Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 lipca 2017 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSA Jolanta Cierpiał

Sędziowie: SSA Marta Sawińska (spr.)

del. SSO Roman Walewski

Protokolant: st. sekr. sądowy Karolina Majchrzak

po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2017 r. w Poznaniu

sprawy S. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P.

o zwrot składek i odsetki

na skutek apelacji S. C.

od wyroku Sądu Okręgowego w Koninie

z dnia 17 października 2016 r. sygn. akt III U 353/16

oddala apelację.

UZASADNIENIE

Decyzją z 12.04.2016 r., znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P. Inspektorat w K. w związku ze złożeniem przez S. C. wniosku o zwrot nadpłaconych składek za okres od 08.2012r. do 08.2013r. wraz z odsetkami i po rozliczeniu konta w ZUS z uwzględnieniem złożonych korekt deklaracji rozliczeniowych oraz ujawnieniu na koncie odwołującego nadpłaty 1669,78zł, odmówił odwołującemu zwrotu odsetek za zwłokę podając, że w powyższym przypadku nie zachodzą przesłanki do naliczenia odsetek za zwłokę, gdyż naliczanie odsetek następuje w przypadku gdy nienależnie opłacone składki zwracane są po 30 dniach od dnia wpływu wniosku o zwrot. Natomiast wniosek odwołującego został rozpatrzony w terminie nieprzekraczającym 30 dni, zatem w tym przypadku brak jest podstaw do dokonania zwrotu odsetek.

Z decyzją tą nie zgodził się S. C. wnosząc o zapłatę na jego rzecz 2.179,67 zł stanowiącej odsetki od kwot zwróconych składek za okres od 01.11.2015r. do 31.03.2015r. i za poszczególne okresy.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P. wniósł o odrzucenie odwołania, ewentualnie o jego oddalenie oraz zasądzenie od odwołującego kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Wyrokiem z 17.10.2016 r., sygn. akt III U 353/16, Sąd Okręgowy w Koninie zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał S. C. prawo do zapłaty odsetek ustawowych od kwoty zwróconych składek 1.669,78 zł za okres od 20.12.2015r. do 07.04.2016r. W pozostałym zakresie oddalił odwołanie i odstąpił od obciążania odwołującego kosztami zastępstwa procesowego.

Podstawę rozstrzygnięcia Sądu I instancji stanowiły następujące ustalenia faktyczne i rozważania prawne:

S. C. (ur. (...)) jest emerytem i pobiera emeryturę rolniczą w zbiegu z emeryturą z ZUS, którą wypłaca mu Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Placówka Terenowa w K..

Od 22.08.2012 r. S. C. zgłosił w ewidencji działalności gospodarczej fakt prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie produkcji i sprzedaży pamiątek. W związku z rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej zgłosił się także do ubezpieczenia zdrowotnego i opłacał należną składkę za miesiąc sierpień i wrzesień 2012 r. Od października 2012 r. odwołujący zaprzestał opłacania składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Do końca 2012 r. i w 2013 r. ubezpieczony nie osiągnął żadnego przychodu w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i ostatecznie 19.08.2013 r. zawiesił wykonywanie działalności gospodarczej na 24 miesiące. Po upływie 24 miesięcy nie złożył wniosku o wznowienie działalności i w związku z tym decyzją Ministra Gospodarki z 01.09.2015 r. został wykreślony z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Decyzją z 22.05.2013 r. organ rentowy określił wysokość zadłużenia z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne za okres od października 2012 r. do stycznia 2013 r. na 1.025,38 zł. Od powyższej decyzji ubezpieczony nie wniósł odwołania. Zaległe składki na ubezpieczenie zdrowotne były potrącane w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji z emerytury ubezpieczonego.

Następnie decyzją z 10.02.2014 r. znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P. określił S. C. wysokość zadłużenia z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne za okres od lutego 2013 r. do marca 2013 r. na 523,30 zł oraz należne odsetki 48 zł.

Z powyższą decyzją nie zgodził się odwołujący i wniósł odwołanie do Sądu Okręgowego w Koninie, który wyrokiem z 09.10.2015r., sygn. akt III U 684/15, oddalił odwołanie S. C. i orzekł o kosztach zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że w spornym okresie objętym decyzją (tj. luty - marzec 2013 r.) ubezpieczony prowadził działalność gospodarczą i w tych okolicznościach Sąd przyjął, że istniały podstawy do podlegania przez odwołującego ubezpieczeniu zdrowotnemu z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w miesiącach luty - marzec 2013 r.

