Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 grudnia 2013 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSO Agnieszka Leżańska

Protokolant Cezary Jarocki

po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2013 roku w Piotrkowie Trybunalskim na rozprawie

sprawy z wniosku M. Ł.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddział w Ł. Placówka Terenowa wT.

o rentę rolniczą

na skutek odwołania M. Ł.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddział w Ł. P. Terenowa w T.

z dnia 13 grudnia 2012r. sygn. DS-0478120/GI

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonemu M. Ł. prawo do renty rolniczej z tytułu całkowitej niezdolności do pracy na okres od dnia 01 listopada 2012 roku do dnia 30 listopada 2015 roku.

Sygn. akt VU 56/13

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 13 grudnia 2012 roku, Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddział w Ł. P. Terenowa w T. odmówił M. Ł. przyznania prawa do renty rolniczej. W uzasadnieniu organ rentowy podał, iż wnioskodawca nie jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, a zatem brak jest podstaw do przyznania świadczenia.

Od powyższej decyzji złożył w dniu 31 grudnia 2012 roku odwołanie M. Ł..

KRUS wnosiła o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

M. Ł. urodził się w dniu(...) roku. Był dwukrotnie ( z przerwą) uprawniony do renty rolniczej; w okresie od 1 stycznia 1995 roku do 1 listopada 1997 roku z przyczyn ortopedycznych, a następnie od 1 kwietnia 1999 roku do 31 października 2012 roku z przyczyn neurologicznych (okoliczności niesporne- analiza akt rentowych wnioskodawcy).

W dniu 10 października 2012 roku M. Ł. złożył wniosek o przyznanie renty (dowód: wniosek o rentę k. 116 w aktach organu rentowego.)

Orzeczeniem z dnia 8 listopada 2012 roku, lekarz rzeczoznawca KRUS po rozpoznaniu u wnioskodawcy: wielopoziomowej dyskopatii lędźwiowej z przewlekłym zespołem bólowo-dysfunkcyjnym, AO takk zaczynająca się uznał wnioskodawcę za okresowo, całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym nadal do listopada 2015 roku . Lekarz Orzecznik KRUS po badaniu podmiotowo-przedmiotowym oraz po przeanalizowaniu przedstawionej dokumentacji medycznej i badań dodatkowych stwierdził, że stopień naruszenia sprawności organizmu powoduje całkowitą okresową niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym (dowód: orzeczenie lekarza rzeczoznawcy KRUS z dnia 8 listopada2012 134-135 w aktach organu rentowego).

Lekarz inspektor orzecznictwa w dniu 16listopada 2012 roku zgłosił zarzut wadliwości powyższego orzeczenia. Związku z powyższym sprawa została skierowana do Komisji Lekarskiej KRUS ,która w dniu 7 grudnia 2012 roku po rozpoznaniu u M. Ł.: zmian zwyrodnieniowych dyskopatycznych kręgosłupa lędźwiowego z przewlekłym zespołem bólowym, aktualnie bez objawów korzeniowych, przebytego złamania kości przedramienia lewego leczonego operacyjnie stwierdziła, że stopień naruszenia sprawności organizmu wnioskodawcy nie powoduje jego całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. Nadto Komisja KRUS podniosła, że badanie koronograficzne z 2009 roku nie wykazało u m. Ł. istotnych zmian w naczyniach wieńcowych, od tego czasu bez zaostrzeń choroby, bez potrzeby pogłębiania diagnostyki i zmian leczenia. Konkludując Komisja Lekarska K. stwierdziła istotnych ograniczeń sprawności narządu ruchu, ani objawów korzeniowych ( dowód: orzeczenie Komisji Lekarskiej KRUS z dnia 7 grudnia 2012 roku k.139-141 oraz sprzeciw lekarza inspektporaKRUSk.136 w aktach KRUS).

Aktualnie u wnioskodawcy występują następujące schorzenia:

⚫

choroba wieńcowa jednonaczyniowa;

⚫

stan po angioplastyce prawej tętnicy wieńcowej z implantacją dwóch stentów metalowych (14 sierpnia 2008 roku);

⚫

nadciśnienie tętnicze;

⚫

cukrzyca typu 2;

⚫

dna moczanowa;

⚫

zaburzenia gospodarki lipidowej;

⚫

kolka nerkowa w wywiadzie;

⚫

otyłość;

⚫

zmiany zwyrodnieniowo-dyskpatyczne kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego;

⚫

przewlekły objawowy zespół bólowy obecnie w fazie zaostrzenia z obecnością obustronnych objawów korzeniowych;

⚫

przebyte złamanie kości przedramienia lewego;

⚫

stan po ranie szarpanej goleni lewej 2011roku.

