możliwościami majątkowymi i zarobkowymi jego rodziców. Możliwości zarobkowe zobowiązanych nie zawsze mogą być utożsamiane z faktycznie osiąganymi zarobkami; obejmują one, bowiem także wysokość zarobków lub dochodów, które zobowiązany jest w stanie uzyskać. ( Tak: OSNCP 1988, nr 4, poz. 42 ). Pozwany otrzymuje wynagrodzenie w kwocie około 3800 złotych netto miesięcznie, posiada stałe zobowiązania, jak choćby koszty utrzymania mieszkania czy spłata pożyczek, koszt leczenia, a zatem nie jest w stanie uiszczać alimentów na rzecz powoda w żądanej wysokości. Z drugiej zaś strony podkreślić należy, że trudna sytuacja materialna rodziców nie zwalnia ich od obowiązku świadczenia na potrzeby dzieci. Zmuszeni są, zatem dzielić się z dziećmi nawet bardzo szczupłymi dochodami, a w sytuacjach skrajnych, zwłaszcza o charakterze przejściowym, sprostanie obowiązkowi alimentacyjnemu wymagać będzie poświęcenia części składników majątkowych ( Tak : Kodeks rodzinny i opiekuńczy z komentarzem pod redakcją Kazimierza Piaseckiego, wydanie II zmienione, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2002, s. 803 ).

Zdaniem Sądu Rejonowego koszty utrzymania powoda J. M. są zawyżone już choćby z uwagi na okoliczność, że na Uczelnię dojeżdża samochodem i w kosztach swojego utrzymania wskazał jako znaczną ich część koszty utrzymania samochodu. Z zasad doświadczenia życiowego wynika, iż koszt dojazdu do W. środkami komunikacji jest niższy. Sama matka powoda wskazała, że koszt biletu dojazdu do W. wynosi 7,50 złotych oraz karta miejska 30 złotych miesięcznie. Ponadto nie może przekonać Sądu do zaliczenia tych kosztów do kosztów utrzymania powoda okoliczność, iż po wizytach u swojej dziewczyny powód nie mógłby dojechać w nocy do domu. Wskazać także należy, iż powód, poza wolnymi weekendami ma też wolne dni od nauki w tygodniu, a zatem może podjąć prace dorywcze w tym czasie, aby poprawić swoją sytuację finansową. Zauważyć należy, iż już wcześniej J. M. podejmował prace podczas wakacji oraz w czasie trwania roku akademickiego, co sam przyznał. Powód podał, że zna język angielski w stopniu bardzo dobrym, a nadto posiada umiejętności informatyczne. Może zatem podjąć działania w celu zaspokojenia części swych potrzeb własnymi siłami.

Z kolei Sąd Rejonowy nie uwzględnił stanowiska pozwanego, iż zakupuje rzeczy dla kobiet, które udzieliły mu wcześniej pożyczki czy też je spłaca przekazując znaczne kwoty na ich rzecz, bowiem nie przedstawił żadnych dowodów na ich poparcie, nie udowodnił, aby A. A. udzieliła mu jakiejkolwiek pożyczki.

Okoliczność, że M. M. samodzielnie spłaca kredyt zaciągnięty wspólnie przez małżonków na zakup domu ma znaczenie przy ocenie możliwości majątkowych i zarobkowych zobowiązanych do alimentacji, ale to matka powoda może tę okoliczność podnieść przy rozliczeniu z małżonkiem, nie zaś w toku niniejszego postępowania.

W ocenie Sądu Rejonowego zasądzona kwota alimentów jest wystarczająca do zaspokojenia części usprawiedliwionych, podstawowych potrzeb powoda, jednakże uwzględnienie powództwa w większym zakresie przekraczałoby możliwości majątkowe i zarobkowe zobowiązanego. Ustalone świadczenie alimentacyjne nie doprowadzi pozwanego do niedostatku, bowiem uzyskuje on wynagrodzenie za pracę. Ustalając wysokość alimentów Sąd miał też na względzie okoliczność, że pozwany nie uczestniczy w wychowaniu syna, nie ma z nim bliskiego kontaktu, a nadto fakt, iż w toku postępowania pozwany sam oświadczył, iż taką kwotę może uiszczać synowi tytułem alimentów. ( dowód: protokół rozprawy k. 194 akt) W tym stanie rzeczy przyjąć należy, że pozwany w zasadzie nie spełnia swojego obowiązku alimentacyjnego poprzez osobiste starania o utrzymanie i wychowanie powoda. Cały ciężar osobistych starań o jego wychowanie i utrzymanie spoczywa na jego matce. Pomiędzy rodzicami powoda toczy się sprawa o rozwód, a małżonkowie są głęboko skonfliktowani, co niewątpliwie wpływa na kontakty ojca z synem. Sytuacja, iż powód nie utrzymuje kontaktu z ojcem, pozostawał z nim w konflikcie nie zwalnia pozwanego z jakichkolwiek obowiązków wobec jego pełnoletniego, jednak studiującego syna. Sytuacja panująca pomiędzy stronami jest niezwykle skomplikowana, jednak powód ukończył liceum ogólnokształcące, a zatem ojciec powinien jeszcze, choćby w części, partycypować w kosztach jego utrzymania. J. M. podejmował już prace dorywcze w celu częściowego zaspokojenia swoich potrzeb. Odpowiednio organizując sobie zajęcia na uczelni, może nadal w ten sposób zaspakajać częściowo swoje potrzeby.

Zasadą kodeksową, jest że dzieci mają prawo do równej z rodzicami stopy życiowej, zaś wysokość alimentów określa się w oparciu o możliwości zarobkowe, biorąc pod uwagę całokształt sytuacji dłużnika alimentacyjnego, nie zaś jedynie aktualne zarobki. Według Sądu pozwany posiada stałe zatrudnienie, nie posiada zaświadczenia o niezdolności do pracy, na podstawie którego Sąd mógłby jego możliwości zarobkowe obniżyć.

Wobec powyższego Sąd orzekł jak w wyroku z mocy artykułu 128, 135 i 133 kro, oddalając powództwo w pozostałej części jako zbyt wygórowane. Jako że powód nie wykazał, aby istniały niezaspokojone jego potrzeby za okres przed wytoczeniem powództwa albo też, że dla ich zaspokojenia zaciągnięte zostały zobowiązania wobec osób trzecich, Sąd zasądził na jego rzecz rentę alimentacyjną jedynie od dnia wytoczenia powództwa.

O rygorze natychmiastowej wykonalności w punkcie pierwszym wyroku Sąd orzekł na zasadzie artykułu 333 § 1 punkt 1 k. p. c .

O kosztach procesu orzeczono po myśli artykułu 100 k. p. c. znosząc koszty postępowania pomiędzy stronami, bowiem powództwo zostało uwzględnione jedynie w części.

z/ 1. odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda bez pouczeń,

2. za 14 dni lub z apelacją.

L. dnia 30. 06. 2017 roku