W piśmie z 29.10.2015r. odwołujący zgłosił wniosek o sprostowanie wyroku z 09.10.2015r. domagając się od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych zwrotu niesłusznie pobranych składek na ubezpieczenie zdrowotne za okres od 01.08.2012r. do 31.08.2013r. wraz z ustawowymi odsetkami 3.742,96 zł.

Z uwagi domaganie się zmiany merytorycznej treści wyroku oraz zgłoszenie przez odwołującego nowego roszczenia, które wykraczało poza zakres wskazany w decyzji z 10.02.2014 r., Sąd Okręgowy w Koninie postanowieniami z 17.11.2015r. oddalił wniosek o sprostowanie wyroku i żądanie odwołującego o zwrot wyegzekwowanych składek na ubezpieczenie zdrowotne za powyższy okres wraz z odsetkami przekazał do ZUS II Odział w P., jako nowy wniosek.

Na postanowienia te odwołujący złożył zażalenia, które zostały oddalone postanowieniem Sądu Apelacyjnego w Poznaniu sygn. akt III AUz 399/15 z 28.01.2016r.

Do organu rentowego orzeczenie to wpłynęło 19.11.2015 r.

12.02.2016 r. do organu rentowego wpłynęło pismo S. C., w którym wnosił o wyjaśnienie przyczyn braku zwrotu bezpodstawnie naliczonej i wyegzekwowanej należności z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Pismem z 04.03.2016 r., doręczonym odwołującemu 08.03.2016r., ZUS odmówił zwrotu nienależnie opłaconych składek z powodu niestwierdzenia nadpłaty.

Wnioskiem z 23.03.2016 r. odwołujący wystąpił o zwrot nienależnie opłaconych składek za okres od 08.2012r. do 08.2013r. wraz z odsetkami, przedkładając dokumenty potwierdzające brak uzyskania przychodu w okresie prowadzenia działalności gospodarczej oraz orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności.

Pismem z 06.04.2016r. organ rentowy zawiadomił odwołującego o stwierdzonej nadpłacie na Funduszu Ubezpieczenia Zdrowotnego – 1.669,78 zł, informując jednocześnie o tym, że powyższa kwota zostanie zwrócona na rachunek bankowy odwołującego.

Zaskarżoną decyzją z 12.04.2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił odwołującemu prawa do wypłaty odsetek od zwróconej należności.

1.669,78 zł została zwrócona na rachunek bankowy odwołującego 07.04.2016r.

Sąd Okręgowy podał, że przedmiotem sporu było ustalenie, czy odwołującemu przysługuje prawo do odsetek ustawowych od nienależnie uiszczonych składek na ubezpieczenie zdrowotne, a jeżeli tak to w jakim zakresie. Z okoliczności sprawy wynikało bowiem, że składki te zostały pobrane pomimo braku takiego obowiązku.

Sąd Okręgowy wskazał, że kwestia zwrotu nienależnie opłaconych składek została uregulowana w art. 24 ust. 6a-6 h ustawy z 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (j.t. Dz. U. z 2015 r. poz. 121 z późn. zm.). Ustawa ta nie zawiera definicji „nienależnie opłaconej składki”, należy jednak wskazać, że pojęcie to obejmuje zarówno przypadki, w których istniała podstawa prawna świadczenia składkowego, ale zostało ono spełnione w kwocie wyższej niż należna (nadpłata), jak też w przypadku opłacenia składki bez podstawy prawnej.

W przypadku stwierdzenia, że na koncie widnieją nienależnie opłacone składki, w pierwszej kolejności Zakład z urzędu zalicza je na poczet zaległych lub bieżących składek. Jeżeli natomiast płatnik składek nie ma wobec ZUS ani zaległych, ani bieżących zobowiązań z tytułu składek, ZUS nadpłatę zalicza na poczet przyszłych składek. Jest to podstawowy sposób postępowania Zakładu w przypadku stwierdzenia nadpłaty.

