Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 06 listopada 2017 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni VI Wydział Gospodarczy, w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 06 listopada 2017 roku w Gdyni

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R.

przeciwko Wytwórnia (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w D.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego Wytwórnia (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w D. na rzecz powoda (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R. kwotę 52 112,85 złotych ( pięćdziesiąt dwa tysiące sto dwanaście złotych osiemdziesiąt pięć groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od kwot:

-

2 250,06 złotych za okres od dnia 30 stycznia 2017 roku do dnia 04 maja 2017 roku.

-

19 299,19 złotych za okres od dnia 30 stycznia 2017 roku do dnia zapłaty,

-

8 841,72 złotych za okres od dnia 30 stycznia 2017 roku do dnia 17 października 2017 roku,

-

1 104,39 złotych za okres od dnia 27 stycznia 2017 roku do dnia 07 maja 2017 roku,

-

16 012,98 złotych za okres od dnia 27 stycznia 2017 roku do dnia zapłaty,

-

9 734,15 złotych za okres od dnia 06 lutego 2017 roku do dnia zapłaty,

-

4 269,79 złotych za okres od dnia 06 lutego 2017 roku do dnia zapłaty,

-

816,73 złotych za okres od dnia 21 lutego 2017 roku do dnia zapłaty,

-

1 417,01 złotych za okres od dnia 21 lutego 2017 roku do dnia zapłaty,

-

563 złotych za okres od dnia 21 lutego 2017 roku do dnia zapłaty;

II.  w pozostałym zakresie umarza postępowanie;

III.  zasądza od pozwanego Wytwórnia (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w D. na rzecz powoda (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R. kwotę 8 633 złotych ( osiem tysięcy sześćset trzydzieści trzy złote) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VI GC 954/17

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 16 marca 2017 roku powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R. domagał się zasądzenia na jego rzecz od pozwanego Wytwórnia (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w D. kwoty 64 309,02 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od kwot: 2 250,06 złotych za okres od dnia 30 stycznia 2017 roku do dnia zapłaty, 19 299,19 złotych za okres od dnia 30 stycznia 2017 roku do dnia zapłaty, 8 841,72 złotych za okres od dnia 30 stycznia 2017 roku do dnia zapłaty, 1 104,39 złotych za okres od dnia 27 stycznia 2017 roku do dnia zapłaty, 16 012,98 złotych za okres od dnia 27 stycznia 2017 roku do dnia zapłaty, 9 734,15 złotych za okres od dnia 06 lutego 2017 roku do dnia zapłaty, 4 269,79 złotych za okres od dnia 06 lutego 2017 roku do dnia zapłaty, 816,73 złotych za okres od dnia 21 lutego 2017 roku do dnia zapłaty, 1 417,01 złotych za okres od dnia 21 lutego 2017 roku do dnia zapłaty oraz 563 złotych za okres od dnia 21 lutego 2017 roku do dnia zapłaty, a także zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu powód wskazał, że jest on podmiotem specjalizującym się w sprzedaży m. in. rur bezszwowych, przewodowych i kotłowych oraz armatury stalowej. Strony zawarły szereg umów sprzedaży tych towarów na łączną kwotę 64 309,02 złotych, na potwierdzenie czego powód wystawił faktury VAT, które nie zostały jednakże zapłacone przez pozwanego, mimo dostarczenia mu zamówionego przez niego towaru.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 28 kwietnia 2017 roku wydanym w sprawie o sygn. akt VI GNc 1527/17 referendarz sądowy Sądu Rejonowego w Gdyni uwzględnił żądanie pozwu w całości.

W sprzeciwie od powyższego orzeczenia pozwany Wytwórnia (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w D. wniósł o oddalenie powództwa zarzucając mu przedwczesność i wskazując, że miał zapewnienie od powoda co do odroczenia terminów płatności faktur VAT wskazanych w pozwie. Nadto pozwany wskazał, że faktury VAT numer (S) FS-252/RE/16/12 oraz numer (S) FS-255/RE/16/12 zostały przez pozwanego zapłacone.

W związku z wpłatami pozwanego w kwocie 2 250,06 złotych w dniu 05 maja 2017 roku i w kwocie 1 104,39 złotych w dniu 08 maja 2017 roku, pismem z datą w nagłówku „dnia 19 lipca 2017 roku” (data prezentaty: 2017-07-25, k. 70 akt) powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R. cofnął pozew w zakresie powyższych kwot, domagając się jednakże zasądzenia odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonych od tych kwot do (odpowiednio) dnia 04 maja 2017 roku i dnia 07 maja 2017 roku.

