Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 grudnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Andrzej Borucki

Sędziowie: SO Anna Walus – Rząsa (spr.)

SR del. Marta Zalewska

Protokolant: st. sekr. sądowy Joanna Mikulska

po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2013 r. w Rzeszowie

na rozprawie

sprawy z powództwa: M. B.

przeciwko: A. D.

o zapłatę

na skutek apelacji powódki od wyroku Sądu Rejonowego w Tarnobrzegu
V Wydziału Gospodarczego z dnia 4 czerwca 2013 r., sygn. akt V GC 113/12

I.  oddala apelację w zakresie punktu I i II,

II.  zasądza pod powódki M. B. na rzecz pozwanego A. D. kwotę 300 zł (trzysta złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym,

III.  uchyla punkt III wyroku.

Sygn. akt VI Ga 236/13

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 14 grudnia 2011 r. powódka M. B. reprezentowana przez pełnomocnika W. B. domagała się zasądzenia od pozwanego oznaczonego jako A. D., reprezentujący spółkę Młyn (...).j. w M. kwoty 15.329,84 zł wraz z odsetkami ustawowymi i kosztami procesu.

W uzasadnieniu pozwu wskazała, że zawarła z pozwanym umowę handlową sprzedaży na czas nieokreślony, w dniu 14 czerwca 2011 r., w której powódka zobowiązała się do sprzedaży określonych towarów, dla Młyn (...).j. Z tytułu w/w umowy pozwany nie uregulował szeregu wymienionych w pozwie faktur VAT. Ponadto w żądanie powódki wchodziły odsetki od faktur VAT.

Sąd Rejonowy w Krośnie V Wydział Gospodarczy wezwał pełnomocnika powódki „do podania, czy stroną pozwaną w postępowaniu jest wyłącznie A. D., czy także firma Młyn (...) – w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania, pod rygorem zwrotu pozwu” .

Powódka w wyznaczonym terminie oświadczyła, iż stroną pozwaną jest Młyn (...).j.

Pismem z dnia 22 lutego 2012 r. pozwany Młyn (...) sp.j. wniósł odpowiedź na pozew, wnosząc o oddalenie powództwa w całości kwestionując istnienie roszczenie względnie jego wymagalność. Ponadto podniósł brak legitymacji biernej wskutek naruszenia art. 479 ⁴ §2 k.p.c. w zw. z art. 194 k.p.c. i naruszenie art. 479 ¹² §2 kpc poprzez niedołączenie do pozwu dowodu doręczenia lub wysłania pozwanemu wezwania do dobrowolnego spełnienia świadczenia.

Uzasadniając brak legitymacji procesowej podniósł, że doszło do niedopuszczalnej w sprawach gospodarczych podmiotowej zmiany powództwa. Powódka wskazała jako pozwanego A. D., prezesa reprezentującego spółkę Młyn (...).j. w M.. Tym samym powódka zakreśliła granice podmiotowe powództwa wskazując konkretną osobę jako pozwanego.

Pozwany przyznał, iż zawarł z powódką wskazaną w pozwie umowę handlową, jednakże zaprzeczył, iż otrzymał oryginały faktur VAT. Ponadto powódka nie przedstawiła potwierdzenia wykonania świadczenia wzajemnego, jak również wskazał, iż faktury VAT nie zostały prawidłowo wystawione.

Postanowieniem z dnia 1.03.2012 r. Sąd Rejonowy w Krośnie stwierdził swą niewłaściwość i sprawę przekazał Sądowi Rejonowemu w Tarnobrzegu.

Pismem z dnia 7 marca 2012 r. powódka reprezentowana tym razem przez radcę prawnego D. P. podtrzymała wnioski i twierdzenia zawarte w pozwie. Powódka wniosła o przeprowadzenie dodatkowych dowodów oraz podniosła, iż zarzuty pozwanego, co do braku po stronie pozwanej spółki legitymacji procesowej biernej, jak i brak wcześniejszego wezwania pozwanego do polubownego załatwienia sprawy, są chybione. W uzasadnieniu wskazała, iż zarzut braku legitymacji biernej po stronie pozwanego został uzupełniony przez powódkę, co do drugiego zarzutu, wniosła o przeprowadzenie dowodu w postaci przesłuchania świadka. Wskazała też, iż faktury zostały wystawione prawidłowo, wniosła o dopuszczenie dodatkowych dowodów na okoliczność ich doręczenia pozwanemu.

