Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 listopada 2017r.

Sąd Rejonowy w Łomży IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSR Urszula Zaleska

Protokolant: st. sekr. sąd. Małgorzata Biedrzycka

po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2017r. w Łomży

na rozprawie

sprawy z odwołania J. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o zasiłek chorobowy

na skutek odwołania od decyzji:

- z dnia 27 kwietnia 2017r., znak: (...),

- z dnia 23 maja 2017r., znak: (...),

- z dnia 30 czerwca 2017r., znak: (...),

- z dnia 14 lipca 2017r., znak: (...)

I.  Zmienia zaskarżone decyzje w ten sposób, że przyznaje odwołującemu się J. D. prawo do zasiłku chorobowego za okres od 2 lutego 2017r. do 18 lipca 2017r.

II.  Zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. na rzecz odwołującego się J. D. kwotę 180,-( sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV U 65/17

UZASADNIENIE

Na podstawie art. 8 i 9 ust.1 i 2 ustawy z 25 czerwca 1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa( Dz.U. z 2016r., poz.372 ze zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. odmówił J. D.:

1)  decyzją z 27.04.2017r. znak: (...) prawa do zasiłku chorobowego za okres od 02.02.2017r. do 30.04.2017r.

2)  decyzją z 23.05.2017r. znak: (...) prawa do zasiłku chorobowego za okres od 01.05.2017r. do 30.05.2017r.,

3)  decyzją z 30.06.2017r. znak: (...)prawa do zasiłku chorobowego za okres od 31.05.2017r. do 29.06.2017r.

4)  decyzją z 14.07.2017r. znak: (...)prawa do zasiłku chorobowego za okres od 30.06.2017r. do 18.07.2017r.

W uzasadnieniach tychże decyzji organ rentowy podał, iż odwołujący się z dniem 29.11.2015r. wykorzystał pełny okres zasiłkowy( 182dni) trwający od 01.06.2015r do 29.11.2015r.. Następnie w okresie od 30.11.2015r. do 23.11.2016r. przebywał na świadczeniu rehabilitacyjnym (wykorzystał łącznie 12 miesięcy świadczenia rehabilitacyjnego). Kolejna niezdolność do pracy powstała w dniu 02.02.2017r. i trwała nieprzerwanie do 30.04.2017r. Wskazał ,że w związku z tym, że niezdolność do pracy orzeczona w okresie od 02.02.2017r. do 30.04.2017r. została spowodowana tym samym schorzeniem, a ostatnia powstała po dłuższej przerwie, organ rentowy przeprowadził postępowanie wyjaśniające, czy w przerwie pomiędzy niezdolnościami do pracy ,odwołujący się odzyskał zdolność do pracy czy niezdolność nadal trwa. Wskazał, że z opinii Lekarza Orzecznika Oddziału ZUS wynika, iż okres niezdolności do pracy od 02.02.2017r. jest kontynuacją okresu zasiłkowego, który trwał od 01.06.2015r. do 29.11.2015r., a rozpoznane schorzenia stanowiące podstawę do wystawienia zwolnień lekarskich współistnieją ze sobą i są długotrwale leczone. Podano ,że dokumentacja nie wskazuje, aby ubezpieczony odzyskał zdolność do pracy w okresie przerwy. Zatem w ocenie organu rentowego brak jest podstaw do rozpoczęcia nowego okresu zasiłkowego od 02.02.2017r. i przyznania odwołującemu się prawa do zasiłku chorobowego za sporne okresy z uwagi ,że z dniem 29.11.2015r. odwołujący się wykorzystał pełny okres zasiłkowy.

Od każdej z tych decyzji J. D. wniósł odwołania .Sprawy te zostały zarejestrowane pod sygn. akt IV U 65/17, IV U 81/17, IV U 105/17 i IVU 117/17 .

