Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 październik 2017 roku

Sąd Rejonowy w Wieliczce IV Wydział Rodzinny i Nieletnich

Przewodniczący: SSR Paweł Styrna

Protokolant: sekr. sądowy Rita Kasprzyk

po rozpoznaniu w dniu 18.10.2017r. w Wieliczce

sprawy z powództwa małoletnich: L. S. (1) i

L. H.- S. reprezentowani przez ojca P. S.

przeciwko J. H.

o alimenty

I.  zasądza od pozwanej J. H. na rzecz małoletnich: L. S. (1) ur. (...) i L. H.- S. ur. (...) tytułem alimentów kwoty po 750 zł (siedemset pięćdziesiąt złotych) miesięcznie dla każdego z małoletnich, płatnych do 15-go dnia każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w razie uchybienia terminu płatności zasądzonych alimentów, do rąk ojca małoletnich P. S., począwszy od 28 czerwca 2017r.,

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

III.  nie obciąża pozwanej kosztami procesu,

IV.  wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygnatura akt IV Rc 122/17

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 18 października 2017r.

Małoletni powodowie L. S. (1) i L. H.-S. reprezentowani przez ojca P. S. wnieśli o zasądzenie od matki J. H. tytułem alimentów kwot po 2000 zł miesięcznie płatnych do rąk ojca P. S. z góry do 5 dnia miesiąca poczynając od 1 stycznia 2017r. z odsetkami ustawowymi w przypadku opóźnienia którejkolwiek z rat. W uzasadnieniu wskazano, że piecze nad małoletnimi sprawuje ojciec P. S., zaś matka nie wywiązuje się z obowiązków alimentacyjnych i nie łoży na utrzymanie dzieci. W ocenie przedstawiciela ustawowego małoletnich, na zaspokojenie potrzeb dzieci konieczna jest miesięcznie kwota 2.000 zł.

Pozwana wniosła o oddalenie powództwa ponad kwotę 80 zł na każdego z małoletnich.

Bezsporny był następujący stan faktyczny:

J. H. jest matka małoletnich L. S. (1) i L. H.-S.. Postanowieniem z dnia 18 grudnia 2015r. Sąd Rejonowy dla Krakowa Podgórza w Krakowie Wydział III Rodzinny i Nieletnich w sprawie I. N. (...) powierzył sprawowanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi powodami ojcu P. S.. Dzieci mieszkają razem z ojcem w M..

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni powodowie są dziećmi zdrowymi, chociaż przechodzą typowe dla swojego wieku infekcje, w związku, z którymi ojciec ponosi wydatki na leki ok. 200 zł rocznie. Wydatki na środki czystości dla małoletnich to kwota ok. 200 zł miesięcznie. L. S. (2) uczęszcza do Publicznego Przedszkola (...) nr 1 w K., średnie miesięczne opłaty z tym związane wynoszą ok. 290 zł, w tym wyżywienie. L. S. (1) od września 2017r. chodzi do klasy zerowej, miesięczne opłaty z tym związane wynoszą 400 zł, kwota ta obejmuje także wyżywienie. Przedszkole i zerówka położone są około 15 km od miejsca zamieszkania dzieci, dlatego ojciec dowozi je samochodem ponoszą koszty benzyny ok. 200 zł miesięcznie.. Po za tym dzieci uczęszczają na płatne zajęcia dodatkowe: język angielski 30 zł miesięcznie za każdego z małoletnich, judo 100 zł miesięcznie za każdego z małoletnich, balet 150 zł semestralnie za każdego z małoletnich, zajęcia teatralne 150 zł semestralnie za każdego z małoletnich.

P. S. mieszka z synami w domu jednorodzinnym, razem z siostrzenicą, prowadzi samodzielne gospodarstwo, pokrywa miesięczne koszty opłat za media tj. woda 150 zł, gaz 380 zł w miesiącach letnich, 2.000 zł w miesiącach zimowych, prąd ok. 360 zł.

P. S. miesięcznie zarabia ok. 17.000 zł -18.000 zł.

Dowód: zaświadczenie K-15,

częściowo zeznania P. S. K-121.

