Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 października 2017 r.

Sąd Rejonowy w Grajewie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Robert Kotowicz

Protokolant Mirosława Milewska

po rozpoznaniu w dniu 17.10.2017 r. w Grajewie

na rozprawie

sprawy z powództwa Prokury Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego we W.

przeciwko K. W.

o zapłatę

powództwo oddala.

UZASADNIENIE

Powód Prokura Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty we W. w pozwie skierowanym przeciwko K. W. wniósł o zasądzenie na jego rzecz kwoty 42.407,05 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu. W treści pozwu strona powodowa wskazała, że dochodzone roszczenie wynika z umowy bankowej z dnia 22.02.2008 r. (k.2-3,19).

Uwzględniając żądanie pozwu Sąd Rejonowy w Grajewie w dniu 25 lipca 2017 r. w sprawie sygn. akt I Nc 548/17 wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym (k.22).

Pozwany K. W. wniósł skutecznie sprzeciw od nakazu zapłaty. W sprzeciwie zgłosił zarzut przedawnienia dochodzonego roszczenia (k.28).

Pismem procesowy z dnia 31.08.2017 r. pełnomocnik powoda cofnął powództwo w sprawie i wniósł o umorzenie postępowania oraz zwrot połowy opłaty od pozwu (k.34 a – 34 b).

Sąd Rejonowy ustalił i zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności należy odnieść się do pisma pełnomocnika strony powodowej z dnia 31.08.2017 r. obejmującego cofnięcie pozwu (k.34 a – 34 b) bez zrzeczenia się roszczenia, które to cofnięcie zostało uznane przez Sąd za niedopuszczalne.

Stosownie do art. 203 k.p.c. - pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia - aż do wydania wyroku (§1). Pozew cofnięty nie wywołuje żadnych skutków, jakie ustawa wiąże z wytoczeniem powództwa. Na żądanie pozwanego powód zwraca mu koszty, jeżeli sąd już przedtem nie orzekł prawomocnie o obowiązku ich uiszczenia przez pozwanego (§2). Sąd może uznać za niedopuszczalne cofnięcie pozwu, zrzeczenie się lub ograniczenie roszczenia tylko wtedy, gdy okoliczności sprawy wskazują, że wymienione czynności są sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzają do obejścia prawa (§4).

Sąd co do zasady związany jest cofnięciem pozwu. Jednakże zobowiązany jest zawsze dokonać oceny, czy w świetle zgromadzonego materiału procesowego czynności wymienione w art. 203 § 4 k.p.c. nie są sprzeczne z prawem, zasadami współżycia społecznego lub czy zmierzają do obejścia prawa. Stwierdzenie tych okoliczności ma ten skutek, że mimo złożenia przez stronę odpowiedniego oświadczenia sąd prowadzi nadal postępowanie, wydawszy uprzednio postanowienie stwierdzające uznanie tych czynności za niedopuszczalne i odmawiające umorzenia postępowania.

W niniejszej sprawie należało uznać, iż oświadczenie strony powodowej o cofnięciu pozwu bez zrzeczenia się roszczenia sprzeczne jest z zasadami współżycia społecznego i zmierza do obejścia prawa, biorąc pod uwagę okoliczności złożenia tego oświadczenia – po złożeniu sprzeciwu od nakazu zapłaty, w którym został podniesiony zarzut przedawnienia (k. 28). Za takim przyjęciem przemawia także skutek prawny ewentualnego postanowienia o umorzeniu postępowania – nie powoduje ono stanu powagi rzeczy osądzonej ( res iudicata), tym samym istnieje uzasadniona obawa, iż strona powodowa, bądź jej następca prawny, mógłby znowu złożyć tożsamy pozew licząc, iż tym razem zapadnie orzeczenie uwzględniające żądanie pozwu (nakaz zapłaty), które nie zostanie zaskarżone, bądź pozwany nie podejmie obrony i nie zajmie stanowiska.

Przechodząc do rozważań merytorycznych, to należy wskazać, iż powództwo nie zasługuje na uwzględnienie. W ocenie Sądu stanowisku strony pozwanej w zakresie dotyczącym przedawnienia roszczenia nie sposób odmówić słuszności.

Zgodnie z art. 118 k.c. - jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata.

Po upływie terminu przedawnienia zobowiązanie ulega przekształceniu w zobowiązanie naturalne, które nie korzysta z ochrony prawnej. W przypadku skutecznego zgłoszenia zarzutu przedawnienia pomimo, iż zobowiązanie nadal istnieje wierzyciel zostaje pozbawiony uprawnienia do wymuszenia na dłużniku spełnienia świadczenia. Umowa została zawarta w dniu 22.02.2008 r., co wynika z treści pozwu (k.19). Wprawdzie strona powodowa nie przedstawiła umowy i nie wskazała, kiedy uległa ona rozwiązaniu, jednakże ww. okoliczności – w realiach niniejszej sprawy – nie mogą wpływać ujemnie na sytuację procesową strony pozwanej. To na powodzie spoczywa bowiem ciężar udowodnienia roszczenia.

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji.