Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 sierpnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu II Wydział Karny w składzie:

Bez udziału Prokuratora Prokuratury Rejonowej Toruń Centrum-Zachód

po rozpoznaniu w dniu 25.08.. 2017 r.

sprawy:

R. B. ur. (...) w T.

syna E. i K. z domu Ś.

oskarżonego o to, że:

w maja 2016r. w (...) T. przy ul. (...), w zamiarze, aby inne osoby dopuściły się czynu zabronionego, co do których materiały wyłączono do odrębnego postępowania, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, posługując się swoim dowodem osobistym założył osobiste konto bankowe o numerze (...), przekazując następnie nieustalonym osobom dokumenty uzyskane od pracownika wymienionego wyżej banku wraz z karta bankomatową, a które to konto posłużyło sprawcy głównemu do popełnienia przestępstwa opisanego w art. 286 par. l kk, polegającego na doprowadzeniu w dniu 21 listopada 2016r. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. S. (1) za pośrednictwem aukcji internetowej na portalu (...) poprzez zaoferowanie do sprzedaży telefonu komórkowego marki S. (...) i wprowadzeniu go w błąd co do zamiaru wykonania w/w umowy w wyniku czego M. S. (1) poniósł szkodę majątkową w wysokości 1430 zł, które to pieniądze w/w pokrzywdzony wpłacił na konto bankowe założone przez R. B.

tj. o czyn z art. 18 §3 kk w zw. z art. 286 § 1 kk

orzeka

I/ oskarżonego R. B. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z tym ustaleniem, iż stanowi on wypadek mniejszej wagi z art. 18§3kk w zw. z art. 286§1 i 3 kk i za to w myśl art. 19§1kk w zw. z art. 286§3kk w zw. z art. 34§1 i 1a pkt 1kk w zw. z art. 34§2kk w zw. z art. 35 § 1 kk wymierza mu karę 2 ( dwóch) lat ograniczenia wolności w formie nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 ( trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

II/na podstawie art. 46§1kk orzeka wobec oskarżonego środek kompensacyjny w postaci obowiązku naprawienia szkody poprzez uiszczenie na rzecz pokrzywdzonego M. S. (1) kwoty 1430 ( jeden tysiąc czterysta trzydzieści) złotych;

III/ zwalnia oskarżonego z kosztów sądowych, wydatkami postępowania obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt IIK 721/17

UZASADNIENIE

R. B. był osobą bezdomną, często przebywał w rejonie starówki w T..

W maju 2016r. , gdy R. B. znajdował się w towarzystwie innych osób i był pod wpływem alkoholu, podeszło do nich dwóch mężczyzn. W/w zwrócili się do swych rozmówców, aby założyli na swe nazwiska konto i przekazali im wszystkie dane, w zamian za co mieli otrzymać zapłatę. Tylko R. B. przystał na tę propozycję.

R. B. udał się do (...). T. przy ul. (...) i założył konto bankowe o numerze (...). Następnie przekazał w/w osobom dokumenty uzyskane od pracownika wymienionego wyżej banku wraz z karta bankomatową

/ dowód : wyjaśnienia R. B.-k. 49-50, 141,146/

W dniu 21.11.2016r. M. S. znalazł na portalu (...) ogłoszenie oferujące sprzedaż telefonu komórkowego marki S. (...) za kwotę 1430 zł. M. S. zainteresował się tym telefonem i zwrócił się do sprzedającego o wystawienie aukcji na(...) z konta o (...). Sprzedający tak uczynił, przesłał kupującemu link do aukcji o nr (...). M. S. tego samego dnia wpłacił za pośrednictwem P. pieniądze w kwocie 1350 zł na konto o numerze (...), następnie skontaktował się ze sprzedającym na (...), gdyż był cały czas aktywny. Sprzedający odpisał ,iż otrzymał potwierdzenie przelewu oraz, że następnego dnia wyśle za pośrednictwem kuriera telefon. Po upływie 3 dni M. S. ponownie napisał wiadomość do sprzedającego na (...) z zapytaniem, czy telefon został już wysłany. Uzyskał infromację,iż telefon miał zostać wysłany poprzedniego dnia . Mimo tych zapewnień telefon nie trafił do kupującego, wszelkie próby nawiązania kontaktu ze sprzedającym okazały się bezskuteczne.

