Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 listopada 2013r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce II Wydział Karny

w składzie

Przewodniczący: SSO Jerzy Pałka

Sędziowie: SSO Marek Konrad (spr.)

SSO Michał Pieńkowski

Protokolant: Luiza Ustaszewska - Sęk

przy udziale Prokuratora: Andrzeja Ołdakowskiego

po rozpoznaniu w dniu: 13.11.2013r.

sprawy skazanego Z. M.

z powodu apelacji: obrońcy skazanego

od wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Wyszkowie VI Zamiejscowego Wydziału Karnego z/s w Pułtusku z dnia 08.08.2013r. w sprawie VIK 279/13

orzeka:

I.  zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy, uznając apelację za oczywiście bezzasadną.

II.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. kwotę 120zł. powiększoną o stawkę podatku VAT – łącznie kwotę 147,60zł tytułem zwrotu kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu

III.  Zwalnia Z. M. od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych za II instancję, przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt IIKa 302/13

UZASADNIENIE

Z. M. wniósł o wydanie wyroku łącznego który obejmować miał według skazanego wyroki w sprawach: IIK 319/07 Sądu Rejonowego w Pruszkowie, IKK 2263/06 Sądu Rejonowego dla Warszawy Woli w Warszawie, IVK 345/11 Sadu Rejonowego dla Warszawy Woli w Warszawie, oraz IIK 830/10 Sadu Rejonowego w Pułtusku.

Swój wniosek skazany uzasadnił tym, iż według jego oceny zachodzą przesłanki do wydania wyroku łącznego zaś Sąd Rejonowy w Pułtusku wymierzając taki wyrok winien po zastosowaniu zasady pełnej absorpcji wymierzyć mu karę 2 lat pozbawienia wolności.

Jednocześnie do wniosku załączył dokumentację medyczną dotyczącą stanu zdrowia - w szczególności dotyczącą słuchu.

Sąd Rejonowy w Wyszkowie – Wydział Zamiejscowy w Pułtusku po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 8 sierpnia 2013r. w sprawie VIK 279/13, wydał wyrok łączny w którym:

- rozwiązał karę łączną pozbawienia wolności orzeczoną w sprawie IV K 2263/06 Sądu Rejonowego dla Warszawy Woli w Warszawie,

- na podstawie art. 569§1kpk i art. 85kk i art. 86§1kk połączył kary pozbawienia wolności orzeczone wobec skazanego wyrokiem Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w sprawie V K 1762/04, Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w sprawie VK 1636/01 oraz Sądu Rejonowego dla Warszawy Woli w Warszawie w sprawie VK 869/06 i wymierzył Z. M. karę łączną 3 lat pozbawienia wolności, środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 6 lat, zaliczając na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okresy kar odbytych, uznał orzeczoną karę łączną pozbawienia wolności w wymiarze 3 lat za wykonaną w całości, zaś na poczet orzeczonego środka karnego – okresy dotychczasowego wykonywania tych środków w zakresie wyroków podlegających połączeniu, ustalając jednocześnie, iż w pozostałym zakresie połączone wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu;

- na podstawie art. 569§1kpk i art. 85kk i art. 86§1kk połączył kary pozbawienia wolności orzeczone wobec skazanego wyrokami Sadu rejonowego dla Warszawy Woli w Warszawie w sprawie IV K 2263/06 i Sadu Rejonowego w Pruszkowie w sprawie IIK 319/07 i wymierzył mu karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, zaliczając na poczet tejże kary okres kary odbytej w sprawie IVK 2263/06,

- na podstawie art. 572kpk umorzył postępowanie w zakresie wyroków w sprawach: IVK 1295/06 i IVK 367/07 oraz IVK 431/10 Sądu Rejonowego dla Warszawy Woli w Warszawie,

- na podstawie art. 89§1kk w zw. z art. 572kpk umorzył postępowanie w części dotyczącej wydania wyroku łącznego obejmującego wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Woli w Warszawie w sprawie IV K 345/11 oraz Sadu Rejonowego w Pułtusku w sprawie IIK 830/10.

