Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 grudnia 2017 roku

Sąd Rejonowy w Wieliczce IV Wydział Rodzinny i Nieletnich

Przewodniczący: SSR Paweł Styrna

Protokolant: sekr. sądowy Rita Kasprzyk

po rozpoznaniu w dniu 6.12.2017r. W.

na rozprawie

sprawy z powództwa mał. W. G. (1) rep. przez matkę A. K.

przeciwko pozwanemu P. G. (1)

o alimenty

I.  zasądza od pozwanego P. G. (1) PESEL (...) tytułem alimentów na rzecz jego małoletniej córki W. G. (1) PESEL (...) kwoty po 800 zł (osiemset złotych) miesięcznie, która płatna będzie z góry do rąk matki małoletniej A. K. do dnia 10-go każdego kolejnego miesiąca, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie którejkolwiek raty, począwszy od 13.09.2017r.,

II.  zasądza do P. G. (1) na rzecz małoletniej W. G. (1) kwotę 1800 zł (jeden tysiąc osiemset złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

III.  nie obciąża pozwanego opłatami sądowymi,

IV.  wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygnatura akt IV Rc 208/17

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 6 grudnia 2017r.

Małoletnia powódka W. G. (2) działająca przez matkę A. K. wniosła o zasądzenie od P. G. (2) tytułem alimentów kwoty po 800 zł miesięcznie płatnych z odsetkami ustawowymi w przypadku opóźnienia którejkolwiek z rat. W uzasadnieniu wskazano, że matka dziecka nie pobiera zasiłku na dziecko 500+, przedstawiono także wydatki na małoletnią, które łącznie miesięcznie wynoszą 150 zł

Pozwany uznał, żądanie pozwu do kwoty 500 zł miesięcznie i wniósł o oddalenie powództwa w pozostałym zakresie.

Bezsporny był następujący stan faktyczny:

Małoletnia W. G. (1) ur. (...) jest dzieckiem P. G. (1) i A. K..

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia powódka W. G. (1) jest cierpi na koślawość kolan, złomowatość klatki piersiowej, wymaga w związku tym stałej rehabilitacji oraz zaopatrzenia sprzętów ortopedyczny. Dziecko jest pod stała opieką ortopedyczną, okulistyczna oraz korzysta ze świadczeń stomatologa. Wizyty u tych specjalistów, to miesięczny koszt ok. 100 zł. Ze względu na dietę, dziecko je mleko zmodyfikowane i kasze, koszt wyżywienia wynosi około 400 zł, na ubrania dla małoletniej matka wydaje ok. 250 niesiecznie, na rozrywkę tj. zabawki, wyjazdy letnie i zimowe, wydawana jest kwota około 200 zł miesięcznie, środki czystości to wydatek w wysokości ok. 50 zł miesięcznie. A. K. mieszka domu z rodzicami, nie płaci czynsz, ale dokłada się do połowy kosztów mediów, średnio w miesiącu wydaje na media następujące kwoty: 100 zł gaz, 100 zł woda, 100 zł energia elektryczna, koszt wywozu śmieci wynosi zaś 80 zł.

Matka dziecka, A. K. pracuje na umowę o pracę w (...) z wynagrodzenie 2911 zł brutto.

Dowody:

Zaświadczenia lekarskie K-80-84.

Rachunek za gaz K-93,

Zeznania A. K. K-134.

Ojciec małoletniej powódki P. G. (1), z zawodu jest mechanikiem, pracuje w Miejskich Zakładach (...) spółka z o.o. w W., średnie miesięczne wynagrodzenie wynosi 4500 zł. Mieszka sam, miesięczny koszt utrzymania pozwanego to kwota około 1000 zł, nie posiada żadnego majątku.

Dowody:

Zaświadczenie o zarobkach K-20,

Potwierdzenie przelewu K-21-44,

Zeznania pozwanego K-135

Podstawą ustalenia stanu faktycznego były wiarygodne zeznania A. K. i P. G. (1), którzy odpowiadali na zadawane pytania pewnie i rzeczowo, jednoznacznie wskazując istotne dla rozstrzygnięcia fakty.

Sąd uznał z niewiarygodne dowody z paragonów, które były niepodpisane, a z ich treści nie można było zweryfikować czyje wydatki potwierdzają. To samo dotyczy faktur i rachunków, w których jako nabywców nie wymieniono stron postępowania. Wiarygodność pozostałych dokumentów nie była kwestionowana przez strony.