J. H. pracuje we Francji, w gimnazjum, jako nauczyciel otrzymując miesięczne wynagrodzenie w kwocie 770,50 Eu, poza tym udziela korepetycji, z których uzyskuje dochód 60 Eu miesięcznie, mieszka razem z partnerem, wspólnie ponoszą koszty utrzymania domu, w tym opłat za energie elektryczną w kwocie 133 Eu miesięcznie, na dzień 30 czerwca 2017r. na rachunku bankowym zgromadzone miała oszczędności w kwocie 442 EU, zaś na dzień 30 sierpnia 2017r. na rachunku bankowym pozwana miała zgormadzone oszczędności w kwocie 523,17 Eu.

Dowód: zaświadczenia K-90-103,

Zeznania J. H. K-122.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wiarygodnych dowodów z dokumentów przedłożonych przez pozwaną tj. zaświadczenia o zatrudnieniu, koszty opłat za energie elektryczna oraz informacje o stanie konta bankowego, a także z zaświadczeń przedłożonym przez powodów dotyczących opłat za przedszkole, wskazane dokumenty były czytelne, podpisana, a żadna ze stron nie kwestionowała ich wiarygodności ani okoliczności nimi stwierdzonych. Wiarygodne były także zeznania pozwanej J. H., która odpowiadała jednoznacznie i rzeczowo, postawa pozwanej w trakcie składania zeznań, przekonała sąd o wiarygodności jej relacji. Sąd uznał za wiarygodne zeznania P. S., w części, w której były zgodne z zasadami doświadczenia życiowego, w tym wydatków związanych z przedszkolem i szkołą, opłat za media, wydatków na leki, środki czystości, media oraz zajęcia dodatkowe dzieci. W pozostałym zakresie Sąd odmówił wiary zeznaniom P. S., jako sprzecznym z powszechna wiedzą o kosztach utrzymania i wychowania małoletnich dzieci. W szczególności sąd odmówił wiary tej części zeznań, w której ojciec małoletnich wskazywał, że na wyżywienie synów wydaje miesięcznie 1500 zł, na ubranie 600 zł. Kwoty te są znacząco zawyżone w stosunku do średnich wydatków ponoszonych przez rodziców na małoletnie dzieci, P. S., zaś nie wyjaśnił, z jakich powodów ponosi wyższe koszty wyżywienia i ubrania niż średnie wydatki przeznaczane na ten cel w aglomeracji (...). Sąd odmówił także wiary dokumentom z paragonów i faktur, przedłożonym przez powodów, gdyż z ich treści nie wynika, w jakim zakresie dokumenty te dotyczą wydatków na małoletnich powodów.

Sąd zważył, co następuje:

Obowiązek alimentacyjny został zdefiniowany w art. 128 kro i polega na dostarczaniu środków utrzymania, a w razie potrzeby także środków wychowania. Podstawę prawną roszczenia alimentacyjnego dzieci względem rodziców stanowi art. 133§1 kro, zgodnie, z którym rodzice są zobowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Wyjaśnić przy tym należy, że brak samodzielności dziecka odnosi się zarówno do małoletniego, pozostającego pod władzą rodzicielską, jak i do dziecka pełnoletniego, które nie z własnej winy nie potrafi jeszcze utrzymać się bez pomocy rodziców ze względu na swoją sytuację życiową, w szczególności z uwagi na brak wykształcenia czy zawodu. W okolicznościach niniejszej sprawy, nie powinno, więc budzić wątpliwości, że J. H. jest zobligowana do alimentowania swoich synów L. S. (1) i L. H.-S., którzy z uwagi na swój wiek (6 lat i 4 lata) nie są zdolni do samodzielnej egzystencji.

