Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lutego 2017 roku

Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Elżbieta Kuryło- Maciejewska

Protokolant: Joanna Antoniszyn

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 lutego 2017 roku

sprawy z powództwa (...) w G.

przeciwko D. J.

o zapłatę 14 189,75 zł

Oddala powództwo.

poczatektekstu

[Przewodnicząca 00:02:27.028]

Strona powodowa (...) w G. wystąpiła do tutejszego Sądu w dniu 2 sierpnia 2016 roku z pozwem przeciwko D. J. o zapłatę kwoty 14.189 złotych 75 groszy wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 14.189 złotych 75 groszy od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych i kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17 złotych; przy czym pozew ten wniosła w postępowaniu upominawczym wnosząc o wydanie nakazu zapłaty.

W uzasadnieniu tego pozwu pełnomocnik strony powodowej wskazał, iż w dniu 27 maja 2008 roku pozwana zawarła z (...) Bankiem S.A. umowę kredytu gotówkowego o wskazanym numerze. Wobec braku spłaty zadłużenia wierzytelność wynikająca z opisanej wyżej umowy została sprzedana na rzecz powoda na mocy umowy sprzedaży wierzytelności zawartej z (...) Bank Spółką Akcyjną Oddział w Polsce w dniu 3 czerwca 2015 roku. Powód nabył wierzytelność w łącznej kwocie 13.502 złote 12 groszy w tym: 7.745 złotych 48 groszy tytułem kapitału, 5.166 złotych 64 grosze tytułem odsetek umownych naliczanych przez Bank w wysokości zgodnej z treścią zawartej z pozwanym umowy kredytu gotówkowego w okresie od dnia jej zawarcia do dnia sprzedaży wierzytelności na rzecz powoda, 590 złotych tytułem kosztów poniesionych przez Bank w związku z uruchomieniem oraz bieżącą obsługą kredytu; to jest prowizje, ubezpieczenia i inne bieżące opłaty, monitoringiem płatności oraz tytułem kosztów działań windykacyjnych podejmowanych przez Bank po dniu wypowiedzenia umowy w wysokości zgodnej z treścią umowy kredytu gotówkowego. Zawierając umowę, z której wynika dochodzone pozwem roszczenie pozwany zgodził się na wszelkie postanowienia, w tym na warunki dotyczące naliczenia odsetek oraz kosztów monitoringu i czynności windykacyjnych. Wysokość naliczonych przez Bank kosztów obrazuje bankowy tytuł egzekucyjny. Aktualną na dzień cesji wierzytelność, w tym jego części składowe potwierdza między innymi wyciąg z załącznika do umowy sprzedaży wierzytelności. Od dnia nabycia wierzytelności powód kontynuował naliczanie odsetek za opóźnienie w spłacie wymagalnego kapitału oraz opłat opisanych w punkcie "c" powyżej według stopy ustawowej. Na dzień wniesienia pozwu zaległość z tego tytułu wynosiła kwotę 687 złotych 63 grosze. Łączna wysokość zadłużenia pozwanej na dzień 7 lipca 2016 roku została stwierdzona dokumentem księgowym w postaci wyciągu z ksiąg rachunkowych powoda i wynosi: a. 7.745 złotych 48 groszy tytułem kapitału, b. 5.854 złote 27 groszy tytułem odsetek, 590 złotych tytułem kosztów. Po nabyciu wierzytelności powód prowadził działania zmierzające do pozasądowego rozwiązania sporu, w szczególności do dobrowolnego spełnienia przez pozwaną świadczenia, nie przyniosło to jednak rezultatu. Do pozwu strona powodowa załączyła wyciąg z ksiąg rachunkowych (...)z dnia 7 lipca 2016 roku, a nadto umowę o kredyt gotówkowy numer (...) zawartą przez D. J. z (...) Bank S.A. w W. na kwotę 10.000 złotych z dnia 12 maja 2008 roku, umowę sprzedaży wierzytelności z dnia 1 czerwca 2015 roku zawartą pomiędzy (...) Bank Spółką Akcyjną z siedzibą w P. a (...) z siedzibą w G. wraz z wyciągiem z załącznika do umowy dotyczącym wierzytelności objętych tą umową.

W dniu 24 sierpnia 2016 roku na posiedzeniu niejawnym w przedmiocie wydania nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym tutejszy Sąd stwierdził brak podstaw do wydania takiego nakazu, albowiem numer umowy o kredyt gotówkowy nie zgadza się z tym podanym w załączniku do umowy sprzedaży wierzytelności.