Pozwany pismem z dnia 21 marca 2012 r. podtrzymał zarzut braku legitymacji biernej wniósł o oddalenie wniosków dowodowych wskazanych w piśmie z dnia 7 marca 2012 r.

Sąd Rejonowy w Tarnobrzegu wezwał pełnomocnika powódki D. P. aby uzupełnił braki formalne pozwu poprzez przysłanie pełnomocnictwa do reprezentowania powódki przeciwko pozwanemu A. D. oraz wezwania do zapłaty wysłanego listem poleconym lub dowodu jego doręczenia skierowanego do pozwanego A. D. - pierwszym wezwaniem pod rygorem zwrotu pozwu i kolejnym wezwaniem z rygorem odmowy dopuszczenia do sprawy i pominięcia dokonanych czynności procesowych w sprawie.

Pełnomocnik powódki przesłał pełnomocnictwo z dnia 5 marca 2012 r. do reprezentowania powódki w sprawie przeciwko Młyn (...). j.

Postanowieniem z dnia 18 września 2012 r. Sąd Rejonowy w Tarnobrzegu – Sąd Gospodarczy oddalił wniosek powódki o wezwanie do udziału w sprawie w charakterze pozwanego Młyn (...).j. w M., uznając za zasadny zarzut niedopuszczalnego w sprawach gospodarczych przekształcenia podmiotowego.

Pełnomocnik powódki w sprawie przeciwko A. D., W. B. pismem z dnia 8 listopada 2012 r. został wezwany aby w terminie tygodniowym od dnia otrzymania wezwania przysłał odpis reklamacji lub wezwania do dobrowolnego spełnienia żądania wraz z dowodem doręczenia albo wysłania go pozwanemu A. D. przesyłką poleconą – pod rygorem zwrotu pozwu.

Kolejnym zarządzeniem Sąd wezwał pełnomocnika powódki W. B. do usunięcia braków formalnych pozwu przez przesłanie odpisu pozwu wraz załącznikami celem doręczenia go pozwanemu A. D. – w terminie tygodniowym pod rygorem negatywnych konsekwencji procesowych.

Pismem z dnia 28 października 2012 r. pozwany A. D. wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów procesu.

Prawomocnym postanowieniem z dnia 10 grudnia 2012 r. Sąd Rejonowy umorzył postępowanie z udziałem Młyna (...) sp.j. w M., zasądzając jednocześnie od powódki na rzecz Młyn (...). j koszty procesu.

Przewodniczący zarządził sporządzić na koszt powódki odpis pozwu i przesłać go pozwanemu.

Pozwany w wyznaczonym terminie złożył odpowiedź na pozew, w której podtrzymał zasadność zarzutu niedołączenia do pozwu doręczenia lub wysłania pozwanemu wezwania i braku jego wymagalności oraz dowodu spełnienia świadczenia wzajemnego przez powódkę. Zaprzeczył nieterminowej zapłacie faktur.

W dniu 4 czerwca 2013 r. Sąd Rejonowy w Tarnobrzegu oddalił powództwo w całości (pkt I), zasądził od powódki na rzecz pozwanego A. D. koszty postępowania 2417 zł (pkt II), nakazał ściągnąć od powódki na rzecz Skarbu Państwa kwotę 61 zł. tytułem zwrotu kosztów za sporządzenie kserokopii odpisu pozwu wraz z załącznikami.

W uzasadnieniu wyroku Sąd Rejonowy ustalił, że pozwany A. D. jest (...) Spółka Jawna w M..

Powódka zawarła w dniu 14 czerwca 2011 r. z Młyn (...).j. – reprezentowaną przez pozwanego – umowę, której przedmiotem była sprzedaż umówionych towarów za zapłatą.

Z tytułu sprzedanych towarów powódka wystawiła na Młyn (...).j. w M. wskazane szczegółowo w uzasadnieniu faktury VAT oraz noty odsetkowe.

Z tytułu zaległości płatniczych powódka wystawiła na Młyn (...) sp.j, reprezentowanej przez pozwanego 6 wezwań do zapłaty. Powódka firmie Młyn (...).j. w M., reprezentowanej przez pozwanego, doręczyła 2 z 6 wezwań do zapłaty. Pozwany, reprezentujący Młyn (...).j. w M. nie uiścił żadnych z kwot wymienionych w pozwie.

