Sygn. akt III Cz 1488/16
Dnia 17 listopada 2016 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:
Przewodniczący – Sędzia: SO Danuta Pacześniowska
Sędziowie: SO Roman Troll (spr.)
SR (del.) Łukasz Malinowski
po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2016 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku C. S.
z udziałem H. S.
o podział majątku dorobkowego
ze skargi C. S. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w (...) z dnia 12 lipca 2006 r. w sprawie o sygn. akt II Ns 1075/04
na skutek zażalenia skarżącego C. S.
na postanowienie Sądu Rejonowego w (...)
z dnia 18 kwietnia 2016 r., sygn. akt II Ns 145/16
postanawia:
oddalić zażalenie.
SSR (del.) Łukasz Malinowski SSO Danuta Pacześniowska SSO Roman Troll
Sygn. akt III Cz 1488/16
Postanowieniem z 18 kwietnia 2016 roku Sąd Rejonowy w Rybniku odrzucił skargę C. S. o wznowienie postępowania wskazując, że została ona złożona po terminie, albowiem wpłynęła 30 listopada 2015 roku, zaś dotyczy postanowienia Sądu Rejonowego w (...) z 12 lipca 2016 roku, które uprawomocniło się 12 grudnia 2006 roku,
a więc w chwili złożenia skargi upłynął już okres czasu wynoszący 5 lat biegnący niezależnie od terminu trzymiesięcznego określonego w art. 407 § 1 k.p.c. Orzeczenie to zapadło na podstawie art. 410 § 1 k.p.c.
Zażalenie na to postanowienie złożył C. S. podnosząc, że sędzia wydająca postanowienia złożyła ślubowanie, sporządzając uzasadnienie zaskarżonego postanowienia przekonała się jak bezprawnie wyglądał tok poprzedniego postępowania, a jego żądanie nie ulega przedawnieniu. Poza tym wskazał, że jest osobą w podeszłym wieku. Jednocześnie
w piśmie z 4 maja 2016 roku wniósł o dopuszczenie dowodów z przesłuchania świadków na okoliczności pobieranych pożyczek pieniężnych od uczestniczki postępowania, skonfrontowania informacji z wydziału komunikacji z 2006 roku i poprzednimi zeznaniami jednego ze świadków z 30 września 2005roku oraz skorygowania składanych zeznań przez jednego ze świadków.
W odpowiedzi na zażalenie uczestniczka postępowania wniosła o jego oddalenie jako bezzasadnego.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Z treści skargi o wznowienie postępowania wynika, że wnioskodawca w styczniu 2008 roku dowiedział się o zaistnieniu okoliczności faktycznej mogącej mieć wpływ na wynik tej sprawy, a to bezprawnym przebranżowieniu wspólnego sklepu przez uczestniczkę postępowania i pokątnej wyprzedaży bogatego wyposażenia tegoż sklepu; okoliczność ta miała być wykazana dowodem z przesłuchania świadka, którego danych personalnych i adresowych, w poprzednim postępowaniu, skarżący nie podał. Jako podstawę wznowienia wskazuje więc wykrycie okoliczności faktycznych i środków dowodowych, z których nie mógł skorzystać w poprzednim postępowaniu (art. 403 § 2 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c.).
Skarga o wznowienie postępowania złożona przez C. S. 30 listopada 2015 roku dotyczy postępowania o podział majątku dorobkowego ostatecznie zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Rybniku z 12 lipca 2006 roku w sprawie sygn. akt II Ns 1075/04, które uprawomocniło się po rozpoznaniu apelacji przez Sąd Okręgowy w Gliwicach 12 grudnia 2006 roku.
Z powyższego wynika, że skarga o wznowienie postępowania złożona 30 listopada 2015 roku wpłynęła po upływie prawie 9 lat od wydania prawomocnego postanowienia
w sprawie o podział majątku.
Zgodnie z art. 407 § 1 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c. skargę o wznowienie postępowania wnosi się w terminie trzymiesięcznym, który należy liczyć się od dnia, w którym uczestnik postępowania dowiedział się o podstawie wznowienia. Jednocześnie po upływie pięciu lat od uprawomocnienia się postanowienia nie można żądać wznowienia, z wyjątkiem wypadków, gdy uczestnik postępowania był pozbawiony możności działania lub nie był należycie reprezentowany (art. 408 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c.).
Z powyższych przepisów wynika, w powiązaniu z okolicznościami faktycznymi sprawy, że skarga wnioskodawcy została złożona po upływie zarówno terminu z art. 407
§ 1 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c., jak i po upływie terminu prekluzyjnego z art. 408 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c.
Dlatego też zgodnie z art. 410 § 1 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c. skargę wniesioną po upływie przepisanego terminu należało odrzucić.
Z powyższych względów zażalenie jest bezzasadne, a wnioski dowodowe złożone
w piśmie z 4 maja 2016 roku są niezwiązane z treścią zaskarżonego postanowienia.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 385 k.p.c. w związku z art. 397
§ 1 i 2 k.p.c. oraz art. 13 § 2 k.p.c., zażalenie jako bezzasadne należało oddalić.
SSR (del.) Łukasz Malinowski SSO Danuta Pacześniowska SSO Roman Troll