Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 listopada 2017 r.

Sąd Okręgowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2017 r. w Słupsku

na rozprawie

sprawy z powództwa U. P.

przeciwko (...) Spółki Akcyjnej w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz U. P. kwotę 42.500 złotych (słownie: czterdzieści dwa tysiące pięćset złotych, 00/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie za okres od 28 października 2015 roku do dnia zapłaty;

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

3.  znosi koszty zastępstwa prawnego stron;

4.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz U. P. kwotę 2.263 złote tytułem zwrotu części opłaty od pozwu.

Na oryginale właściwy podpis.

Sygn. akt: I C 224/17

UZASADNIENIE

Powódka U. P. wniosła na podstawie art. 448 k.c. w związku z art. 24 k.c. o zasądzenie od (...) S.A. w W. zadośćuczynienia w kwocie 90.500 zł w związku z tragiczną śmiercią córki R. P. w sierpniu 1997 roku.

(...) S.A. w W. wniósł o oddalenie powództwa, przy czym nie kwestionował samego prawa powódki do zadośćuczynienia a tylko wysokość żądanej kwoty.

W ocenie pozwanego przyznana i wypłacona U. P. kwota 15.000 zł zadośćuczynienia, pomniejszona o 50 % przyczynienia zmarłej w pełni rekompensuje doznane przez powódkę krzywdy i cierpienia. Przyczynienie poszkodowanej polegać miało według pozwanego na skorzystaniu z propozycji jazdy autem z nietrzeźwym kierowcą oraz na nie zapięciu w czasie jazdy pasów bezpieczeństwa.

Pozwany wniósł także o zawiadomienie o toczącym się postępowaniu sprawcy wypadku A. Z., celem umożliwienia mu przystąpienia do udziału w sprawie w charakterze interwenienta ubocznego.

Sąd ustalił co następuje:

W dniu 24 sierpnia 1997 r. w miejscowości R. miał miejsce wypadek drogowy którego sprawcą był A. Z.. Jako kierujący samochodem osobowym marki R. (...) i będąc w stanie nietrzeźwym nie dostosował prędkości do panujących warunków drogowych, stracił panowanie nad pojazdem, zjechał na pobocze i uderzył w przydrożne drzewo w wyniku czego spowodował u R. P. rozległe obrażenia i w konsekwencji jej zgon.

Dowód: akta sprawy karnej II K (...)Sądu Rejonowego w C..

Za przestępstwo którego dopuścił się A. Z. wyrokiem z dnia 29 stycznia 1998 r. wydanym przez Sąd Rejonowy w C. skazany został na karę 2 lat pozbawienia wolności i jednocześnie orzeczono wobec niego 5- letni zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych.

Dowód: wyrok wydany w sprawie II K (...)k.15 akt sprawy.

R. P. w chwili wypadku była trzeźwa, jednak wsiadła do pojazdu którego kierowca był pijany /1,6 promille/ a nadto w czasie jazdy nie miała zapiętych pasów bezpieczeństwa w związku z czym po uderzeniu w drzewo poszkodowana wypadła z samochodu.

Dowód: wyniki badań krwi kierowcy k. 42 akt sprawy karnej oraz dokumentacja fotograficzna z miejsca wypadku akta jak wyżej.

Poszkodowana w chwili śmierci miała zaledwie 18 lat, zaś powódka lat 48. Zmarła była najmłodszym dzieckiem powódki, uczyła się w Technikum Odzieżowym, razem z matką miała pracować w zakładzie krawieckim który powódka w tym czasie organizowała załatwiając niezbędne formalności.

W chwili śmierci córki powódka była rozwiedziona w związku z czym w najtrudniejszych chwilach mogła liczyć wyłącznie na wsparcie i pomoc dwojga pozostałych dzieci. Powódka uczestniczyła w pogrzebie dziecka. Do dziś regularnie odwiedza grób córki. Z pomocy psychiatry ani psychologa nie korzystała, zażywała jedynie ziołowe środki uspokajające. Dwa miesiące po śmieci córki powódka otworzyła zakład krawiecki, zmusiła ją do tego sytuacja materialna a głównie zaciągnięte jeszcze za życia córki kredyty na rozpoczęcie działalności.

W chwili obecnej powódka jest na emeryturze /939 zł/ , tymczasowo mieszka z córką zaś syn mieszka pod C..

Dowód: zeznania powódki k. 65 akt sprawy.

W wyniku przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego pozwany wypłacił powódce kwotę 7.500 zł tytułem zadośćuczynienia i odszkodowania za znaczne pogorszenie sytuacji życiowej U. P. po śmierci córki R.. Wypłacona kwota obejmowała już 50 % potrącenie z tytułu przyczynienia się ofiary do skutku w postaci śmierci /nie zapięte pasy bezpieczeństwa oraz jazda z nietrzeźwym kierowcą/.

Dowód: decyzja z dnia 27 października 2015 r. k. 13-14 akt sprawy.

Sprawca wypadku A. Z. obecnie nie żyje.

Dowód: informacja z bazy (...)-SAD k. 60-61 akt sprawy.

