Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 października 2017 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi, VIII Wydział Cywilny

w następującym składzie :

Przewodniczący : Sędzia SR Tomasz Kalsztein

Protokolant : sekr. sąd. Kamila Zientalak

po rozpoznaniu w dniu 3 października 2017 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa A. Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego Wierzytelności z siedzibą w W.

przeciwko T. C.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt VIII C 1216/17

UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym w dniu 5 sierpnia 2015 roku w elektronicznym postępowaniu sądowym powód A. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Wierzytelności w W., reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, wniósł o zasądzenie od pozwanego T. C. kwoty 5.100 zł. z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Nadto powód wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanej kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu powód wskazał, że pozwany był związany z poprzednim wierzycielem (...)umową o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Dochodzona przez powoda kwota wynika z faktur VAT opisanych w uzasadnieniu pozwu z podaniem nr, daty wystawienia oraz terminem płatności. W dniu 30 marca 2015 r. powód nabył od T-M. wierzytelność wobec pozwanego.

(pozew- k. 2- 6)

Nakazem zapłaty z dnia 28 sierpnia 2015 roku Sąd Rejonowy Lublin- Zachód w Lublinie uwzględnił powództwo.

(nakaz zapłaty k. 6 v)

W dniu 10 sierpnia 2016 roku pozwany złożył sprzeciw od nakazu zapłaty postępowaniu upominawczym, w którym nie uznał powództwa i wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu pozwany podniósł, iż powód nie wykazał ani podstawy swojego żądania ani wysokości.

(sprzeciw k. 9).

Postanowieniem z dnia 15 marca 2017 roku Sąd Rejonowy Lublin- Zachód w Lublinie przekazał sprawę do Sądu Rejonowego dla Łodzi- Widzewa w Łodzi.

(postanowienie k. 21)

Na rozprawie w dniu 3 października 2017 r. pełnomocnik powoda oraz pozwany nie stawili się.

(protokół rozprawy k. 45)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny.

W 2011 roku pozwany T. C. zawarł z (...) umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Umowa obowiązywała do listopada 2013 roku.

(okoliczności bezsporne)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu w całości.

W przedmiotowej sprawie A. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Wierzytelności w W. nie wykazał swojej legitymacji czynnej do występowania w przedmiotowym procesie. Powód w żaden sposób nie udowodnił, że przysługuje mu wierzytelność w stosunku do pozwanego wynikająca z zawartej przez pozwanego z (...) umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych w wysokości dochodzonej przedmiotowym powództwem. Powód nie wykazał bowiem, że skutecznie nabył wierzytelność względem pozwanego od pierwotnego wierzyciela. Powód nie przedstawił, żadnego dowodu nabycia przez wierzytelności wobec T. C..

Zgodnie zaś z treścią przepisu art. 6 k.c., ciężar udowodnienia twierdzenia faktycznego spoczywa na tej stronie, która z tego twierdzenia wywodzi skutki prawne. W przedmiotowej sprawie to powód winien udowodnić, że nabył ze skutkiem prawnym wierzytelność względem pozwanego wynikającą z umowy wskazanej w treści pozwu, i że pozwany powinien zapłacić mu należność w opisanej pozwem wysokości. Stosownie bowiem do treści art. 232 k.p.c. to strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Oznacza to, że obecnie Sąd nie jest odpowiedzialny za wynik postępowania dowodowego, a ryzyko nieudowodnienia podstawy faktycznej żądania ponosi powód. Wskazać przy tym należy, że obowiązujące przepisy (art. 207 § 6 k.p.c.) nakazują stronom postępowania przytaczanie okoliczności faktycznych i dowodów, co do zasady wraz z pierwszym pismem, w którym zajmuje stanowisko w sprawie (pozwie, odpowiedzi na pozew, sprzeciwie). Już zatem w treści pozwu powód winien niezwłocznie przedstawić wszelkie wnioski dowodowe i dowody na uzasadnienie swoich twierdzeń faktycznych (B. K., Rozważania o "braku zwłoki" jako podstawie uwzględnienia spóźnionego materiału procesowego na gruncie art. 207 § 6 oraz 217 § 2 k.p.c. Artykuł. S. P.. (...)-148), a nie zrobił tego. Wskazać bowiem należy, że § 2 art. 217 k.p.c. jasno wskazuje, że fakty i dowody winny być przytaczane „we właściwym czasie” pod rygorem ich pominięcia jako spóźnionych (por. Komentarz do art. 217 Kodeksu postępowania karnego: P. Telenga i inni, Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. WKP, 2012; T. Żyznowski i inni, Kodeks postępowania karnego. Komentarz. Tom I. Artykuły 1-366. Lex, 2013; B. Karolczyk, Rozważania o "braku zwłoki" jako podstawie uwzględnienia spóźnionego materiału procesowego na gruncie art. 207 § 6 oraz 217 § 2 k.p.c. Artykuł. St.Prawn. 2012/1/123-148).

Niezależnie od powyższych okoliczności prowadzących do oddalenia powództwa, podnieść należy, że powód twierdził, iż jego roszczenie znajduje swoje źródło w umowie zawartej pomiędzy (...), a pozwanym. Strona powodowa nie załączyła jednak do akt sprawy ani kopii umowy łączącej pozwanego z pierwotnym wierzycielem, jak również innych dokumentów, z których wynikałaby kwota dochodzona pozwem, w tym faktur VAT, na które powoływała się w uzasadnieniu pozwu. Również w tym zakresie powód nie sprostał ciążącemu na nim zgodnie z treścią art. 6 k.c., ciężarowi udowodnienia okoliczności faktycznych, z których wywodzi skutki prawne. Reguła ta znajduje także swój procesowy odpowiednik w treści art. 232 k.p.c., w świetle którego to strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Wobec powyższego Sąd nie był w stanie ustalić szerszego stanu faktycznego niż ten co wynikał z okoliczności przyznanych przez pozwanego.

Mając na uwadze powyższe okoliczności powództwo podlegało oddaleniu jako nieudowodnione.