J. D. wniósł o zmianę zaskarżonych decyzji poprzez przyznanie jemu prawa do zasiłku chorobowego za poszczególne okresy niezdolności do pracy wskazane w każdej z zaskarżonych decyzji. Odwołujący nie zgodził się z powyższymi decyzjami, podnosząc, że zostały one wydane wyłącznie na podstawie opinii lekarza orzecznika, a nie analizie całości dokumentacji medycznej odwołującego się. Podał, że z powodu bólu brzucha był kilkakrotnie hospitalizowany z rozpoznaniami: ostrego zespołu wieńcowego, zapalenia otrzewnej, zapalenia trzustki. Zdaniem odwołującego się biorąc pod uwagę przebieg choroby powodujący niezdolność do pracy w okresie od 02.02.2017r. do 30.04.2017r. przyczyny niezdolności do pracy nie są kontynuacją okresu zasiłkowego, który trwał od 01.06.2015r. do 29.11.2015r., ponieważ wówczas powodem jego niezdolności do pracy była choroba serca. Podkreślił, że niezdolność do pracy spowodowana jest inną chorobą, a od czasu ustania poprzedniej niezdolności do pracy tj. 23.11.2016r. do powstania ponownej 02.02.2017r. minęło ponad 60 dni. Oświadczył, że w okresie przerwy podjął pracę i nie przebywał na żadnym zasiłku i był zdolny do pracy.

W odpowiedzi na odwołania (...) Oddział w B. wniósł o ich oddalenie. Podtrzymał stanowisko zawarte w zaskarżonych decyzjach.

Sąd połączył wszystkie sprawy dotyczące ww. decyzji do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia pod sygn. akt IV U 65/17.

Sąd Rejonowy ustalił i zważył, co następuje:

Odwołujący się J. D. prowadzi działalność gospodarczą z zakresu usług stolarskich i w swoim zakładzie zatrudnia pracowników i sam wykonuje zarówno prace stolarskie , jak i wszystkie inne związane z prowadzoną działalnością. Odwołujący się podlega dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu( dowód: akta ZUS).

Odwołujący się w okresie od 01.06.2015r. do 29.11.2015 r. przebywał na zasiłku chorobowym z powodu niewydolności serca, miażdżycy oraz przewlekłego zapalenia trzustki i jego powikłań (dowód: dokumentacja medyczna –akta ZUS, opinia biegłych k. 137-139). Następnie w okresie od 30.11.2015 r. do 23.11.2016 r. odwołujący się przebywał na świadczeniu rehabilitacyjnymi i w tym okresie w marcu 2016r.z ramach prewencji rentowej ZUS odbył rehabilitację leczniczą z rozpoznaniem stabilna choroba wieńcowa, nadciśnienie tętnicze w trakcie modyfikacji leczenia, cukrzyca typu 3, leczona insuliną w skojarzeniu z dlpc, miażdżyca tętnic domózgowych i tętnic kończyn dolnych bez istotnych zwężeń, zburzenia nastroju w obserwacji. W maju 2016r. przebył protezowanie przewodu żółciowego wspólnego, we wrześniu 2016r. wykonano (...) z wymianą protezy W lipcu i sierpniu 2016r. z ramach prewencji rentowej ZUS odbył kolejną rehabilitację leczniczą z rozpoznaniem zespół bólowy kręgosłupa L/S i C na tle zmian zwyrodnieniowo- dyskopatycznych, stabilna choroba wieńcowa, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca typu3 , hyperlipidemia, miażdżyca tętnic domózgowych i tętnic kończyn dolnych bez istotnych zwężeń, zburzenia nastroju w obserwacji ( dowód: dokumentacja medyczna- akta ZUS ).

Po zakończeniu świadczenia rehabilitacyjnego, odwołujący się powrócił do pracy zawodowej w stolarni , gdzie osobiście pracował przy maszynach stolarskich ,obsługiwał klientów przyjmując zamówienia, załatwiał także wszystkie sprawy urzędowe związane z prowadzoną działalnością . Odwołujący się w tym okresie opłacał pełne składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe ( dowód; zeznania świadków: S. L. k. 68v, M. Ś. k. 68v-69, faktury VAT nr. (...), , nr. (...) i nr. (...) k. 32-34 , potwierdzenie wpłat składek na ubezpieczenia społeczne- za grudzień 2016r. i styczeń 2017r.). W okresie od 23.11.2016r. do 02.02.2017r. odwołujący się zgłosił się na jedną wizytę do lekarza rodzinnego w celu przedłużenia leków, które przyjmuje przewlekle. W tym okresie nie wymagał zwolnienia lekarskiego( dowód: zeznania świadka J. M. k. 163v-164, historia choroby dokumentacja lekarza rodzinnego k. 72-81).