Stopień zaawansowania schorzeń neurologicznych czyni wnioskodawcę całkowicie niezdolnym do wykonywania prac w gospodarstwie rolnym okresowo od daty złożenia wniosku do dnia 30 listopada 2015 roku ( dowód: opinia biegłego neurologa A. P. (1) k.16-19 oraz opinia uzupełniająca k.38 w aktach sprawy).

Schorzenia kardiologiczne oraz ortopedyczne nie powodują u wnioskodawcy całkowitej długotrwałej niezdolności do pracy w rolnictwie (dowód: opinie biegłych lekarzy kardiologa L. D..11-12 oraz opinia uzupełniająca k.52,opinia biegłego ortopedy R. E. k.23-25 oraz opinia uzupełniająca k.56 w aktach sprawy).

Sąd Okręgowy dokonał następującej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego i zważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 roku o ubezpieczeniu społecznym rolników (tekst jedn. Dz. U. 2008r. Nr 50, poz. 291 ze zm.) renta rolnicza z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki:

1)  podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez wymagany okres, o którym mowa w ust. 2,

2)  jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym,

3)  całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu lub w okresach, o których mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1 i 2, lub nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Z całkowitą niezdolnością do pracy w gospodarstwie rolnym, mamy do czynienia wówczas, gdy ubezpieczony z powodu naruszenia sprawności organizmu utracił zdolność do osobistego wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym (art. 21 ust. 5 ustawy). Niezdolność ta ma charakter trwały, jeżeli ubezpieczony nie rokuje odzyskania zdolności do osobistego wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym, bądź okresowy, gdy takie rokowania istnieją (art. 21 ust. 6 i 7 ustawy).

Pomiędzy stronami istniał spór co do spełnienia przez wnioskodawcę przesłanki przewidzianej w art. 21 ust. 1 pkt 2 powołanej powyżej ustawy, tj. czy jest on całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym.

Dla ustalenia, czy M. Ł. jest niezdolny do pracy w rozumieniu przepisów cyt. powyżej ustawy, Sąd dopuścił dowód z pisemnej opinii biegłych lekarzy kardiologa, neurologa oraz ortopedy, biegłych z zakresu dziedzin medycyny, w ramach których mieszczą się rozpoznane u niego schorzenia.

Opinie opracowane przez biegłą neurolog A. P. (1) (po jej uzupełnieniu w toku postępowania pod kątem zarzutów zgłaszanych przez organ rentowy), Sąd ocenia jako jasną, pełną, logiczną i należycie uzasadnioną. Biegła sporządziła opinię po zapoznaniu się z dokumentacją medyczną wnioskodawcy, jak również po przeprowadzeniu jego osobistego badania. Określiła w opinii, na jakie schorzenia cierpi obecnie wnioskodawca.

Podkreślenia wymaga, że głównymi schorzeniami wnioskodawczyni są obecnie schorzenia o podłożu neurologicznym. Okoliczność ta wynika nie tylko z obszernej dokumentacji medycznej zawartej w aktach sprawy, ale również z twierdzeń wnioskodawcy, złożonych na rozprawie w dniu 4 grudnia 2013 roku ( k.65 oraz k.66 00:07:21-00:12:40). Dlatego też, kluczowe znaczenie w sprawie miała opinia sporządzona przez biegłą neurolog A. P.. Dodatkowo zaś wnioskodawca został przebadany przez biegłych kardiologa L. D. oraz ortopedę R. E., którzy w ramach swoich specjalności nie stwierdzili u niego ograniczeń sprawności organizmu w stopniu powodującym całkowitą niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym.

Z opinii biegłej neurolog A. P. (1) wynika jednoznacznie, iż wnioskodawca jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym okresowo od daty wniosku do 30 listopada 2015 roku. W uzasadnieniu swojego stanowiska biegła neurolog wskazała, że w przedmiotowym badaniu neurologicznym stwierdziła u wnioskodawcy cechy nasilonego zespołu korzeniowego objawami ubytkowymi. Nadto biegła podniosła, iż wykonane u wnioskodawcy w 2007 roku badanie NMR, wykazało wypukliny L5/S1 i L4/L5.Obecnie jednak badania tego nie można u wnioskodawcy powtórzyć z powodu obecności metalowych drutów przedramieniu lewym wnioskodawcy, ale w ocenie biegłej po upływie 6 miesięcy, zmiany te mogą być bardziej zaawansowane. Wskazane jest przy tym CT kręgosłupa l/s1 i ewentualna kwalifikacja do zabiegu operacyjnego. Dodatkowo biegła przypomniała, że praca w rolnictwie jest praca bardzo ciężką, wymagającą wysiłku fizycznego, dobrej sprawności ruchowej, a obecny stan zdrowia wnioskodawcy u nie pozwalana wykonywanie prac rolniczych osobiście.