Sąd zważył co następuje:

Odpowiedzialność pozwanego w niniejszej sprawie była niesporna tak co do zasady jak i podstawy prawnej. Wynika to przede wszystkim z decyzji wydanej 27 października 2015 r., na podstawie której wypłacono powódce zarówno odszkodowanie z tytułu pogorszenia sytuacji życiowej powódki jak i zadośćuczynienie z racji naruszenia dóbr osobistych U. P. pod postacią utraty prawa do życia w pełnej rodzinie i zerwania więzi rodzinnych.

Sporne w sprawie były jedynie wysokość przysługującego świadczenia oraz to czy poszkodowana przyczyniła się do powstania szkody/śmierci/.

Biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, w tym głównie:

- młody wiek poszkodowanej;

-silne więzy łączące powódkę ze zmarłą córką /najmłodszą z dzieci/;

- plany wspólnego prowadzenia zakładu krawieckiego/do czego poszkodowana czyniła przygotowania poprzez choćby naukę w Technikum Odzieżowym czy praktyczną naukę u matki/;

- gwałtowność zdarzenia w wyniku którego zginęła córka powódki oraz drastyczny przebieg wypadku i charakter obrażeń ofiary/zdeformowana głowa/,

należy dojść do wniosku, że przyznane U. P. zadośćuczynienie w żadnym wypadku nie może być uznane za wystarczająco rekompensujące jej ból i cierpienie wywołane śmiercią dziecka.

Mimo znacznego upływu czasu od wypadku i z pewnością częściowego zabliźnienia ran kwota 15.000 zł w żaden sposób nie rekompensuje krzywdy powódki.

Kwotą odpowiednią - zdaniem Sądu - jest kwota 75.000 zł.

Utrata dziecka na dodatek dopiero wchodzącego w dorosłe życie, z którym rodzic wiąże określone i realne plany na przyszłość musi być traktowana niemal zawsze jako zdarzenie wyjątkowo niekorzystnie odbijające się na bieżącym i przyszłym życiu - w tym przypadku - samotnej matki.

Relacje wzajemne między powódką a jej zmarłą córką dowodzą, że właśnie w R. powódka pokładała największe nadzieje na przyszłość i liczyła na jej wsparcie na starość. Nadzieje te bezpowrotnie straciła po 24 sierpnia 1997 r.

Analizując kwestię przyczynienia się R. P. do szkody w postaci własnej śmierci, dla Sądu nie ulega żadnej wątpliwości iż przyczynienie się ze strony poszkodowanej miało miejsce. Przyczynienie to polegało na jeździe z nietrzeźwym kierowcą oraz na nie zapięciu pasów bezpieczeństwa w czasie jazdy. Nietrzeźwość kierowcy wynika wprost z wyników badań jego krwi po wypadku. Sama poszkodowana była trzeźwa i w związku z tym wsiadając do samochodu musiała wyczuwać silną - z uwagi na stopień nietrzeźwości kierowcy - woń alkoholu. R. P. była co prawda w chwili wypadku małoletnia, jednak brakowało jej zaledwie kilku tygodni do pełnoletniości, a w związku z tym musiała znać już charakterystyczną woń alkoholu.

Z akt sprawy karnej, a w szczególności ze znajdującej się w nich dokumentacji z miejsca wypadku wynika, że poszkodowana nie była przypięta pasami bezpieczeństwa/wypadła z samochodu po uderzeniu w drzewo/.

Oczywistym jest iż okoliczność ta miała wpływ na przebieg i przede wszystkim skutki wypadku dla poszkodowanej.

Oceniając jednak wpływ zachowań poszkodowanej na przebieg i skutki wypadku z 24 sierpnia 1997 r. nie da się stwierdzić - jak to czyni pozwany - że poszkodowana aż w 50 % przyczyniła się do szkody. Nie można na równi traktować osoby kierującej po spożyciu znacznej ilości alkoholu z osobą która lekkomyślnie podejmuje jazdą z osobą nietrzeźwą a także bez zapiętych pasów bezpieczeństwa. W ocenie Sądu można mówić jedynie, iż poszkodowana w 1/3 przyczyniła się do wypadku i jego skutków a to powoduje, że ustalone przez Sąd zadośćuczynienie należało pomniejszyć o 1/3.

Przy należnej powódce - o czym mowa wyżej - kwocie 75.000 zł, kwotą którą należy przyznać dodatkowo U. P. jest 42.500 zł /75.000 minus 1/3 = 50.000 minus wypłacone 7.500 zł = 42.500 zł/ z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od 31 dnia po wydaniu pozytywnej w przedmiocie przyznania świadczenia w kwocie 7.500 zł tj. od 28 października 2015 r. do dnia zapłaty.

W pozostałym zakresie powództwo z przyczyn wskazanych wyżej nie znajduje uzasadnienia w związku z czym należało je oddalić.

Z uwagi na ostateczny wynik procesu i stopień uwzględnienia żądania powódki w trybie art. 100 k.p.c. zniesiono pomiędzy stronami koszty zastępstwa prawnego i zasądzono od pozwanego na rzecz U. P. odpowiednią część uiszczonej przez nią opłaty od pozwu.