Sąd Okręgowy podkreślił, że dopiero na wniosek płatnika składek, Zakład może skorzystać z alternatywnego sposobu rozliczenia z płatnikiem składek, tj. dokonać zwrotu nienależnie opłaconych składek.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych ma obowiązek zwrócić nienależnie opłacone składki w terminie 30 dni od dnia wpływu wniosku. Uchybienie przez ZUS temu terminowi sprawia, że zwracana kwota podlega oprocentowaniu w wysokości równej odsetkom za zwłokę, pobieranym od zaległości podatkowych, począwszy od dnia złożenia wniosku. Zatem warunkiem powstania obowiązku organu rentowego wypłaty odsetek w przypadku zwrotu nadpłaconych składek jest niezachowanie 30 - dniowego terminu liczonego od dnia wpływu wniosku o ich zwrot.

W ocenie Sądu Okręgowego, nie ulegała wątpliwości okoliczność, że odwołujący złożył wniosek o zwrot nienależnie pobranych składek już w piśmie z 29.10.2015r. skierowanym do Sądu Okręgowego w Koninie w sprawie III U 684/15 i żądanie odwołującego o zwrot wyegzekwowanych składek na ubezpieczenie zdrowotne zostało przekazane do organu rentowego. Prawomocne postanowienie Sądu o przekazaniu wpłynęło do organu rentowego 19.11.2015 r.

Sąd Okręgowy wskazał, że w związku z tym, 30 – dniowy termin na wydanie decyzji rozpoczął swój bieg 19.11.2015 r., a zakończył 19.12.2015 r., co oznaczało, że od tej właśnie daty organ rentowy pozostawał w zwłoce. Sąd Okręgowy stwierdził, że z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy wynika, iż kwoty świadczenia zdrowotnego wpłynęły na rachunek bankowy odwołującego dopiero 07.04.2016 r., dlatego uznał, że zasadne jest żądanie odsetek za okres od 20.12.2015 r. do 07.04.2016 r.

W związku z powyższym, Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał wnioskodawcy prawo do odsetek od kwoty zwróconych składek 1.669,78 zł za okres od 20.12.2015r. do 07.04.2016r. (punk I wyroku), a w pozostałym zakresie odwołanie, jako nieuzasadnione oddalił na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. (punkt II wyroku). O kosztach postępowania Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 102 k.p.c. (punkt III wyroku).

Apelację od powyższego wyroku wywiódł osobiście odwołujący S. C. , wnosząc o uchylenie pkt 1 z uwagi na rażące zaniżenie wysokość należnych odsetek ustawowych od wyegzekwowanych przez ZUS w trybie egzekucji administracyjnej nienależnie pobranej składki zdrowotnej, tj. wydanie tego rozstrzygnięcia wbrew obowiązującym przepisom ustawowym, jednocześnie wnosząc i o zasądzenie od ZUS wypłacenia pobranych, a nieuwzględnionych przy wpłacie 08.04.2016 r. na jego konto składek na ubezpieczenie zdrowotne wraz z odsetkami ustawowymi ustalonych według norm ogólnie przyjętych przy naliczaniu odsetek za zwłokę za okres do 31.12.2016 r. tj. 2180,28 zł. W uzasadnieniu wywiedzionej apelacji, odwołujący podniósł, że organ rentowy, a za nim Sąd Okręgowy, pominął przy ustaleniu sumy nadpłaty uiszczonej przez niego w trybie prowadzonej egzekucji tj. 770,65 zł, na potwierdzenie czego przedłożył wezwanie do zapłaty z 25.01.2013r. Zdaniem apelującego, z uwagi na to, łączna nadpłata wynosiła 2439,78 zł. Zdaniem skarżącego to 27.11.2015 r. jest terminem, kiedy organ rentowy został powiadomiony o nienależnie pobranych składkach z tytuły ubezpieczenia zdrowotnego, a to w związku z postanowieniem z 27.11.2015 r., którym Sąd Okresowy przekazał pozwanemu wniosek odwołującego o zwrot składek z odsetkami w łącznej wysokości 3.742,96 zł. W tej sytuacji, zdaniem apelującego, organ rentowy nie zwrócił mu nadpłaconych składek w terminie 30 dni w pełnej wysokości. Apelujący podał, że za okres od 08.2012 r. do 12.2012r. wpłacił 5 x 254,55 = 1279,75 zł (przy czym 2 wpłat po 254,55 zł dokonał samodzielnie, a 3 wpłaty zostały dokonane w trybie egzekucji + 7 zł odsetki). Ustawowe należne odsetki od tej kwoty za okres od 01.01.2013 r. do 31.12.2016 r. winny więc w ocenie apelującego wynosić: 522,45zł, a więc razem należy mu się 1802,20 zł za ten okres. Apelujący wskazał, że za okres od 01.01.2013 r. do 08.2013 r. pomniejszony o 2 miesiące, zapłacił lub wyegzekwowano od niego 6 x 254,55 zł = 1527,30 zł + kwota odsetek naliczona przez ZUS: 67,90 zł, co daje łącznie sumę wyegzekwowaną przez ZUS: 1595,20 zł. Ustawowe odsetki od 1595,20zł za okres od 22.07.2013 r. do 31.12.2016 r. winny więc w ocenie apelującego wynosić: 538,17zł, a więc razem należy mu się 2133,37 zł. Apelujący wskazał, że suma nienależnie pobranych składek wraz z ustawowymi odsetkami do 31.12.2016 r. wynosi więc: 1802,20zł + 2133,37zł = 3935,57zł, którą to kwotę należy pomniejszyć o 1669,79zł wpłaconą przez ZUS 08.04.2016r., a następnie zwiększyć o ustawowe odsetki za okres od 08.04.2016 r. do 31.12.2016 r. czyli o 85,50 zł. Razem kwota z odsetkami: 1669,79 + 85,50 = 1755,29 zł, o którą to należy pomniejszyć 3935,57zł, wynosi więc zdaniem apelującego 2180,28 zł, tj. sumę nienależnie pobranych przez ZUS składek na ubezpieczenie zdrowotne wraz z ustawowymi odsetkami do 31.12.2016 r., o której zwrot się zwraca.