Sąd wskazał, że oddalił wnioski dowodowe powódki na okoliczność prawidłowości wystawionych faktur VAT, dokonania sprzedaży oleju napędowego, jako że powódka wniosła o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadków w stosunku do pozwanego Młyn (...). j. w M., a pozwanym był A. D..

Sąd Rejonowy przyjął, że w sprawie mają zastosowanie przepisy Tytułu VII D. IVa Rozdziału 1 kpc – postępowanie w sprawach gospodarczych , w brzmieniu obowiązującym w dniu wniesienia pozwu, tj. 13 grudnia 2011 r. albowiem zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o zmianie ustawy — kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2011 nr 233 poz. 1381) przepisy tej ustawy, co do zasady mają zastosowanie do postępowań wszczętych po dniu jej wejścia w życie.

Podstawą roszczenia powódki jest umowa zawarta w dniu 14 czerwca 2011 r. pomiędzy powódką, a Młyn (...).j. w M., reprezentowanym przez pozwanego.

Sąd Rejonowy przyjął, że powódka nie udowodniła należycie swojego roszczenia względem pozwanego A. D.. Na powódce spoczywał ciężar udowodnienia zasadności żądania przeciwko pozwanemu A. D., a nie przeciwko Młyn (...).j. w M., wobec którego Sąd umorzył postępowanie. Powyższemu obowiązkowi strona powodowa nie podołała. Z uwagi na powyższe, mając na względzie treść przywołanego przepisu art. 6 k.c., a także art. 230 k.p.c. oraz 233 k.p.c. Sąd uznał, iż powództwo podlega oddaleniu, o czym orzeczono w pkt I wyroku.

Sąd uznał za zasadny zarzut naruszenia art. 479 ¹² § 2 k.p.c. t.j. braku doręczenia wezwania do zapłaty pozwanemu A. D..

Sąd wskazał też, że powódka nie ustosunkowała się do odpowiedzi na pozew z dnia 6 marca 2013 r. Brak reakcji ze strony powodowej na odpowiedź na pozew oraz wniesienie pisma z dnia 7 marca 2012 r., przeciwko podmiotowi, wobec którego postępowanie umorzono, spowodowało oddalenie wniosków dowodowych powódki, zgłoszonych w piśmie z dnia 7 marca 2012 r., a w konsekwencji do oddalenia powództwa.

Sąd Rejonowy wskazał, że w niniejszej sprawie doszło do niedopuszczalnego w sprawie przekształcenia podmiotowego skutkiem czego został oddalony wniosek powódki o wezwanie do udziału w sprawie w charakterze pozwanego M. M. D. Sp.j. w M., a postanowieniem z dnia 10 grudnia 2012 r. Sąd Rejonowy w Tarnobrzegu umorzył postępowanie z udziałem Młyn (...).j.

Sąd wezwał też pełnomocnika powódki do uzupełnienia braków formalnych pozwu poprzez przesłanie pełnomocnictwa do reprezentowania powódki przeciwko pozwanemu A. D. oraz wezwania do zapłaty wysłanego listem poleconym lub dowodu jego doręczenia, skierowanego do pozwanego A. D.. W odpowiedzi na wezwanie powódka przedstawiła pełnomocnictwo do reprezentowania powódki przeciwko Młyn (...).j. w M., a nie przeciwko A. D.. Powyższy brak formalny został uzupełniony na rozprawie w dniu 18 maja 2013 r. poprzez oświadczenie pełnomocnika powódki. Pełnomocnik powódki również mógł powołać dodatkowe dowody, ustosunkowując się do odpowiedzi na pozew pozwanego z dnia 6 marca 2013 r. Reasumując strona powodowa, reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika nie dochowała należytej staranności, aby w sposób poprawny złożyć dodatkowe wnioski dowodowe.

