Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 września 2017r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie w Wydziale VII Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Katarzyna Kruszewska-Sobczyk

Protokolant: st. sekr.sądowy Agnieszka Michałowska

po rozpoznaniu w dniu 16.11. 2016r., 28.02. 2017r., 18.04. 2017r., 04.08. 2017r., 18.09. 2017r.sprawy:

1.  P. F., ur. (...) w O., syna M. i H. z d. R.

oskarżonego o to, że:

w okresie od 02 listopada 2015r. do 21 stycznia 2016r. w O. oraz na terenie całego kraju, działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru i w krótkich odstępach czasu, będąc zatrudnionym na stanowisku kierowcy Wydziału Terenowego (...) P. (...) O., dokonał przywłaszczenia mienia powierzonego w postaci paliwa z pojazdów służbowych w ilości 542,81 litrów oleju napędowego o łącznej wartości 2.044,04 zł na szkodę P. (...) W.

tj. o przestępstwo określone w art. 284§2 kk w zw.z art. 12 kk

2.  L. K., ur. (...) w s. (...), syna S. i M. z d. L.

oskarżonego o to, że:

w okresie od 01 listopada 2015r. do 14 lutego 2016r. w O. oraz na terenie całego kraju, działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru i w krótkich odstępach czasu, będąc zatrudnionym na stanowisku kierowcy Wydziału Terenowego (...) P. (...) O., dokonał przywłaszczenia mienia powierzonego w postaci paliwa z pojazdów służbowych w ilości 446,94 litrów oleju napędowego o łącznej wartości 1 652,11 zł na szkodę P. (...). z /s w W.

tj. o przestępstwo określone w art. 284§2 kk w zw.z art. 12 kk

I oskarżonych P. F. i L. K. uniewinnia od popełnienia zarzucanych im czynów,

II na podstawie art. 632 pkt 2 kpk kosztami postępowania obciąża Skarb państwa.

Sygn. akt VII K 910/16

UZASADNIENIE

P. F. i L. K. byli zatrudnieni na stanowiskach kierowców Wydziału Terenowego (...) P. (...) O..

W trakcie wykonywania obowiązków pracowniczych związanych z wykonywaniem zadań przewozowych wymienieni korzystali z pojazdów służbowych P. (...).

Stan zużycia paliwa w pojazdach służbowych był kontrolowany m.in. na podstawie danych zawartych w (...) ( (...)).

Na skutek przeprowadzonych czynności kontrolnych pracodawca wymienionych stwierdził, iż w użytkowanych przez nich samochodach występowały liczne nieuzasadnione ubytki paliwa, zarejestrowane przez system (...).

W trakcie kontroli przeprowadzonej w dniu 21.01. 2016r. w kabinie pojazdu nr ewid. H- (...), którego kierowcą był P. F., w kabinie kierowcy ujawniono dwa pojemniki o pojemności 10 l, jeden pojemnik o pojemności 20 l oraz reklamówkę z wężykiem do spuszczania paliwa.

Natomiast w dniu 14.02. 2016r. w pojeździe nr ewid. H- (...), którego kierowcą był L. K. ujawniono w kabinie kierowcy 5-litrowy pojemnik z zawartością paliwa, zaś w bagażniku samochodu prywatnego wymienionego ujawniono 7 pustych pojemników oraz akcesoria do spuszczania paliwa.

Dokonując sprawdzenia w systemie (...), jak również oględzin monitoringu z terenu bazy (...) w O. pracodawca wymienionych złożył zawiadomienie o możliwości popełnienia na szkodę P. (...). z/s w W. przestępstwa przywłaszczenia mienia powierzonego przez P. F. w okresie od 02 listopada 2015r. do 21 stycznia 2016r. w postaci paliwa z pojazdów służbowych w ilości 542,81 litrów o łącznej wartości 2044,04 zł oraz przez L. K. w okresie od 01 listopada 2015r. do 14 lutego 2016r. w postaci paliwa z pojazdów służbowych w ilości 446,94 litrów o łącznej wartości 1 652,11 zł.

(dowód: zeznania A. J. k. 216v-217v, 45v-46v, Z. G. k. 129v-130, 51v-53, 244v, R. K. k. 128v-129v, 57v-58v, K. L. k. 215v-216, U. M. k. 216-216v, W. T. k. 217v, M. J. k. 217v-218, G. T. (1) k. 218, protokół zatrzymania rzeczy k. 38-40, protokół oględzin nagrań k. 60, 78-79, informacja z danymi technicznymi dotyczącymi działania (...) P. (...), k. 75-76).

Oskarżony P. F. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, korzystając z prawa do domowy składania wyjaśnień. Podał jedynie, iż w Sądzie Pracy P. (...) wycofała się ze stawianych im zarzutów i zmieniono im świadectwa pracy na rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron, a nie dyscyplinarnie.

(wyjaśnienia P. F. k. 89,128v).

Oskarżony L. K. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, korzystając z prawa do odmowy składania wyjaśnień. Podał jedynie, iż w Sadzie Pracy w sprawie zwolnienia dyscyplinarnego jego i kolegi doszło do porozumienia stron i zmieniono im świadectwa pracy na zwolnienie za porozumieniem stron

(wyjaśnienia L. K. k. 93, 128v).

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie dawał wystarczających podstaw do podważenia tych wyjaśnień oskarżonych L. K. i P. F., w których nie przyznali się do popełnienia zarzucanych im czynów zabronionych.

Zasadniczymi dowodami, które miały świadczyć o dokonaniu przez wymienionych zarzucanych im czynów były dane o ubytkach paliwa wskazane w systemie (...), oględziny nagrań z monitoringu oraz przedmioty jakie ujawniono w użytkowanych przez nich pojazdach.

W ocenie Sądu w sprawie pojawiło się jednak szereg wątpliwości, które powodowały, iż brak było na tyle jednoznacznych i stanowczych dowodów, aby można było oprzeć na nich odpowiedzialność wymienionych za zarzucane im czynu zabronione.

W sprawie przesłuchani zostali świadkowie R. K., Z. G. i A. J., którzy zajmowali się kwestią przedmiotowych ubytków paliwa ze strony pracodawcy oskarżonych.

A. J. wskazał, iż ilości paliwa jakie mieli przywłaszczyć oskarżeni ustalono w oparciu o dane z (...). Wskazał też, iż kontrola przeprowadzona w dniu 21.01. 2016r. ujawniła w kabinie pojazdu, którego kierowcą był P. F. dwa pojemniki o pojemności 10 l, jeden o pojemności 20 l, reklamówkę z wężykiem do spuszczania paliwa. Odnosząc się do powyższych przedmiotów P. F. zaprzeczał, że rzeczy te nalezą do niego, mówiąc, że nie wie skąd się one wzięły, potem zaś podał, iż otrzymał je od kolegi, który prosił go o ich wyrzucenie., zaprzeczając, aby dokonał spuszczania paliwa z samochodu służbowego.

