Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 października 2016 roku

Sąd Rejonowy w Gliwicach Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSR Grzegorz Korfanty

Protokolant: Anna Szner

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 października 2016 roku w Gliwicach

sprawy z powództwa R. (...) M. B., Z. D. Sp.J. z siedzibą w Z.

przeciwko (...) S.A.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego (...) S.A. na rzecz powoda R. (...) M. B., Z. D. Sp.J. z siedzibą w Z. kwotę 741,12 zł (siedemset czterdzieści jeden złotych i 12/100) z każdoczesnymi ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 07.05.2014 r.;

2.  zasądza od powoda R. (...) M. B., Z. D. Sp.J. z siedzibą w Z. na rzecz pozwanego (...) S.A. kwotę 559,60 zł (pięćset pięćdziesiąt dziewięć złotych i 60/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania;

3.  oddala powództwo w pozostałej części;

4.  nakazuje pobrać od powoda z zasądzonego w punkcie 1 roszczeniu na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gliwicach kwotę 143,58 zł (sto czterdzieści trzy złote i 58/100) tytułem części nieuiszczonego zwrotu wydatków związanych ze stawiennictwem świadka;

5.  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gliwicach kwotę 61,53 zł (sześćdziesiąt jeden złotych i 53/100) tytułem części nieuiszczonego zwrotu wydatków związanych ze stawiennictwem świadka;

SSR Grzegorz Korfanty

sygn. akt I C 1136/15

Pozwem z dnia 29 kwietnia 2015 roku powód R. (...) M. B., Z. D. Sp. j. w Z., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, domagał się zasądzenia od pozwany (...) Towarzystwa (...) S.A. w W. kwoty 2.470,24 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi za okres od dnia 7 maja 2014 roku do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje żądanie powód wskazał, że samochód marki C. (...) o numerze rejestracyjnym (...), stanowiący własność E. T., został uszkodzony w wyniku kolizji drogowej, do której doszło w dniu 20 stycznia 2014 roku. Sprawcą zdarzenia był inny uczestnik ruchu, który w dniu jego spowodowania był ubezpieczony u pozwanego. Poszkodowana zgłosiła szkodę pozwanemu. W związku z uszkodzeniem pojazdu w kolizji, poszkodowana najęła na czas jego naprawy pojazd zastępczy marki H. (...). Pojazd zastępczy był poszkodowanej niezbędny w celu zaspokajania podstawowym potrzeb życiowych, a nadto wykorzystywany był do codziennych dojazdów do pracy przez męża poszkodowanej. Z tytułu najmu pojazdu zastępczego przez okres 47 dni, powód wystawił fakturę VAT opiewającą na kwotę 5.805,28 zł brutto. Powód wskazał, że poszkodowana scedowała na niego swoją wierzytelność z tytułu najmu pojazdu zastępczego. Powód wezwał pozwanego do zapłaty na jego rzecz kwoty wynikającej z tej faktury, jednakże pozwany uznał swoją odpowiedzialność za szkodę związaną z koniecznością poniesienia kosztów najmu pojazdu zastępczego jedynie do kwoty 3.335,04 zł, która została wypłacona na rzecz powoda. Pozwany uznał, iż najem pojazdu zastępczego był zasadny przez 27 dni. Stawka najmu pojazdu zastępczego za dobę w kwocie 123,52 zł brutto pozostała niesporna. Zdaniem powoda pozwany niesłusznie nie uznał okresu, na który przypadał czas oczekiwania na akceptację kosztorysu i oczekiwania na części. Zaznaczył, iż czas technologiczny naprawy nie jest sporny. Nadto, w zakresie dochodzonych odsetek powód wskazał, iż wobec dokonania wypały na rachunek bankowy części odszkodowania w dniu 6 maja 2015 roku, odsetki winny być naliczane od dnia 7 maja 2015 roku.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa według norm przepisanych. Wskazał, iż powód nie wykazał zasadności wynajmu pojazdu zastępczego, jego długości i wysokości dochodzonego roszczenia. Zdaniem pozwanego żądanie zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego za okres powyżej 27 dni jest nieuzasadnione, gdyż dla określenia kosztu najmu pojazdu zastępczego nie ma znaczenia rzeczywisty czas naprawy, lecz czas w jakim naprawa mogła być dokonana. Pozwany podniósł, iż powód nie udowodnił, iż czas w jakim był wynajmowany pojazd zastępczy był czasem pozostającym w adekwatnym związku przyczynowo - skutkowym pomiędzy zdarzeniem a czasem koniecznym do przeprowadzenia naprawy uszkodzonego pojazdu. Pozwany zaznaczył, iż części zamówione w pierwszej kolejności zostały przesłane po dwóch dniach, natomiast części zamienne zamówione po dodatkowych oględzinach przeprowadzonych w dniu 11 lutego 2014 roku, zostały dostarczone dopiero po dwunastu dniach. Nadto pozwany wskazał, iż powód nie wykazał kiedy faktycznie zakończono naprawę uszkodzonego pojazdu, wobec tego nie zgadza się z twierdzeniem, iż koniecznym było oczekiwanie na zatwierdzenie kosztorysu naprawy. Zdaniem pozwanego żądanie powoda zasądzenia odsetek w sposób wskazany w pozwie jest bezpodstawne, gdyż dopiero w chwili zamknięcia rozprawy dowody umożliwią ocenę stanu rzeczy stanowiącego podstawę roszczeń powoda.