Na rozprawie apelacyjnej 05.07.2017 r. organ rentowy, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł o oddalenie apelacji i złożył do akt sprawy raport z rozliczenia należności dla P.H.P.U. S. C. wystawiony na 04.07.2017 r.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja jest bezzasadna i jako taka podlegała oddaleniu.

Oceniając stan faktyczny sprawy, Sąd Apelacyjny w pełni aprobuje stanowisko Sądu Okręgowego, wyrażone w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku. Sąd Okręgowy dokonał właściwych ustaleń faktycznych w sprawie i przeprowadził właściwą ocenę zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, zgodnie z zasadami logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego (art. 233 § 1 k.p.c.), na podstawie jego wszechstronnego rozważenia. Wszechstronnego, a więc polegającego na rzetelnej, bezstronnej ocenie wyników postępowania i ich prawidłowej interpretacji, przy uwzględnieniu zasad logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego. Sąd Apelacyjny w pełni przychyla się do powyższych ustaleń oraz dokonanej przez Sąd I instancji wykładni przepisów, bez potrzeby ich szczegółowego przytaczania.

Wobec stanowiska stron postępowania, kwestią wymagającą rozstrzygnięcia było ustalenie, czy odwołującemu przysługuje prawo do odsetek ustawowych od nienależnie uiszczonych składek na ubezpieczenie zdrowotne w zakresie wyższym i szerszym niż przyznał mu je Sąd Okręgowy. W wywiedzionym środku zaskarżenia apelujący wskazał bowiem, że Sąd I instancji błędnie uznał, iż prawo do zapłaty odsetek ustawowych przysługuje mu wyłącznie od kwoty zwróconych składek tj. 1.669,78 zł i to jedynie za okres od 20.12.2015r. do 07.04.2016 r.

Przypomnieć zatem należy, że zgodnie z art. 24 ust. 6c ustawy z 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (j.t. Dz. U. z 2016 r. poz. 963 z późn. zm.), po stwierdzeniu, że składki zostały nienależnie opłacone, płatnik składek może złożyć wniosek o ich zwrot. Nienależnie opłacone składki podlegają zwrotowi w terminie 30 dni od dnia wpływu wniosku, o którym mowa w ust. 6c. (art. 24 ust. 6d). Jeżeli nienależnie opłacone składki nie zostaną zwrócone w terminie określonym w ust. 6d, podlegają oprocentowaniu w wysokości równej odsetkom za zwłokę pobieranym od zaległości podatkowych, od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 6c. (art. 24 ust. 6e).

