Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 października 2017r.

Sąd Rejonowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodnicząca: SSR Barbara Nowicka

Protokolant: starszy sekretarz sądowy E. B.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 października 2017 r. w S. sprawy

z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G.

przeciwko M. S.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej M. S. na rzecz powoda (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. kwotę 150,81 zł (sto pięćdziesiąt jeden złotych i 81/100) wraz z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym od dnia 24.10.2014 r. do dnia zapłaty, z tym zastrzeżeniem że od dnia 01.01.2016 r. wysokość odsetek umownych nie może przekroczyć w stosunku rocznym dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej NBP i 5,5 punktów procentowych;

II.  umarza postepowanie w pozostałym zakresie;

III.  zasądza od pozwanej M. S. na rzecz powoda (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. kwotę 47,38 zł (czterdzieści siedem złotych i 38/100) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 2091/17

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka z o.o. w W. wniósł w dniu 24.09.2014 r. do Sądu Rejonowego w Lublinie o zasądzenie od pozwanej M. S. kwoty 807,16 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowej NBP od 21.09.2013r. do dnia zapłaty, od kwoty 717,16 zł. Powód wniósł również o zasądzenie kosztów sądowych.

W uzasadnieniu powód wskazał, że pozwana zawarła z poprzednikiem prawnym powoda (...) S.A. G. w dniu 16.03.2013 r. umowę pożyczki, z której nie wywiązała się. W związku z powyższym umowa została wypowiedziana, a do zwroty pozostała dochodzona pozwem należność.

W dniu 24.10.2014 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny wydał nakaz zapłaty, w którym uwzględniono powództwo w całości.

Od nakazu powyższego pozwana wywiodła sprzeciw, zaś postanowieniem z dnia 27.04.2017r. przekazano sprawę do Sądu Rejonowego w Słupsku.

W piśmie z dnia 16.06.2017r., stanowiącym odpowiedź powoda na sprzeciw i wniesionym przed rozpoczęciem rozprawy /k.48 akt/, powód wniósł o zasądzenie od pozwanej na jego rzecz kwoty 150,81 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od dnia 24.10.2014r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu według norm przepisanych. W pozostałym zakresie cofnął powództwo, wskazując, iż po dniu wytoczenia powództwa pozwana dokonała spłat wysokości 400,- zł i 170,- zł.

Na rozprawie w dniu 11.10.2017r. pozwana M. S. oświadczyła, że uznaje powództwo po jego ograniczeniu przez powoda, również co do żądanych kosztów procesu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 16.03.2013 r. M. S. zawarła z (...) Spółką Akcyjną w G. umowę pożyczki na kwotę 3.317,82 zł. Pomimo upływu terminu do spłaty pożyczki pozwana nie uregulowała części ciążącego na niej zobowiązania, pozostając dłużniczką wobec pożyczkodawcy co do kwoty 150,81 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od dnia 24.10.2014r.. ( bezsporne), nadto:

dowód: umowa pożyczki /k. 38 akt/.

Z dniem 12.06.2014r. nastąpiło przejęcie (...) S.A. przez (...) Sp. z o.o. w G., wobec którego spółka przejmująca wstąpiła w prawa i obowiązki spółki przejętej, a z dniem połączenia uległa zmianie firma spółki przejmującej na (...) Sp. z o.o. (bezsporne), nadto:

dowód: postanowienie SR w Gdańsku z 17.06.2014r. /k.42 akt/.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo w zakresie, w jakim podtrzymywał je powód po ograniczeniu zawartym w piśmie procesowym z 16.06.2017r. – jako uznane w całości przez pozwaną – podlegało uwzględnieniu.

Sąd zważył, iż zgodnie z art. 213 § 2 kpc sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa.

W niniejszej sprawie brak było podstaw dla stwierdzenia, iżby uznanie powództwa przez pozwaną godziło w jakikolwiek przepis prawa, zmierzało do jego obejścia, czy byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

Wobec powyższego orzeczono jak w pkt I wyroku, przy uwzględnieniu nowelizacji przepisu art. 481 § 2 ¹ kc w brzmieniu od dnia 01.01.2016r.

Powód przed rozpoczęciem rozprawy ograniczył powództwo ze względu na to, iż pozwana w toku procesu dokonała spłaty należności na rzecz powoda w kwotach 400,00 zł i 170,- zł.

Sąd zważył, iż stosownie do treści art. 203 § 1 kpc pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia – aż do wydania wyroku.

Wzgląd na wszystkie te okoliczności doprowadził do powzięcia przeświadczenia, iż pozew w omawianej części został cofnięty skutecznie, a konsekwencji postępowanie w tym zakresie należało umorzyć, na podstawie art. 355 § 1 kpc, o czym orzeczono jak w pkt II wyroku.

O kosztach orzeczono w pkt III wyroku na podstawie art. 98 § 1 i 3, art. 108 § 1 k.p.c., mając na względzie zasadę odpowiedzialności za wynik procesu. Zgodnie z treścią art. 98 § 1 kpc strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu).

W przypadku umorzenia postępowania ustalenie stron wygrywającej i przegrywającej uzależnione jest od przyczyny, która spowodowała potrzebę wydania tego rodzaju postanowienia. Według stanowiska doktryny za przegrywającego należy uznać pozwanego, który w toku procesu spełnił dochodzone od niego świadczenie, czym zaspokoił roszczenie powoda wymagalne w chwili wytoczenia powództwa. Wzgląd na powyższe uzasadniał przyjęcie, że mimo cofnięcia pozwu w części, przegrywającą sprawę jest pozwana, bowiem zapłaciła należność objętą pozwem po wytoczeniu powództwa. Na zasądzone koszty procesu składała się kwota 30,- zł tytułem opłaty sądowej, kwota 17,- zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz żądana kwota 0,38 zł tytułem prowizji (...).