Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 października 2017 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu II Wydział Karny w składzie:

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Toruń Centrum-Zachód – Iwony Osóbki

po rozpoznaniu w dniu 25 października 2017 r.

sprawy:

oskarżonego K. S. (1) ur. (...) w T.

syna J. i U. z domu K.

oskarżonego o to, że:

I. w dniu 5 września 2013 roku w T. przy ul. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez wprowadzenie w błąd pracownika tego banku co do zamiaru i możliwości spłaty kredytu w wysokości 14.365,79 zł, a także złożył stwierdzające nieprawdę oświadczenie o prowadzeniu działalności gospodarczej pod firmą (...) i osiąganiu z tego tytułu dochodów w wysokości 3.000 zł netto, w wyniku czego zawarł umowę o kredyt gotówkowy o numerze (...), czym działał na szkodę wyżej wymienionego banku,

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk;

II. w dniu 29 października 2013 roku w T. przy ul. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez wprowadzenie w błąd pracownika tego banku co do zamiaru i możliwości spłaty kredytu w wysokości 4180,10 zł, a także złożył stwierdzające nieprawdę oświadczenie o prowadzeniu działalności gospodarczej pod firmą (...) i osiąganiu z tego tytułu dochodów w wysokości 2.000 zł netto, w wyniku czego zawarł umowę o kredyt gotówkowy o numerze (...), czym działał na szkodę wyżej wymienionego banku,

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

orzeka

I/ oskarżonego K. S. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie I aktu oskarżenia, stanowiącego występek z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to w myśl art.11§3kk na mocy art. 286§1kk wymierza mu karę 6 ( sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II/ oskarżonego K. S. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie II aktu oskarżenia, stanowiącego występek z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to w myśl art.11§3kk na mocy art. 286§1kk wymierza mu karę 6 ( sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

III/ na podstawie art. 85§ 1 kk w zw. z art. 86§1kk w miejsce kar jednostkowych orzeka karę łączną 7 ( siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

IV/ na podstawie art. 69§1 i 2kk i art. 70§1kk wykonanie orzeczonej w punkcie III wyroku kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 3 ( trzech) lat tytułem próby;

V/ na podstawie art. 72§1 pkt 4 kk zobowiązuje oskarżonego do kontynuowania pracy zarobkowej;

VI/ na podstawie art. 46§1kk zobowiązuje oskarżonego do naprawienia szkody poprzez uiszczenie na rzecz (...) kwoty 10.999,77 zł ( dziesięć tysięcy dziewięćset dziewięćdziesiąt dziewięć złotych siedemdziesiąt siedem groszy) oraz kwoty 3223,73 ( trzy tysiące dwieście dwadzieścia trzy złote siedemdziesiąt trzy grosze);

VII/ zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 180 ( sto osiemdziesiąt ) złotych tytułem opłaty sądowej i obciąża go wydatkami postępowania w wysokości 230 ( dwieście trzydzieści) złotych.

Sygn. akt IIK 967/17

UZASADNIENIE

W okresie od 1.01.2013r. do 1.07.2013r. K. S. (1) prowadził działalność gospodarczą pod nazwą(...) ul. (...) w T.

W dniu 5 września 2013 roku w T. przy ul. (...) K. S. (1) w oddziale(...)podpisał umowę o kredyt gotówkowy o numerze (...) . Zawierając umowę w/w przedłożył dowód osobisty nr (...) ,zaś jako źródło dochodu wskazał prowadzenie własnej działalności gospodarczej pod nazwą(...) ul. (...) w T. z dochodem 3000 zł netto. Kredytobiorcy został udzielony kredyt w wysokości 14.365,79 zł, którego spłata została rozłożona w ratach po 299,29 zł na okres 48 miesięcy . Ostatniej wpłaty w wysokości 1520,16 zł na poczet w/w należności K. S. dokonał w dniu 3.02.2014r.

W związku z zaprzestaniem wpłat w dniu 18.08.2014r. umowa została wypowiedziana przez bank. K. S. nie uiścił należności w wysokości 10.999,77zł.

W dniu 29 października 2013 roku w T. przy ul. (...) K. S. (1) w oddziale(...)podpisał umowę o kredyt gotówkowy o numerze (...) . Zawierając umowę w/w przedłożył dowód osobisty nr (...) ,zaś jako źródło dochodu wskazał prowadzenie własnej działalności gospodarczej pod nazwą (...) ul. (...) w T. z dochodem 2000 zł netto. Kredytobiorcy został udzielony kredyt w wysokości 4180,10 zł , którego spłata została rozłożona w ratach po 87,09 zł na okres 48 miesięcy .

