Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Poznań, dnia 5 lipca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu IX Wydział Gospodarczy w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Katarzyna Krzymkowska

Protokolant: st. sekr. sąd. Ewelina Kołodziejczak-Marczak

po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2017 r. w Poznaniu

na rozprawie sprawy z powództwa (...) SP. Z O.O. z siedzibą w L.

przeciwko C.-Tor K. S. i Spółka Sp.j. z siedzibą w S.

o zwolnienie spod egzekucji

I.  zwalnia spod egzekucji prowadzonej z wniosku pozwanego przeciwko (...) sp. z o.o. w L. przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Poznań Nowe Miasto i W. w P. D. P. pod sygnaturą akt Km 255/17 – pojazd w postaci samochodu ciężarowego marki V. (...), nr rejestracyjny (...), rok produkcji 2006, numer V. (...);

II.  kosztami postępowania obciąża powoda i z tego tytułu zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 5.417 zł.

SSO Katarzyna Krzymkowska

UZASADNIENIE

Powód – (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w L. w pozwie wniesionym w dniu 12.4.2017 r. przeciwko pozwanemu (...) K. S. i Spółka sp. j. w S. domagał się zwolnienia spod egzekucji prowadzonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Poznań-Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu D. P. w sprawie KM 255/17 ruchomości w postaci samochodu ciężarowego marki V. (...), nr. Rej. (...), numer V. (...). Powód twierdzi, że jest właścicielem tego pojazdu, a w związku z tym egzekucja nie może być prowadzona w sprawie, gdzie dłużnikiem jest inny podmiot.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że we wskazanej sprawie egzekucyjnej komornik, na wniosek pozwanego, prowadzi postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikowi: (...) sp. z o.o. w L.. W toku tego postępowania, tj. w dniu 15.03.2017 roku, komornik dokonał zajęcia ruchomości w postaci samochodu ciężarowego marki V. (...), nr. Rej. (...), numer V. (...). Zdaniem powoda przedmiotowy pojazd stanowi własność powoda już od 2013 roku. Nadto powód wskazał, że do zajęcia doszło na terenie nieruchomości pozostającej w użytkowaniu wieczystym innego podmiotu niż powód lub dłużnik.

wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty oraz kosztów procesu.

Postanowieniem z 4 maja 2017 r. Sąd Okręgowy w Poznaniu zabezpieczył roszczenie pozwu poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego w części dotyczącej prowadzenia egzekucji z ruchomości w postaci samochodu ciężarowego marki V. (...), nr. Rej. (...), numer V. (...).

W swojej odpowiedzi na pozew pozwany uznał powództwo w całości i wniósł o zasądzenie od powoda na swoją rzecz kosztów procesu. Pozwany miał nie posiadać wiedzy o prawie powoda do ww. pojazdu. Powód nie poinformował pozwanego, że jest właścicielem zajętej rzeczy i nie wzywał pozwanego do zwolnienia spod zajęcia. Skutek prawny, który powód chciał uzyskać wytaczając powództwo mógł zostać osiągnięty poprzez wezwanie pozwanego do zwolnienia samochodu spod zajęcia.

Strony do końca procesu podtrzymywały swoje dotychczasowe stanowiska – powód pismem z 20.6.2017 domagał się oddalenia wniosku pozwanego o zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu z uwagi na brak podjęcia przez pozwanego działań zmierzających do wyjaśnienia własności pojazdu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód – (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w L. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in. wynajmu maszyn i urządzeń budowlanych pod numerem KRS: (...). Pozwany prowadzi również działalność gospodarczą.

Bezsporne, a nadto dowód – odpis pełny z KRS powoda (k. 11 i n. ) i informacja odpowiadająca aktualnemu odpisowi z rejestru przedsiębiorców pozwanej (k. 47 i n.)

Pozwany jest wierzycielem innej spółki niż powód – tj. spółki (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w L. prowadzi działalność gospodarczą o szerokim spektrum pod numerem KRS: (...).

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym Poznań Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu D. P., w sprawie KM 255/17, prowadzi postępowanie egzekucyjne, na wniosek pozwanego, przeciwko dłużnikowi: (...) sp. z o.o. w L.. W toku tego postępowania, tj. w dniu 15.03.2017 roku, komornik dokonał zajęcia ruchomości w postaci samochodu ciężarowego marki V. (...), nr rej. (...), numer V.: (...).