Dalej Sąd dokonał rozważań dot. ważności umowy zawartej ze spółką jak też wymagalności roszczenia wobec spółki i dowodu spełnienia świadczenia wzajemnego.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98, 103 §1 i art. 479 ¹² §4 k.p.c. przyznając zwrot kosztów pozwanemu wskazując, że na koszty procesu w niniejszym postępowaniu składają się: opłata od pozwu 767 zł, wynagrodzenie pełnomocnika pozwanego - 2400 zł, opłata od pełnomocnictwa - 17 zł, 61 zł za sporządzenie kserokopii odpisu pozwu wraz z załącznikami. Część kosztów obciążających powódkę to 3245 zł. Ponieważ powódka poniosła koszty niższe (767 zł), zasądzeniu podlega różnica – 2478, w tym: na rzecz pozwanego – 2417 zł; na rzecz Skarbu Państwa– 61 zł, o czym orzeczono w pkt II i III wyroku.

Od powyższego wyroku apelację wniosła powódka zaskarżając go w całości i zarzucając:

- rażące naruszenie prawa procesowego mające istotny wpływ na wynik postępowania t.j. art. 130 § 2 kpc w zw. z art. 479 ¹² kpc przez zaniechanie zwrotu pozwu przeciwko A. D. w sytuacji gdy na skutek wezwania do uzupełnienia braków formalnych pozwu pod rygorem z art. 130 § 2 kpc powódka nie uzupełniła ich w terminie, wskutek czego pozew powinien być zwrócony, postępowanie umorzone w stadium wstępnym,

- rażące naruszenie prawa procesowego mające istotny wpływ na wynik postępowania t.j. art. 230 kpc w zw. z art. 233 § 2 kpc poprzez uznanie, że postawa powódki w sprawie była bierna, a to spowodowało, że Sąd uznał za zasadne zarzuty pozwanego w rezultacie oddalił powództwo,

- rażące naruszenie prawa procesowego mające istotny wpływ na wynik postępowania t.j. zasady dyspozycyjności stron procesu polegające na uniemożliwieniu stronie skorzystania z uprawnień procesowych w postaci rezygnacji z prowadzenia postępowania w konsekwencji nieuzupełnienia braków formalnych pozwu, co w rezultacie doprowadziło do przegrania procesu mimo jego woli innego zakończenia postępowania,

- rażące naruszenie prawa procesowego mające istotny wpływ na wynik postępowania t.j. art. 479 ⁴ kpc w zw. z błędnym zastosowaniem § 62 ust. 1 pkt 6 zarządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 12.12.2003 r. w sprawie organizacji i zakresu działania sekretariatów sądowych oraz innych działów administracji sądowej poprzez dokonanie przez Sąd, mimo umorzenia postępowania w stosunku do Młyn (...) sp. j. faktycznego przekształcenia podmiotowego w sprawie oraz niewpisanie pod nową sygn. pozwu przeciwko A. D. , a kontynuowanie procesu zakończonego postanowieniem o umorzeniu postępowania przeciwko spółce,

- rażące naruszenie prawa procesowego, mające istotny wpływ na wynik postępowania t.j. przepisu art. 479 ¹² § 4 kpc w zw. z art. 98 kpc i art. 103 § 1 kpc poprzez uznanie za stronę w całości przegrywającą proces powódki, która została obciążona w całości kosztami procesu w sytuacji, gdy w sprawie winny mieć zastosowanie przepisy dotyczące kosztów jak przy zwrocie pozwu przed doręczeniem odpisu pozwu pozwanemu.

W uzasadnieniu apelacji powódka przedstawiła argumentację na poparcie zgłoszonych zarzutów wskazując, że Sąd wobec nieuzupełnienia braków formalnych pozwu winien zwrócić pozew i umorzyć postępowanie oraz orzec o kosztach postępowania. Powód została zmuszona, pomimo zamiaru porzucenia sprawy do jej dalszego popierania, dodatkowo w sytuacji prekluzji dowodowej.

Wskazała, że sprawa tocząca się najpierw przeciw spółce, a potem przeciw A. D. winna mieć nową sygnaturę, zaniechanie tego doprowadziło do zmiany podmiotowej ograniczającej uprawnienia procesowe powódki. Powódka nie powinna zostać obciążona kosztami procesu, jako że pozew powinien zostać zwrócony. Powódka wyjaśniła, że na wartość przedmiotu zaskarżenia składają się nałożone koszty.

Powódka wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i umorzenie postępowania oraz orzeczenie o kosztach procesu w pierwszej instancji poprzez nieobciążanie powódki kosztami oraz o zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego od pozwanego na rzecz powódki.