Ostatniej wpłaty w wysokości 261,27 zł na poczet w/w należności K. S. dokonał w dniu 3.02.2014r. K. S. dotychczas nie spłacił 3223,73zł.

/ dowód: wyjaśnienia K. S.-k. 183

Zeznania K. D.-k. 11v.

Umowa o kredyt gotówkowy nr (...)-k. 19;

Umowa o kredyt gotówkowy nr (...).-k. 32

Wydruk z bazy REGON-k. 15-15v.,

Pismo z ZUS-k. 16/

Oskarżony K. S. przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień . W ocenie sądu przyznanie się do winy oskarżonego nie budziło żadnych wątpliwości, albowiem było ono skorelowane z pozostałym materiałem dowodowym, a w szczególności dokumentacją przedłożoną w banku oraz zeznaniami K. D..

Sąd nie znalazł podstaw, by dyskredytować rzetelność zeznań świadka K. D. (2) , zatrudnionej w(...) , która w swych zeznaniach odniosła się do okoliczności zawarcia umów o kredyt gotówkowy . Zeznania tego świadka były jasne i spójne, a ponadto korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym.

Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów, albowiem były one jasne, zaś żadna ze stron nie kwestionowała ich autentyczności.

W tym miejscu należy podnieść, iż w przedmiotowej sprawie miała zastosowanie instytucja skazania bez rozprawy przewidziana w art. 335§2 kpk. Zgodnie z §2 powołanego powyżej przepisu prokurator może dołączyć do aktu oskarżenia wniosek o wydanie na posiedzeniu wyroku skazującego i orzeczenie uzgodnionych z oskarżonym kar lub innych środków przewidzianych za zarzucany mu występek, uwzględniających też prawnie chronione interesy pokrzywdzonego, jeżeli okoliczności popełnienia przestępstwa i wina oskarżonego nie budzą wątpliwości, oświadczenia dowodowe złożone przez oskarżonego nie są sprzeczne z dokonanymi ustaleniami, a postawa oskarżonego wskazuje, że cele postępowania zostaną osiągnięte.

W doktrynie i judykaturze podkreśla się , iż w/w instytucja stanowi formę ugody zawieranej pomiędzy stronami postępowania, która jest wynikiem wypracowanego konsensusu. W zamierzeniu Ustawodawcy jest ona instrumentem zmierzającym do przyspieszenia postępowania.

Analogiczna sytuacja wystąpiła w przedmiotowej sprawie oskarżyciel publiczny załączył do aktu oskarżenia wniosek w trybie powołanego powyżej przepisu, w którym wniósł o orzeczenie względem oskarżonego K. S. (1) za czyn opisany w punkcie I aktu oskarżenia, stanowiący występek z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk kary 6 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn opisany w punkcie II a/o , stanowiący występek z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk kary 6 miesięcy pozbawienia wolności. Nadto prokurator wniósł o orzeczenie kary łącznej w wymiarze 7 miesięcy pozbawienia wolności i warunkowe zawieszenie jej wykonania na okres 3 lat tytułem próby, orzeczenie obowiązku kontynuowania pracy zarobkowej oraz naprawienia szkód poprzez uiszczenie na rzecz (...) kwoty 10.999,77 zł oraz kwoty 3223,73 i obciążenie oskarżonego kosztami postępowania.

Ustalenia sprecyzowane przez prokuratora w rzeczonym wniosku zostały zaaprobowane przez obie strony postępowania, pokrzywdzony nie zgłosił sprzeciwu.

Nadto na posiedzeniu w dniu 27.10.2017r. prokurator podtrzymał w/w wniosek w całej rozciągłości.

Sąd doszedł do przekonania ,iż zaproponowany we wniosku w trybie art. 335§ 2 kpk wymiar poszczególnych sankcji karnych jest adekwatny do stopnia zawinienia oraz społecznej szkodliwości czynów.

