Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX U 1462/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lipca 2017 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Janina Kościelniak

Protokolant:

Iwona Krakowczyk

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 25 lipca 2017 r. w Rybniku

sprawy z odwołania E. M. P.H.U.P (...)

przy udziale zainteresowanej K. L.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o ustalenie podstawy wymiaru składek ma ubezpieczenia społeczne

na skutek odwołania E. M. P.H.U.P (...)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 3 czerwca 2016 r. Znak (...)

1.zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że stwierdza, iż od 1.01.2016r zainteresowana K. L. zatrudniona jest u odwołującej E. M. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą P.H.U.P (...) w pełnym wymiarze czasu pracy, a podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z tego tytułu stanowi kwota 2 500,00zł ( dwa tysiące pięćset złotych 00/100) brutto

2.zasądza od organu rentowego na rzecz odwołującej E. M. kwotę 2 400,00 zł

( dwa tysiące czterysta złotych 00/100 ) tytułem zwrotem kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia

Sygn. akt IX U 1462/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 03.06.2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. stwierdził, iż podstawa wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe Pani K. L. od dnia 01.01.2016r. z tytułu zatrudnienia u Pani E. M. P.H.U.P. (...) w wymiarze ½ etatu stanowi kwota w wysokości połowy najniższego wynagrodzenia. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że okoliczności sprawy wskazują, iż zwiększenie zainteresowanej etatu z dniem 01.01.2016r. oraz podwyższenie wynagrodzenia do kwoty 2.500zł brutto miało na celu uzyskanie wyższych świadczeń z ubezpieczeń społecznych w razie choroby i macierzyństwa. Oddział ZUS podniósł, iż w okresie niezdolności ubezpieczonej do pracy w związku z chorobą w okresie ciąży, pracodawczyni nie zatrudniła innej osoby na jej miejsce, lecz sama ją zastępowała, co pozwala na twierdzenie, że zwiększenie ubezpieczonej wymiaru czasu pracy nie znajdowało uzasadnienia.

Od decyzji odwołała się E. M. wnosząc o jej uchylenie bądź zmianę poprzez ustalenie, że ubezpieczona jest zatrudniona u zainteresowanej w pełnym wymiarze czasu pracy za wynagrodzeniem 2.500 zł. Odwołująca wskazała, iż zmiana wymiaru czasu pracy była podyktowana jej sytuacją rodzinną, a wynagrodzenie zostało ustalone w wysokości adekwatnej do powierzonych obowiązków na stanowisku fryzjera –kierownika.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Odwołująca E. M., z zawodu kosmetolog, prowadzi od dnia 03.12.2012r. działalność gospodarczą, której przedmiotem jest fryzjerstwo i kosmetologia. Zakład mieści się w Ś.. Od lipca 2013r. zatrudniała jedna fryzjerkę, K. Ż., która pracowała do października 2014r. Następnie na jej miejsce ubezpieczona zatrudniła od listopada 2014r. zainteresowaną K. L. - początkowo na staż z PUP przez okres 3 miesięcy, a następnie od 1 lutego 2015r na czas określony na 1/2 etatu na okres jednego roku.

Poza zainteresowaną, ubezpieczona od marca 2013r zatrudniała kosmetyczkę na 1/2 etatu - N. M., która pracuje tam do chwili obecnej. Od lutego 2016r. odwołująca zatrudniła stażystkę (fryzjerkę) na 1/2 etatu na 6 miesięcy, a po zakończeniu stażu na podstawie umowy o prace wymiarze 1/2 etatu. Dodatkowo od czerwca 2016r zatrudniła jedną fryzjerkę P. R. w pełnym wymiarze czasu pracy.

Od stycznia 2016r ubezpieczona zwiększyła wymiar czasu pracy dla zainteresowanej z 1/2 na pełny etat. Było to związane z koniecznością zmniejszenia własnego zakresu obowiązków, w związku z przejęciem opieki nad dziećmi (6 i 2 lata), którymi do tej pory opiekowała się jej teściowa. W grudniu 2015r. teściowa jej teściowej, czyli babcia męża ubezpieczonej, zaczęła poważnie chorować, w związku z tym ta musiała się nią zająć i ograniczyć pomoc przy dzieciach. W pierwszej połowie stycznia ubezpieczona musiała całkowicie zrezygnować z pracy i opiekować się sama dziećmi. Potem stan zdrowia babci na tyle się pogorszył, że z osoby chodzącej stała się osobą leżącą. Wówczas, w przerwach między posiłkami, kiedy babcia spała, teściowa mogła ponownie dochodzić do dzieci, ale już nie dłużej niż na 4 godziny. W związku z tym, że ubezpieczona musiała ograniczyć czas spędzany w zakładzie, powierzyła zainteresowanej K. L. większość czynności związanych z prowadzeniem działalności tzn. ustalanie grafików, ustalanie urlopów, weryfikacja osób do ewentualnego zatrudnienia, ustalanie promocji, zapisywanie zgłoszeń klientów, ustalanie wizyt, zamawianie produktów. Podpisywała również odbiór faktur wystawionych za zakup towarów. Miała upoważnienie do wystawiania raportów niezerujących, dodawania towarów do listy towarów w kasie fiskalnej. Ponadto do obowiązków ubezpieczonej należało załatwianie reklamacji klientów. Oprócz tego zajmowała się dotychczasowymi obowiązkami tj. obowiązkami fryzjerskimi. Zainteresowana w okresie zatrudnienia na 1/2 etatu osiągała wynagrodzenie w wysokości połowy minimalnego wynagrodzenia oraz premię procentową w wysokości 25% W wymiarze pełnego etatu otrzymała wynagrodzenie 2 500 zł brutto, ale juz bez premii. Wysokość premii zleżała od obrotów firmy, czyli od ilości klientów, na ogół było to około 25% premii. Odwołująca nadal zajmowała się kontaktami z biurem rachunkowym. Zainteresowana, będąca w tym czasie już w ciąży, zgodziła się na zwiększenie etatu, ponieważ dobrze się czuła. Wcześniej, pod koniec 2015 roku ubezpieczona czyniła starania w celu pozyskania stażysty z Urzędu Pracy, jednak odmówiono jej z powodu braku środków finansowych.