W odpowiedzi na apelację pozwany wniósł o jej oddalenie w całości i zasądzenie kosztów postępowania.

Pozwany zakwestionował wskazaną w apelacji wartość przedmiotu zaskarżenia, dalej wskazał, że po wdaniu się przez pozwanego w spór co do istoty sprawy zwrot pozwu nie był możliwym, nadto powódka nie cofnęła pozwu, nie wykazała też wpływu naruszenia art. 130 kpc na wynik sprawy. Powódka prezentowała bierną postawę podczas procesu nie zgłaszając zastrzeżenia z art. 162 kpc w stosunku do jakiejkolwiek czynności procesowej Sądu jak też nie podejmując merytorycznej polemiki na zarzuty pozwanego. Pozwany wskazał, że pozew od początku wniesiony był wobec A. D. stąd nie było zmiany podmiotowej i konieczności zmiany sygnatury. Powódka przyczyniła się do powstania kosztów postępowania, jako że nie cofnęła pozwu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja powódki nie zasługiwała w całości na uwzględnienie. Niezasadnym był zarzut powódki wywodzony z naruszenia art. 130 kpc.

Braki formalne pozwu, a także uchybienia związane z opłaceniem zgłoszonego żądania, podlegają uzupełnieniu w trybie i pod rygorami wskazanymi w art. 130 k.p.c. jedynie na wstępnym etapie postępowania, który kończy doręczenie pozwu stronie przeciwnej. Możliwość zwrotu pozwu dotyczy tylko takich braków formalnych , które uniemożliwiają nadanie sprawie dalszego biegu, brakiem takim jest niewątpliwie brak prawidłowego pełnomocnictwa.

Jednocześnie jednak niezachowanie warunków formalnych pozwu na etapie jego składania i zaniechanie ich naprawienia w trybie art. 130 § 1 k.p.c. nie ma żadnego znaczenia dla dalszego biegu i sposobu rozstrzygnięcia sporu, jeżeli w toku postępowania przed sądem pierwszej instancji zostały one uzupełnione, a tak było odnośnie pełnomocnictwa dla fachowego pełnomocnika, do przedłożenia którego powódka została wezwana, a które uzupełniła ostatecznie na rozprawie.

Zaznaczyć przy tym należy, iż powódka podczas całego postępowania miała drugiego, prawidłowo umocowanego pełnomocnika W. B., który też wniósł w imieniu powódki pozew. W konsekwencji to nie pozew był dotknięty brakiem formalnym w zakresie braku pełnomocnictwa. Fachowy pełnomocnik w osobie D. P. wniósł po raz pierwszy pismo procesowe na dalszym etapie postępowania, a to ustosunkowując się do odpowiedzi na pozew złożonej przez spółkę Młyn (...) sp. j. i faktycznie w związku z tym pismem został wezwany do przedłożenia prawidłowego pełnomocnictwa. W/w brak formalny został następnie uzupełniony na rozprawie w dniu 22.05.2013 r. Brak było zatem podstaw do zwrotu pozwu jak i do uznania, że nieuzupełnienie braku pełnomocnictwa dla radcy prawnego niezwłocznie po wezwaniu, miało wpływ na wynik sprawy.

Na wynik sprawy nie miało wpływu ewentualne wezwanie do przedłożenia wezwania wraz dowodem nadania lub doręczenia, skierowane do A. D..

Znajdująca w sprawie regulacja art. 479 ¹² § 2 k.p.c. zmierza do eliminacji pochopnego wszczynania procesów między przedsiębiorcami bez wcześniejszej próby uzyskania świadczenia od kontrahenta w drodze wezwania go do dobrowolnego spełnienia świadczenia. Skutki zaniechania mają charakter procesowy, a nie materialno-prawny i polegają bądź to na obowiązku zwrotu pozwu przez sąd pierwszej instancji bądź obciążeniu strony powodowej kosztami wywołanymi zbędnym wytoczeniem powództwa lub wadliwym określeniem jego zakresu niezależnie od wyniku sprawy (art. 479 ¹² § 4 k.p.c.). / V CSK 297/09 wyrok SN 2010-02-25 LEX nr 585907/.

