Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 marca 2017r.

Sąd Okręgowy w Toruniu - Wydział IX Karny - Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący – SSO Andrzej Walenta (spr)

Sędziowie - SSO Aleksandra Nowicka

- SSO Rafał Sadowski

Protokolant - st. sek. sądowy Katarzyna Kotarska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Toruń - Wschód w Toruniu delegowanego do Prokuratury Okręgowej w Toruniu Przemysława Słupińskiego,

po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2017r.,

sprawy C. R. oskarżonego o popełnienie przestępstwa z art. 277§1 kk,

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżycielkę posiłkową U. A.od wyroku Sądu Rejonowego w Brodnicy z dnia 10 października 2016r., sygn. akt IIK 365/16

I.  na podstawie art. 105§1 - §3 kpk prostuje oczywiste omyłki pisarskie:

a.  zawarte w części wstępnej wyroku w ten sposób, że w miejsce nieprawidłowego roku urodzenia C. R. ((...)) wpisuje prawidłowy rok urodzenia, to jest „(...)” oraz w miejsce nieprawidłowych imion rodziców C. R. (Z. i C. (1)) wpisuje prawidłowe imiona rodziców, to jest „S. i C. (2);

b.  zawartą w punkcie „I” wyroku poprzez wpisanie po słowie (jednego) słowa „roku”;

II.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;

III.  zwalnia oskarżycielkę posiłkową U. A.od obowiązku ponoszenia opłaty sądowej za drugą instancję, zaś wydatkami postępowania odwoławczego obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt IXKa 775/16

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 10 października 2016r. Sąd Rejonowy w Brodnicy, sygn. akt IIK 365/16, ustalając, że C. R. dopuścił się zarzucanego mu czynu stanowiącego występek z art. 277§1 kk oraz że jego wina i społeczna szkodliwość w/w czynu nie są znaczne, na podstawie art. 66§1 i §2 kk i art. 67§1 kk, warunkowo umorzył postępowanie karne na okres 1 roku próby od uprawomocnienia się wyroku, jednocześnie na podstawie art. 67§3 kk nakładając na C. R. obowiązek naprawienia szkody poprzez posadowienie nowego znaku granicznego w miejsce usuniętego przez geodetę zgodnie z obowiązującymi przepisami na jego koszt w terminie 3 miesięcy od uprawomocnienia się wyroku, a na podstawie art. 67§3 kk i art. 39 pkt 7 kk zasądzając od niego kwotę 400 zł tytułem świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

Na podstawie art. 230§2 kpk orzekł o zwrocie znaku granicznego U. A..

Orzekając o kosztach, zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 100zł tytułem opłaty i obciążył go pozostałymi kosztami sądowymi.

Wyrok ten zaskarżyła w całości oskarżycielka posiłkowa, wywodząc z powołaniem się na błędną wymienioną w wyroku datę urodzenia C. R., że za usunięcie znaku nie został skazany rzeczywisty sprawca czynu i wskazując, że społeczna szkodliwość tego czynu, gdy oceniać ją na tle „następnych wydarzeń” z jego udziałem, była bardzo duża a wina znaczna. Skarżący odnotował również wadliwość orzeczenia wyrażającą się w nieprecyzyjnym określeniu długości okresu próby. Z treści środka odwoławczego wynikało, że domaga się on zmiany zaskarżonego wyroku poprzez usunięcie w/w błędów. W toku postępowania międzyinstancyjnego oskarżyciel posiłkowy wniósł dodatkowo o rozpatrzenie „sprawy kradzieży znaku geodezyjnego z uwzględnieniem wszystkich przestępstw popełnionych przez sprawcę i mających z nią bezpośredni związek”.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

We wniesionym środku odwoławczym oskarżycielka posiłkowa wprawdzie trafnie wypunktowała nieścisłości występujące w zaskarżonym wyroku. Nie były to jednak – wbrew temu, co twierdziła - takie wady, które mogłyby dyskwalifikować owo rozstrzygnięcie.

Oskarżycielka posiłkowa niezasadnie wywodziła z faktu, że w części wstępnej wyroku nie wskazano prawidłowej daty urodzenia C. R., że za popełnienie opisanego w zaskarżonym wyroku czynu nie został skazany będący jego sprawcą syn sąsiadki U. A.. Przebieg postępowania, w toku którego przesłuchiwano właśnie w/w osobę podejrzewaną przez U. A.o usunięcie słupa granicznego w postaci bolca i której postawiono zarzut dopuszczenia się na jej szkodę mającego miejsce w dniach od 28 do 29 czerwca 2016 r. przestępstwa z art. 277 kk (k. 29), nie pozostawiał wątpliwości, że do wskazania w części wstępnej zaskarżonego wyroku błędnej daty urodzenia oskarżonego (oraz – jak dostrzegł sąd odwoławczy - imion jego rodziców) doszło przez pomyłkę. Na podstawie art. 105§1 - §3 kpk sąd odwoławczy skorygował te mające w rzeczywistości charakter oczywistych omyłek w rozumieniu w/w przepisów uchybienia, które trafnie wychwyciła skarżąca poprzez wskazanie, jako daty urodzenia C. R., roku „(...)” w miejsce roku (...)oraz w miejsce imion: Z. i C. (1), imion, jakie naprawdę noszą jego rodzice, tj. imion: „S.” i „C. (2)”.

Jeśli chodzi o rozstrzygnięcie o konsekwencjach popełnienia czynu przez C. R., to sąd I instancji trafnie ustalił wystąpienie przesłanek do warunkowego umorzenia postępowania zgodnie z wnioskiem prokuratora, któremu nie sprzeciwiła się na posiedzeniu oskarżycielka posiłkowa. Społeczna szkodliwość czynu z art. 277§1 kk, który był przedmiotem postępowania w sprawie i który w związku z tym podlegał ocenie sądu, ani zawinienie oskarżonego, który się go dopuścił pod wpływem emocji implikowanych sporem z sąsiadką, słusznie ocenione zostały jako niższe, niż „znaczne”, a zastosowanie środka probacyjnego jako właściwy środek reakcji karnej wystarczający do wdrożenia niekaranego dotychczas oskarżonego do przestrzegania prawa. Brak było okoliczności, które uzasadniałyby przypuszczenie, że groźba podjęcia postępowania w razie, gdyby nastawał on ponownie na prawnie chronione dobra pokrzywdzonej i dopuścił się w ten sposób przestępstwa, nie będzie w stanie powstrzymać go przed naruszaniem prawa. Zawarte w apelacji twierdzenia kwestionujące prawidłowość tej oceny nie odnosiły się do okoliczności jego czynu, który z uwagi na treść wniosku o warunkowe umorzenie, ograniczającego przedmiot postępowania do zdarzenia polegającego na usunięciu znaku granicznego, był przedmiotem sprawy, i oparte były na wskazaniu, że oskarżony w czerwcu 2016 roku miał dopuścić się jeszcze innych zachowań, które w subiektywnym, nie zweryfikowanym na chwilę obecną przez powołane do tego organy, przekonaniu oskarżycielki posiłkowej wypełniały znamiona szeregu przestępstw na szkodę jej samej lub jej najbliższych. Rozpoznanie przez sąd odwoławczy tej sprawy z uwzględnieniem innych przestępstw, których miał się jeszcze według U. A.dopuścić w czerwcu 2016 roku na jej szkodę oskarżony i czasowe wstrzymanie się z umorzeniem postępowania w przedmiotowej sprawie do czasu aż nie zostanie wyjaśniona kwestia ich dopuszczenia się przez niego, w świetle obowiązujących przepisów postępowania karnego, które nie przewidują tego rodzaju rozwiązań, było niemożliwe. Rozstrzygnięcie wyrażające się w warunkowym umorzeniu postępowania, połączonym z zastosowaniem środków ukierunkowanych na przywrócenie stanu zgodnego z prawem (obowiązek naprawienia szkody) oraz uświadomienie oskarżonemu niedopuszczalności samowolnego usuwania znaków granicznych poprzez poniesienie realnej dolegliwości ekonomicznej (świadczenie pieniężne), uznać należało za merytorycznie słuszne.

Z uwagi na brak wyraźnego wskazania w treści wyroku, że okres próby – który zgodnie z treścią art. 67§1 kk może być ustalany jedynie w latach – wynosi 1 rok, sąd odwoławczy dokonał w trybie art. 105 kpk stosownego uzupełnienia zaskarżonego wyroku. Zważywszy na to, że niemożliwe jest wyznaczenie okresu próby w związku z warunkowym umorzeniem postępowania w dniach lub miesiącach, błąd ów traktować należało jako oczywistą omyłkę w rozumieniu w/w przepisu.

Sąd odwoławczy nie dopatrzył się w zaskarżonym orzeczeniu żadnych uchybień mogących stanowić bezwzględne przyczyny odwoławcze, będących podstawą do uchylenia wyroku z urzędu, dlatego – jako słuszny – został on utrzymany w mocy.

Na podstawie art. 624§1 kpk w zw. z art. 634 kpk sąd odwoławczy zwolnił oskarżycielkę posiłkową od ponoszenia kosztów sądowych za drugą instancję, obciążając wydatkami postępowania odwoławczego Skarb Państwa, albowiem przemawiała za tym jej sytuacja materialna.