Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt VI K 594/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 kwietnia 2017 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku, VI Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący : SSR Anna Wołosecka - Berk

Protokolant : Emilia Kosztowniak

po rozpoznaniu dnia 05 kwietnia 2017 roku sprawy karnej

B. Z.

córki J. i Z. z domu B.

ur. (...) w B.

oskarżonej o to, że:

I.  w dniu 07maja 2016 roku w Komendzie Powiatowej Policji w K., woj. (...) naruszyła nietykalność cielesną funkcjonariusza policji sierż. sztab. A. W. (1) z Komendy Powiatowej Policji w K. podczas i w związku z pełnieniem przez nią obowiązków służbowych w ten sposób, że uderzyła w/w pięścią w jej lewą dłoń a następnie w twarz, czym spowodowała u wymienionej obrażenia ciała w postaci stłuczenia lewej dłoni i skręcenia nadgarstka lewego, które to obrażenia naruszyły czynności narządów ciała wymienionej na czas dłuższy niż dni siedem, przy czym czynu tego dopuściła się w warunkach powrotu do przestępstwa będąc uprzednio karaną za przestępstwo podobne z art. 13§1 kk w zw. z art. 156§1 pkt 2 kk i art. 157§1 kk w zw. z art. 11§2 kk wyrokiem Sądu Rejonowego w Kłodzku sygn. akt VI K 454/14 z dnia 25 listopada 2014 roku na karę jednego roku pozbawienia wolności, którą to karę odbyła w okresie od 07 czerwca 2014 roku do dnia 25 listopada 2014 roku oraz w okresie od 11 stycznia 2015 roku do dnia 24 lipca 2015 roku

tj. o czyn z art. 222§1 kk i art. 157§1 kk w zw. z art.11§2 kk

w zw. z art.64§1 kk

II.  w tym samym miejscu i czasie jak w punkcie I znieważyła słowami powszechnie uznanymi za obelżywe funkcjonariusza policji z Komendy Powiatowej Policji w K. sierż. sztab. A. W. (1) podczas i w związku z pełnieniem przez wymienioną obowiązków służbowych, związanych z przeszukaniem przed osadzeniem w (...) K.

tj. o czyn z art. 226§1 kk

III.  w tym samym miejscu i czasie jak w punkcie I znieważyła słowami powszechnie uznanymi za obelżywe funkcjonariusza policji z Komendy Powiatowej Policji w K. sierż. sztab. P. K. podczas i w związku z pełnieniem przez wymienionego obowiązków służbowych – nadzoru nad zatrzymanymi w (...) K.

tj. o czyn z art. 226§1 kk

IV.  w tym samym miejscu i czasie jak w punkcie I wypowiadała groźby pozbawienia życia wobec funkcjonariusza policji z Komendy Powiatowej Policji w K. sierż sztab. A. W. (1), które to groźby wzbudziły w wymienionej uzasadnioną obawę ich spełnienia

tj. o czyn z art. 190§1 kk

---//---

I.  oskarżoną B. Z. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu opisanego w punkcie I części wstępnej wyroku i za to na podstawie art. 157§1kk w zw. z art. 11§3 kk i w zw. z art. 64§1 kk wymierza jej 10 (dziesięć) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  oskarżoną B. Z. uznaje za winną popełnienia zarzucanych jej czynów opisanych w punktach II i III części wstępnej wyroku po przyjęciu, iż stanowią one ciąg przestępstw określony w art. 91§1kk i za to na podstawie art. 226§1kk w zw. z art. 91§1kk wymierza jej 3 (trzy) miesiące pozbawienia wolności;

III.  oskarżoną B. Z. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu opisanego w punkcie IV części wstępnej wyroku i za to na podstawie art. 190§1kk wymierza jej 4 (cztery) miesiące pozbawienia wolności;

IV.  na podstawie art. 91§2 kk za zbiegające się przestępstwa i ciąg przestępstw wymierza oskarżonej karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

V.  na podstawie art. 63§1 kk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zalicza oskarżonej okres zatrzymania od dnia 07 maja 2016 roku, godz.20:10 do dnia 09 maja 2016 roku, godz.14:10;

VI.  zwalnia oskarżoną od uiszczenia kosztów sądowych, a wydatki poniesione w sprawie zalicza na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt VIK 594/16