W ocenie Sądu opinia wskazanej powyżej biegłej nie została w sposób skuteczny zakwestionowana przez KRUS w toku postępowania, albowiem nie mogą do tego prowadzić zarzuty podniesione przez KRUS w pismach procesowych z dnia 29 kwietnia 2013 roku.

Wbrew twierdzeniom organu rentowego biegła wydała opinię nie tylko w oparciu o wywiad zebrany od wnioskodawcy, albowiem wskazała także w oparciu o jaką dokumentację medyczną opinia została wydana. Nadto biegła w swej opinii uzupełniającej wyraźnie podkreśliła, iż podnoszony przez organ rentowy :”brak hospitalizacji z powodu schorzeń kręgosłupa” nie świadczy o tym, że M. Ł. jest zdolny do pracy. Biegła dodała nadto, że chorzy z zespołem korzeniowym z reguły nie wymagają bezwzględnej hospitalizacji, chyba, że w celu przeprowadzenia zabiegu operacyjnego dyskopatii lub potrzeby pilniejszej, rozszerzonej diagnostyki. Biegła podkreśliła, iż obecne schorzenia zdiagnozowane u wnioskodawcy w znaczny sposób ograniczoną sprawność ruchową.

Wbrew twierdzeniom organu rentowego biegła wskazała jednoznacznie, że występujące u wnioskodawcy schorzenia neurologiczne powodują u niego obecnie naruszenie sprawności organizmu w stopniu powodującym całkowitą niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym. Biegła wydała opinię w oparciu o przepisy art. 21 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników na podstawie dokumentacji medycznej zawartej w aktach sprawy, w tym także dokumentacji orzeczniczej KRUS, a także po przeprowadzeniu osobistego badania wnioskodawcy. Dlatego też, nie sposób przyjąć, jak to twierdzi organ rentowy, iż biegła nie przedstawiła żadnych danych klinicznych wskazując na takie naruszenie sprawności organizmu, które skutkowałoby brakiem możliwości wykonywania jakiejkolwiek pracy w gospodarstwie rolnym.

W tym miejscu przypomnieć należy, że przecież orzeczeniem z dnia 8 listopada 2012 roku, lekarz rzeczoznawca KRUS po rozpoznaniu u wnioskodawcy: wielopoziomowej dyskopatii lędźwiowej z przewlekłym zespołem bólowo-dysfunkcyjnym, zaczynająca się AO tt kk także uznał wnioskodawcę za okresowo, całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym nadal do listopada 2015 roku. Lekarz Orzecznik KRUS po badaniu podmiotowo-przedmiotowym oraz po przeanalizowaniu przedstawionej dokumentacji medycznej i badań dodatkowych stwierdził, że stopień naruszenia sprawności organizmu powoduje całkowitą okresową niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym

KRUS nie wykazała przy tym w żaden sposób, iż nastąpiła poprawa stanu zdrowia wnioskodawcy, który to stan był w okresie od 1 stycznia 1995 roku do 1 listopada 1997 roku, a następnie od 1 kwietnia 1999 roku do 31 października 2012 roku, podstawą do przyznawania mu renty rolniczej.

Wobec stanowczych wniosków płynących z opinii biegłej neurolog A. P. (1) nie było zatem potrzeby mnożenia opinii uzupełniających, ani powoływania kolejnych biegłych na okoliczności, które zostały już dostatecznie wyjaśnione. Przy uwzględnieniu treści art. 233 § 1 k.p.c. opinię tę należało bowiem ocenić jako fachową, rzetelną oraz pełną.

Mając powyższe na uwadze, Sąd nie uwzględnił wniosku KRUS o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego neurologa. Wszak potrzeba powołania innego biegłego winna bowiem wynikać z okoliczności sprawy, a nie z samego niezadowolenia strony z dotychczas złożonych opinii (por. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 4 sierpnia 1999 roku, I PKN 20/99, OSNP 2000/22/807).

Z tych też względów, Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., orzekł jak w sentencji.