Na rozprawie w dniu 29 października 2015 roku pełnomocnik powoda, odnosząc się do zarzutu pozwanego o zwłoce w zamówieniu części zamiennych do przedmiotowego pojazdu, oświadczył, że zamówienie kolejnych części mogło nastąpić dopiero po powtórnych oględzinach i powtórnej kalkulacji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 20 stycznia 2014 roku doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzeniu uległ samochód osobowy marki C. (...) o numerze rejestracyjnym (...), stanowiący własność E. T..

Sprawcą zdarzenia był inny uczestnik ruchu, który w dniu zdarzenia poruszał się pojazdem ubezpieczonym w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych u pozwanego.

Szkodę zgłoszono ubezpieczycielowi.

/okoliczności bezsporne, a nadto dowody znajdujące się w aktach szkody nr 503701, a w szczególności: notatki o zdarzeniu, druku zgłoszenia szkody, dokumentacji fotograficznej/

W celu naprawy pojazdu, został on przekazany do Autoryzowanego Salonu i Serwisu (...) - (...) Sp. z o.o. w Z.. Pojazd został przyjęty do naprawy w dniu 21 stycznia 2014 roku.

Pierwsze oględziny pojazdu po szkodzie przez przedstawiciela ubezpieczyciela miały miejsce w dniu 22 stycznia 2014 roku. W dniu 29 stycznia 2015 roku dostarczono do Serwisu kalkulację naprawy. Dodatkowe oględziny pojazdu miały miejsce w dniu 11 lutego 2014 roku i tego samego dnia dostarczono do Serwisu kolejną kalkulację naprawy. W dniu 12 lutego 2014 roku zamówiono części zamienne, które otrzymano 25 lutego 2014 roku. Ubezpieczyciel zaakceptował kosztorys w dniu 10 marca 2014 roku. W następnym dniu nastąpiło zakończenie naprawy i odbiór pojazdu.

Łączny czas w jakim samochód zastępczy znajdował się w posiadaniu poszkodowanej wy wyniósł 47 dni.

/dowody: arkusz naprawy k. 26, kalkulacja naprawy z 28.01.2014r. (w aktach szkody nr (...)), kalkulacja naprawy z dn. 11.02.2014 r., druku z 11.02.2014 r., 12.02.2014r., 25.02.2014r., 04.03.2014r. (k.30-33), zeznania świadka D. N. (1) k. 82-83/

W związku z uszkodzeniem pojazdu E. T. w kolizji z dnia 20 stycznia 2014 roku, poszkodowana upoważniła swego męża J. T. do dokonywania wszelkich czynności związanych z wynajęciem pojazdu zastępczego w związku ze szkodą z dnia 20.01.2014 r. Wobec tego J. T. najął pojazd zastępczy marki H. (...) na okres 47 dni. Umowa najmu została zawarta z R. (...) M. B., Z. D. Sp. j. w Z. w dniu 23 stycznia 2014 roku.

