Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 grudnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu V Wydział Gospodarczy w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2016 r. w Toruniu

na rozprawie

sprawy z powództwa A. G.

przeciwko M. R.

o zapłatę

I. Zasądza od pozwanego M. R. na rzecz powoda A. G. kwotę 11.173,68 zł (jedenaście tysięcy sto siedemdziesiąt trzy złote sześćdziesiąt osiem groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 21 marca 2016r. do dnia zapłaty.

II. Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 5.376 zł (pięć tysięcy trzysta siedemdziesiąt sześć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE V GC 1236/16

A. G. wystąpił przeciwko M. R. z pozwem o zapłatę kwoty 11.173,68 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu żądania powód wskazał , że w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej zakupił u pozwanego cukier. Na poczet ceny powód dokonał wpłaty w wysokości 191.572,29 zł. W związku z dokonaniem nadpłaty , wynikającej z różnic w wartości zbywczej cukru , pozwany w dniu 30 września 2015r. wystawił fakturę korygującą nr (...) , określającą wysokość nadpłaty na kwotę 11.173,68 zł , która powinna być niezwłocznie zwrócona na rachunek powoda.

Powód wezwał pozwanego do zapłaty należności , jednakże pozwany nie zwrócił nadpłaty.

Nakazem zapłaty z dnia 27 kwietnia 2016r. sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda w całości dochodzone pozwem roszczenie łącznie z odsetkami i kosztami procesu.

Nakaz powyższy pozwany zaskarżył w całości sprzeciwem , domagając się oddalenia powództwa i zasądzenia na jego rzecz kosztów procesu.

Pozwany wyjaśnił , że współpracował z powodem w zakresie dostaw cukru. Przed wpłatą zaliczki strony umówiły się , że pozwany dostarczy cztery transporty cukru po 24.000 kg każdy , za cenę 191.572,29 zł , którą powód wpłacił zaliczkowo w dniu 14 sierpnia 2015r. na rachunek pozwanego. Na potwierdzenie wpłaty zaliczki pozwany wystawił powodowi dwa dokumenty – faktury zaliczkowe.

Pozwany stwierdził , że wykonał swoje zobowiązanie w całości , dostarczając cztery transporty cukru do magazynu firmy (...) w dniach : 1.09.2015r. – 2 transporty , 2.09.2015r. i 3.09.2015r.

Pozwany oświadczył , iż projekt korekty sporządzony został przez powoda ale nie uzyskał on akceptacji pozwanego ; nie został podpisany nawet przez powoda.

Odnosząc się do treści sprzeciwu powód podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie. Wyjaśnił , iż wystawienie faktur zaliczkowych wynikało z tego , iż ceny cukru ulegały dynamicznym zmianom ( tzw. różnice w wartości zbywczej ) , zatem możliwe były różnice w cenie końcowej. Po weryfikacji cen sprzedaży i ustaleniu , że powód dokonał nadpłaty , pozwany wystawił w dniu 30 września 2015r. fakturę korygującą nr (...) , odzwierciedlającą obniżkę cen cukru , udzielając powodowi stosownego rabatu , co zostało bezpośrednio potwierdzone przez pozwanego w jego odpowiedzi z dnia 11 2016r. na przedsądowe wezwanie do zapłaty z dnia 25 stycznia 2016r. nadpłata została ustalona na kwotę 11.173,68 zł , która winna być niezwłocznie zwrócona na rachunek powoda. Nadto pozwany wystawił fakturę rozliczeniową z dnia 9 września 2015r. ( uwzględniającą obniżkę ), stanowiącą podsumowanie rozliczeń stron.

Sąd ustalił , co następuje :

Powód w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zakupował u pozwanego cukier. Przed dostawą zamówionego towaru powód dokonywał na rzecz pozwanego wpłat zaliczkowych. Na poczet zamówionych czterech transportów cukru po 24.000 kg każdy , powód wpłacił pozwanemu tytułem zaliczki łącznie kwotę 191.572,29 zł. Powyższe zostało potwierdzone wystawionymi przez pozwanego w dniu 31 sierpnia 2015r. fakturami zaliczkowymi : nr 1 (...) na kwotę 180.398,61 zł i nr (...) na kwotę 11.173,68 zł.

( dowód : faktury zaliczkowe – k. 6 i 7 , dowód wpłaty – k. 8 )

Pozwany dostarczył powodowi w czterech transportach zamówiony cukier.

( okoliczność bezsporna , dowody WZ – k. 35 – 37 )

Za sprzedany i dostarczony towar pozwany wystawił 9 września 2015r. fakturę rozliczeniową na kwotę 180.398,61 zł , ze wskazaniem , iż należność z tej faktury została rozliczona w całości zaliczką potwierdzoną fakturą zaliczkową nr (...) na tę samą kwotę.

( dowód : faktura rozliczeniowa – k. 9 )

Fakturą korygującą z dnia 30 września 2015r. pozwany skorygował fakturę zaliczkową nr (...) , wskazując na nadpłatę ze strony powoda kwoty 11.173,68 zł.

