Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 listopada 2017 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2017 r. w Szczytnie na rozprawie

sprawy z powództwa (...) S.A. z siedzibą w W.

przeciwko P. S.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego P. S. na rzecz powoda (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 591,98 złotych (pięćset dziewięćdziesiąt jeden 98/100 złotych) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 23 marca 2017 roku do dnia zapłaty,

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 317,00 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 270,00 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 926/17 upr.

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka Akcyjna w W. w pozwie przeciwko P. S. złożonym w elektronicznym postępowaniu upominawczym w dniu 23 marca 2017 roku domagał się zasądzenia kwoty 591,98 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zasądzenia zwrotu kosztów sądowych w wysokości 30 złotych oraz kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu twierdził, iż wierzytelność objęta żądaniem pozwu wynika z umowy pożyczki pieniężnej nr (...) zawartej z pozwanym i wypłaconej w dniu 18 listopada 2016 roku. Na jej podstawie powód zobowiązał się udzielić pozwanemu pożyczki w kwocie 500 złotych, a pozwany zobowiązał się zwrócić pożyczkę zgodnie z harmonogramem spłat wraz z odsetkami umownymi w wysokości stałej stopy oprocentowania 10% w stosunku rocznym. Nadto pozwany zobowiązał się uiścić jednorazową opłatę przygotowawczą w wysokości 200 złotych uiszczaną proporcjonalnie do liczby rat pożyczki w terminach spłaty rat pożyczki.

Na kwotę dochodzoną w niniejszym postepowaniu składały się:

-

417,31 złotych stanowiąca sumę niespłaconego kapitału pożyczki,

-

8,00 złotych stanowiąca skapitalizowane odsetki umowne w wysokości 10 % w stosunku rocznym od kwoty niespłaconego kapitału tj. 417,31 złotych liczonymi od dnia następnego po dniu zapłaty ostatniej raty pożyczki, tj. od dnia 11 stycznia 2017 roku do dnia poprzedzającego dzień wniesienia pozwu, tj. do dnia 22 marca 2017 roku,

-

166,67 złotych tytułem opłaty przygotowawczej,

Powód twierdził, że z uwagi na opóźnienie w spłacie pożyczki przekraczające 60 dni rozwiązał umowę pożyczki za dwutygodniowym wypowiedzeniem pismem z dnia 6 marca 2017 roku.

Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie postanowieniem z dnia 25 kwietnia 2017 roku przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w (...)

Pozwany P. S. na rozprawie w dniu 9 listopada 2017 roku uznał powództwo. Przyznał, że zawierał z powodem umowę pożyczki. Dodał, że spłacił część zadłużenia, jednakże o pozostałej części długu zapomniał.

Sąd ustalił, co następuje:

Powód (...) S.A. w W. i pozwany P. S. w dniu 17 listopada 2016 roku zawarli umowę pożyczki o nr (...). Na jej postawie powód wypłacił pozwanemu kwotę 500 złotych. Pożyczka została udzielona na okres 6 miesięcy. Pozwany zobowiązał się zwrócić kwotę pożyczki poprzez wpłatę rat kapitałowych i odsetek, powiększonych o opłatę przygotowawczą oraz ewentualne koszty dodatkowe na rachunek pożyczkodawcy. W związku z zawarciem umowy powód naliczył pozwanemu opłatę przygotowawczą w kwocie 200 złotych, która została rozdzielona proporcjonalnie do liczby rat pożyczki i miała być uiszczana przez pozwanego łącznie z rata pożyczki w terminach spłaty rat. Zgodnie z umową opłata przygotowawcza obejmowała poniesione przez pożyczkodawcę koszty czynności związanych z przygotowaniem umowy pożyczki, na które składały się m.in. koszty obsługi dostarczenia i podpisania umowy u klienta oraz badanie jego zdolności kredytowej. Nadto, w umowie przewidziano, że w przypadku opóźnienia klienta w spłacie pożyczki pożyczkodawca będzie uprawniony do podjęcia działań upominawczo-windykacyjnych na koszt klienta w kolejności:

-

koszt przygotowania i wysyłki pierwszego monitu – 25 złotych,

-

koszt przygotowania i wysyłki wezwania do zapłaty – 49 złotych,

-

koszt przygotowania i wysyłki ostatecznego wezwania do zapłaty – 49 złotych,

-

koszt przekazania sprawy do postepowania windykacyjnego – 49 złotych.

Całkowita kwota do zapłaty zastała określona w treści umowy na kwotę 714,65 złotych.