W analizowanej sprawie oczywistym było, że część składek na ubezpieczenie zdrowotne została pobrana od apelującego wbrew ciążącemu na nim w tym zakresie obowiązkowi. Wobec stwierdzenia, że składki zostały nienależnie opłacone, apelujący musiał złożyć wniosek o ich zwrot. Sąd Okręgowy zasadnie przyjął, że za taki wniosek należało uznać już pismo odwołującego z 29.10.2015r., w którym domagał się od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych zwrotu niesłusznie pobranych składek na ubezpieczenie zdrowotne za okres od 01.08.2012r. do 31.08.2013r. wraz z ustawowymi odsetkami tj. łącznie 3.742,96 zł.

Wbrew twierdzeniu apelującego, za datę powzięcia przez organ rentowy wiadomości o jego żądaniu, nie można było przyjąć, jak należy wnioskować z kontekstu apelacji, datę wydania przez Sąd Okręgowy w Koninie postanowienia, w którym żądanie odwołującego o zwrot wyegzekwowanych składek na ubezpieczenie zdrowotne za powyższy okres wraz z odsetkami przekazał do ZUS II Odział w P. jako nowy wniosek, tj. 17.11.2015 r. (apelujący wskazał na 27.11.2015 r.). Oczywistym winno być bowiem dla skarżącego, że w tym to dniu organ rentowy fizycznie w ogóle nie mógł się zapoznać z jego pismem albowiem rzeczone rozstrzygnięcie zapadło na posiedzeniu niejawnym. Dopiero po jego doręczeniu wraz z odpisem wniosku ubezpieczonego z 29.10.2015 r. organ rentowy mógł zapoznać się z jego treścią. Do organu rentowego orzeczenie wraz z pismem wpłynęło natomiast 19.11.2015 r. Sąd Okręgowy zasadnie zatem uznał, że ww. 30 – dniowy termin na podjęcie przez pozwanego stosownych czynności, rozpoczął swój bieg w tym właśnie dniu, a nie w dniu złożenia przez ubezpieczonego w sposób formalnie poprawny tj. na stosownym formularzu, wniosku o zwrot nienależnie opłaconych składek, tj. 23.03.2016 r. Tym samym, jak słusznie stwierdził Sąd I instancji, w przypadku apelującego, termin na zwrot nienależnie opłaconych składek upłynął organowi rentowemu 19.12.2015 r., co oznaczało, że od dnia następnego tj. od 20.12.2015 r. organ rentowy pozostawał już w zwłoce w zadośćuczynieniu jego roszczeniu, a więc dokonania zwrotu nienależnie opłaconych składek.

Sąd Okręgowy prawidłowo ustalił także, że z uwagi na datę zwrotu nienależnie pobranych składek, odwołującemu przysługuje prawo do odsetek liczonych jedynie do 07.04.2016 r. Wbrew twierdzeniom apelującego, organ rentowy, prawidłowo ustalił bowiem sumę podlegającą na jego rzecz zwrotowi. Jak wynika z rozliczonego odwołującemu konta w ZUS, uwzględniającego złożone korekty deklaracji rozliczeniowych, nadpłata wynosiła wyłącznie 1669,78 zł, a nie jak podnosił skarżący 2439,78 zł, tj. uwzględniająca jeszcze uiszczoną przez niego w trybie prowadzonej egzekucji składkę w wysokości 770,65 zł. Z przedłożonej przez niego dokumentacji w ogóle nie wynika, aby takową należność, poza uwzględnionymi już przez pozwanego, miał uiścić. Dowodem takim na pewno nie jest przedłożone przez niego wezwanie do zapłaty z 25.01.2013r. Stanowi ono tylko pismo wzywające do zapłaty, a nie potwierdzające jej dokonanie.

Z materiałów zgromadzonych w aktach sprawy wynika natomiast, że na nienależnie pobrane składki złożyły się tylko następujące wpłaty:

- z 20.09.2012 r. - 254,55 zł. (wpłata dokonana przez płatnika)

- z 20.10.2012r. - 254,55 zł. (wpłata dokonana przez płatnika)

- 14.08.2013r. - 547,22 zł. (wpłata przekazana w ramach prowadzonej egzekucji)

- z 18.09.2013r. - 547,22 zł. (wpłata przekazana w ramach prowadzonej egzekucji)

- z 16.10.2013r. - 66,24 zł. (wpłata przekazana w ramach prowadzonej egzekucji)

a więc łącznie 1669,78 zł, tj. tyle ile ubezpieczonemu zwrócono.