( faktura korygująca – k. 10 )

Pismem z dnia 25 stycznia 2016r. powód wezwał pozwanego do uregulowania należności w kwocie 11.173,68 zł z tytułu nadpłaty , potwierdzonej w/w fakturą korygującą. W odpowiedzi pozwany oświadczył , iż proponuje podjęcie mediacji w celu wypracowania najlepszego , realnego harmonogramu spłaty zaliczki lub wywiązania się z umowy i dostawy cukru. Jednocześnie pozwany poinformował , że czeka na wywiązanie się z umowy dostawy towaru lub zwrot zaliczki od swojego dostawcy firmy (...) spółki z o.o.

( wezwanie do zapłaty z 25.01.2015r. – k. 11, pismo pozwanego – k. 49 )

Powód podtrzymał żądanie zwrotu zaliczki. Pozwany nie zapłacił powodowi żądanej kwoty , co spowodowało wystąpienie przez powoda do sądu z pozwem.

( okoliczność bezsporna )

Sąd pominął dowód z przesłuchania stron albowiem powód nie stawił się na wyznaczony termin rozprawy , a wyjaśnienia złożone przez pozwanego , pozwoliły na ustalenie istotnych faktów , które okazały się niesporne , i które wraz z oceną dowodów z dokumentów stały się wystarczającą podstawą do wydania orzeczenia w sprawie.

Sąd zważył , co następuje :

Strony podały , że w ramach wzajemnej współpracy powód zakupował od pozwanego cukier , przy czym dostarczenie zamówionego towaru poprzedzane było wpłacaniem przez powoda zaliczek na poczet ceny.

Bezsporne jest , powód wpłacił pozwanemu w dniu 14 sierpnia 2015r. tytułem zaliczek kwotę 191.572,29 zł. Strony były zgodne , że pozwany dostarczył powodowi zamówiony cukier w czterech transportach , i że wystawił z tego tytułu fakturę rozliczeniową z dnia 9 września 2015r. na kwotę 180.398,61 zł. Cena sprzedanego cukru została pokryta w całości z zaliczki potwierdzonej fakturą zaliczkową nr 1 / (...)/08 z/2015 na kwotę 180.398,61 zł. Pozostała zatem niewykorzystana zaliczka w kwocie 11.173,68 zł. Powód twierdził , że faktura zaliczkowa na tę kwotę została przez pozwanego skorygowana do „0” , ze wskazaniem , iż pozwany zobowiązany jest do zwrotu tej kwoty powodowi. Powód przedstawił niepodpisaną fakturę korygującą. Pozwany twierdził , że nie akceptował tej faktury i nie pamięta , czy w ogóle ją wystawiał. W korespondencji e-mailowej skierowanej do powoda z dnia 30 września 2015r. pozwany powołał się na jednak na tę fakturę ( k. 65 ) , co pozwala sądzić , iż akceptował ją.

Jednocześnie na rozprawie pozwany przyznał , że nie zwrócił powodowi różnicy pomiędzy ceną sprzedanych towarów ( 180.398,61 zł ) , a otrzymaną tytułem zaliczki kwotą 191.572,29 zł. Oświadczył , że firma , od której zakupował cukier do dalszej odsprzedaży upadła i nie był w stanie dostarczyć powodowi towaru ponad tę ilość , którą dostarczył i za którą powód zapłacił zaliczką w kwocie 180.398,61 zł. Pozwany przyznał zatem , że nie dostarczył powodowi towaru na kwotę objętą drugą zaliczką w wysokości 11.173,68 zł , ani nie zwrócił tej zaliczki. Zresztą powód nie potwierdził , by zamówił u pozwanego większą ilość towaru , niż ta dostarczona w czterech transportach i by tym samym pozwany miał prawo zatrzymać nadpłaconą kwotę 11.173,68 zł. Także sam pozwany w sprzeciwie twierdził, że strony umawiały się na dostawę czterech transportów cukru , które pozwany zrealizował.

W ocenie sądu , podnoszona przez pozwanego okoliczność , iż kontrahent, od którego pozwany zakupował cukier do dalszej odsprzedaży postawiony został w stan upadłości i pozwany nie mógł dokonywać od niego dalszych zakupów , nie mogła stanowić usprawiedliwienia dla odmowy zwrotu powodowi zaliczki , którą pozwany zadysponował na poczet ewentualnych przyszłych dostaw towaru. Powód miał prawo żądać zwrotu tej kwoty , skoro stanowiła ona nadpłatę w odniesieniu do ceny zakupionych towarów, a powód nie otrzymał od pozwanego jej ekwiwalentu w postaci towaru. Zauważyć należy , że od daty wpłacenia zaliczki do dnia wydania wyroku upłynął ponad rok.

Zatrzymana przez pozwanego kwota stanowiła zatem nienależne świadczenie , którego zwrotu pozwany mógł domagać się na podstawie art. 405 k.c. w zw. z art. 410 § 2 k.c.

Wobec powyższego sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 11.173,68 zł. O odsetkach za opóźnienie w zapłacie tej kwoty sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c. , mając na uwadze , że roszczenie stało się wymagalne po wezwaniu pozwanego do zapłaty tej kwoty w piśmie powoda doręczonym pozwanemu w dniu 8 lutego 2016r. ( k. 11- 16 akt ).

O kosztach procesu sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. Na poniesione przez powoda koszty procesu złożyły się : opłata od pozwu – 559,- zł , opłata skarbowa od pełnomocnictwa – 17,- zł i koszty zastępstwa procesowego – 4.800,- zł ( § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie , Dz.U. z 2015r. , poz. 1800 ).