Sąd zważył, co następuje:

Obowiązek alimentacyjny został zdefiniowany w art. 128 kro i polega na dostarczaniu środków utrzymania, a w razie potrzeby także środków wychowania. Podstawę prawną roszczenia alimentacyjnego dzieci względem rodziców stanowi art. 133§1 kro, zgodnie, z którym rodzice są zobowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Wyjaśnić przy tym należy, że brak samodzielności dziecka odnosi się zarówno do małoletniego, pozostającego pod władzą rodzicielską, jak i do dziecka pełnoletniego, które nie z własnej winy nie potrafi jeszcze utrzymać się bez pomocy rodziców ze względu na swoją sytuację życiową, w szczególności z uwagi na brak wykształcenia czy zawodu. W okolicznościach niniejszej sprawy, nie powinno, więc budzić wątpliwości, że P. G. (1) jest zobligowany do alimentowania swojej córki, która z uwagi na swój wiek nie jest zdolna do samodzielnej egzystencji.

Zakres świadczenia alimentacyjnego został zaś określony w art. 135 § 1 kro i zgodnie z tym przepisem zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Przesłanka usprawiedliwionych potrzeb pozwala dostosować rozstrzygnięcie o alimentach do indywidualnych potrzeb uprawnionego, przy czym pod pojęciem tym należy rozumieć zarówno potrzeby niematerialne (psychiczne, duchowe, indywidualne zainteresowania, hobby, wypoczynek) i materialne (wyżywienie, ubranie, koszty mediów, wykształcenie) na poziomie przeciętnej stopy życiowej populacji, w której żyje i funkcjonuje uprawniony. W toku przewodu sądowego w niniejszej sprawie, ustalono zaś, że A. K. wydaje na zaspokojenie bieżących potrzeb małoletniej córki kwotę, co najmniej 1100 zł miesięcznie. Wskazana kwota odpowiada przeciętnym kosztom utrzymania małoletniego dziecka i zaspokaja takie podstawowe potrzeby jak wyżywienie, ubranie, rozrywka, leczenie. Są to, więc niezbędne wydatki mieszczące się na poziomie przeciętnej stopy życiowej w aglomeracji (...). Koszty utrzymania dziecka to także opłaty za media, przy czym z kwot wskazywanych przez A. K., Sąd zaliczył jedynie część na potrzeby wydatków związanych z utrzymaniem małoletniej, tj. kwotę 80 zł, uznając, ze pozostała część tych wydatków związane jest z korzystaniem z mediów przez pozostałych domowników.

Druga z przesłanek kształtujących zakres świadczenia alimentacyjnego zgodnie z treścią art. 135 § 1 kro tj. zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego, oznacza status materialny, realny do osiągnięcia przy dołożeniu przez zobowiązanego należytej staranności z wykorzystaniem posiadanej wiedzy i umiejętności oraz zasobów majątkowych. Z cytowanego przepisu expilité wynika, że o wysokości obowiązku alimentacyjnego, decydują możliwości majątkowe i zarobkowe zobowiązanego, a nie jego obecna sytuacja materialna. Ustalając, więc wartość alimentów Sąd uwzględnia możliwe do uzyskania dochody przez zobowiązanego, należycie dbającego o swoje interesy. Jak zaś ustalono w niniejszym postępowaniu P. G. (1) z zawodu jest mechanikiem, pracuje i osiąga miesięczny dochód w wysokości 4500 zł, z czego na swoje potrzeby wydaje około 1000 zł, nie ma innych osób a utrzymaniu. Z zestawienia tego wynika, że pozwany może bez żadnych trudności spełniać obowiązek alimentacyjny w kwocie 800 zł miesięcznie. Dla porządku przypomnieć, trzeba, że zgodnie z art. 135 § 2 kro wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim przypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego. W niniejszej zaś sprawie, ustalono, że piecze nad małoletnią W. G. (1) sprawuje matka A. K., która dba o codzienne utrzymanie córki. W konsekwencji P. G. (1), został zobowiązany do pokrywania większej części kosztów utrzymania dziecka.

Zasadzając od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1800 zł, sad stosował art. 98 § 1 kpc przewidujący zasadę odpowiedzialności strony przegrywającej za wynik procesu oraz § 4 ust. 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.

Nie obciążając kosztami sądowymi pozwanego stosowano art. 102 kpc, dążąc do uniknięcia konkurencji pomiędzy zobowiązaniami alimentacyjnymi względem małoletniego dziecka, a obowiązkiem pokrycia kosztów należnych Skarbowi Państwa.

Nadając wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności w zakresie zasądzonych alimentów stosowano art. 333 § 1 pkt 1 kpc.