Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 października 2017roku

Sąd Rejonowy w Człuchowie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący SSR Agnieszka Biernikowicz

Protokolant pracownik biurowy Karolina Ziółkowska

po rozpoznaniu w dniu 11 października 2017 roku w Człuchowie

na rozprawie

sprawy

z powództwa U. N.

przeciwko A. N.

o ustanowienie rozdzielności majątkowej

1.  ustanawia rozdzielność majątkową pomiędzy powódką J. N. (1), a pozwanym A. N., którzy w dniu 24 października 2009 roku zawarli małżeństwo zarejestrowane w Urzędzie Stanu Cywilnego w D. dla którego sporządzono akt małżeństwa o oznaczeniu (...) - z dniem (...) roku,

2.  zasądza od pozwanego A. N. na rzecz powódki J. N. (1) kwotę 100,00 zł (sto złotych) tytułem kosztów procesu.

Sygn. akt III RC 120 /17

UZASADNIENIE

Powódka U. N. wniosła o ustanowienie między nią a pozwanym A. N. rozdzielności majątkowej, a także o zasądzenie od pozwanego na jej rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych. W uzasadnieni tego stanowiska podała, iż nie mieszka z pozwanym, który jest jej mężem. Miedzy nią a pozwanym toczy się sprawa o rozwód. Sytuacja ta uniemożliwia ich współdziałanie w zakresie zarządu majątkiem wspólnym, a nadto powódka ma obawy, że A. N. może zaciągać kredyty, które będą mogły być egzekwowane z majątku wspólnego. Jej pełnomocnik potwierdził to żądanie wnosząc również o zasądzenie od pozwanego kosztów zastępstwa procesowego.

Pełnomocnik pozwanego A. N. uznał powództwo w jego imieniu i zażądał od powódki zwrotu kosztów procesu. Podał, że strony nie mieszkają razem, nie zarządzają swym majątkiem wspólnym, gdyż jest to w obecnej sytuacji małżonków niemożliwe. Wskazał, iż pozwany nie dał powódce powodu do wytoczenia powództwa, gdyż ta do dnia złożenia pozwu nie zasygnalizowała pozwanemu w żaden sposób, iż chce ustanowienia rozdzielności majątkowej. Gdyby to uczyniła, to pozwany zgodziłby się na ustanowienie rozdzielności majątkowej w drodze umowy. Podniósł, iż pozwany złożył pozew o rozwód, który również doprowadzi do ustanowienia rozdzielności majątkowej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Strony tj. U. N. oraz A. N. w dniu (...). zwarli małżeństwo. Ze związku tego urodziło się troje dzieci: K. N. w dniu (...)., W. N. w dniu (...). oraz J. N. (2) w dniu (...).

W dniu 10 stycznia 2017r. strony rozstały się i nie mieszkają razem. Powódka wraz z dziećmi mieszka w swym domu w miejscowości B. w gminie D.. Zajmuje się prowadzeniem należącego do niej gospodarstwo rolnego, które otrzymała od ojca, uprawiając ziemię o powierzchni 10 ha. Otrzymuje dopłaty unijne w wysokości 8.000 -10,000 zł rocznie, a jej dochód z gospodarstwa wynosi około 12.000 zł rocznie.

Pozwany mieszka w S. w gminie D. u swoich rodziców. Pracuje jako kierowca za wynagrodzeniem 2.100 zł. W związku z pracą otrzymuje diety w wysokości 50 euro za dobę tj. około 800-900euro miesięcznie. Na potrzeby dzieci przekazuje powódce co miesiąc 1.200 zł. Nie jest zadłużony. Nie ma majątku odrębnego.

Strony nie mają wspólnych zobowiązań finansowych. Ich majątkiem są dwa samochody, a także wyposażenie domu zajmowanego przez powódkę i dzieci stron. Z jednego pojazdu korzysta pozwany, a z drugiego powódka. Każda ze stron ponosi koszty utrzymania samochodu, który pozostaje do jej dyspozycji. U. N. i A. N. nie podejmują wspólnie decyzji finansowych. Każda strona z osoba decyduje o sposobie wydatkowania środków pieniężnych pozostających do jej dyspozycji. Od momentu rozstania porozumiewają się wyłącznie w sprawach kontaktów pozwanego z ich dziećmi. Nie rozmawiali o zarządzaniu ich majątkiem.

Powódka nie widzi możliwości kontynuowania małżeństwa, a pozwany oczekuje na zmianę jej stanowiska, gdyż chciałby, aby nadal stanowili małżeństwo. Nie stawił się na rozprawę w zainicjowanej przez siebie sprawie o rozwód, która w dniu 16 lutego 2017r, zawisła przed Sądem Okręgowym w Słupsku, i nie usprawiedliwił swego niestawiennictwa, co skutkowało zwieszeniem postępowania w sprawie o rozwód w dniu 8 czerwca 2017r.

- niesporne, a nadto odpisy aktu małżeństwa k. 5,

Sąd zważył co następuje:

Zgłoszone powództwo w całości okazało się uzasadnione. Zgodnie z treścią art. 52 § 1 k.r.o. z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać ustanowienia przez sąd rozdzielności majątkowej. Według zaś art. 52 § 2 k.r.o. rozdzielność majątkowa powstaje z dniem oznaczonym w wyroku, który ją ustanawia, a w wyjątkowych wypadkach sąd może ustanowić rozdzielność majątkową z dniem wcześniejszym niż dzień wytoczenia powództwa, w szczególności, jeżeli małżonkowie żyli w rozłączeniu.