W związku z wpłatą pozwanego w kwocie 8 841,72 złotych w dniu 17 października 2017 roku, pismem z datą w nagłówku „dnia 24 października 2017 roku” (data prezentaty: 2017-10-26, k. 80 akt) powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R. cofnął pozew w zakresie powyższej kwoty, domagając się jednakże zasądzenia odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonych od tej kwoty do dnia zapłaty.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R. oraz Wytwórnia (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w D. pozostawały w stałych stosunkach gospodarczych.

Wytwórnia (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w D. nabywała od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R. towary znajdujące się w asortymencie tego podmiotu.

niesporne

Tytułem sprzedaży zamówionych towarów (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R. wystawił Wytwórnia (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w D. następujące faktury VAT:

-

numer (S) FS-252/RE/16/12 na kwotę 2 250,06 złotych, z terminem płatności do dnia 27 stycznia 2017 roku,

-

numer (S) FS-253/RE/16/12 na kwotę 19 299,19 złotych, z terminem płatności do dnia 27 stycznia 2017 roku,

-

numer (S) FS-254/RE/16/12 na kwotę 8 841,72 złotych, z terminem płatności do dnia 27 stycznia 2017 roku,

-

numer (S) FS-255/RE/16/12 na kwotę 1 104,39 złotych, z terminem płatności do dnia 26 stycznia 2017 roku,

-

numer (S) FS-256/RE/16/12 na kwotę 16 012,98 złotych, z terminem płatności do dnia 26 stycznia 2017 roku,

-

numer (S) FS-257/RE/16/12 na kwotę 9 734,15 złotych, z terminem płatności do dnia 03 lutego 2017 roku,

-

numer (S) FS-258/RE/16/12 na kwotę 4 269,79 złotych, z terminem płatności do dnia 03 lutego 2017 roku,

-

numer (S) FS-256/RE/16/12 na kwotę 816,73 złotych, z terminem płatności do dnia 19 lutego 2017 roku,

-

numer (S) FS-257/RE/16/12 na kwotę 1 417,01 złotych, z terminem płatności do dnia 19 lutego 2017 roku,

-

numer (S) FS-258/RE/16/12 na kwotę 563 złotych, z terminem płatności do dnia 19 lutego 2017 roku.

faktury VAT – k. 13-23 akt, dokumenty wydania zewnętrznego – k. 24-33 akt, zamówienia – k. 34-44 akt

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R. wzywał Wytwórnia (...) Spółkę Akcyjną z siedzibą w D. do zapłaty należności wynikających ze wskazanych wyżej faktur VAT.

wezwanie do zapłaty wraz z dowodem nadania – k. 44-45 akt

Wytwórnia (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w D. w dniu 05 maja 2017 roku uiścił na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R. kwotę 2 250,06 złotych tytułem zapłaty za fakturę VAT numer (S) FS-252/RE/16/12.

potwierdzenie przelewu – k. 53 akt

Wytwórnia (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w D. w dniu 08 maja 2017 roku uiścił na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R. kwotę 1 104,39 złotych tytułem zapłaty za fakturę VAT numer (S) FS-255/RE/16/12.

potwierdzenie przelewu – k. 54 akt

Wytwórnia (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w D. w dniu 16 października 2017 roku uiścił na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R. kwotę 8 841,72 złotych tytułem zapłaty w sprawie o sygn. akt VI GC 954/17, która to wpłata została zaliczona na poczet faktury VAT o numerze (S) FS-254/RE/16/12

potwierdzenie przelewu – k. 76 akt, oświadczenie – k. 75 akt, oświadczenie – k. 80 akt

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny w niniejszej sprawie w części, w jakiej pozostawał bezsporny pomiędzy stronami, Sąd ustalił na podstawie oświadczeń stron w zakresie, w jakim nie były one kwestionowane przez stronę przeciwną.

Sąd uwzględnił także wyżej wymienione dowody z dokumentów przedłożonych przez strony w toku postępowania, których zarówno autentyczność, jak i prawdziwość w zakresie twierdzeń w nich zawartych, nie budziła wątpliwości Sądu, a zatem brak było podstaw do odmowy dania im wiary, tym bardziej, że ich moc dowodowa nie była kwestionowana przez żadną ze stron. Pozostałe dokumenty nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia, gdyż nie wnosiły do sprawy nowych i istotnych okoliczności.

Sąd oddalił wniosek pozwanego Wytwórnia (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w D. o przekazanie sprawy do Sądu Rejonowego w Rzeszowie, albowiem zgodnie z treścią art. 31 k.p.c. powództwo w sprawach objętych przepisami o właściwości przemiennej, w tym przepisami o roszczeniach wynikających z umów, powód może wytoczyć według swojego uznania bądź według przepisów o właściwości ogólnej, bądź według przepisów o właściwości przemiennej. Zgodnie zaś z treścią art. 34 k.p.c. powództwo o zawarcie umowy, ustalenie jej treści, o zmianę umowy oraz o ustalenie istnienia umowy, o jej wykonanie, rozwiązanie lub unieważnienie, a także o odszkodowanie z powodu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy można wytoczyć przed sąd miejsca jej wykonania. Mając na względzie, że w przypadku zapłaty świadczeń pieniężnych miejscem wykonania umowy jest miejsce zamieszkania lub siedziba wierzyciela w chwili spełnienia świadczenia, Sąd oddalił wniosek o przekazanie sprawy do Sądu Rejonowego w Rzeszowie, jako że siedziba powoda – wierzyciela znajduje się w R., a zatem, uwzględniając gospodarczy charakter sprawy, Sądem właściwym do rozpoznania niniejszej sprawy jest Sąd Rejonowy w Gdyni.

Nadto Sąd oddalił również wniosek powoda o dopuszczenie dowodu z ksiąg rachunkowych pozwanego za okres od grudnia 2016 roku do lutego 2017 roku wobec niekwestionowania przez pozwanego warunków zakupu towarów oraz ich dostawy, uznając w tej sytuacji ów dowód za zbędny (bo dotyczący okoliczności niespornych).

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

W związku z wpłatami pozwanego w kwocie 2 250,06 złotych w dniu 05 maja 2017 roku, w kwocie 1 104,39 złotych w dniu 08 maja 2017 roku oraz w kwocie 8 841,72 złotych w dniu 17 października 2017 roku, pismami z datą w nagłówku „dnia 19 lipca 2017 roku” (data prezentaty: 2017-07-25, k. 70 akt) oraz „dnia 24 października 2017 roku” (data prezentaty: 2017-10-26, k. 80 akt) powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R. cofnął pozew w zakresie powyższych kwot, domagając się jednakże zasądzenia odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonych od tych kwot do dnia zapłaty.

Zgodnie z treścią art. 355 § 1 k.p.c. Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne. Zgodnie zaś z art. 203 § 1 k.p.c. pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia – aż do wydania wyroku.

W niniejszej sprawie powód w zakresie wskazanym powyżej cofnął pozew bez zrzeczenia się roszczenia, niemniej uczynił to przed rozpoczęciem rozprawy, a zatem zgoda pozwanego na dokonanie tej czynności nie była wymagana. Jednocześnie Sąd oceniając powyższą czynność procesową powoda z punktu widzenia przesłanek określonych w art. 203 k.p.c. nie dopatrzył się, ażeby czynność ta była sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego lub by zmierzała do obejścia prawa.

Uznając zatem, iż czynność powoda jest zgodna z prawem, Sąd na podstawie art. 355 § 1 i 2 k.p.c. w zw. z art. 203 § 1 i 4 k.p.c. umorzył postępowanie w zakresie wynikającym z oświadczeń o cofnięciu pozwu (punkt II wyroku).

W niniejszej sprawie powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R., uwzględniając oświadczenia o cofnięciu pozwu, domagał się ostatecznie zasądzenia od pozwanego Wytwórnia (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w D. kwoty 52 112,85 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od poszczególnych wskazanych w pozwie kwot, swoje roszczenie wywodząc z umowy sprzedaży łączącej strony oraz faktu nie uiszczenia przez pozwanego należności wynikających z wystawionych faktur VAT z tego tytułu.

Zgodnie z treścią art. 535 k.c. przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Powyższy przepis kreuje zatem stosunek obligacyjny o charakterze dwustronnie zobowiązującym. Sprzedawca (tu – powód) zobowiązuje się wydać towar, zaś kupujący (tu – pozwany) zobowiązuje się zapłacić ustaloną za ten towar cenę.

Stan faktyczny w niniejszej sprawie był w zasadzie niesporny, niekwestionowane bowiem było to, że strony łączyły umowy sprzedaży, na podstawie których powód dostarczył pozwanemu zamówione towary w ilości zgodnej ze złożonym zamówieniem. Pozwany nie negując otrzymania powyższego towaru wskazywał jedynie, że powództwo należy uznać za przedwczesne, gdyż powód odroczył mu terminy płatności faktur VAT objętych żądaniem pozwu.

