Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 lutego 2017 r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Beata Malinowska

Protokolant: stażysta Natalia Tomaszewska

Po rozpoznaniu w dniach 17.03.2015r. , 30.09.2015r. , 24.11.2015r., 2 lutego 2016r., 12.04.2016r., 30.06.2016r. i 31.01.2017r.

sprawy karnej z oskarżenia prywatnego przeciwko

W. M. - syna J. i J. z domu O., ur. (...) w miejscowości G., zam. G. ul. (...), obywatelstwa polskiego, o wykształceniu zawodowym, z zawodu malarz budowlany, nie karanego, PESEL (...)

oskarżonego o to, że:

w dniu 17 grudnia 2014 roku w G. przy ul. (...) (...) znieważył pokrzywdzoną G. M. słowami powszechnie uznanymi za obraźliwe jak bydlak i śmieć

tj. o czyn z art. 216 § 1 kk

o r z e k ł

I.  Oskarżonego W. M. uznaje za winnego zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku, z tym ustaleniem, że pokrzywdzona odpowiedziała zniewagą wzajemną nazywając go starym dziadem tj. przestępstwa z art. 216 § 1 i 3 kk i za to na mocy art. 216 §3 kk odstępuje od wymierzenia mu kary,

II.  Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Grudziądzu kwotę 30 zł (trzydziestu złotych) tytułem opłaty,

III.  Zasądza od Skarbu Państwa - kasy Sądu Rejonowego w Grudziądzu- na rzecz kancelarii adwokackiej adw. G. S. kwotę 840 zł plus podatek VAT tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżycielce prywatnej G. M.,

IV.  Zasądza od oskarżonego na rzecz oskarżyciela prywatnego G. M. kwotę 150zł (sto pięćdziesiąt) tytułem poniesionych przez nią w części kosztów procesu natomiast zwalnia go od ponoszenia pozostałych wydatków postepowania, którymi obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 1134/14

UZASADNIENIE

W. M. urodził się (...) w miejscowości G. , jest synem J. i J. z domu O. , posiada wykształcenie zawodowe, z zawodu jest malarzem budowlanym , jest emerytem i osiąga dochód miesięczny około (...) zł , jest wdowcem , nie posiada nikogo na utrzymaniu , zam. G.. ul. (...) (...) . Nie był dotychczas karany sądownie

( dowód: wyjaśnienia oskarżonej W. M. k- 31,10, kwestionariusz wywiadu środowiskowego k- 16, karta karna k- 15).

W. M. i jego córka G. M. zamieszkują w G. przy ul. (...) (...) . Od ok. czterech lat zamieszkuje też z nimi 88-letnia Z. M.. W. M. opiekuje się Z. M.. Mieszkanie składa się z trzech pokoi z czego największy zajmuje W. M. a najmniejszy jego córka G. M.. Od ok. dwóch lat W. M. i jego córka są skonfliktowani . G. M. ma pretensje do ojca ,że cuchnie , nie utrzymuje czystości w łazience . Wietrzy wtedy mieszkanie. Są przez to ciągłe awantury , mówią podniesionym głosem. Są też pomiędzy nimi nieporozumienia odnośnie czynszu za który płaci W. M.. G. M. płaci połowę za prąd. W. M. uważa też ,że córka zużywa za dużo wody i dlatego otrzymuje wysokie rachunki. Do tych awantur dołącza też Z. M.. G. M. mówi do Z. M. „łajdaczko , brudasie”.

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego W. M. k- 31v, zeznania świadka G. M. k- 37v, zeznania świadka M. P. k- 37v , zeznania świadka Z. M. k- 53v-54, zeznania świadka J. C. k- 59v-60, zeznania świadka L. S. k- 101-103, zeznania świadka K. S. k- 103-104, płyta k-57,105).

W związku z tymi awanturami w mieszkaniu w dniach 1 czerwca 2013r, 31 grudnia 2013r. , 18 listopada 2014r., 19 grudnia 2014r. i 4 lipca 2015r. była wzywana na interwencję policja. Interwencja z dnia 1 czerwca 2013r. dotyczyła awantury G. M. z ojcem. G. M. oświadczyła ,że ojciec wyzywa ją od „k...” i że chodzi na alkohol oraz uniemożliwia jej kontakt z innymi osobami. W. M. temu zaprzeczył. Interwencja policji z dnia 31 grudnia 2013r. dotyczyła także awantury G. M. z ojcem i Z. M.. Zgłoszenie policji przez G. M. ubliżania jej przez ojca i Z. M. zakończyło się pouczeniem telefonicznym. Interwencja policji z dnia 19 grudnia 2014r. dotyczyła awantury pomiędzy G. M. a Z. M.. G. M. oświadczyła ,że Z. M. utrudnia jej życie , wyzywa ją, pokazuje środkowy palec a tego dnia miała jej jeszcze wytrącić z ręki telefon. Z. M. stwierdziła zaś ,że G. M. mówi tak aby usunąć ją z mieszkania . Interwencja policji z dnia 4 lipca 2015r. dotyczyła awantury domowej. G. M. oświadczyła ,że ojciec i Z. M. ją wyzywają. Nie mówiła jakimi słowami. W. M. temu zaprzeczył.

( dowód zeznania świadka P. W. k- 54, zeznania świadka J. D. k- 60 , zeznania świadka M. F. k- 60v , zeznania świadka M. R. k- 54v , zeznania świadka M. M. k- 74v, pismo z K. w G. k- 40, kserokopia notatnika służbowego k- 63-71).