Świadek wskazał, iż system (...) wykazał w dniu 21.01. 2016r. ok. godz. 22:58-23:03 ubytek paliwa w miejscowości S. w pojeździe H- (...) kierowanym przez P. F. w ilości 27,43l. Na podstawie przeglądu zapisów nagrań z 13.01. 2016r. z kamer na terenie (...) stwierdzono, że wymieniony o godz. 18:48 zaparkował pojazd prywatny obok służbowego, po czym przestawił samochód prywatny po ok. 10 minutach na parking dla pojazdów prywatnych. O godz. 19:23 podjechał samochodem służbowym do samochodu prywatnego. Z kabiny pojazdu służbowego wyjął torbę, którą przeniósł do samochodu prywatnego, a z bagażnika samochodu prywatnego wyjął torbę, której zawartość włożył do schowka w pojeździe służbowym. Z kabiny pojazdu wyjął przedmiot przypominający pojemnik na paliwo i schował do schowka w tylnej części pojazdu. Według (...) na terenie (...) O. nastąpił ubytek paliwa w ilości 27,92l. Odnośnie L. K. wskazał, iż w dniu 14.02. 2016r. po wykazaniu w (...), że w pojeździe użytkowanym przez wymienionego po realizacji kursu nastąpił ubytek paliwa w ilości ok. 11 l podjęto czynności kontrolne, w wyniku których w kabinie kierowcy ujawniono 5-litrowy pojemnik z zawartością paliwa. L. K. twierdził, iż nie należy on do niego, przy czym wbrew zaleceniom, aby nie przenosił rzeczy z samochodu służbowego do prywatnego, przeniósł je. Odmówił okazania bagażnika pojazdu prywatnego, w związku z czym wezwano Policję, dokonując zabezpieczenia pojemnika z paliwem. Później zaś, już po odjeździe patrolu w bagażniku samochodu prywatnego wymienionego ujawniono 7 pustych pojemników oraz akcesoria do spuszczania paliwa. Odnośnie zabezpieczonego paliwa L. K. wskazywał, iż miał je przekazać koledze, zaś ujawnione w jego prywatnym pojeździe pojemniki i akcesoria stanowią jego własność. Na podstawie przeglądu nagrania z kamer ustalono, iż wymieniony w dniu 14.01. 2016r. zaparkował użytkowany pojazd służbowy na terenie (...) O.. Ok. 18.58 podszedł do pojazdu z torba podróżną, a następnie do drzwi od strony kierowcy, po czym cofnął się do drzwi od strony pasażera. Po ok. 2 minutach podszedł do baku z paliwem i nachylił się w kierunku wlewu. Następnie przestawił pojazd pomiędzy inne zaparkowane samochody. Po ok. 4-5 minutach przejechał przez teren (...) i zaparkował samochód służbowy obok prywatnego i przeniósł przedmiot przypominający pojemnik na paliwo z zawartością do bagażnika pojazdu prywatnego, wykonując następnie pozostałe czynności przy pojeździe. W tym czasie system (...) odnotował ubytek paliwa w ilości 21l.

Świadek wskazał też, iż ilość paliwa wskazaną w zawiadomieniu ustalono w oparciu o dane z systemu (...).

W czasie rozprawy świadek przyznał, iż sporządzał zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa, opierając się na dokumentach w postaci protokołów kontroli, przy czym sam w tej kontroli nie uczestniczył. Wskazał też, iż nie ma wiedzy na temat zasad funkcjonowania systemu (...), nie zajmował się tymi kwestiami. Składając zawiadomienie opierał się na raporcie sporządzonym przez inne osoby, sam tego nie sprawdzał. Nie oglądał nagrań z monitoringu. Wskazał też, iż system (...) jak każdy system ulega awariom, przy liczeniu szkody zdarzało się, ze sądy kwestionowały ich wyliczenia. Nie jest to system stuprocentowo pewny ani stuprocentowo zweryfikowany.

Z. G. i R. K., którzy sporządzali raport z kontroli, na którym oparto zawiadomienie o przestępstwie złożyli zeznania na okoliczność podejmowanych czynności kontrolnych, potwierdzając informacje zawarte w zeznaniach A. J..

R. K. w czasie rozprawy wskazała, że opierali się na danych z systemu (...). Wskazała, iż każdy kierowca ma przydzielony samochód, który ma numer ewidencyjny, który jest wprowadzany do systemu i przydzielany dla danego kierowcy. Ściąga dane na zasadzie (...). Nie wie jak konkretnie rozliczano ze zużycia paliwa. Wie, że ogólnie były prowadzone karty drogowe i wydaje jej się, że według nich kierowcy się rozliczali. Trudno jej powiedzieć, czy według karty drogowej pan F. miał jakieś ubytki. Według niej system i karty drogowe powinny być ze sobą adekwatne, ale zaznaczyła, że nie ma wiedzy w tym zakresie. Na pewno nie jest tak, że jeden kierowca ma przypisany jeden samochód. Harmonogramy są z dnia na dzień i wtedy też może następować zmiana kierowcy.