W odpowiedzi na pozew pozwana D. J. wniosła o oddalenie powództwa w całości z uwagi na przedawnienie roszczenia objętego pozwem oraz o zasądzenie od powoda kosztów postępowania, w tym ewentualnych kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu wskazała, iż pozwem z dnia 7 lipca 2016 roku powód domaga się zasądzenia na swoją rzecz kwoty 14.189 złotych 75 groszy wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, żąda również zasądzenia kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17 złotych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż w dniu 3 czerwca 2015 roku nabył od pierwotnego wierzyciela (...) Bank S.A. Oddział w Polsce w drodze umowy przelewu wierzytelności wierzytelność przysługującą względem pozwanej, a wynikającą z tytułu umowy o kredyt gotówkowy numer (...) z dnia 27 maja 2008 roku. Do pozwu dołączył między innymi wyciąg z ksiąg rachunkowych Funduszu Sekurytyzacyjnego, wyciąg z umowy sprzedaży wierzytelności z 3 czerwca 2015 roku oraz umowę o kredyt gotówkowy. Pozwana wniosła o oddalenie powództwa z uwagi na przedawnienie roszczenia zgłoszonego przez powoda. Wskazuje, że roszczenia z tytułu niespłaconych kredytów bankowych przedawniają się z upływem trzech lat zgodnie z artykułem 118 Kodeksu cywilnego, który przewiduje dla roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, 3-letni termin przedawnienia. Roszczenie powoda objęte pozwem jest bez wątpienia roszczeniem związanym z prowadzoną działalnością gospodarczą, zatem w niniejszej sprawie ma zastosowanie 3-letni okres przedawnienia, nie ma natomiast znaczenia czy kredytobiorca jest przedsiębiorcą czy konsumentem, potwierdził to Sąd Najwyższy w wyroku z 10 października 2003 roku sygnatura akt II CK 113/2002. Bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne, artykuł 120 paragraf 1 Kodeksu cywilnego. Wierzytelności pieniężne co do zasady stają się wymagalne w dacie oznaczonej w umowie jako termin płatności. Terminy płatności rat kredytowych są oznaczone w umowie. Termin przedawnienia biegnie osobno dla każdej raty kredytowej od daty jej wymagalności. Zgodnie z załączoną do pozwu umową kredytową, kredyt został udzielony w dniu 29 maja 2008 roku na łączną kwotę 10.000 złotych, a płatność rat została rozłożona na 48 miesięcznych rat, czyli na 4 lata. Biorąc powyższe pod uwagę, uznać należy, że ostatnia rata wymagalna była w połowie 2012 roku, zaś w połowie 2015 roku przedawniło się roszczenie o zapłatę ostatniej raty, a zatem wszelkie roszczenia wynikające z niniejszej umowy uległy przedawnieniu. W myśl artykułu 513 paragraf 1 Kodeksu cywilnego dłużnikowi przysługują przeciwko nabywcy wierzytelności wszelkie zarzuty, które miał przeciwko zbywcy w chwili powzięcia wiadomości o przelewie, dlatego też należy uznać, że pozwanej przysługuje względem powoda jako cesjonariusza zarzut przedawnienia. Ponadto, pozwana wskazała, że powód w pozwie powołuje umowę o innym numerze i dacie zawarcia, niż to wynika z załączonej do pozwu umowy kredytowej. Pozwana zawierała z bankiem (...) umowę o numerze (...), a niewskazanej w treści pozwu. W odpowiedzi na powyższe pełnomocnik strony powodowej wniósł w piśmie z dnia 15 października 2016 roku o przeprowadzenie dowodu z umowy o kredyt gotówkowy (...) z dnia 27 maja 2008 roku zawartej przez pozwaną z poprzednim wierzycielem na okoliczność treści zobowiązania zaciągniętego przez