Z powyższego wynika, że jedyną przesłanką ustanowienia przez sąd rozdzielności majątkowej na żądanie małżonka jest istnienie „ważnych powodów”. Za ważne powody, stanowiące podstawę do ustanowienia przez sąd rozdzielności majątkowej między małżonkami, uznaje się wytworzenie się między nimi takiej sytuacji, która w konkretnych okolicznościach faktycznych skutkuje tym, że dalsze trwanie wspólności majątkowej między małżonkami pociąga za sobą naruszenie lub poważne zagrożenie interesu majątkowego jednego z małżonków i z reguły także dobra rodziny. Za ważny powód uznać więc należy separację faktyczną małżonków, która uniemożliwia im współdziałanie w zarządzie majątkiem wspólnym, a zdarza się, iż stwarza zagrożenie interesów majątkowych któregoś z nich.

Analizując okoliczności niniejszej sprawy Sąd uznał, że przesłanka określona w § 1 art. 52 k.r.o. została spełniono. Bezspornym bowiem jest, że strony poczynając od 10 stycznia 2017r. żyją w rozłączeniu. Tego bowiem dnia A. N. wyprowadził się z zajmowanego wspólnie z powódką domu. Od tego czasu istnieje między stronami separacja faktyczna. Małżeństwo stanowiące zaczątek ich rodziny przestało funkcjonować i brak jest woli obu stron, by nadal istniało. W dniu 16 lutego 2017r. pozwany zainicjował sprawę o rozwód przed Sądem Okręgowym w Słupsku. Wprawdzie obecnie twierdzi, iż nadal chce pozostawać z powódką w małżeństwie, jednakże U. N. podaje, że nie widzi możliwości kontynuowania związku z pozwanym.

Od czasu rozstania strony nie współdziałają w zarządzie majątkiem wspólnym. Nie czynią również w tym zakresie żadnych starań, mimo że mają ze sobą kontakt, ponieważ pozwany przyjeżdża do dzieci mieszkających z powódką. Każda ze stron samodzielnie podejmuje decyzje finansowe nie zasięgając opinii drugiego małżonka uznając, że może dysponować osiąganymi dochodami, tak jakby stanowiły one ich majątki odrębne. Strony nie wykazują przy tym chęci współdziałania w zarządzie majątkiem wspólnym. Każde z nich z osobna dysponuje częścią majątku wspólnego w postaci dwóch samochodów. Z jednego pojazdu korzysta powódka, a z drugiego pozwany, przy czym nie ponoszą wspólnie kosztów ich utrzymania, lecz każdy z nich ponosi koszty dotyczące samochodu, z jakiego korzysta. Nadto pozwany przekazuje powódce środki pieniężne wyłącznie na utrzymanie dzieci. Strony nie interesują się natomiast nawzajem swymi potrzebami. Każda z nich zaspokaja je oddzielnie.

W tym stanie rzeczy powództwo uwzględniono i ustanowiono między stronami rozdzielność majątkową z dniem wniesienia pozwu przez U. N..

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 102 k.p.c zgodnie z zasadą słuszności. Obie bowiem strony zainteresowane były tym, by zgłoszone przez powódkę żądanie zostało uwzględnione. Pozwany uznał powództwo potwierdzając okoliczności podniesione przez powódkę uzasadniające uwzględnienie powództwa. Ustanowienie rozdzielności majątkowej pozostawało więc także w jego interesie. Stąd też niesłusznym byłoby obciążanie wyłącznie jednej strony kosztami procesu, nawet w sytuacji gdyby powódka nie informowała pozwanego o chęci umownego ustanowienia rozdzielności majątkowej między nimi. W ocenie Sądu w okolicznościach przedmiotowej sprawy zasadnym jest, aby każda ze stron poniosła w takiej samej części koszty procesu. Każda strona reprezentowana jest przez profesjonalnego pełnomocnika i ponosi koszty jego ustanowienia. Ze względu na to, że wyłącznie powódka poniosła w tej sprawie koszty sądowe, gdyż uregulowała należną Skarbowi Państwa opłatę od pozwu w wysokości 200 zł, pozwany powinien zwrócić jej połowę tej należności. Z tego powodu zasądzono od niego na rzecz U. N. kwotę 100 zł. Wskazać przy tym należy, że nie zasługują na uwzględnienie twierdzenia pełnomocnika pozwanego co do tego, że pozwany nie dał powodu do wytoczenia sprawy. Wytaczając przez Sądem Okręgowym w Słupsku proces o rozwód pozwany dał wyraz swej woli co do tego, iż dąży do ustania istniejącej miedzy nim a U. N. wspólności majątkowej małżeńskiej. Nie stawiając się w sposób nieusprawiedliwiony na rozprawę w sprawie o rozwód spowodował, że postępowanie zostało zawieszone. Tym samym dał do zrozumienia powódce, że nie jest jego zamiarem uregulowanie sytuacji majątkowej między nimi, mimo nadal istniejącej separacji faktycznej.

III RC 120/17

Z/

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)