UZASADNIENIE

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 07 maja 2016 roku funkcjonariuszka policji sierż. sztab. A. W. (1) z Komendy Powiatowej Policji w K. pełniła służbę w godzinach 14.00- 22.00. Około godziny 20.00 w/w udała się na interwencję do miejsca zamieszkania oskarżonej B. Z., w wyniku podjętych czynności oskarżona została zatrzymana do wytrzeźwienia i przewieziona do KPP w K.. Przed osadzeniem w izbie zatrzymań A. W. (1) podjęła czynności wymagane przepisami, oskarżona utrudniała wykonanie czynności, gdy pokrzywdzona chciała podać ubranie do przebrania B. Z. uderzyła A. W. (1) pięścią w jej lewą dłoń a następnie w twarz. W trakcie zdarzenia oskarżona używała pod adresem A. W. (1) słów powszechnie uznanych za obelżywe a także

groziła jej pozbawienia życia.

Przebywający w tym czasie na korytarzu funkcjonariusz Policji P. K. usłyszał dochodzące z pokoju krzyki oraz odgłosy szarpaniny, wszedł do pomieszczenia i pomógł obezwładnić oskarżoną, która pod adresem funkcjonariuszy Policji w dalszym ciągu używała słów powszechnie uznanych za obelżywe.

/dowód: zeznania świadków A. W., P.K.

protokół zatrzymania osoby k.3

protokół użycia alkotestu k. 5/

W wyniku zdarzenia A. W. (1) doznała obrażeń ciała w postaci stłuczenia lewej dłoni i skręcenia nadgarstka lewego, które to obrażenia naruszyły czynności narządów ciała wymienionej na czas dłuższy niż dni siedem.

/dowód: kopia karty leczenia szpitalnego k. 12

dokumentacja medyczna k 78

opinia biegłego k. 84/

Powołani w sprawie biegli psychiatrzy wskazali, że oskarżona B. Z. nie cierpi na chorobę psychiczną w znaczeniu psychozy, niedorozwój umysłowy ani inne krótkotrwałe zaburzenia czynności psychicznych, biegli stwierdzają cechy osobowości nieprawidłowej oraz zespół zależności alkoholowej. Nadto biegli stwierdzili, że B. Z. znajdowała się w stanie upojenia alkoholowego zwykłego , którego skutki i następstwa oskarżona dobrze znała i mogła w pełni przewidzieć , nie zachodzą warunki do zastosowania art. 31§1i 2 kk.

/ dowód : opinia biegłych psychiatrów k. 46-48/

Oskarżona B. Z. była uprzednio karana wyrokiem Sądu Rejonowego w Kłodzku sygn. akt VI K 454/14 z dnia 25 listopada 2014 roku za przestępstwo z art. 13§1 kk w zw. z art. 156§1 pkt 2 kk i art. 157§1 kk w zw. z art. 11§2 kk na karę jednego roku pozbawienia wolności, którą to karę odbyła w okresie od 07 czerwca 2014 roku do dnia 25 listopada 2014 roku oraz w okresie od 11 stycznia 2015 roku do dnia 24 lipca 2015 roku.

/dowód: informacja z K. k 118

odpis wyroku w sprawie VIK 454/14 wraz z danymi o odbyciu kary k. 33-34/

Oskarżona B. Z. stojąca pod zarzutem popełnienia czynów z art. 222§1 kk, art. 226§1kk , 157§1kk i 190§1kk w toku postępowania przygotowawczego nie przyznała się do winy i w złożonych wyjaśnieniach podała, że krytycznego dnia była pod znacznym wpływem alkoholu, nie pamięta aby miała naruszyć nietykalność cielesną funkcjonariuszki policji, grozić jej czy też znieważać, wskazała że nie miała powodu do takiego zachowania.