Po okazaniu jej zestawienia złożonego przez P. (...) w sprawie pracowniczej, które pokazuje nieuzasadnione ubytki paliwa od 01.11. 2015r. do 31.01. 2016r. wskazała, iż ten raport nie jest odzwierciedleniem tego, co monitoruje się na bieżąco, nie wie jednak dlaczego. Generalnie dotyczy to okresu za jaki był kontrolowany pan F.. Ten raport nie jest adekwatny, nie biorą go pod uwagę. Każdy ubytek powyżej chyba 8% powinien być odzwierciedlony w tym raporcie ubytków R12, ale nie zawsze tak jest, nie wie z czego to wynika. Nie wie czy te systemy są ze sobą skorelowane. Po wskazaniu przez obrońcę, iż jako miejsce ubytków paliwa wskazano np. (...) 100, gdzie jest droga trzypasmowa, podała, iż miejsce ubytków system pokazuje jak łapie sygnał. Karty drogowe brali pod uwagę, ale wybiorczo. Nie badali ich.

Z. G. wskazał, iż w czasie kontroli opierali się tylko na dokumentach. Nie słyszał o reklamacjach systemu (...). O tym, że były awarie ludzie różnie mówili. Nie pamięta dokładnie, że ktoś coś kwestionował, ale ogólnie coś tam było. Kierowcy dostają kartę drogową, na jej podstawie tankują paliwo. Podpinają paragony. Podstawą są karty drogowe. Nie pamięta, czy weryfikowali te braki z paliwa, które wynikały z systemu z dowodami w postaci paragonów, kart drogowych. Kierując zawiadomienie do Prokuratury opierali się na wydruku z systemu, być może wyrywkowo weryfikowali to dokumentami. Po okazaniu przedłożonego przez obrońcę raportu ubytków wskazał, iż mogło być tak, że system jest niedoskonały. Wynika, że w raporcie R12 nie wskazano ubytków, które wynikały ze śledzenia pojazdów. Zdarzały się niedoskonałości, że na całym przebiegu trasy licznik nie pracował, napisali do firmy, która się tym zajmowała, uzyskali odpowiedź, że system działa dobrze.

W ocenie Sądu zeznania wskazanych świadków zasługiwały na wiarę, złożyli oni zeznania spójne, logiczne, przedstawiając to na czym opierali się przy przeprowadzonych czynnościach kontrolnych w wypadku świadków D.-K. i G. oraz przy formułowaniu zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa w wypadku świadka J..

Wskazać przy tym należy, iż wymieni nie byli bezpośrednimi świadkami popełnienia przez oskarżonych zarzucanych im czynów, opierając się głównie na badaniu danych zawartych w systemie (...), przy czym w ocenie Sądu już w świetle ich zeznań w sprawie pojawiały się istotne wątpliwości, czy samo badanie takich danych mogło być w tym wypadku wystarczające, dla przyjęcia odpowiedzialności oskarżonych za przywłaszczenie paliwa, zwłaszcza, iż świadkowie przyznawali, że mogły zdarzać się awarie, czy niedoskonałości w działaniu tego systemu, a podstawą rozliczeń kierowców były karty drogowe. Jednocześnie z zeznań świadków D.-K. i G. wynikało, iż przedmiotem kontroli były właśnie dane z systemu, a kontrola dokumentów w postaci chociażby kart drogowych jeśli w ogóle miała miejsce, to odbywała się jedynie wyrywkowo.

Powyższe wątpliwości pogłębiły jeszcze zeznania pozostałych przesłuchanych w sprawie świadków: W. T., K. L., M. J., G. T. (2), U. M., którzy pracowali z oskarżonymi.

K. L. zeznał m.in., iż wyjeżdżając w trasy brał kartę drogową, w której każdy kierowca musiał wpisywać dane. Ten (...) albo działał albo nie, przy czym często zdarzało się, że nie działał. Nie wie czy ten system pokazywał zużycie paliwa. To było wpisywane ręcznie, papierowo. Nie było innego systemu rozliczania paliwa poza kartą drogową. (...) to był system kontrolujący, gdzie się znajdują, czy wykonują dane zadanie. Sam miał sytuację, że wszedł do samochodu, zbiornik paliwa był pełen, a dyspozytor mówi, że ma niedotankowany samochód. (...) wskazywał, że nie jest pełny zbiornik i trzeba dotankować, a zbiornik był pełen. Wskazał też, iż gdy drugi kierowca przejmował samochód nie było rozliczania paliwa. Zasadą było przekazywanie samochodu z pełnym zbiornikiem.