W dniu 02.02.2017r. J. D. zasłabł w pracy i zgłosił się do lekarza rodzinnego J. M. , która stwierdziła miażdżycę uogólnioną ,zwyrodnienie miażdżycowe mięśnia sercowego w okresie niewydolności , zaostrzenie przewlekłej choroby wieńcowej. Odwołujący się otrzymał zwolnienie lekarskie na okres 02.02.2017 do 03.03.2017r. ( dowód: dokumentacja medyczna – akta ZUS, zeznania św. J. M. k. 163v-164). W dniu 6.03.2017r. zgłosił się do szpitala, gdzie stwierdzono zaostrzenie przewlekłego zapalenia trzustki i stwierdzono obecność ropnia podprzeponowego. W dniu 10.03.2017r. został poddany zabiegowi operacyjnemu. W okresie pooperacyjnym nastąpiły powikłania związane z niewydolnością oddechową i posocznicą. Z tego powodu był niezdolny do pracy do 18 lipca 2017r.( dowód: dokumentacja medyczna k.8-20).

Organ rentowy zaskarżonymi decyzjami :

- z 27.04.2017r., znak: (...) ,

-z 23.05.2017r. znak: (...) ,

- z 30.06.2017r. znak: (...),

- 14.07.2017r. znak: (...)odmówił odwołującemu się prawa do zasiłku chorobowego za okres od 02.02. 2017r. do 18.07.2017r. .

Organ rentowy zaskarżone decyzje uzasadnił opinią Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 14.04.2017r. , który uznał, że okres niezdolności do pracy od 02.02.2017r. jest kontynuacją okresu zasiłkowego, który zakończył się 29.11.2015r. , ponieważ odwołujący się w okresie przerwy pomiędzy tymi okresami niezdolności do pracy , nie odzyskał zdolności do pracy . Zdaniem organu rentowego od dnia 02.02.2017r. nie rozpoczął się nowy okres zasiłkowy( dowód: decyzje z 27.04.2017r., 23.05.2017r. , 30.06.2017r. i 14.07.2017r. – akta ZUS).

Odwołania są zasadne.

Zasiłek chorobowy przysługuje przez okres trwania niezdolności do pracy z powodu choroby lub niemożności wykonywania pracy z przyczyn określonych w art. 6 ust. 2 - nie dłużej jednak niż przez 182 dni, a jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana gruźlicą lub występuje w trakcie ciąży - nie dłużej niż przez 270 dni ( art. 8 ustawy z dnia 25 czerwca 1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 372 z późn. zm.). Art. 9 ust. 1 ww. ustawy stanowi , że do okresu, o którym mowa w art. 8, zwanego dalej „okresem zasiłkowym", wlicza się wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy, jak również okresy niemożności wykonywania pracy z przyczyn określonych w art. 6 ust. 2 ww. ustawy. Zgodnie z art. 9 ust. 2 ww. ustawy do okresu zasiłkowego wlicza się okresy poprzedniej niezdolności do pracy, spowodowanej tą samą chorobą, jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekraczała 60 dni.

Ustanie „poprzedniej niezdolności do pracy" (art. 9 ust. 2ww. ustawy) oznacza ustanie niezdolności do pracy w znaczeniu medycznym( vide- uchwała Sądu Najwyższego z dnia 2 września 2009 r., II UZP 7/09). Oznacza to ,że jeżeli między okresami orzeczonych niezdolności do pracy ubezpieczony nie odzyskał zdolności do pracy - okresy niezdolności do pracy przypadające przed przerwą i po przerwie zlicza się do jednego okresu zasiłkowego. W takim przypadku rozpoczęcie kolejnego okresu zasiłkowego nie jest możliwe. Ubezpieczony może zaś złożyć wniosek o świadczenie rehabilitacyjne lub rentę ( vide- Służba (...) 2005 nr 8, poz. 11).

T.. Sąd nie podzielił stanowiska organu rentowego zaprezentowanego w zaskarżonych decyzjach, że odwołujący się nie nabył prawa do nowego okresu zasiłkowego od 02.02.2017r., ponieważ w okresie przerwy po wyczerpaniu okresu zasiłkowego trwającego od 01.06.2015r. do 29.11.2015r. i niezdolnością do pracy rozpoczętą 02.02.2017r. nie odzyskał zdolności do pracy.