Pojazd zastępczy był niezbędny mężowi poszkodowanej J. T. do zaspokajania potrzeb konsumpcyjnych i życiowych, w szczególności był wykorzystywany w codziennych dojazdach do jego miejsca pracy.

Stawka najmu pojazdu zastępczego została określona na kwotę 123.52 zł brutto. Łącznie z tytułu najmu pojazdu zastępczego poszkodowana poniosła koszt 5.805,28 zł brutto.

/okoliczności bezsporne, a nadto dowody: pełnomocnictwo k. 35, umowa najmu pojazdu nr 976 wraz z szczegółowymi warunkami najmu k.18-19, oświadczenie z dn. 23.01.2014 r. k.24, cennik k. 28, faktura VAT k. 27/

W dniu 23 stycznia 2014 roku między E. T. a R. (...) M. B., Z. D. Sp. j. w Z., doszło do zawarcia umowy cesji wierzytelności. Na mocy zawartej umowy, E. T. przelała na R. (...) M. B., Z. D. Sp. j. w Z. wszystkie prawa przysługujące jej w związku ze szkodą z dnia 20 stycznia 2014 roku, celem zaspokojenia wierzytelności cesjonariusza z tytułu wynajmu pojazdu zastępczego marki H. (...), - tej czynności zawiadomiono pozwanego.

/okoliczności bezsporne, a nadto dowody: umowa cesji wierzytelności k.22, oświadczenie k. 20, zawiadomienie k. 21/

Po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego, pismem z dnia 6 maja 2014 roku poinformowano o przyznaniu odszkodowania w wysokości 3.335,04 zł. Pozwany uznał za zasadną stawkę dzienną za wynajem pojazdu określoną na kwotę 123,52 zł brutto. Nadto uznano zasadny okres od dnia wynajęcia pojazdu zastępczego tj. od 23 stycznia 2014 roku do dnia przekazania kalkulacji pozwanemu tj. 29 stycznia 2014 roku oraz dodatkowy czas weryfikacji zgłoszonych dodatkowych uszkodzeń tj. od dnia 29 stycznia 2014 roku do dnia 11 lutego 2014 roku, 5 dni wynikających z technologicznego czasu naprawy i dwa dni weekendowe. Łącznie uznano 27 dni najmu.

/dowód: pismo z dn. 6.05.2014 r. k.29/

Uzasadniony czas naprawy pojazdu wyliczony przez biegłego sadowego , przy uwzględnieniu że okres 14 dni oczekiwania na części zamienne nie został należycie udokumentowany i ograniczeniu tego okresu do 5 dni ,ostatecznie wyniósł 33 dni, a koszt najmu pojazdu zastępczego w tym okresie wyniósł 4.076,16 zł.

/dowód: opinie biegłego sądowego k.76-79, k. 77-79/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w części w oparciu o okoliczności bezsporne, znajdujące potwierdzenie w treści dokumentów zgromadzonych w materiale dowodowym,
w pozostałym zakresie opierając się o wymienione wyżej dowody z dokumentów, zeznania świadka D. N. (2) oraz opinię biegłego sądowego M. R..

Zarówno treść jak i autentyczność dokumentów zgromadzonych w materiale dowodowym nie były kwestionowane przez żadną ze stron, a i Sąd nie znalazł podstaw, by czynić to z urzędu. Sąd uznał zeznania świadka za wiarygodne. W konsekwencji, Sąd przydał dokumentom tym moc dowodów w całości. Natomiast opinia sporządzona przez biegłego sądowego była zdaniem Sądu fachowa, rzetelna i jasna dokonana na podstawie wszechstronnej analizy zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego odnoszącego się do przebiegu naprawy przedmiotowego pojazdu . Biegły w opinii wyliczył czas naprawy pojazdu dwuwariantowo w zależności od tego czy do okresu tego zasadnym jest wliczenie w całości okresu czasu oczekiwania na zamówione w dniu 13 lutego 2014 części zamienne ,dostarczono ostatecznie w dniu 25 lutego 2014 czy też wliczenia jedynie z wliczeniem 5 dni standardowego oczekiwania na części zamienne.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części którą sąd ostatecznie zasadził w punkcie 1 wyroku .