Stosownie do treści art. 6 k.c. ciężar dowodu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 03 października 1969 roku w sprawie o sygn. akt II PR 313/69 (OSNC 1970, nr 9, poz. 147) na powodzie spoczywa ciężar udowodnienia faktów przemawiających za zasadnością jego roszczenia. W razie zaś sprostania przez powoda ciążącemu na nim obowiązkowi, na stronie pozwanej spoczywa wówczas ciężar udowodnienia ekscepcji i faktów uzasadniających jej zdaniem oddalenie powództwa (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 kwietnia 1982 roku, sygn. akt I CR 79/82, Lex nr 8416).

Dla wykazania zasadności swojego żądania, tak w zakresie zasady, jak i wysokości, powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R. przedłożył dokumenty, z których wynikało złożenie zamówienia przez pozwanego (podpisane przez prezesa zarządu) oraz jego realizację przez powoda. W powyższych okolicznościach ciężar wykazania faktów uzasadniających zdaniem pozwanego oddalenie powództwa z powodu jego przedwczesności, tj. z uwagi na odroczenie terminów płatności za sprzedane towary, spoczywał na pozwanym. Tymczasem pozwany Wytwórnia (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w D. poza powyższym lakonicznym twierdzeniem w tym zakresie zawartym w sprzeciwie od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym, nie zaoferował żadnych dowodów świadczących zarówno o istnieniu, jak i treści łączących strony uzgodnień, a z których wynikałaby zmiana terminów płatności faktur VAT objętych pozwem ani też nie przejawił jakiejkolwiek inicjatywy dowodowej dla wykazania, iż porozumienie w tym przedmiocie w ogóle miało miejsce między stronami. Jednocześnie powód wyraźnie przeczył okoliczności jakiejkolwiek prolongaty terminów w zakresie zapłaty za zakupione towary.

W związku z tym, że pozwany nie wykazał się inicjatywą dowodową i nie przedstawił żadnego dokumentu ani innego dowodu świadczącego o tym, że strony zawarły porozumienie modyfikujące obowiązek zapłaty przez pozwanego należności w kwotach i terminach wynikających z wystawionych przez powoda faktur VAT, a nadto z dokumentów zgromadzonych w niniejszej sprawie nie wynikało w żaden sposób, aby powód wyraził zgodę na płatność zadłużenia w innych terminach, należało przyjąć, iż strony nie porozumiały się co do innego sposobu i terminu spłaty zadłużenia, tym bardziej, że okoliczności tej wyraźnie zaprzeczał powód.

W tej sytuacji, skoro pozwany nie kwestionował, że strony łączyły umowy sprzedaży, że powód swoje obowiązki wynikające z tych umów wykonał prawidłowo, że był uprawniony do wystawienia faktur VAT, których wysokość także nie była sporna, to mając na uwadze również i to, że pozwany bezsprzecznie należności tych – w zakresie kwoty 52 112,85 złotych – nie uiścił, a ponadto nie udowodnił, aby za zgodą obu stron doszło do jakiejkolwiek prolongaty terminu zapłaty tych należności, to uznać należało, że powodowi przysługiwało roszczenie o zapłatę należności dochodzonej niniejszym pozwem wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych.

Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł jak w punkcie I wyroku, na podstawie art. 535 k.c. w zw. z art. podstawie art. 4 w zw. z art. 7 ustawy z dnia 08 marca 2013 roku o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 roku, poz. 684).

O kosztach postępowania orzeczono w punkcie III wyroku na podstawie art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 98 § 1 k.p.c. obciążając nimi pozwanego jako stronę, którą uznać należy za stronę przegrywającą niniejszą sprawę. Jak bowiem wskazał Sąd Najwyższy m.in. w postanowieniu z dnia 21 lipca 1951 roku (sygn. akt C 591/51, OSN z 1952 roku, nr 2, poz. 49) oraz w postanowieniu z dnia 12 sierpnia 1965 roku (sygn. akt I CZ 80/65, OSNC z 1966 roku, nr 3, poz. 47) zaspokojenie przez pozwanego roszczenia powoda po wytoczeniu powództwa jest równoznaczne z przegraniem sprawy przez pozwanego – a zatem uzasadnione staje się zastosowanie w takich okolicznościach reguły odpowiedzialności za wynik procesu określonej w art. 98 § 1 k.p.c. W niniejszej zaś sprawie pozwany bezsprzecznie zaspokoił roszczenie powoda poprzez spłatę części dochodzonej należności już po wytoczeniu powództwa.

Na kwotę koszów postępowania zasądzonych od pozwanego rzecz powoda składa się: kwota 3 216 złotych tytułem zwrotu uiszczonej opłaty sądowej od pozwu, kwota 17 złotych tytułem zwrotu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz kwota 5 400 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego ustalona w oparciu o § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015 roku, poz. 1800 ze zmianami).

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

SSR Justyna Supińska

Gdynia, dnia 20 listopada 2017 roku