Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II AKa 288/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 listopada 2017r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący Sędzia SA – Rafał Kaniok

Sędziowie SA – Anna Zdziarska (spr)

SO (del) – Paweł Dobosz

Protokolant – sekr. sąd. Kazimiera Zbysińska

przy udziale Prokuratora Eweliny Pawłowskiej

po rozpoznaniu w dniu 10 listopada 2017 r.

sprawy P. H., syna L. i Z. z domu K., urodzonego (...) w T.

oskarżonego z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

na skutek apelacji, wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie

z dnia 6 lipca 2017 r.

sygn. akt V K 117/17

1.  utrzymuje w mocy wyrok w zaskarżonej części;

2.  kosztami procesu za postępowanie odwoławcze obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy Warszawa – Praga w Warszawie uwzględnił wniosek Prokuratora i wyrokiem z dnia 6 lipca 2017 r., wydanym w trybie art. 335 § 1 k.p.k. uznał P. H. za winnego popełnienia czynu z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i wymierzył uzgodnioną ze stronami karę. Między innymi, na podst. art. 230 § 2 k.p.k. dowody rzeczowe opisane w wykazie dowodów rzeczowych (k. 455 – 456) nakazał wydać Syndykowi Masy Upadłości (...).

Wyrok apelacją zaskarżył Prokurator w części dotyczącej orzeczenia o dowodach rzeczowych.

Na podst. art. 427 § 1 i 2 k.p.k., art. 438 pkt 1 k.p.k. wskazanemu wyrokowi zarzucił obrazę przepisów prawa karnego materialnego, która miała wpływ na treść orzeczenia, a mianowicie art. 44 § 1 k.k., polegającą na niezasadnym przyjęciu przez sąd, iż zabezpieczony w sprawie dowód rzeczowy w postaci wniosku o przyznanie pożyczki/kredytu na nazwisko P. H. z dnia 17 września 2014r – wskazany w wykazie dowodów rzeczowych z dnia 01 września 2016r. nie stanowi przedmiotu, który pochodził bezpośrednio z przestępstwa, co skutkowało orzeczeniem jego zwrotu syndykowi masy upadłości (...) w W., podczas gdy powinien podlegać przepadkowi i zostać pozostawiony w aktach sprawy.

Podnosząc powyższy zarzut, w oparciu o art. 437 § 1 i 2 k.k. wniósł o zmianę wyroku w zakresie punktu 4 poprzez orzeczenie na podst. art. 44 § 1 k.k. przepadku wskazanego dowodu rzeczowego, który pochodził bezpośrednio z przestępstwa i pozostawienie go w aktach sprawy.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelację prokuratora uznać należało za niezasadną.

Na wstępie stwierdzić należy, że Prokurator złożył wniosek o sporządzenie na piśmie uzasadnienia wyroku wskazując, że dotyczy on całego wyroku. Sąd odwoławczy stoi jednak na stanowisku, że art. 422 § 2 k.p.k. nie daje stronie prawa domagania się sporządzenia uzasadnienia orzeczenia poza zakresem zaskarżenia.

Dodatkowo, w odniesieniu do treści apelacji wypada zwróć uwagę Prokuratorowi na to, że art. 438 pkt 1 k.p.k. nie nakazuje skarżącemu wykazywania, tak jak w przypadku obrazy przepisów postępowania, czy błędu w ustaleniach faktycznych, że obraza prawa materialnego miała wpływ na treść orzeczenia. Nie było to jednak przyczyną nieuwzględnienia apelacji.

Niezależnie od faktu, że sposób rozstrzygnięcia o dowodach rzeczowych pozostał poza sferą uzgodnień stron, które przerzuciły ciężar rozstrzygnięcia na Sąd I instancji, to i tak brak jest podstaw by uznać decyzję za wadliwą. W opisie czynu przypisanego wyrokiem P. H. przyjęto, że wprowadzenie w błąd pracowników (...) w W. w błąd odnosiło się do jego zdolności kredytowej i rzetelności dokumentów dotyczących jego zatrudnienia i osiąganych dochodów, a także co do tożsamości osób, na których rzecz kredyt faktycznie został udzielony. Wśród różnych dokumentów znajdował się także wniosek o przyznanie kredytu z dnia 17 września 2014r., stanowiący przedmiot apelacji.

W tym stanie rzeczy trudno przyznać rację autorce apelacji, że przedmiotowy wniosek pochodził bezpośrednio z przestępstwa w rozumieniu art. 44 § 1 k.k., co obligowałoby do orzeczenia jego przepadku. Dokument zawierający nierzetelne dane odnośnie wysokości miesięcznych zarobków został wytworzony w celu dokonania przestępstwa i w tej sytuacji ewentualne zastosowanie mógłby mieć § 2 art. 44 k.k. Sąd odwoławczy zwraca jednak uwagę na fakt, że przepis ten nie jest normą o charakterze kategorycznym, a zatem do jego obrazy dojść nie mogło.

Rację należy przyznać Sądowi Okręgowemu, że orzeczenie przepadku nie było konieczne, gdyż syndyk jako osoba reprezentująca upadłego i jego prawa majątkowe jest „ inną osobą uprawnioną” i zgodnie z art. 44 § 5 k.k. oraz 230 § 2 k.p.k. właśnie jemu należało zwrócić wniosek o udzielenie kredytu.

Na podst. art. 636 § 1 k. p. k. , orzeczono o kosztach procesu.

Z tych wszystkich względów Sąd Apelacyjny, w oparciu
o dyspozycję art. 437 § 1 k.p.k. orzekł jak w wyroku.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13