Bezspornym było, że w okresie od 30.11.2015r. do 23.11.2016r. odwołujący się przebywał na świadczeniu rehabilitacyjnym , zatem w tym okresie nie był zdolny do pracy i pracy nie świadczył.

Spornym był zaś okres od daty wyczerpania okresu świadczenia rehabilitacyjnego, tj. od 24.11.2016r. do 01.02.2017r.

Odwołujący się twierdził ,że w ww. okresie przerwy pomiędzy okresami niezdolności do pracy , odzyskał zdolność do pracy i pracę faktycznie wykonywał. Nadto twierdził ,że jego niezdolność do pracy w okresie od 01.06.2015r. do 29.11.2015r. i w okresie pobierania świadczenia rehabilitacyjnego – była spowodowana głównie schorzeniami kardiologicznymi, zaś niezdolność do pracy od 02.02.2017r. do 18.07.2017r. chorobą trzustki.

Sąd dał wiarę twierdzeniem odwołującego się, że w okresie przerwy od 24.11.2016r. do 01.02.2017r. odzyskał on zdolność do pracy. Sąd doszedł do tego wniosku w oparciu o zeznania świadków J. M. , S. L. i M. Ś.. oraz opinii biegłych sądowych z zakresu kardiologii, chorób wewnętrznych gastroenterologii i medycyny pracy.

Świadek S. L. zeznał ,ze wynajmuje od 6 lat od odwołującego się część placu , na którym mieści się stolarnia odwołującego się. Jest powoźnikiem firmy (...). Na placu parkuje samochód ciężarowy i ma wiatę z butlami z gazem , więc codziennie około 6 rano i klika razy w dzień, jest na tym placu. Podał, że od lutego 2017r. nie widuje odwołującego się w stolarni , stolarnia jest nieczynna. Zeznał, że przed lutym 2017r. stolarnia była czynna i praktycznie codziennie widywał odwołującego się przy pracy w stolarni i widział ,że są włączone maszyny . Podał, że w tym okresie odwołujący się nie zatrudniał pracowników. Do wakacji 2016r. pracował w stolarni W. T. , który uległ wypadkowi samochodowemu i stolarnia była nieczynna. Dopiero od grudnia 2016r. lub stycznia 2017r., ponownie jest czynna i w tym okresie widywał przy pracy J. D.( dowód: k. 68v).

Świadek M. Ś. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży okien i drzwi i od grudnia 2015r. wynajmuje od odwołującego się halę znajdująca się na posesji , na której mieści się stolarnia odwołującego się. Podał, że gdy podpisywał umowę z odwołującym się , to stolarnia była nieczynna. Wiosną 2016r. do maja lub czerwca, w stolarni pracował W. T. , odwołujący w tym czasie w stolarni nie pracował. T. miał wypadek samochodowy i do zimy 2016r. stolarnia była nieczynna. Podał, że w grudniu 2016r. stolarnia była czynna , bo on osobiście zamawiał u odwołującego się listwy i kliny drewniane . Podał, że w grudniu i styczniu widywał odwołującego się przy pracy w stolarni ,widział też pracujące maszyny oraz , że kotłownia w stolarni działa. Podał, że od lutego 2017r. stolarnia jest ponownie nieczynna( dowód: zeznania św. M. Ś.)..

Świadek J. M. jest lekarzem rodzinnym odwołującego się oraz jego kuzynką. Świadek zeznała ,że odwołujący się był u niej na wizycie w dniu 10.11.2016r. i 13.01.2017r. Na tych wizytach stan zdrowia odwołującego się, zdaniem świadka, nie wskazywał ,że musi się on powstrzymać od pracy .Odwołujący nie zgłaszał na tych wizytach dolegliwości bólowych , zgłosił się po wypisanie leków, które przyjmuje stale. Podała ,że odwołujący się zgłosił się także 02.02.2017r. i na tej wizycie zgłaszał dolegliwości bólowe i otrzymał zwolnienie od pracy na okres 30 dni i dalej był już leczony przez specjalistów. Zeznała ,że z uwagi ,iż jest kuzynką odwołującego się i leczy go od 1999roku, więc dobrze zna jego stan zdrowia, więc gdyby istniały wskazania medyczne podczas wizyt 10.11.2016r. i 13.01.2017r. do wydania odwołującemu się zwolnienia lekarskiego , to by je wydała , a gdyby odwołujący się odmówił przyjęcia zwolnienia lekarskiego, uczyniłaby stosowną adnotację w dokumentacji medycznej ,którą odwołujący się musiałby podpisać( dowód: zeznania św. J. M. –k. 162-163).