U. M. wskazała, iż wie, że u oskarżonych był stwierdzony ubytek paliwa na podstawie systemu (...). Obowiązywała instrukcja wprowadzająca karty drogowe, gdzie zaznaczano m.in. zużycie paliwa. Według systemu (...) u oskarżonych był ubytek, ale po sięgnięciu do kart drogowych one nie potwierdzały tego co wynikało z systemu (...), wręcz przeciwnie, u jednego z oskarżonych wyszła oszczędność, chyba chodziło o P. F.. Kierowcy zgłaszali problemy z systemem (...), brak zasięgu, problemy z logowaniem, wylogowywanie się tego systemu. Miało elektronicznie ściągać dane, ale do chwili obecnej kierowcy wpisują ręcznie, nie było tak, że system automatycznie wychwytywał zatankowane paliwo. Kierowcy skarży się, że (...) to niemiarodajny system. Rozliczano kierowców według kart drogowych.

W. T. pracujący jako kierowca wskazał, iż sam miał problemy z systemem (...), który dwa tygodnie wcześniej rozpadł się i całkiem stanął, cały dzień go naprawiali. Wskazał, iż za zużycie paliwa rozliczają się na podstawie kart drogowych.

M. J. wskazał, iż system (...) jest niedoskonały. Miał zastąpić kartę drogową, ale nie działał prawidłowo i nadal rozliczają się na podstawie kart drogowych. (...) pokazywał co innego niż w rzeczywistości, sam miał taką sytuacje , że z systemu wynikało, że stoi, a w tym czasie jechał. Na podstawie systemu wychodziło, że popełnił wykroczenie i dopiero po sprawdzeniu dokumentacji papierowej okazało się, że to inny kierowca. Były takie sytuacje, że system źle wskazywał stan paliwa, a po sprawdzeniu wzrokowo okazywało się, że zbiornik jest pełny.

G. T. (2) wskazał, iż również cały czas ma problemy z systemem (...). Ostatnio zepsuł się system w całej Polsce i nikomu nic nie działało. Rozliczenia kierowców odbywają się na podstawie kart drogowych. Dzięki systemowi miało być łatwiej, a jest jeszcze więcej papierów.

W ocenie Sądu zeznania wskazanych świadków zasługują na wiarę, złożyli oni zeznania spójne i logiczne, korespondujące wzajemnie pomiędzy sobą, tak, iż brak podstaw, aby zeznaniom tym odmawiać wiarygodności i mocy dowodowej.

Z zeznań tych wynikało wyraźnie, iż zdarzały się usterki czy nieprawidłowe działanie systemu (...), co więcej sam pracodawca nie używał go jako podstawy rozliczeń z zatrudnionymi kierowcami, lecz podstawą tą były karty drogowe. Należy też zwrócić uwagę, iż z zeznań U. M. wynikało, iż sprawdzenie ubytków paliwa z kartami drogowymi oskarżonych nie tylko nie potwierdziło istnienia takich ubytków, ale wręcz u jednego z nich karty te wskazywały na oszczędność paliwa.

W świetle powyższego nie sposób uznać, iż oparcie się na danych z systemu (...), odnośnie którego, jak zgodnie wskazywali świadkowie, zdarzały się liczne nieprawidłowości w jego działaniu, mogło być wystarczającą podstawą dla przyjęcia, iż oskarżeni dopuścili się zarzucanych im czynów. Podkreślić przy tym należy, iż w ocenie Sądu wątpliwości budzi już sama wysokość prawidłowości wyliczenia wysokości ubytków paliwa, tym bardziej zaś brak wystarczających podstaw do przyjęcia, iż zostało ono przywłaszczone przez oskarżonych.

Zwrócić bowiem należy uwagę, iż z zeznań świadków wynikało, iż jeden samochód użytkowany był przez różnych kierowców, a zatem nawet przyjęcie, iż rzeczywiście w danym pojeździe mogły powstać ubytki paliwa powstałe na skutek jego przywłaszczenia przez jego użytkownika nie oznacza jeszcze który z użytkowników dokonał takiego przywłaszczenia i w jakiej ilości, zwłaszcza, że świadkowie wskazywali, iż rejestracja danych przez system mogła być nieprecyzyjna.