Podstawę odpowiedzialności pozwanego za skutki zdarzenia z dnia 20 stycznia 2014 roku stanowił przepis art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. Nr 124, poz. 1152), zgodnie z którym,
z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia.

Z przepisu art. 822 § 1 k.c. wynika jednoznacznie, iż co do zasady zakład ubezpieczeń ponosi odpowiedzialność w takim samym zakresie jak sprawca szkody.

Zgodnie z treścią przepisu art. 361 § 1 k.c., zobowiązany do naprawienia szkody ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikała. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, szkodą jest powstała wbrew woli poszkodowanego różnica między obecnym jego stanem majątkowym, a tym stanem, jaki zaistniałby, gdyby nie nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę (porównaj: orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 11 lipca 1957 roku, sygn. akt II CR 304/57, publ. OSN 1958/3/76, uchwała Sądu Najwyższego z dnia 22 listopada 1963 roku, sygn. akt III PO 31/63, publ. OSNCP 1964/7-8/128).

Jak wynika z treści przepisu art. 361 § 2 k.c., naprawienie szkody ma zapewnić całkowitą kompensatę doznanego przez poszkodowanego uszczerbku. Oznacza to z kolei, iż odpowiedzialność zobowiązanego nie jest ograniczona tylko do bezpośrednich następstw działania sprawcy kolizji, ale musi mieścić się w granicach normalnego związku przyczynowego.

Legitymacja czynna powoda wynikała z umowy cesji wierzytelności zawartej pomiędzy poszkodowaną E. T. a powodem, na mocy której poszkodowana przeniosła na powoda przysługującą jej wierzytelność wobec pozwanego w związku ze szkodą z dnia 20 stycznia 2014 roku, celem zaspokojenia wierzytelności cesjonariusza z tytułu wynajmu pojazdu zastępczego marki H. (...)

Między stronami nie były sporne okoliczności zdarzenia z dnia
20 stycznia 2014 roku, ani podstawy odpowiedzialności pozwanej za skutki tego zdarzenia, ani też zakres naprawy i związany z tym technologiczny czas naprawy , ani też stawka dobowa za wynajem pojazdu zastępczego . Kwestią sporną pozostawała natomiast wysokość należnego powodowi odszkodowania, które wiązało się z uzasadnionym okresem najmu pojazdu zastępczego.

Jeśli chodzi o uzasadniony okres najmu pojazdu zastępczego, ustalenia w tym zakresie Sąd poczynił w całości w oparciu o sporządzoną w toku postępowania opinię biegłego sądowego M. R. w wariancie przyjmującym czasokres 33 dni wynajmu pojazdu zastępczego . Sąd w oparciu o całościową analizę materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie , a szczególności dowodów przedłożonych przez powoda na którym spoczywał ciężar dowodu wykazania zasadności i wysokości dochodzonego roszczenia ustalił ,że na uzasadniony czas naprawy składają się okresy od 23 stycznia 2014 do 11 lutego 2014r to jest 20 dni niezbędne na ustalenie zakresu naprawy i weryfikacji kosztorysu przez pozwanego podczas dwukrotnych oględzin okres 5 dni na zamówienie i oczekiwanie na części zamienne ora okres 8 dni kalendarzowych w tym 6 roboczych , w tym 5 dni czasu technologicznej naprawa i jeden dzień wydania pojazdu . Zdaniem biegłego przy uwzględnieniu terminu dostawy części zamiennych zamówionych w dniu 13 lutego 2014 roku jako rzeczywistego czasu oczekiwania na części zamienne oryginalne wynoszącego do 5 dni – uzasadniony czas naprawy pojazdu wynosi 33 dni, a koszt najmu pojazdu zastępczego w tym okresie winien wynieść 4.076,16 zł. Zdaniem Sądu zebrany w sprawie materiał dowodowy nie wyjaśnia z jakich przyczyn naprawa pojazdu nie mogła zostać zakończona w według standardowego trybu zamawiania i dostarczanie części zamiennych służących do naprawy przedmiotowego to jest z uwzględnieniem 5 dni . Powód nie wykazał by zaistniały jakiekolwiek nadzwyczajne okoliczności wykluczające możliwość dochowania okresu 5 dni dostarczenia zamówionych części zamiennych, lub by zamówione części były niedostępne .Podkreślić także należy , że przy ustalaniu czasu naprawy nie należy brać pod uwagę opóźnionego terminu dostawy płytki mocującej KO Z- numer indeksu (...) ponieważ jej wydanie w dniu 27 lutego2014 ( k 33) nie miało wpływu na termin zakończenia naprawy .Wniosek taki zawarł w swej opinii biegły sądowy, a sad podzielił to stanowisko. Wobec tego Sąd uznał, iż uzasadniony czas naprawy pojazdu winien wynieść 33 dni.