W dniu 17 grudnia 2014r. pomiędzy G. M. a jej ojcem doszło do awantury odnośnie przejmowania przez niego jej poczty. W. M. wyzwał ją wówczas od „bydlaków i śmieci”. G. M. nazwała ojca „starym dziadem”. G. M. prowokuje ojca do awantur , jest osobą dominującą.

( dowód: zeznania świadka G. M. k- 37v, zeznania świadka J. C. k- 60 , wyjaśnienia oskarżonego W. M. k- 31v ).

Oskarżony W. M. przed Sądem przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, że pomiędzy nim a jego córką są ciągłe awantury spowodowane tym ,że w jej ocenie nie utrzymuje on porządku w kuchni i toalecie . Pokrzywdzona mówi ,że on cuchnie . Są też pomiędzy nimi nieporozumienia odnośnie zbyt dużego zużycia wody przez pokrzywdzoną i odnośnie płatności czynszu. Być może powiedział do córki tak jak podała. Pokrzywdzona wyzywa go od „starych dziadów”

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego k- 31v).

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego albowiem były spójne i konsekwentne oraz znalazły potwierdzenie w zeznaniach świadków :Z. M. i J. C.. Z zeznań tych świadków jednoznacznie wynikało ,że pomiędzy oskarżonym i pokrzywdzoną jest konflikt na tle finansowym i czystości w mieszkaniu, który powodował , iż dochodziło do wyzwisk. Oskarżony i pokrzywdzona wzajemnie się wyzywali.

Sąd dał wiarę zeznaniom pokrzywdzonej G. M. odnośnie tego, że podczas kłótni jaka wywiązała się pomiędzy nią a oskarżonym , w dniu 17 grudnia 2014r. , o przyjmowanie jej poleconej poczty nazwał on ją słowami obraźliwymi. Fakt istnienia konfliktu pomiędzy pokrzywdzoną a jej ojcem na tle finansowym i czystości w mieszkaniu znalazł też potwierdzenie w zeznaniach świadków :Z. M. , J. C., M. F. ,M. R. , M. M., J. D. , P. W. , M. P. , L. S. i K. S.. Sąd nie dał jednak wiary zeznaniom pokrzywdzonej ,że nie używała ona wobec ojca obraźliwych słów albowiem z wyjaśnień oskarżonego i zeznań świadków :Z. M. i J. C. wynikało ,że pokrzywdzona mówiła do ojca ,że cuchnie wyzywała go od „starych dziadów” , źle się do niego odnosiła, prowokował do awantur , wygrażała mu ,że go utemperuje.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka Z. M. odnośnie awantur do jakich dochodzi pomiędzy oskarżonym, nią i jego córką albowiem znalazły one potwierdzenie w zeznaniach świadków: J. C., M. F. , L. S. , K. S., M. R. , M. M., J. D. , P. W. i M. P. . Sąd nie dał jednak wiary temu świadkowi odnośnie tego ,że oskarżony nie używał obraźliwych słów w stosunku do swojej córki albowiem były one sprzeczne z zeznaniami pokrzywdzonej i wyjaśnieniami oskarżonego.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka J. C. albowiem były one konsekwentne oraz cechowała je pełna bezstronność w stosunku do stron konfliktu. Świadek zeznała o tym czego dowiedziała się z relacji stron.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków :M. R. , M. M., J. D. , P. W. i M. F. albowiem były one spójne i konsekwentne. Świadkowie zeznawali na okoliczność przeprowadzonych interwencji w mieszkaniu oskarżonego. Przebieg zdarzeń znali tylko i wyłącznie z rozbieżnych relacji stron konfliktu.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków :M. P., L. S. i K. S. albowiem były one spójne oraz wzajemnie się pokrywały tworząc logiczną całość. Byli oni bezpośrednimi świadkami kłótni oskarżonego , pokrzywdzonej i Z. M. .

Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów , pism , protokołów i płyt CD zgromadzonym w toku postępowania , uznając je za w pełni wiarygodne i nie znajdując podstaw do kwestionowania ich autentyczności.

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego, zdaniem Sądu, popełnienie przez oskarżonego czynu z art. 216 § 1 kk nie budzi wątpliwości . Znieważył on bowiem pokrzywdzoną słowami powszechnie uznanymi za obraźliwe takimi jak „bydlak i śmieć”. W ocenie jednak Sądu przyczyną tych słów był ich konflikt na tle finansowym i czystości w mieszkaniu, który powodował , iż dochodziło do wyzwisk . Także pokrzywdzona podczas awantury źle odnosiła się do ojca , nazywała go „ starym dziadem” i mówiła że cuchnie. Oskarżony pomimo podeszłego wieku nigdy wcześniej nie był karany .

Wobec powyższego Sąd na mocy art. 216 § 3 kk odstąpił od wymierzenia kary oskarżonemu .

Na mocy art. 628 pkt 1 kpk i art. 631 kpk Sąd obciążył częściowo oskarżonego poniesionymi przez oskarżycielkę prywatną kosztami procesu.

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżycielce prywatnej orzeczono na podstawie § 17 ust. 2 pkt 3 i § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. „ w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu” (Dz.U. Z 2015r. , poz. 615 ze zm.).

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 5 ustawy z dnia 23.06.1973r. „o opłatach w sprawach karnych” ( tekst jednolity: Dz.U. z 1982 r. Nr 49 , poz. 223 ze zm.) i art. 624 § 1 kpk uwzględniając sytuację rodzinną , majątkową i wysokość dochodów osiąganych przez oskarżonego.