Orzekając kary za w/w czyny sąd z jednej strony miał na względzie fakt, iż oskarżony nie był uprzednio karany sądownie, również w późniejszym okresie wiódł ustabilizowany tryb życia, ponadto przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i zadeklarował wolę dobrowolnego poddania się karze, co przyczyniło się do usprawnienia biegu postępowania. Natomiast jako okoliczności obciążające sąd poczytał wysoki stopień zawinienia i społecznej szkodliwości czynów, determinowanych sposobem działania i wysokością wyrządzonych szkód. Mając powyższe względy na uwadze sąd wymierzył za każdy z czynów zarzucanych oskarżonemu kary 6 miesięcy pozbawienia wolności. ,

Nadto na podstawie art. 85§ 1 kk w zw. z art. 86§1kk w miejsce kar jednostkowych sąd orzekł karę łączną 7 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd orzekając karę łączną może zastosować zasadę pełnej absorpcji, jak i zasadę pełnej kumulacji biorąc dodatkowo pod uwagę „czy pomiędzy poszczególnymi czynami, za które wymierzono te kary, istnieje ścisły związek podmiotowy lub przedmiotowy, czy też związek ten jest dość odległy lub w ogóle go brak, [Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 14 września 2006 r. sygn. akt II AKa 244/06]. Związek przedmiotowy zbiegających się realnie przestępstw ocenia się według tożsamości lub podobieństwa dóbr naruszonych poszczególnymi z nich oraz zwartości czasowej i miejscowej ich popełnienia. Związek podmiotowy rozumie się natomiast jako podobieństwo rodzaju winy i zamiarów. ( wyrok SA w Krakowie z 14.03.2007r., IIAka 44/07,KZS 2007/4/27).

Należy podkreślić,iż w judykaturze i piśmiennictwie wskazuje się, że absorpcję kar należy stosować bardzo ostrożnie biorąc pod uwagę negatywną – co do sprawcy- przesłankę prognostyczną, jaką jest popełnienie kilku przestępstw.

Kara łączna to szczególna kara wymierzana niejako "na nowo" i jako taka stanowić musi syntetyczną całościową ocenę zachowań sprawcy, będąc właściwą, celową z punktu widzenia prewencyjnego reakcją na popełnione czyny i jako taka nie może i nie powinna być postrzegana jako instytucja mająca działać na korzyść skazanego, ale jako instytucja gwarantująca racjonalną politykę karania w stosunku do sprawcy wielości - pozostających w realnym zbiegu - przestępstw.

W realiach przedmiotowej sprawy pomiędzy poszczególnymi czynami objętymi węzłem kary łącznej występował krótki odstęp czasu, były skierowane przeciwko tożsamym dobrom prawnym, ponadto zostały popełnione z pokrzywdzeniem tego samego podmiotu . Powyższe okoliczności zdaniem sądu przemawiały za zastosowaniem zasady częściowej absorpcji i zredukowaniem wymiaru kary łącznej do wymiaru zbliżonego do wymiaru kar jednostkowych za poszczególne przestępstwa.

Mając powyższe względy na uwadze sąd orzekł wobec K. S. karę łączną 7 miesięcy pozbawienia wolności.

W ocenie sądu w stosunku do oskarżonego można wysnuć pozytywną prognozę kryminologiczną. Dotychczas wiódł on ustabilizowany tryb życia, nie był karany sądownie, po raz pierwszy tak rażąco naruszył normy prawne. W związku z tym na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres 3 lat tytułem próby.

W ocenie sądu zakreślony okres próby będzie wystarczający do zweryfikowania prognozy kryminologicznej , świadomość możliwości zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności winna bowiem determinować oskarżonego do respektowania porządku prawnego. Nadto aby zagwarantować prawidłowy przebieg okresu próby sąd na podstawie art. 72§1 pkt 4 kk zobowiązał oskarżonego do kontynuowania pracy zarobkowej.

Na podstawie art. 46§1kk sąd zobowiązał również oskarżonego do naprawienia szkody poprzez uiszczenie na (...)kwoty 10.999,77 zł oraz kwoty 3223,73 zł. W/w środek ma z jednej strony zadośćuczynić zasadzie kompensaty szkód wyrządzonych czynami zabronionymi, z drugiej zaś uzmysłowić oskarżonemu nieopłacalność zachowań niezgodnych z porządkiem prawnym.

W ocenie sądu zastosowane sankcje karne są adekwatne do stopnia społecznej szkodliwości czynów i spełnią swoje cele z zakresie prewencji ogólnej i indywidualnej.

Na podstawie art. 627 kpk sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 180 złotych tytułem opłaty sądowej i obciążył go wydatkami postępowania w wysokości 230 zł. Oskarżony ma stałe źródło dochodu , uzyskuje dochody oscylujące w granicach 10.000 zł miesięcznie, w związku z tym będzie miał możliwość pozyskania środków na pokrycie w/w należności sądowych.