(dowód: umowa pożyczki nr (...) k. 16-21)

Powód wypłacił pozwanemu P. S. kwotę 500 złotych.

(bezsporne)

Pismem z 12 grudnia 2016 roku powód skierowała do pozwanego harmonogram spłat pożyczki, zgodnie z którym pierwszą ratę pożyczki pozwany miał wpłacić 18 grudnia 2016 roku, a ostatnią 18 maja 2017 roku.

(dowód: harmonogram spłat k. 22)

Pismem z dnia 6 marca 2017 roku powód skierował do pozwanego oświadczenie o rozwiązaniu umowy pożyczki z zachowaniem dwutygodniowego okresu wypowiedzenia, wzywając jednocześnie do zapłaty całości wymaganego zadłużenia wynikającego z umowy pożyczki w terminie do dnia 20 marca 2017 roku.

(dowód: wypowiedzenie umowy pożyczki oraz ostateczne wezwanie do zapłaty, wraz z dowodem nadania k. 23-24)

Sąd zważył co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w całości.

Na rozprawie w dniu 9 listopada 2017 roku pozwany P. S. oświadczył, że uznaje żądanie pozwu.

W tym miejscu wskazać należy art. 213 § 2 k.p.c. w myśl którego sąd jest związany uznaniem powództwa i jednocześnie zakreśla granice rozporządzalności nakładając na sąd obowiązek kontroli, czy uznanie nie jest sprzeczne z prawem, z zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa. Zachowało aktualność dotychczasowe orzecznictwo stwierdzające, że uznanie będące aktem dyspozytywnym o ograniczonym zakresie obejmuje zarówno okoliczności faktyczne, jak i podstawę prawną danej sprawy, tzn. zespół obowiązujących przepisów, na podstawie których sąd ma wydać rozstrzygnięcie ( wyrok SN z dnia 28 października 1976 r., III CRN 232/76, OSNCP 1977, nr 5-6, poz. 101, z glosami: S. D., OSPiKA 1978, z. 3, poz. 50, A. S., OSPiKA 1978, z. 7-8, poz. 143 i J. M., PiP 1978, z. 10, s. 178 i n.). Wskazany wyżej przepis nie stanowi podstawy do badania i ustalania, czy będące przedmiotem uznania roszczenie rzeczywiście przysługuje stronie powodowej. Wyjaśnienie przyczyn skłaniających pozwanego do dokonania uznania z reguły pozwala na ocenę przesłanek skuteczności wyrażonego uznania, określonych w omawianym przepisie (zob. także A. J., Kontradyktoryjność a poznanie prawy w procesie cywilnym w świetle zmian Kodeksu postępowania cywilnego, PS 1998, nr 10, s. 63). Niewątpliwie oświadczenie pozwanego może być złożone na rozprawie, którego treść stanowić będzie element protokołu rozprawy (art. 158 § 1 pkt 3 k.p.c.), bądź też może być dokonane poza rozprawą w piśmie procesowym skierowanym do sądu (art. 126 k.p.c.). Przedmiotem uznania pozwanego może być dochodzone przez powoda roszczenie w całości lub w określonej części. Uznanie powództwa powinno być - jak każda czynność procesowa - wyraźne oraz jednoznacznie określone i nienasuwające wątpliwości co do swej treści oraz zakresu, w jakim pozwany uznał żądanie pozwu. Następstwem skutecznego uznania powództwa jest wydanie wyroku uwzględniającego żądania pozwu bez przeprowadzenia postępowania dowodowego.

W niniejszej sprawie Sąd nie znalazł podstaw, które mogłyby uzasadniać, iż oświadczenie o uznaniu powództwa pozwanego było sprzeczne z prawem, zasadami współżycia społecznego lub miało na celu obejście prawa. Dokumenty przedłożone przez stronę powodową pozwalają sądzić, iż jej roszczenie jest zasadne.

Biorąc powyższe okoliczności pod uwagę, Sąd orzekł w punkcie I wyroku zgodnie z żądaniem pozwu.

O kosztach procesu Sąd orzekł w oparciu o przepis art. 98 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Pozwany przegrał sprawę, dlatego też winien jest zwrócić stronie powodowej koszty w wysokości 317 zł, na które składają się: opłata sądowa od pozwu w kwocie 30,00 zł, koszt zastępstwa procesowego w sprawie w kwocie 270 zł (na podstawie § 2 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. 2015. Poz. 1804)) oraz kwota 17,00 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

S., (...)