Od dnia 11.02.2016r. zainteresowana stała się czasowo niezdolna do pracy do czasu porodu, gdyż lekarz prowadzący ciążę stwierdził podwyższone (...) oraz toksoplazmozę. W czasie nieobecności ubezpieczonej odwołująca zatrudniała dodatkowo dwie pracownice (od lutego i od czerwca 2016r.)

Zaskarżoną decyzją z dnia 03.06.2016r. organ rentowy stwierdził, iż podstawa wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe zainteresowanej w wymiarze ½ etatu wynosi połowę najniższego wynagrodzenia. W jego ocenie zwiększenie wymiaru czasu pracy, a co za tym idzie podwyższenie wynagrodzenia, miało na celu uzyskanie wyższych świadczeń z ubezpieczeń społecznych z tytułu choroby i macierzyństwa.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie akta organu rentowego, akt osobowych zainteresowanej, list obecności i list płac, dokumentów złożonych do akt sprawy, a także w oparciu o zeznania świadków N. M., J. P., M. M. (nagranie z rozprawy w dniu 9.02.2017r. minuty od 00:22:34 do 00:56:09) oraz zeznania ubezpieczonej i zainteresowanej (nagranie z rozprawy w dniu 25.07.2017r. minuty od 00:04:26 do 01:31:57).

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z art.6 ust.1pkt. 1, art.11 ust.1 i art.12 ust.1 ustawy z dnia 13 października 1998r. (Dz.U z 2015r. poz. 121 ze zm.) pracownicy obowiązkowo podlegają ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu.

Jak stanowi art. 22 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy, przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

Umowa o pracę określa strony umowy, rodzaj umowy, datę jej zawarcia oraz warunki pracy i płacy w szczególności wynagrodzenie za pracę odpowiadające rodzajowi pracy ze wskazaniem składników wynagrodzenia – art.29 § 1 k.p.

Organ rentowy w niniejszej sprawie, wydając decyzję o obniżeniu podstawy wymiaru składek z tytułu zatrudnienia zainteresowanej, nie podważał samego faktu istnienia stosunku pracy, a jedynie kwestionował zasadność zwiększenia wymiaru czasu pracy, a przez to i wynagrodzenia od dnia 01.01.2016r. w sytuacji gdy, już od 11.02.2016r. była ona niezdolna do pracy w związku ciążą.

Przychód z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe pracownika. W ocenie organu rentowego wysokość wynagrodzenia, a zatem podstawa wymiaru składek, została celowo podwyższona, czego konsekwencją miała być wypłata z ubezpieczeń społecznych wyższych świadczeń z tytułu choroby i macierzyństwa.

Odwołanie ubezpieczonej E. M. zasługuje na uwzględnienie.

Jak wykazało bowiem przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe, bezpośrednim zamiarem stron przy kształtowaniu warunków umowy z dnia 26.12.2015r. nie było uzyskanie wyższych świadczeń z ubezpieczeń społecznych, lecz faktyczne zwiększenie wymiaru czasu zainteresowanej, powodowane zaistniałą koniecznością ograniczenia czasu pracy ubezpieczonej.

Za takim przyjęciem przemawiają zgromadzone w sprawie dowody, w szczególności zeznania świadków oraz ubezpieczonej i zainteresowanej, które jako spójne i logiczne zostały uznane przez Sąd za wiarygodne co do okoliczności towarzyszących zawarciu nowej umowy o pracy oraz jej realizacji.

Sąd dał wiarę ubezpieczonej, która wyjaśniła, iż przyczyną zwiększenia wymiaru czasu pracy ubezpieczonej, był fakt nagłego pogorszenia stanu zdrowia babci, a co za tym idzie konieczność przejęcia opieki nad dziećmi. Ubezpieczona nie mogąc liczyć na dalszą pomoc teściowej w dotychczasowym zakresie, musiała ograniczyć czas pracy i część swoich obowiązków kierownika zakładu powierzyć zainteresowanej zwiększając wymiar jej pracy. Wcześniej, przed przyjęciem takiego rozwiązania czyniła starania w celu pozyskania pracownika z PUP, jednak bezskutecznie. Powyższe okoliczności, jak i fakt wykonywania przez zainteresowaną pracy w pełnym wymiarze od stycznia 2016r. potwierdzili również powołani w sprawie świadkowie.

Zdaniem Sądu nie ulega również wątpliwości, że ustalone przez strony wynagrodzenie, nie było wygórowane i było adekwatne do zakresu powierzonych obowiązków.

Orzekając w sprawie Sąd miał na uwadze treść art. 353 1 kpc zgodnie z którym, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swojego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

W konsekwencji takiego stanowiska, Sąd z mocy art. 477 14 §2 kpc uwzględnił odwołanie ubezpieczonej i zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż stwierdził, że zainteresowana od 01.01.2016r. zatrudniona jest na podstawie umowy o pracę u odwołującej w pełnym wymiarze czasu pracy, a podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe wynosi z tego tytułu 2500 zł. W pkt.2 wyroku na podstawie art.98 k.p.c. w związku z § 2 ust.4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie… ( Dz.U. z 2015r., poz.1348 ze zm.) Sąd zasądził od organu rentowego na rzecz odwołującego kwotę 2400,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego.

Sędzia