Biegli sądowi z zakresu kardiologii, chorób wewnętrznych gastroenterologii i medycyny pracy orzekli ,że w okresie po 23.11.2016r. do 01.02.2017r. opiniowany był zdolny do pracy. Wskazali ,że w dostępnej dokumentacji medycznej pacjenta nie ma informacji, aby stopień upośledzenia sprawności jego organizmu powodował niezdolność do pracy w powyższym okresie. Orzekli ,że z dużym prawdopodobieństwem w tym okresie wnioskodawca odzyskał zdolność do pracy.

Sąd dał wiarę zeznaniom ww. świadków , albowiem są one spójne i obiektywne. Korespondują także z ustaleniami biegłych sądowych oraz mają potwierdzenie w dowodach z dokumentów: dokumentacji medycznej leczenia odwołującego się oraz faktur VAT nr (...) dotyczących prowadzonej przez odwołującego się działalności gospodarczej. Treść ww. dokumentów nie była kwestionowana przez żadną ze stron, Sąd także nie znalazł podstaw do ich kwestionowania.

Do opinii biegłych sądowych żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń. Sąd uznał, że stanowi ona wiarygodny dowód w sprawie i daje podstawę do ustalenia , że w okresach przerw pomiędzy niezdolnościami do pracy, tj. w okresie 23.11.2016r. do 01.02.2017r. odwołujący się był zdolny do pracy. Opinia została wydana przez lekarzy specjalistów mających szeroką wiedzę oraz doświadczenie zawodowe i orzecznicze. Zawiera ona rzeczową , logiczną i spójną argumentację . Biegli wydali opinię po przeprowadzeniu badania odwołującego się i po wnikliwej analizie dokumentacji medycznej jego leczenia oraz historii zwolnień lekarskich wydawanych w okresie leczenia.

Organ rentowy nie wskazał zaś żadnych innych dowodów na poparcie swoich twierdzeń, że odwołujący się w okresie przerwy w niezdolnościach do pracy , tj. od 23.11.2016r. do 01.02.2017r., nie odzyskał zdolności do pracy.

W oparciu o wyżej wskazane dowody, Sąd uznał za zasadne stanowisko odwołującego się, że od 02.02.2017r. otworzył się nowy okres zasiłkowy, albowiem jego niezdolność do pracy od dnia 02.02.2017r. była spowodowana generalnie przewlekłym zapaleniem trzustki i jego powikłaniami i powstała po przerwie dłuższej nie 60 dni od ustania poprzedniej niezdolności do pracy , która była spowodowana głównie schorzeniami kardiologicznymi . Wskazać należy ,że przewlekłe zapalenie trzustki jak sama nazwa wskazuje przebiegają z okresami pogorszenia i polepszenia stanu zdrowia. Także schorzenia kardiologiczne , na które odwołujący się jest leczony od wielu lat , przebiegają z okresami pogorszenia i polepszenia stanu zdrowia, co potwierdzili biegli sadowi w opinii oraz świadek J. M. – lekarz rodzinny odwołującego się.

Wobec powyższego, Sąd uznał ,że stanowisko organu rentowego wyrażone w zaskarżonych decyzjach nie jest prawidłowe Odwołującemu się przysługiwał zasiłek chorobowy w spornych okresach wskazanych w zaskarżonych decyzjach.

Z tych względów Sąd ,na podst. art. 477 ¹⁴ § 2 kpc, zmienił zaskarżone decyzje, przyznając odwołującemu się prawo do zasiłku chorobowego za sporne okresy.

O kosztach zastępstwa procesowego orzeczono na podstawie art. 98 kpc, zasądzając od organu rentowego na rzecz odwołującego się kwotę 180 zł . Wysokość kosztów zastępstwa procesowego ustalono w oparciu o § 9 ust.2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03.10.2016r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie opłat za czynności radców prawnych. ( Dz. U.z 2016roku , poz. 1667 ).