pozwaną, istnienia i wysokości zobowiązania pozwanego, poszczególnych jego składowych oraz warunków, na jakich pozwany miał spłacić zadłużenie, wyciągu z rejestru przedsiębiorców (...) Bank Spółki Akcyjnej Oddział w Polsce na okoliczność przejęcia w dniu 31 grudnia 2009 roku przez (...) Bank S.A. (...) Bank S.A. z siedzibą w W., zawiadomienia o przelewie wierzytelności na okoliczność poinformowania pozwanego o cesji wierzytelności, wezwania do zapłaty wraz z informacją o przetwarzaniu danych osobowych na okoliczność wysokości zobowiązania oraz próby polubownego rozstrzygnięcia sprawy, rozliczenia wierzytelności, a nadto wniósł o przeprowadzenie dowodu z dokumentów znajdujących się w aktach postępowania klauzulowego prowadzonego przed Sądem Rejonowym w Dzierżoniowie I Wydział Cywilny sygnatura akt I Co 525/11, w szczególności o przeprowadzenie dowodu z odpisu bankowego tytułu egzekucyjnego, wniosku o nadanie klauzuli wykonalności oraz postanowienia o nadaniu klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu na okoliczność zawarcia umowy przez pozwanego z poprzednim wierzycielem, treści zobowiązania zaciągniętego przez pozwanego, istnienia zadłużenia z uwzględnieniem wysokości poszczególnych jego składowych oraz zasad ich naliczenia, przerwania biegu terminu przedawnienia, nadto pełnomocnik strony pozwanej wniósł także o dopuszczenie dowodu z dokumentów znajdujących się w aktach postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Dzierżoniowie W. S., sygnatura akt Km 833/11 w celu przeprowadzenia dowodu z postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego; w uzupełnieniu pozwu wskazując, iż w dniu 27 maja 2009 roku pozwana zawarła z (...) Bank S.A. umowę o kredyt gotówkowy numer (...) wyjaśniając, iż rozbieżność pomiędzy datą zawarcia umowy kredytu wskazaną w pozwie, a datą rzeczywiście widniejącą na umowie kredytu w dniu 27 maja 2008 roku Bank wyraził pozwanemu zgodę na udzielenie kredytu i w tym dniu umowa została podpisana przez pozwanego oraz Bank uruchomił środki, następnie umowa została przekazana do centrali, gdzie po dwóch dniach po walidacji, to jest 29 maja 2008 roku została podpisana przez Bank, nadto powód wskazał, iż (...) Bank S.A. dokonał połączenia transgranicznego ze (...) Bank Spółką Akcyjną z siedzibą w P. Oddział w Polsce z siedzibą w W. poprzez przeniesienie całego majątku spółki przejmowanej (...) Bank S.A. na spółkę przejmującą. (...) Bank S.A. Oddział w Polsce przejęła w ten sposób wszelkie prawa i obowiązki (...) Bank S.A. w tym prawa i obowiązki wynikające z umowy zawartej z pozwanym. Po dokonaniu przejęcia w dniu 31 grudnia 2009 roku przez (...) Bank S.A. (...) Bank S.A. z siedzibą w (...) Bank S.A. nadała umowie o kredyt gotówkowy (...) numer identyfikacyjny (...). (...) Bank S.A. Dla podpisania zobowiązania wynikającego z przedmiotowej umowy kredytu posługiwała się od tego czasu wyłącznie nowo nadanym numerem umowy (...). Zatem numer umowy wskazany przez powoda w dokumentacji i w wyciągu z ksiąg rachunkowych jest wynikiem nadania przez (...) Bank S.A. nowego numeru wyżej wymienionej umowie w związku z przejęciem (...) Bank S.A. Z uwagi na to, iż pozwany nie regulował terminowo swoich zobowiązań, poprzedni wierzyciel w dniu 11 czerwca 2010 roku wypowiedział pozwanemu zawartą z nim umowę oraz w dniu 27 stycznia 2011 roku wystawił przeciwko pozwanemu bankowy tytuł