/ dowód: zeznania M. S.-k. 5-6,146v.;

Potwierdzenie dokonania przelewu-k. 16/

Oskarżony podczas pierwszego przesłuchania nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu , złożył jednak wyjaśnienia zgodne z ustalonym stanem faktycznym.

W toku kolejnego przesłuchania nie negował swego sprawstwa, podtrzymał swe wcześniejsze wyjaśnienia. Sąd nie znalazł podstaw, by kwestionować wiarygodność wyjaśnień oskarżonego, albowiem znajdowały odzwierciedlenie w pozostałym materiale dowodowym. Pierwotne kwestionowanie sprawstwa wynikało z treści przedstawionego mu zarzutu, później bowiem, gdy zmodyfikowano zarzut, oskarżony przyznał się do zarzucanego mu czynu.

Sąd pozytywnie zweryfikował również zeznania świadka M. S., który opisał przebieg zdarzenia będącego przedmiotem postępowania. Zeznania w/w były jasne i konsekwentne a ponadto były skorelowane z pozostałym materiałem dowodowym.

Sąd nie znalazł również podstaw, by deprecjonować rzetelność zeznań świadka K. P., który opisał okoliczności sprzedaży kart z doładowaniami. Relacje tego świadka dotyczyły tylko pośrednio zdarzeń będących przedmiotem postępowania, znamionowała je jednak jasność i spójność relacji.

Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów albowiem były one jasne, zaś żadna ze stron nie kwestionowała ich autentyczności.

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego wina oskarżonego oraz okoliczności popełnienia czynu nie budziły wątpliwości. Sąd mając na względzie niską wysokość wyrządzonej szkody przyjął ,iż zachowanie oskarżonego stanowiło wypadek mniejszej wagi z art. 18 §3 kk w zw. z art. 286 § 1 i 3 kk.

Przy wymiarze kary jako okoliczności obciążające sąd poczytał uprzednią, wielokrotną karalność oskarżonego. Z drugiej jednak strony nie można tracić z pola widzenia faktu,iż wcześniejsze skazania dotyczyły przestępstw skierowanych przeciwko innym dobrom prawnym tj. z art.. 209§1kk i art. 226§1kk. Natomiast jako okoliczności łagodzące sąd uwzględnił fakt przyznania się i złożenia wyjaśnień oraz stosunkowo niską wysokość wyrządzonej szkody. Mając powyższe względy na uwadze w myśl art. 19§1kk w zw. z art. 286§3kk w zw. z art. 34§1 i 1a pkt 1kk w zw. z art. 34§2kk w zw. z art. 35 § 1 kk sąd wymierzył oskarżonemu karę 2 lat ograniczenia wolności w formie nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym.

W ocenie sądu orzeczona kara jest adekwatna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu, będzie stanowiła realną dolegliwość dla oskarżonego i spełni swoje cele w zakresie prewencji indywidualnej i generalnej.

Nadto na podstawie art. 46§1kk sąd orzekł wobec oskarżonego środek kompensacyjny w postaci obowiązku naprawienia szkody poprzez uiszczenie na rzecz pokrzywdzonego M. S. (1) kwoty 1430 ( jeden tysiąc czterysta trzydzieści) złotych. W/w środek ma zadośćuczynić zasadzie kompensaty szkód i jednocześnie uzmysłowić oskarżonemu nieopłacalność czynów zabronionych.

Na podstawie art. 624§1kpk sąd zwolnił oskarżonego z kosztów sądowych. R. B. przebywa aktualnie w zakładzie karnym, w związku z tym nie ma możliwości pozyskania środków na pokrycie tych należności sądowych.