Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 września 2017 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 września 2017 r. w O.

sprawy z powództwa e. (...) z siedzibą w W.,

przeciwko P. B.,

o zapłatę,

I.  zasądza od pozwanego P. B. na rzecz powoda e. (...) z siedzibą w W. kwotę 22.109,02 zł (dwadzieścia dwa tysiące sto dziewięć złotych 02/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 27.12.2016r. do dnia zapłaty;

II.  w pozostałym zakresie oddala powództwo;

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3.906,34 zł (trzy tysiące dziewięćset sześć złotych 34/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania;

IV.  wyrokowi w pkt. I i III nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

/-/ SSR Piotr Żywicki

Sygn. akt I C 2025/17

UZASADNIENIE

Powód e. (...) w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego kwoty 28.419,40 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu oraz kosztami procesu.

W uzasadnieniu swojego roszczenia powód wskazał, że pozwany zawarł z (...) Bank S.A. umowę bankową. Powód na podstawie umowy cesji z dnia 6 grudnia 2016 przejął od wierzyciela pierwotnego wierzytelność wobec pozwanego. Na dochodzoną pozwem kwotę składa się kwota 21391,72 zł tytułem niespłaconej należności głównej, kwota 544,99 tytułem odsetek umownych naliczanych od daty zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania i kwota 6.482,69 zł tytułem skapitalizowanych odsetek za opóźnienie za okres os rozwiązania umowy bankowej do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu.

Pozwany P. B. nie wniósł odpowiedzi na pozew, nie stawił się także na rozprawie.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 24 marca 2009r. pozwany zawarł z (...) Bankiem S.A. umowę bankową, na mocy której bank udzielił pozwanemu kredytu w wysokości 101.383,95 zł. Spłata kredytu miała nastąpić zgodnie z załączonym do umowy harmonogramem. Zgodnie z § 2 ust. 9 umowy, od zadłużenia przeterminowanego naliczano odsetki stanowiące czterokrotność obowiązującej stopy kredytu lombardowego NBP.

(bezsporne; umowa bankowa z harmonogramem spłat – k. 14-20)

W dniu 6 grudnia 2016r. pomiędzy (...) Bank S.A. a powodem została zawarta umowa cesji wierzytelności.

(dowód: umowa cesji k. 24-25, wydruk z załącznika do umowy cesji – k. 22)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w przeważającej części.

Zgodnie z art. 339 §1 i 2 kpc jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny. W tym wypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa.

W ocenie sądu okoliczności przytoczone w pozwie oraz w pismach doręczonych pozwanemu przed rozprawą budziły wątpliwości sądu, jednakże tylko w zakresie skapitalizowanych odsetek umownych w kwocie 6.482,69 zł za okres od dnia rozwiązania umowy bankowej do dnia poprzedzającego złożenie pozwu. W pozostałym zakresie Sąd nie miał wątpliwości co do prawdziwości twierdzeń zawartych w pozwie. Legitymację procesową czynną powoda w sposób dostateczny uprawdopodobnił fakt posiadania umowy bankowej, będącej źródłem pierwotnego zobowiązania. W zakresie ważności i skuteczności umowy przelewu Sąd również nie miał wątpliwości.

Odpowiedzialność pozwanego względem powoda wynika z art. 3 ust. 1. ustawy o kredycie konsumenckim, z dnia 12 maja 2011 r. (Dz.U.2011.126.715), w której przez umowę o kredyt konsumencki rozumie się umowę o kredyt w wysokości nie większej niż 255.550 zł albo równowartość tej kwoty w walucie innej niż waluta polska, który kredytodawca w zakresie swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi, w zw. z art. 720 k.c., z którego wynika obowiązek zwrotu przez pożyczkobiorcę otrzymanych sum.

Pozwany otrzymał kredyt w wysokości 101.83,95 zł. Zaniechał spłaty należności głównej w zakresie kwoty 21.391,72 zł. Taką też kwotę niewątpliwie należało zasądzić na rzecz powoda. Nadto, zgodnie z umową wierzyciel naliczył i skapitalizował odsetki umowne od udzielonego kapitału w wysokości 544,99 zł. Powód, domagając się zasądzenia również kwoty 6.482,69 zł tytułem skapitalizowanych odsetek umownych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia za okres od dnia następnego po dniu rozwiązania umowy bankowej do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu nie wykazał, prawidłowości wyliczenia owej kwoty. O ile stopa procentowa wspomnianych odsetek wynika z treści § 2 ust. 9 umowy bankowej (czterokrotność obowiązującej stopy kredytu lombardowego NBP), o tyle niejasne jest, w jaki sposób powód ustalił termin początkowy naliczania odsetek. Nie złożył jakichkolwiek dokumentów na dowód daty wypowiedzenia umowy bankowej. Nie wiadomo zatem było, od jakiej daty cała wierzytelność była wymagalna a tym samym od kiedy wierzyciel miała prawo naliczać odsetki od zaległości. Nie mniej jednak nie budziły wątpliwości twierdzenia powoda, że przedmiotem przelewu była wierzytelność już wymagalna. Tym samym w braku innych dowodów, najpóźniejszy termin wymagalności świadczenia można przyjąć na dzień poprzedzający przelew, tj. na dzień 5 grudnia 2016r. (por. k. 13, k. 24). W konsekwencji to od tej daty Sąd wyliczył odsetki za opóźnienie w spełnieniu świadczenia według umówionej wysokości, które na dzień 26 grudnia 2016r. wyniosły 172,31 zł.

W konsekwencji na podstawie wyżej przywołanych przepisów zasądzeniu podlegała kwota 22.109,02 zł (21.391,72 zł + 544,99 zł + 172,31 zł) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 27 grudnia 2016r. (data wniesienia pozwu) do dnia zapłaty (pkt. I wyroku).

W pozostałej części powództwo oddalono (pkt. II wyroku).

W pkt III wyroku orzeczono o kosztach procesu na podstawie art.100 k.p.c., zgodnie z którym w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Biorąc pod uwagę, że powód wygrał sprawę w 77,80% na jego rzecz należało zasądzić kwotę 3.906,34 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Na podstawie art. 333 §1 pkt 3 k.p.c. Sąd nadał wyrokowi w pkt I i III rygor natychmiastowej wykonalności (pkt IV wyroku).

SSR Piotr Żywicki