W toku rozprawy głównej oskarżona nie przyznała się do winy i wyjaśniła, iż nie pamięta przebiegu zdarzenia z uwagi na spożyty alkohol, jeśli dopuściła się wskazanych zachowań to żałuje tego.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył, co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego wina oskarżonej odnośnie zarzucanych jej czynów nie budzi wątpliwości. Ustalając powyższy stan faktyczny Sąd oparł się na wiarygodnych jego zdaniem zeznaniach pokrzywdzonych A. W. (1) i P. K., osoby te w sposób identyczny opisują przebieg zdarzeń do których doszło w dniu 7 maja 2016 roku , zeznania świadków pozostają spójne, logiczne i w konsekwencji ich treść nie budzi w opinii Sądu żadnych wątpliwości. Z zeznań tych wynika, iż krytycznego dnia oskarżona naruszyła nietykalność cielesną A. W., spowodowała opisane w zarzucie obrażenia , a także znieważyła funkcjonariuszy Policji słowami powszechnie uznanymi za obelżywe, przy czym działania te podjęte zostały w czasie i w związku z wykonywaniem przez w/w obowiązków służbowych. Nadto oskarżona groziła A. W. (1) pozbawieniem życia, groźba ta wywołała uzasadniona obawę że będzie spełniona, zeznając na rozprawie świadek podała jakie okoliczności wpłynęły na to że groźbę potraktowała w sposób poważny, jako realne zagrożenie.

W odniesieniu do wyjaśnień oskarżonej Sąd odmówił im wiary albowiem zaprzeczenia co do faktu wypowiadania słów wulgarnych i groźby , naruszenia nietykalności cielesnej są jedynie formą obrony zmierzającą do uniknięcia odpowiedzialności karnej, przy czym jednocześnie oskarżona wskazywała, iż na skutek spożytego alkoholu nie pamięta przebiegu zdarzenia. Twierdzeniom oskarżonej zaprzeczają ustalenia faktyczne wskazujące, iż tego dnia oskarżona zachowywała się agresywnie wobec funkcjonariuszki Policji, prezentowała postawę konfrontacyjną, odmawiała wykonania poleceń i dopiero interwencja drugiego z funkcjonariuszy doprowadziła do obezwładnienia oskarżonej. Podnoszone przez oskarżoną okoliczności dotyczące stanu w jakim się znajdowała w kontekście możliwości spowodowania obrażeń ciała u pokrzywdzonej nie zasługują na uwzględnienie albowiem osoby znajdujące się nawet w stanie upojenia alkoholowego prezentują często zachowania agresywne , nie kontrolują swojego zachowania w zakresie użycia siły fizycznej.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał oskarżoną B. Z. za winną popełnienia:

-zarzucanego jej czynu opisanego w punkcie I części wstępnej wyroku , przyjmując iż został on popełniony w warunkach powrotu do przestępstwa opisanych w zarzucie i za to na podstawie art. 157§1kk w zw. z art. 11§3 kk i w zw. z art. 64§1 kk wymierzył jej 10 (dziesięć) miesięcy pozbawienia wolności

- zarzucanych jej czynów opisanych w punktach II i III części wstępnej wyroku po przyjęciu, iż stanowią one ciąg przestępstw określony w art. 91§1kk i za to na podstawie art. 226§1kk w zw. z art. 91§1kk wymierzył jej 3 (trzy) miesiące pozbawienia wolności

- zarzucanego jej czynu opisanego w punkcie IV części wstępnej wyroku i za to na podstawie art. 190§1kk wymierzył jej 4 (cztery) miesiące pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 91§2 kk za zbiegające się przestępstwa i ciąg przestępstw Sąd wymierzył oskarżonej karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności.

Przy wymiarze kary Sąd uwzględnił uprzednią karalność oskarżonej za czyn podobny , popełnienie kolejnego występku w warunkach powrotu do przestępstwa a także stopień społecznej szkodliwości czynu. Sąd uznał, iż jedynie orzeczenie kary pozbawienia wolności spełni swoje funkcje prewencyjne i wychowawcze. Popełnienie kolejnych przestępstw mimo uprzednio orzeczonej i odbytej kary pozbawienia wolności wskazuje na całkowite lekceważenie porządku prawnego, brak krytycznego stosunku do poprzednio popełnionego przestępstwa i wobec tego nie można postawić pozytywnej prognozy co do zachowania się oskarżonej w przyszłości i uznać, że kara o charakterze wolnościowym spełniłaby swoje cele.

Na podstawie art. 63§1 kk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności Sąd zaliczył oskarżonej okres zatrzymania od dnia 07 maja 2016 roku, godz.20:10 do dnia 09 maja 2016 roku, godz.14:10.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 624§1 kpk.