Skoro pozwu nie zwrócono, to skutkiem braku stosownego wezwania skierowanego do pozwanego było stosowne orzeczenie o kosztach (art. 479 ¹² § 4 k.p.c.).

Chybionym był zarzut pozbawienia powódki prawa do korzystania z uprawnień procesowych w postaci możliwości rezygnacji z popierania powództwa na skutek braku zwrotu pozwu. Bez wątpienia wyrazem prawa powódki do dysponowania przedmiotem procesu oraz przejawem odwołalności czynności procesowych jest instytucja cofnięcia pozwu /art. 203 kpc/. To cofnięcie pozwu, a nie pozostawienie bez odpowiedzi wezwania Sądu, jest w istocie cofnięciem wniosku o udzielenie ochrony prawnej roszczeniu procesowemu.

Dopiero jeżeli pozew zostanie skutecznie cofnięty, to udzielenie ochrony prawnej przez wydanie wyroku stanie się bezprzedmiotowe i niedopuszczalne - sąd zaś wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania (art. 355 kpc).

W przedmiotowej sprawie powódka z tego prawa nie skorzystała na żadnym etapie postępowania.

Przechodząc do kwestii merytorycznych wskazać należy, że powódka nie wykazała, aby zawarła umowę z pozwanym A. D.. Umowa z dnia 14.06. 2011 r., z której wywodziła roszczenia została zwarta ze spółką, a nie pozwanym w niemniejszej sprawie A. D.. Powyższe stanowiło o braku legitymacji procesowej rozumianej jako płynące z określonego stosunku prawnego materialne uprawnienie konkretnego podmiotu do występowania z konkretnym roszczeniem przeciwko innemu konkretnemu podmiotowi. Wobec braku takiego stosunku, który łączyłby strony przedmiotowego postępowania , należało stwierdzić, iż po stronie pozwanego brak było biernej legitymacji procesowej. Legitymacja taka stanowi materialną przesłankę procesową ,wobec zaś jej braku powództwo należało oddalić.

Z uwagi na powyższe zbędnym były rozważania odnośnie kwestii wykazania wykonania umowy, czy wymagalności roszczenia, prawidłowości wystawiania faktur VAT jak też przeprowadzenie dowodów ze świadków zawnioskowanych w piśmie procesowym z daty 7.03.2012 r. jako wskazanych na poparcie powództwa wytoczonego przeciwko spółce, a nie pozwanemu A. D..

Konsekwencją przegrania sprawy przez powódkę, jak też niewykazania doręczenia wezwania do zapłaty pozwanemu A. D. było orzeczenie o kosztach procesu i zasądzenie ich od powódki na rzecz pozwanego w oparciu o art. 98 kpc i art. 479 ¹² § 4 kpc.

Niezasadnym był zarzut naruszenia art. 479 ⁴ kpc poprzez dokonanie przez Sąd faktycznego przekształcenia podmiotowego w sprawie i kontynuowanie sprawy z udziałem A. D.. Pozew został wniesiony pierwotnie przeciwko A. D. jako reprezentantowi spółki, czemu powódka dała wyraz w pozwie. Wezwana do sprecyzowania pozwu czy pozwanym jest wyłącznie A. D. czy także spółka, wykluczyła całkowicie A. D., wskazując już tylko na spółkę. Bez wątpienia zamiarem powódki było dokonanie zmiany podmiotowej po stronie pozwanego, niedopuszczalnej w myśl art. 479 ⁴ § 2 kpc w postępowaniu gospodarczym, czemu dał wyraz Sąd w prawomocnych postanowieniach z dnia 18.09.2012 r. i z dnia 10.12.2012 r. Postępowanie prawidłowo kontynuowane było wyłącznie z udziałem pierwotnie wskazanego w pozwie pozwanego A. D.. Brak było podstaw, aby zarejestrować sprawę jako nową pod nową sygnaturą i rozpoznać jako „nową”.

Mając na uwadze poczynione rozważania Sąd Okręgowy oddalił apelację w zakresie pkt I i II wyroku Sądu Rejonowego, na podstawie art. 385 kpc.

Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 kpc zmienił zaskarżony wyrok w zakresie jego pkt III uchylając rozstrzygnięcie w zakresie obciążenia powódki na rzecz Skarbu Państwa kosztem sporządzenia kserokopii pozwu - jako bezpodstawny w tej części.