-rozstrzygnął o kosztach sądowych

Apelację od przedmiotowego wyroku złożył obrońca skazanego i zarzucił mu:

- naruszenie art. 86§1kk poprzez niezastosowanie zasady pełnej absorpcji,

- naruszenie art. 7, 410, 424§1i2kpk poprzez wybiórczą i dowolną ocenę materiału dowodowego, w tym pominięcie lub niedostateczne uwzględnienie dowodów zaliczonych w poczet materiału dowodowego w sprawie w szczególności opinii z Zakładów Karnych co doprowadzić miało do błędnych wniosków w zakresie prognozy kryminologicznej skazanego a tym samym niemożności wymierzenia kary łącznej pozbawienia wolności z zastosowaniem pełnej absorpcji.

W konkluzji apelacji skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego orzeczenia i po wydaniu wyroku łącznego wymierzenie kary łącznej z zastosowaniem zasady pełnej absorpcji lub też uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy Sądu I instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd zważył co następuje:

Apelacja jest niezasadna a zawarte w niej argumenty nie zostały podzielone przez Sąd Okręgowy.

Analizując materiał dowodowy zgromadzony w toku postępowania, Sąd podzielił bowiem argumentację Sądu Rejonowego co do wymiaru kary – czy raczej kar łącznych pozbawienia wolności.

Sąd Rejonowy zasadnie podniósł, iż na wymiar kary orzekanej w zakresie wyroku łącznego, nie mają już wpływu okoliczności typu - stopień zawinienia czy stopień społecznej szkodliwości poszczególnych przestępstw.

Decydujący wpływ na wymiar takiej kary, ma element prewencji zarówno na płaszczyźnie indywidualnej jak i ogólnej.

Sąd Rejonowy podkreślił fakt, iż przedmiotem badania aspektu prewencji w sprawie niniejszej było niewątpliwie popełnienie przez skazanego szeregu czynów przestępczych. Okoliczność ta według oceny Sądu Rejonowego uniemożliwia zastosowanie zasady pełnej absorpcji w przypadku skazanego – a Sąd Okręgowy w pełni tę ocenę podziela.

Całkowicie słusznie Sąd Rejonowy podkreślił także, iż orzeczona kara łączna winna odzwierciedlać wszystkie popełnione przez skazanego przestępstwa a instytucja wyroku łącznego nie służy w żadnej mierze redukcji orzeczonych kar jednostkowych.

Jednocześnie, Sąd Rejonowy oceniając sprawę niniejszą pod kątem wymiary kary łącznej, miał na uwadze postawę skazanego w warunkach izolacji więziennej, jego stosunek do prowadzonego przed osadzeniem w Zakładzie Karnym życia.

Wyraz tej oceny znajduje się w uzasadnieniu zapadłego orzeczenia.

Tym samym, zdaniem Sądu Okręgowego, chybione są zarzuty skarżącego dotyczące selektywnej oceny zachowania się skazanego w Zakładach Karnych. Sąd Rejonowy bowiem, mając je na uwadze przy wymiarze kary łącznej, odniósł się do tych kwestii w uzasadnieniu orzeczenia a pozytywne opinie zachowania skazanego miały istotny wpływ na wymiar kary łącznej, orzeczonej przez tenże Sąd.

Sąd Rejonowy podkreślił, iż właśnie opinie z zakładów karnych zdecydowały o rezygnacji z zasady kumulacji przy łączeniu kar jednostkowych.

Zastosowana przez Sąd Rejonowy zasada asperacji jest metodą słuszną w przypadku Z. M. a jej zastosowanie w pełni uzasadnione.

Dlatego też, Sąd nie znajdując podstaw do uznania zasadności zarzutów zawartych w apelacji uznając ją za niezasadną zaskarżony wyrok utrzymał w mocy.