Z materiałów dowodowych w ogóle nie wynika więc jakoby odwołujący dokonał wpłat za okres od sierpnia 2012r. do grudnia 2012r.: 5 x 254,55 zł = 1272,75 zł oraz za okres od stycznia 2013r. do sierpnia 2013r.: 6 x 254,55 = 1527,30 zł. Z jego konta wynika, że osobiście uiścił jedynie 2 wpłaty po 254,55 zł, tj. łącznie 509,10 zł, co zostało uwzględnione przy ustalaniu nienależnie opłaconych składek i należność ta zastała mu zwrócona w ramach sumy 1669,78 zł. Odwołujący nie wykazał, mimo ciążącemu na im w tym zakresie obowiązkowi dowodowemu, aby dokonał jeszcze innych wpłat w spornym okresie. Nie przedłożył na poparcie swego stanowiska żadnych dokumentów, z których wynikałoby, że takową wpłatę uiścił bądź została ona od niego pobrana w trybie prowadzonej egzekucji, poza tymi, które zostały uwzględnione przez organ rentowy. Odwołujący nie wykazał w tym względzie inicjatywy dowodowej skierowanej na udowodnienie, iż organ rentowy dokonał nieprawidłowych obliczeń, w szczególności zaś, że ustalona nienależnie pobrana od niego suma jest niezgodna z rzeczywistym stanem rzeczy czy z przepisami obowiązującego prawa. Przypomnieć zatem należy, że wynikająca z art. 232 k.p.c. zasada kontradyktoryjności procesu cywilnego, która ma zastosowanie również do spraw ubezpieczeniowych, zobowiązuje strony do wskazania dowodów dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą one skutki prawne. Oznacza to, że sądy, co do zasady, orzekają na podstawie dokonanej oceny twierdzeń i dowodów stron oraz że mogą dopuścić dowód nie wskazany przez stronę tylko wówczas, gdy zebrany w sprawie materiał dowodowy nie jest wystarczający do jej rozstrzygnięcia. W przeciwnym razie sąd nie ma obowiązku, a nawet nie jest uprawniony do prowadzenia dalszego postępowania dowodowego.

W analizowanej sprawie nie było potrzeby działania Sądu Okręgowego z urzędu. Materiał dowodowy zgromadzony w aktach sprawy jest zupełny i wystarczający do wydania właściwego rozstrzygnięcia. Skoro apelujący nie przedstawił potwierdzeń dokonania innych wpłat celem właściwego zidentyfikowania i zweryfikowania ustaleń przedstawionych przez organ rentowy, nie było podstaw ku temu by uznać, że suma 1669,78 zł, jaka została zwrócona odwołującemu tytułem nienależnie opłaconych składek, jest niepełna i zaniżona.

W tej sytuacji Sąd Apelacyjny nie dostrzega żadnych przesłanek pozwalających na to, aby przyznać apelującemu prawo do odsetek ustawowych od sumy wyższej aniżeli ta, którą ustalił Sąd Okręgowy, ani też za okres przekraczający ten, który został ustalony w zaskarżonym wyroku. Same oświadczenia apelującego nie mogą bowiem stanowić podstaw do stwierdzenia, iż organ rentowy winien mu zwrócić wyższą kwotę. W pełni zasadnym było zatem przyjęcie, że organ rentowy pozostawał w zwłoce ze spełnieniem żądanego przez apelującego roszczenia wyłącznie w okresie od 20.12.2015r. do 07.04.2016r. i to wyłącznie od sumy 1669,78 zł, a w konsekwencji tego, że jedynie roszczenie skarżącego o zapłatę odsetek ustawowych od tej kwoty i za ten okres należało uznać za uzasadnione.

Zarzuty apelującego należało więc uznać za całkowicie nietrafne. Materiał dowodowy znajdujący się w aktach sprawy został bowiem prawidłowo oceniony przez Sąd Okręgowy i wyrok Sądu I instancji jest trafny.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 385 k.p.c., Sąd Apelacyjny oddalił apelację uznając ją za bezzasadną.