Zakres świadczenia alimentacyjnego został zaś określony w art. 135 § 1 kro i zgodnie z tym przepisem zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionych oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Przesłanka usprawiedliwionych potrzeb pozwala dostosować rozstrzygnięcie o alimentach do indywidualnych potrzeb uprawnionego, przy czym pod pojęciem tym należy rozumieć zarówno potrzeby niematerialne (psychiczne, duchowe, indywidualne zainteresowania, hobby, wypoczynek) i materialne (wyżywienie, ubranie, koszty mediów, wykształcenie) na poziomie przeciętnej stopy życiowej populacji, w której żyje i funkcjonuje uprawniony. W toku przewodu sądowego w niniejszej sprawie, ustalono zaś, że P. S. miesięcznie wydaje na zaspokojenie bieżących potrzeb małoletnich synów kwoty po, co najmniej 1200 zł miesięcznie na każdego z nich. Wskazana kwota zaspokaja podstawowe potrzeby dzieci wskazane w części opisowej uzasadnienia tj. koszty kształcenia z dojazdem (przedszkole, zerówka), zajęcia dodatkowe (język angielski, judo, balet, zajęcia teatralne), środki czystości, lekarstwa na infekcje typowymi dla wieku dzieci. Koszty utrzymania małoletnich to także partycypacja w opłatach za media tj. woda, gaz, energia elektryczna, z których korzystają mieszkając wspólnie z ojcem, a bez których obecnie trudno wyobrazić sobie normalne funkcjonowanie; Sąd przyjął, że udział każdego z małoletnich w opłatach za media wynosi co najmniej 1/10 części tych opłat. Niewątpliwie wskazane wydatki należy uzupełnić o koszty wyżywienia i ubrania, jednakże Sąd wziął pod uwagę przeciętne koszty z tym związane na terenie aglomeracji (...), gdyż zeznania P. S. w tym zakresie nie były wiarygodne. I tak w ocenie Sądu wydatki na wyżywienie, każdego z małoletnich to kwota około 300 zł miesięcznie, przy uwzględnieniu, że korzystają oni także z posiłków odpowiednio w przedszkolu i zerówce. Koszty zakupu ubrań dla każdego z małoletnich to średnio ok. 150 zł miesięcznie.

Druga z przesłanek kształtujących zakres świadczenia alimentacyjnego zgodnie z treścią art. 135 § 1 kro tj. zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego, oznacza status materialny, realny do osiągnięcia przy dołożeniu przez zobowiązanego należytej staranności z wykorzystaniem posiadanej wiedzy i umiejętności oraz zasobów majątkowych. Z cytowanego przepisu expilité wynika, że o wysokości obowiązku alimentacyjnego, decydują możliwości majątkowe i zarobkowe zobowiązanego, a nie jego obecna sytuacja materialna. Ustalając, więc wartość alimentów Sąd uwzględnia możliwe do uzyskania dochody przez zobowiązanego, należycie dbającego o swoje interesy. Jak zaś ustalono w niniejszym postępowaniu J. H. pracuje jako nauczyciel w gimnazjum osiągając dochód miesięcznie 770Eu, po za tym uzyskuje dodatkowy dochód z korepetycji ok. 60 Eu, co łącznie daje 830 Eu dochodu. Kwota ta stanowi równowartość ok. 3500 zł. Z powyższego wprost wynika, ze pozwana jest w stanie przyczyniać się utrzymania małoletnich synów łączna kwota 1500 zł ( po 750 zł na każdego z małoletnich), co odpowiada miesięcznie 348 Eu.

Przypomnieć też, trzeba, że zgodnie z art. 135 § 2 kro wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim przypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego. W niniejszej zaś sprawie, po za sporem było, że piecze nad małoletnimi powodami sprawuje wyłącznie ojciec P. S., która dba o codzienne utrzymanie synów. W konsekwencji J. H., została zobowiązana do pokrywania większej części kosztów utrzymania dzieci.

Ostatecznie Sąd orzekł jak w pkt 1 sentencji wyroku z 18 października 2017r.

Nie obciążając kosztami postepowania pozwanej stosowano art. 102 kpc, dążąc do uniknięcia konkurencji pomiędzy zobowiązaniami alimentacyjnymi względem małoletnich dzieci, a obowiązkiem pokrycia kosztów postępowania.

Nadając wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności w zakresie zasądzonych alimentów stosowano art. 333 § 1 pkt 1 kpc.