Odnosząc się natomiast do dowodu w postaci nagrań z monitoringu wskazać należy, iż na żadnym z nagrań nie został utrwalony moment jak któryś z oskarżonych dokonuje spuszczenia paliwa z pojazdu służbowego. Widać tam ich aktywność, przestawianie pojazdów, czy przenoszenie jakichś rzeczy, ale należy mieć na uwadze, iż wymienieni pracowali jako kierowcy stąd wydaje się pozostawać w zgodzie z wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego, iż mogli oni przenosić pewne przedmioty, chociażby w postaci koca czy poduszki do użytkowanych pojazdów.

Sąd dodatkowo przesłuchał też Z. G., odnośnie nagrań z monitoringu, który podał, iż oglądał te nagrania, wskazując, iż nie złapali oskarżonych za rękę kiedy spuszczali paliwo, a jedynie u K. znaleźli kanister w kabinie. Jednocześnie wymieniony wskazał, iż ubytek był wykazywany dopiero po uruchomieniu silnika. Jeżeli samochód miał wyłączony silnik, a paliwo było spuszczone, to jego brak był najprawdopodobniej wykazany dopiero po uruchomieniu silnika.

Powyższe również zatem wskazuje, iż między momentem ewentualnego spuszczenia paliwa, a odnotowaniem powyższego przez system (...) mógł upłynąć pewien czas, co dodatkowo powoduje wątpliwość co do ustalenia osoby, która mogła być odpowiedzialna za taki ubytek, zwłaszcza w sytuacji użytkowania pojazdu przez więcej niż jednego kierowcę, czy użytkowania przez oskarżonych różnych pojazdów służbowych, co wynika chociażby z ich kart drogowych.

Kolejną kwestią, która mogła wskazywać na dopuszczenie się przez oskarżonych zarzucanych im czynów było ujawnienie przedmiotów w postaci pojemników na paliwo i akcesoriów do jego spuszczania, wskazać jednak należy, iż jedynie w pojeździe użytkowanym przez oskarżonego K. ujawniono 5-litrowy zbiornik z zawartością paliwa, przy czym wymieniony wskazywał, iż nie stanowi on jego własności, natomiast pozostałe ujawnione zbiorniki były puste. Ponadto odnośnie rzeczy ujawnionych w pojeździe użytkowanym przez P. F. wymieniony miał podnosić, iż nie stanowią one jego własności, lecz należą do kolegi, który prosił go o ich wyrzucenie.

Jakkolwiek obecność wskazanych przedmiotów pośrednio może przemawiać za dopuszczeniem się przez oskarżonych zarzucanych im czynów, to jednak nie może być to wystarczająca przesłanka do przypisania im odpowiedzialności za zarzucane czyny zabronione, zwłaszcza w świetle wyżej wskazanych wątpliwości, a już z pewnością obecność tych rzeczy nie świadczy w żaden sposób o przywłaszczeniu przez wymienionych paliwa w zarzucanych im ilościach. Nie sposób bowiem nawet stanowczo przyjąć, iż rzeczy te w ogóle były wykorzystywane przez wymienionych do spuszczania paliwa z pojazdów służbowych, nie wynika to w szczególności z dostarczonych nagrań z monitoringu, brak też jakichkolwiek świadków, którzy potwierdzaliby takie wykorzystanie tych przedmiotów, a wniosek taki może mieć co najwyżej charakter domniemania i przypuszczenia, nie zaś stanowczego ustalenia opartego o jednoznaczne dowody.

Mając zatem na uwadze całokształt podniesionych wyżej okoliczności Sąd uznał, iż zgromadzone dowody nie mogą być uznane za na tyle stanowcze i jednoznaczne, aby opierać się na nich jako wystarczającej podstawie do ustalenia, iż oskarżeni dopuścili się zarzucanych im czynów z art. 284§2 kk w zw. z art. 12 kk polegających na tym, iż we wskazanych aktem oskarżenia okresach dopuścili się przywłaszczenia powierzonego im mienia w postaci paliwa na szkodę P. (...)., w związku z czym zgodnie z art. 5§2 kpk uniewinnił wymienionych od popełnienia zarzucanych im czynów.

Z uwagi na treść powyższego rozstrzygnięcia Sąd orzekł, iż zgodnie z art. 632 pkt 2 kpk kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa.