Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 26 października 2017 r.

Sąd Rejonowy w Kłodzku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Ewa Karp

Protokolant: p.o. protokolanta Agata Pyrzyk

po rozpoznaniu w dniu 26 października 2017 r. w Kłodzku

na rozprawie

sprawy z wniosku G. S.

z udziałem R. S.

o podział majątku wspólnego

postanawia:

I.  ustalić, że w skład majątku wspólnego G. i R. S. byłych małżonków poza składnikami objętymi ugoda częściową z dnia 7 marca 2017 roku wchodzą samochód F. (...) numer rejestracyjny (...) o wartości 3 000 zł (trzy tysiące złotych 00/100) oraz prawo własności lokalu mieszkalnego numer (...) położonego w B. przy Ulicy (...) dla którego Sąd Rejonowy w Kłodzku prowadzi księgę wieczystą numer (...) wraz z udziałem w częściach wspólnych objętych księgą wieczystą (...) opisane w opinii Biegłego Sądowego J. P. (1) na kartach 221-254 akt sprawy i 276-277 akt sprawy i ustala wartość wskazanego prawa własności lokalu przy uwzględnieniu hipoteki obciążającej lokal na kwotę 18 252,10 zł (osiemnaście tysięcy dwieście pięćdziesiąt dwa złote 10/100), a majątek zainteresowanych określa na kwotę 21 252,10 zł (dwadzieścia jeden tysięcy dwieście pięćdziesiąt dwa złote 10/100);

II.  przyznać uczestnikowi R. S. samochód F. (...), a wnioskodawczyni G. S. lokal mieszkalny opisany w punkcie I;

III.  zasądzić od wnioskodawczyni na rzecz uczestnika tytułem wyrównania udziałów kwotę 1 529,50 zł (jeden tysiąc pięćset dwadzieścia dziewięć złotych 50/100);

IV.  nakazuje uczestnikowi R. S. by uiścił na rzecz Skarbu Państwa Kasa tut. Sądu tytułem wynagrodzenia biegłego tymczasowo poniesionego przez Skarb Państwa kwotę 2 960,79 zł (dwa tysiące dziewięćset sześćdziesiąt złotych 79/00);

V.  ustala, że zainteresowani ponoszą pozostałe koszty związane ze swym udziałem w sprawie

UZASADNIENIE

Wnioskodawczyni G. S. wniosła o ustalenie, że w skład majątku dorobkowego zainteresowanych wchodzi samochód osobowy F. (...) 90 wartości 3000 zł, lokal mieszkalny położony w B. przy pl. (...) wartości 100 000 zł i dokonanie podziału majątku przez przyznanie samochodu uczestnikowi, a lokalu wnioskodawczyni ze spłatą z jej strony w kwocie 5 318, 49 zł oraz rozliczenie kredytu mieszkaniowego spłaconego przez wnioskodawczynię przez zasadzenie od uczestnika kwoty 2179, 88 zł. wnioskodawcy oraz nakazanie uczestniczce K. K., aby opuściła, opróżniła i wydała ten lokal wnioskodawcy.

W uzasadnieniu wskazała, że w trakcie trwania małżeństwa zainteresowani nabyli lokal mieszkalnego położony w B. przy pl. (...), w lokalu tym zamieszkuje wnioskodawczyni z córka stron i ponosi koszty utrzymania raz spłaca zaciągnięty wspólnie kredyt zabezpieczony hipoteką, a uczestnik wyprowadził się z lokalu jeszcze w trakcie trwania małżeństwa do kobiety, z która się związał i mieszka z nia w innym lokalu. Wskazała, ze spłaca raty kredytu, a uczestnik nie bierze udziału w spłatach , korzysta z samochodu i posiada jego dowód rejestracyjny.

Uczestnik w odpowiedzi na wniosek przyznał, że pojazd marki F. (...) wart jest 3000 zł, ale dołożył przy zakupie tego pojazdu 500 zł z majątku, który posiadał przed zawarciem związku. Zaprzeczył wartości lokalu 100 000 zł, wskazał na wartość 135 000 zł i podał, ze zaciągnięty został kredyt w kwocie 10 000 zł na ten lokal, a uczestnik spłaca ten kredyt i wnosi o jego rozliczenie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W skład majątku wspólnego G. S. i R. S. wchodzi lokal mieszkalny położony w B. przy pl. (...) o wartości 102 000 zł Poza opisanym lokalem, do majątku wspólnego zainteresowanych, byłych małżonków S., należy samochód F. (...).

Lokal i samochód wycenione zostały przez powołanego w sprawie biegłego J. P. (1) na 102 000 zł i 3500 zł – łącznie na 105 500 zł.

Do lokalu nie należy korytarz zabudowany drzwiami i faktycznie użytkowany.

Zainteresowani ugodą zawartą przed Sądem w dniu 7 marca 2017 roku ustalili wartość opisanego pojazdu na 3000 zł i dokonali podziału ruchomości w postaci; łóżka, sztućców, robota kuchennego, pralki, lodówki, czterech opon z felgami telewizora, kina domowego, wkrętarki i wiertarki i w tym zakresie Sąd umorzył postępowanie postanowieniem z dnia 7 marca 2017 roku.

Dowód: opinia biegłego K- 221-254, ugoda K- 164, odpis z KW , akt notarialny K- 9,10

W lokalu zamieszkuje uczestniczka z małoletnią córką zainteresowanych, a z samochodu korzysta uczestnik, który zamieszkuje w innym lokalu z nową rodziną.

Uczestnik domagał się przyznania lokalu wnioskodawczyni , a samochodu uczestnikowi.

Dowód: przesłuchanie uczestnika K- 295 , oświadczenie na rozprawie - K- 132

oświadczenie K 26, 171- 173

Wnioskodawczyni samodzielnie spłaca kredyt zaciągnięty na zakup lokalu, obciążonego hipoteką w wysokości 83 747, 90 zł, na dzień 30 września 2017 roku. Od daty rozwodu wnioskodawczyni spłaciła z majątku osobistego tytułem trat kredytu kwotę 12 193, 15 zł.

Dowód: zaświadczenie Banku k- 293, protokół K- 295-296, umowa k- 14, ośw. k-25-26

Uczestnik w trakcie trwania małżeństwa w roku 2013 sam zaciągnął kredyt na sfinansowanie bieżących potrzeb konsumpcyjnych i spłaca ten kredyt. Umowa i oświadczenie o poddaniu się rygorowi egzekucji nie zawierają podpisu wnioskodawczyni.

Dowód: umowa i harmonogram K- 75-84, 187-189-190

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd dokonał podziału majątku zainteresowanych .

Zgodnie z art. 567. § 1. K.p.c. W postępowaniu o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami sąd rozstrzyga także o żądaniu ustalenia nierównych udziałów małżonków w majątku wspólnym oraz o tym, jakie wydatki, nakłady i inne świadczenia z majątku wspólnego na rzecz majątku osobistego lub odwrotnie podlegają zwrotowi § 3. Do postępowania o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami, a zwłaszcza do odrębnego postępowania w sprawach wymienionych w paragrafie pierwszym stosuje się odpowiednio przepisy o dziale spadku.

W postępowaniu o podział majątku wspólnego sąd rozstrzyga o składzie i wartości tego majątku.

Wobec kwestionowania przez uczestnika podanej we wniosku wartości pojazdu i lokalu, określonej przez wnioskodawczynię na 100 000 zł, Sąd powołał biegłego z zakresu szacowania nieruchomości i z zakresu szacowania ruchomości.

Biegły J. P. (2) dokonał wyceny składników majątku - lokalu na kwotę 102 000 zł i samochodu na 3 500 zł. Sąd przyjął kwotę 3000 zł jako wartość samochodu z uwagi na treść ugody stron z 7 marca 2017 roku.

Uczestnik otrzymał w wyniku podziału samochód, z którego korzysta, a uczestniczka lokal mieszkalny, który zajmuje wraz z małoletnią córka byłych małżonków i podział taki pozostaje zgodny z wnioskami stron.

Od wartości lokalu ustalonej przez biegłego na 102 000 zł Sąd odjął wartość obciążenia hipotecznego w wysokości 83 747, 90 zł, co spowodowało, ze wartość lokalu została określona na 18 252 zł , a cały majątek po dodaniu wartości samochodu 3000 zł na kwotę 21 252, 10 zł.

Mając na uwadze ustaloną na 21 252, 10 zł wartość nie podzielonego majątku zainteresowanych Sąd obliczył należne spłaty tytułem wyrównania udziałów. / połowa majątku należna uczestnikowi to 10 626, 00- 3000 zł / wartość przyznanego samochodu / daje kwotę 7626 zł.

Połowa wartości rat spłaconych przez wnioskodawczynię dotyczących kredytu hipotecznego zainteresowanych obciążającego nieruchomość przyznaną wnioskodawczyni to kwota 6 096, 50 zł / ½ z e spłaconej do 30 września 2017 roku spłaty kredytu 12 193, 15 zł/.

Zatem spłata na rzecz uczestnika wynosi 1529, 50 zł / 7626, 00/ połowa wartości majątku/ minus połowa wartości spłat 6096, 50 zł = 1529, 50 zł/ i taka kwota została od wnioskodawczyni na rzecz uczestnika zasądzona.

Wskazywana przez uczestnika spłata kredytu zaciągniętego w roku 2013 nie została przez Sąd uwzględniona wobec braku podstaw.

Kredyt ten, jak wynika z jego treści / k- 77-82 / zaciągnięty został wyłącznie przez uczestnika na potrzeby konsumpcyjne. Umowa i oświadczenie o poddaniu się rygorowi egzekucji nie zawierają podpisu wnioskodawczyni ani w jej treści nie ma sformułowania, ze jest to kredyt mieszkaniowy lub hipoteczny.

Powyższe nie pozwala na uwzględnienie spłaty przez uczestnika kredytu konsumpcyjnego jako nakładów uczestnika na nieruchomość objętą majątkiem wspólnym z majątku osobistego uczestnika.

To obciążenie hipoteka wpływa w sposób oczywisty na wartość nieruchomości, a zatem przy jej ustalaniu Sąd winien uwzględnić to obciążenie. Wartość tych obciążeń odlicza się zarówno przy ustalaniu składników majątku wspólnego, jak i przy zaliczaniu wartości nieruchomości przyznanej jednemu z uczestników na poczet przysługującego mu udziału w majątku wspólnym.

Rozporządzenie nieruchomością nie może szkodzić wierzycielowi hipotecznemu, nie ma bowiem wpływu na zakres jego uprawnień. Wynika to z charakteru hipoteki jako prawa bezwzględnego.

W postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 29 września 2004 r. II CK 538/03, wskazano, ze jeżeli nieruchomość w wyniku podziału majątku wspólnego przypadła uczestnikowi, którego obciążono na rzecz wnioskodawczyni określoną kwotą z tytułu wyrównania wartości udziałów w majątku wspólnym, to przede wszystkim uczestnika, jako właściciela lokalu i dłużnika rzeczowego, obciąża uregulowanie należności na rzecz wierzyciela wynikającej z wpisu hipoteki. Nieuwzględnienie zatem przy ustaleniu dopłat przez uczestnika wysokości obciążającej nieruchomość hipoteki może doprowadzić do tego, że uczestnik jako dłużnik rzeczowy spłaci sam dług hipoteczny, w którym wnioskodawczyni nie będzie już partycypowała, zwłaszcza że uczestnik nie będzie mógł przeciwko niej skutecznie dochodzić z tego tytułu swych roszczeń (art. 618 § 3 k.p.c.).

Sąd Najwyższy stwierdził, ze przy szacowaniu składników majątku wspólnego należy uwzględnić obciążenie zmierzające rzeczywistą wartość tych składników majątkowych, w szczególności obciążenie o charakterze prawnorzeczowym, za które ponosi odpowiedzialność każdorazowy właściciel nieruchomości, zwłaszcza obciążenie hipoteką i prawami dożywocia. Wartość takich obciążeń odlicza się zarówno przy ustalaniu składników majątku wspólnego, jak i przy zaliczeniu wartości przyznanej jednemu z małżonków nieruchomości na poczet przysługującego mu udziału w majątku wspólnym. / LEX nr 137537/

Stosownie do art. 520 § 1 k.p.c. każdy uczestnik postępowania nieprocesowego ponosi koszty związane ze swym udziałem w sprawie. Od powyższej zasady ustawodawca przewidział odstępstwo m.in. w art. 520 § 2 k.p.c., według którego, jeżeli uczestnicy są w różnym stopniu zainteresowani w wyniku postępowania lub interesy ich są sprzeczne, sąd może stosunkowo rozdzielić obowiązek zwrotu kosztów lub włożyć go na jednego z uczestników w całości. § 3. Jeżeli interesy uczestników są sprzeczne, sąd może włożyć na uczestnika, którego wnioski zostały oddalone lub odrzucone, obowiązek zwrotu kosztów postępowania poniesionych przez innego uczestnika. Przepis powyższy stosuje się odpowiednio, jeżeli uczestnik postępował niesumiennie lub oczywiście niewłaściwie.

Sąd uwzględnił w tej sprawie i uznał za uzasadnione wnioski złożone przez G. S.. Uczestnik złożył wniosek o powołanie biegłego celem oszacowania lokalu i samochodu , a następnie dyskredytował treść opinii i ustalenia biegłego, a także treśc księgi wieczystej przyznając jednocześnie, ze wie, że korytarz nie jest w akcie / k- 295 odwrót/, po doręczeniu opinii nie zakwestionował jej, a po zamknięciu przewodu sądowego złożył wnioski dowodowe, oddalone przez Sąd, wskazując, ze biegły wykroczył poza swoje kompetencje pomijając w wycenie lokalu część korytarza.

Sprawa korytarza została wyjaśniona w opinii i składanie wniosków dowodowych, także dotyczących odliczenia rat kredytu, zgłoszonych po zamknięciu przewodu sądowego, Sąd uznał za próbę przedłużenia postępowania.

Kredyt spłacany przez uczestnika jest kredytem konsumpcyjnym, nie obciąża nieruchomości i nie jest kredytem mieszkaniowym, tak wiec oba wnioski jako nieuzasadnione wskazują na nieprawidłowe działania uczestnika.

Wnioskodawczyni podała we wniosku wartość lokalu na 100 000 zł, biegły wycenił lokal na 102 000 zł, a zatem wniosek uczestnika żądającego wyceny lokalu na 135 000 zł nie został uwzględniony.

Opisane okoliczności stały się podstawą zastosowania o§ 3. Przepisu art. 520 k.p.c. i obciążenia uczestnika kosztami wynagrodzeniem biegłego.