W związku z tym, iż wysokość stawki najmu pojazdu zastępczego zastosowanej w umowie zawartej między poszkodowaną a powodem określonej na kwotę 123.52 zł brutto nie była sporna, odszkodowanie należne powodowi z tytułu wynajmu pojazdu zastępczego wyniosło łącznie 4.076,16 zł (123,52 zł x 33 dni).

Mając na uwadze fakt, iż przed wytoczeniem powództwa w niniejszej sprawie pozwany wypłacił na rzecz powoda z tytułu zwrotu kosztów wynajmu pojazdu zastępczego, udokumentowanych wystawioną przez niego fakturą VAT, kwotę 3.335,04 zł, zasądzeniu na rzecz powoda podlegała kwota 741,12 zł. Kwota ta została ustalona jako różnica między poniesionymi przez powoda kosztami związanymi z wynajęciem pojazdu zastępczego, tj. w wysokości 4.076,16 zł, a kwotą wypłaconą powodowi przez pozwanego.

W pozostałej części Sąd powództwo oddalił jako nienależne .

O odsetkach Sąd orzekł mając na uwadze fakt, że termin wymagalności świadczenia ubezpieczyciela wynika z art. 817 § 1 k.c., zgodnie z którym ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. W dniu 6 maja 2014 roku pozwany dokonał wpłaty 3.335,04 zł tytułem odszkodowania. Wobec tego należy uznać, iż od dnia 7 maja 2014 roku pozostawał w zwłoce z zapłatą pozostałej należności przysługującej powodowi i od tego dnia należało zasądzić odsetki za opóźnienie.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie przepisu art. 100 zd. 1 k.p.c. Powód utrzymał się ze swoim żądaniem w 30 %, a zatem winien on ponieść 70 % kosztów procesu. Na całościowe koszty procesu wygenerowane niniejszym postępowaniem składały się: opłata od pozwu w kwocie 124 zł, wynagrodzenie profesjonalnych pełnomocników powoda oraz pozwanego w łącznej kwocie 1.200 zł oraz opłaty skarbowe od pełnomocnictw udzielonych pełnomocnikom powoda i pozwanego w łącznej kwocie 34,00 zł oraz zaliczka na wynagrodzenie biegłego sądowego w kwocie 500 zł. Łącznie koszty procesu wyniosły 1.858 zł. W wyniku dokonania stosunkowego rozliczenia kosztów procesu między stronami, powód zobowiązany był do zapłaty na rzecz powoda kwoty 559,60 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, o czym także orzeczono w punkcie 2. sentencji wyroku.

Stosując przyjętą zasadę rozliczenia kosztów procesu, w punkcie 4 i 5 sentencji wyroku orzeczono o obowiązku zwrotu przez powoda i pozwanego na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Gliwicach tytułem części nieuiszczonego zwrotu wydatków związanych ze stawiennictwem świadka kwot, które były tymczasowo pokryte ze środków tej jednostki.

SSR Grzegorz Korfanty