egzekucyjny, któremu to postanowieniem z dnia 3 marca 2011 roku Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie sygnatura akt I Co 525/11 nadał klauzulę wykonalności. Następnie w dniu 24 maja 2011 roku uprzedni wierzyciel wszczął przeciwko pozwanemu postępowanie egzekucyjne, które następnie postanowieniem z dnia 24 maja 2011 roku zostało umorzone, nie doprowadzając do spłaty zadłużenia. Jednocześnie powód wyjaśnił, iż załącznik wskazany jako wyciąg z załącznika, stanowi kopię wycinka dokumentu, który powód posiada w oryginale, jednak ze względu na ochronę danych osobowych pozostałych dłużników wymienionych w załączniku, powód nie jest uprawniony do przedłożenia całego dokumentu załącznika, natomiast wyciąg z załącznika nie odzwierciedla całego dokumentu, a zatem nie może zostać poświadczony za zgodność z oryginałem. Ustosunkowując się merytorycznie do zarzutów podniesionych przez pozwaną pełnomocnik powoda wyjaśnił, iż wbrew twierdzeniom pozwanej do przedawnienia roszczenia w przedmiotowym stanie faktycznym nie doszło, gdyż (...) Bank S.A. wypowiedział pozwanemu umowę, stawiając tym samym wierzytelność w stan natychmiastowej wykonalnosci na dzień 11 czerwca 2010 roku. Zgodnie z treścią artykułu 120 paragraf 1 kc, od tej daty należało zatem liczyć początek biegu terminu przedawnienia. W dniu 27 stycznia 2010 roku poprzedni wierzyciel wystawił przeciwko pozwanemu bankowy tytuł egzekucyjny i skierował wniosek o nadanie powyższemu, sądowej klauzuli wykonalności. W dniu 3 marca 2011 roku Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie Wydział I Cywilny wydał postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu sygnatura akt I Co 525/11. W dniu 24 maja 2011 roku poprzedni wierzyciel skierował wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego, które to następnie zostało umorzone 4 sierpnia 2015 roku, a w dniu 2 sierpnia 2016 roku powód skierował pozew do Sądu w związku z trwającą egzekucją komorniczą, wniosek o umorzenie egzekucji komorniczej został skierowany przez Bank po dokonaniu cesji wierzytelności przysługującej wobec pozwanego, gdyż poprzedni wierzyciel, jako nieuprawniony w tym czasie, stracił legitymację czynną do dalszych działań windykacyjnych. Nie może zatem budzić wątpliwości fakt, iż dla oceny terminu przedawnienia roszczenia powoda względem dłużnika należy uwzględnić podejmowane przez Bank czynności przerywające bieg przedawnienia. Dopuszczalność wystawienia bankowego tytułu egzekucyjnego oraz dochodzenie na jego podstawie należności w postępowaniu egzekucyjnym wyłącznie przez bank nie oznacza dopuszczalności korzystania wyłącznie przez Bank z przerwania biegu przedawnienia na skutek czynności dokonanych na podstawie bankowego tytułu wykonawczego. W wyniku podejmowanych czynności przez wierzyciela Bank dochodzi do przerwania biegu przedawnienia i to bez względu na fakt, że wierzytelność została stwierdzona bankowym tytułem egzekucyjnym lub tytułem egzekucyjnym pochodzącym od Sądu. Do pisma została dołączona kserokopia umowy o kredyt gotówkowy numer (...) z dnia 12 maja 2008 roku zawarta pomiędzy (...) Bank S.A. a D. J., następnie kserokopia Krajowego Rejestru Sądowego z dnia 22 marca 2016 roku, kserokopia pisma skierowanego do pozwanej w dniu 23 lipca 2015 roku, jak również pisma z dnia 23 lipca 2015 roku wraz z wygenerowanym załącznikiem do umowy przelewu wierzytelności.