Bezsporne, a nadto dowód – odpis pełny z KRS spółki (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w L. (k. 11 i n.) ; kserokopia pisma ww. komornika z 3.4.2017 wraz z protokołem zajęcia z 15.3.2017 (k. 17); dokumenty znajdujące się w aktach sprawy Komornik a Sądow ego przy Sądzie Rejonowym Poznań Nowe Miasto i Wilda w P. D. P., w sprawie KM 255/17 (załączone do niniejszej ze sprawy II Co 1066/17 SR Poznań – Nowe Miasto i Wilda w P.).

Przedmiotowy pojazd - samochód ciężarowy marki V. (...), nr rej. (...), numer V.: (...) stanowi własność powoda już od 16.4.2013 roku w myśl umowy przewłaszczenia na zabezpieczenie rzeczy ruchomych oznaczonych co do tożsamości.

Do zajęcia doszło na terenie nieruchomości pozostającej w użytkowaniu wieczystym innego podmiotu niż powód lub dłużnik.

Bezsporne, a nadto dowód – kserokopia umowy przewłaszczenia na zabezpieczenie rzeczy ruchomy ch oznaczonych co do tożsamości z 16.4.2013 wraz z załącznikiem nr 2 do umowy oraz notarialnym poświadczeniem daty (k. 25-28); wydruk z (...) nr (...) (k. 29 i n.), wypis z rejestru gruntów nr ZG-OKU. (...)- (...) (k. 30).

Powód nie wezwał pozwanego do zaprzestania czynności w postępowaniu egzekucyjnym w zakresie dotyczącym samochód ciężarowy marki V. (...), nr rej. (...), numer V.: (...) i nie wezwał przed procesem pozwanego do polubownego zakończenia sporu.

Bezsporne.

Dokonując ustaleń stanu faktycznego Sąd miał na uwadze, że każda ze stron obowiązana jest do złożenia zgodnych z prawdą wyjaśnień odnośnie okoliczności sprawy i oświadczeń co do twierdzeń strony przeciwnej (art. 3 k.p.c. i 210 § 2 k.p.c.), przy czym ogólnikowe zaprzeczenie wszystkim twierdzeniom strony przeciwnej nie czyni zadość temu obowiązkowi (por. uchwała pełnego składu SN z 15.07.1974 r., sygn. akt KW Pr 2/74, publ. w OSNC 1974/12/203).

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należy określić okoliczności faktyczne istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, a następnie dokonać szczegółowej analizy twierdzeń każdej ze stron odnośnie tych okoliczności.

Powód przedłożył kserokopie umowy z 16.4.2013 oraz dokumentów postępowania egzekucyjnego, których prawdziwość czy autentyczność nie budziła wątpliwości stron, a w konsekwencji sądu. Należy wskazać, że ww. dokumenty są dokumentami prywatnymi, w rozumieniu art. 245 k.p.c., a zatem dowodem tego, że osoba, która ów dokument podpisała złożyła oświadczenie w nim zawarte. Formalna moc dowodowa dokumentu prywatnego nie rozciąga się jednak na okoliczności towarzyszące złożeniu oświadczenia. Nie przesądza on zatem, czy oświadczenie jest ważne lub skutecznie prawnie. Materialna moc dowodowa dokumentu prywatnego zależy od jego treści merytorycznej. O materialnej mocy dowodowej dokumentów prywatnych rozstrzyga sąd zgodnie z zasadą swobodnej oceny dowodów – art. 233 k.p.c. (por. Komentarz do KPC, Część pierwsza, postępowanie rozpoznawcze, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2002, s. 517). Przede wszystkim jednak strona pozwana przyznała okoliczności faktyczne wskazane w pozwie, tj. uznała powództwo nie kwestionując ani dokumentów, ani prawa własności powoda.

Sąd uznał za w pełni wiarygodne dokumenty urzędowe, które stanowiły dowód tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone (art. 244 § 1 k.p.c.). Wydruki z (...) oraz dokumenty znajdujące się w aktach sprawy egzekucyjnej były całkowicie wiarygodne.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo jako zasadne podlegało uwzględnieniu.

Powód - (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w L. - wykazał należycie, czego pozwany w zasadzie nie kwestionował, że przysługuje mu prawo własności wobec ruchomości zajętej w toku postępowania egzekucyjnego prowadzonego przeciwko innemu dłużnikowi - (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w L..

Zgodnie natomiast z art. 841 § 1 k.p.c. osoba trzecia może w drodze powództwa żądać zwolnienia zajętego przedmiotu spod egzekucji, jeżeli skierowanie do niego egzekucji narusza jej prawa.

Powód wykazał poprzez kserokopię umowy przewłaszczenia na zabezpieczenie wraz z załącznikiem oraz kserokopie dokumentów z akt egzekucyjnych potwierdzających dokonanie zajęcia. Potwierdziły to również dokumenty znajdujące się w aktach egzekucyjnych w oryginale. W ocenie sądu powołane dowody stanowią wystarczające wykazanie roszczenia, w szczególności biorąc pod uwagę, że w załączniku nr 2 do umowy wymieniony jest pojazd z numerem VIN zgodnym z numerem VIN pojazdu, który został zajęty. W sprawie brak było ponadto zarzutów strony pozwanej co do treści tego dokumentu oraz szczegółowych twierdzeń pozwu.

Przede wszystkim też pozwany uznał powództwo w całości. Zgodnie z treścią art. 213 § 2 k.p.c., sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa. Uznanie powództwa w rozumieniu art. 213 § 2 k.p.c. zakłada stwierdzenie istnienia dochodzonego roszczenia, a tym samym wystąpienie wszystkich przesłanek kreujących jego byt prawny (wyrok SA w Gdańsku z 28.4.2015, I ACa 715/14, (...)2015-04-28_001, dostęp z 24.7.2017). Przy czym w sprawie brak przesłanek, aby uznanie powództwo świadczyło o nadużyciu prawa lub jego obejściu. Strona powodowa tego nie podnosiła, a Sąd nie dopatrzył się tej okoliczności z urzędu, skoro dotyczyła ona faktycznego zaprzestania egzekucji przymusowej wobec powoda, jedynie do konkretnej rzeczy ruchomej.

Mając na uwadze powyższe Sąd uwzględnił powództwo w całości.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w punkcie II sentencji wyroku na podstawie art. 101 k.p.c. w zw. art. 99 k.p.c. obciążając nimi powoda jako stronę przegrywającą sprawę w całości. Zgodnie z art. 101 k.p.c. zwrot kosztów należy się pozwanemu pomimo uwzględnienia powództwa, jeżeli nie dał powodu do wytoczenia sprawy i uznał przy pierwszej czynności procesowej żądanie pozwu. Zdaniem Sądu pozwany nie dał powodowi podstaw do wytoczenia sprawy, albowiem powód nie wzywał przed procesem do polubownego zakończenia sprawy, poprzez cofnięcie czynności egzekucyjnych przez wierzyciela-pozwanego. Czynności egzekucyjne, tak jak wszystkie czynności procesowe, mogą być w każdej chwili odwołane przez dokonującego czynności. Wierzyciel, jako inicjator egzekucji mógł zatem – wobec stosownego zawiadomienia osoby, o której mowa w art. 841 § 1 k.p.c., czyli powoda – nakazać organowi egzekucyjnego na konieczność ograniczenia egzekucji. Z lektury akt egzekucyjnych wynika zaś, że okoliczności zajęcia i dokumenty, którymi dysponował komornik nie wskazywały na to, że pojazd jest własnością innej, niż dłużnik, osoby. Pozwany zatem nie miał podstaw do wstrzymywania organu egzekucyjnego z czynnościami wobec samochodu ciężarowego marki V. (...), nr rej. (...), numer V. (...). Wbrew twierdzeniom powoda nie jest podstawą do kwestionowania żądania odpowiedzi na pozew powołane przez powoda orzecznictwo SN dotyczące pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności(por. postanowienie SN z 6.12.2012 r., IV CZ 121/12, (...) dostęp z 24.7.2017). Gdyby powód, przed wytoczeniem powództwa, wezwał pozwanego do cofnięcia wniosku egzekucyjnego w zakresie egzekucji z zajętego przedmiotu przedstawiając pozwanemu dokumenty własności, to prawdopodobnie do wytoczenia procesu by nie doszło, gdyż pozwany – jako wierzyciel w postępowaniu egzekucyjnym – mógłby skierować do komornika odpowiedni wniosek.

Przeto, zasądzono na rzecz pozwanego: koszty zastępstwa procesowego w wysokości 5.400 zł oraz 17 zł z tytułu opłaty skarbowej od dokumentu pełnomocnictwa. Wysokość kosztów zastępstwa procesowego Sąd ustalił na podstawie §2 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22.10.2015 w sprawie opłat za czynności radców prawnych w brzmieniu nadanym Rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z 3.10.2016.

SSO Katarzyna Krzymkowska