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego w oparciu o dowody zaoferowane przez stronę powodową, a nadto po przeprowadzeniu dowodu z dokumentów znajdujących się w aktach tutejszego Sądu sygnatura akt I Co 525/11 oraz dokumentów zawartych w aktach komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Dzierżoniowie W. S. sygnatura III Km 833/11, Sąd ustalił w zasadzie stan faktyczny zgodny z twierdzeniami pełnomocnika strony powodowej, nie mniej jednak po rozważeniu całego zebranego w sprawie materiału, Sąd zważył, iż powództwo nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem na uwzględnienie zasługuje podniesiony przez pozwaną zarzut przedawniania dochodzonego roszczenia. Wskutek bowiem przelewu wierzytelności dokonanego przez (...) na rzecz strony powodowej, postępowanie egzekucyjne prowadzone z wniosku cedenta przez komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Dzierżoniowie W. S. pod sygnaturą III Km 833/11 zostało umorzone w dniu 4 sierpnia 2015 roku na wniosek pierwotnego wierzyciela, czyli (...) Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą w P. Oddział w Polsce. Stosownie zaś do treści artykułu 203 paragraf 2 Kodeksu postępowania cywilnego w związku z artykułem 13 paragraf 2 Kodeksu postępowania cywilnego umorzenie postępowania na wniosek podmiotu je inicjującego powoduje, iż wniosek o wszczęcie egzekucji nie wywołuje żadnych skutków, jakie ustawa wiąże z jego wniesieniem. Wydanie więc stosownego postanowienia przez organ egzekucyjny z inicjatywy wierzyciela, banku prowadzącego egzekucję na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego zaopatrzonego klauzulą wykonalności, niweczy skutki przerwy przedawnienia spowodowane złożeniem wniosku o wszczęcie egzekucji. Takie stanowisko zajął Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 19 lutego 2015 roku, w uzasadnieniu której między innymi wskazał, że należy podkreślić, że obowiązująca w postępowaniu cywilnym zasada dyspozycyjności ma w pełni zastosowanie także w postępowaniu egzekucyjnym, czego wyrazem jest artykuł 825 punkt 1 Kodeksu postępowania cywilnego, zgodnie z którym organ egzekucyjny umarza postępowanie na wniosek, jeżeli żąda tego wierzyciel. W przeciwieństwie do regulacji zawartej w artykule 203 Kodeksu postępowania cywilnego zgłoszone przez wierzyciela żądanie jest bezwzględnie wiążące. Potwierdzeniem tego, że od wierzyciela wymaga się popierania egzekucji jest artykuł 823 kpc, przewidujący umorzenie postępowania z mocy samego prawa z powodu jego opieszałości w dokonywaniu czynności potrzebnych do kontynuacji postępowania egzekucyjnego. Uwzględnienie tej specyfiki postępowania egzekucyjnego musi być punktem wyjścia rozważań, jaki jest zakres odpowiedniego zastosowania w tym postępowaniu na podstawie artykułu 13 paragraf 2 kpc, sankcji przewidzianej w artykule 203 paragraf 2 zdanie 1 kpc, wyrażającej się tym, że pozew cofnięty nie wywołuje żadnych skutków, jakie ustawa wiąże z wytoczeniem powództwa. Sąd Najwyższy wskazał również, iż formuła żądania umorzenia egzekucji podkreśla, że jedynym dysponentem postępowania egzekucyjnego jest wierzyciel i że zawiera ona w sobie oświadczenie o cofnięciu wniosku egzekucyjnego. Nie może zatem budzić wątpliwości, że oświadczenie wierzyciela o cofnięciu wniosku egzekucyjnego powinno być potraktowane jako wiążące żądanie umorzenia egzekucji niezależnie od stadium postępowania egzekucyjnego. Przewidziane w artykule 203 paragraf 2 zdanie 1 kpc zastrzeżenie ma na celu przede wszystkim zapobieżenie możliwości manipulowania przez powoda terminami przedawnienia roszczeń. Brak tego przepisu prowadziłby do tego, że powód mógłby wielokrotnie składać pozew, cofać go ze skutkiem przewidzianym w artykule 23 paragraf 1 punkt 1 Kodeksu cywilnego. Z uzasadnienia tej uchwały wynika również, iż głównym argumentem za przyjęciem stanowiska, iż złożenie wniosku klauzulowego przerywa bieg przedawnienia było to, że nadanie klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu jest aktem koniecznym stanowiącym warunek sine qua non wszczęcia postępowania egzekucyjnego. Idąc tym torem rozumowania, należy konsekwentnie przyjąć, że realizacja tego niezbędnego warunku do wszczęcia egzekucji następuje z chwilą uwzględnienia przez Sąd wniosku o nadanie klauzuli wykonalności, a tym samym, że z chwilą nadania tej klauzuli ustaje zawieszenie biegu przedawnienia spowodowane złożeniem wniosku i zaczyna ono biec od nowa. Podsumowując zatem zaprezentowane rozważania, należy podnieść, iż ostatnim zdarzeniem, którego skutkiem było przerwanie biegu przedawnienia roszczeń było nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu w dniu 3 marca 2011 roku. Przerwany zatem przez wniosek o nadanie klauzuli wykonalności bieg 3-letniego terminu przedawnienia rozpoczął się na nowo z chwilą wydania w tym postępowaniu postanowienia o nadaniu klauzuli wykonalności i zakończył się przed wniesieniem pozwu w niniejszej sprawie, co miało miejsce w dniu 2 sierpnia 2016 roku. Zatem zgodnie z przepisem artykułu 118 roszczenie strony powodowej jest przedawnione i w związku z podniesionym przez pozwaną uzasadnionym zarzutem dotyczącym tego przedawnienia winno zostać oddalone, co też Sąd w wyroku uczynił.

Nie zasądzono na pani rzecz żadnych kosztów, pomimo takiego wniosku złożonego w odpowiedzi na pozew, albowiem nie wykazała pani, iż jakiekolwiek koszty w tym postępowaniu poniosła, nie miała również pani pełnomocnika, na którego rzecz ewentualne wynagrodzenie należałoby zasądzić.

[koniec części 00:28:30.928]