Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 grudnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 grudnia 2017 r. w Piszu

sprawy z powództwa U. (...)z siedzibą w W.

przeciwko G. G.

z umów ubezpieczenia, z wyłączeniem wypadków komunikacyjnych

o r z e k a :

I.  Zasądza od pozwanego G. G. na rzecz powoda U. (...) z siedzibą w W. kwotę 1765,65 zł (jeden tysiąc siedemset sześćdziesiąt pięć złotych 65/100) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 06.05.2014 r. do dnia 31.12.2015r. i należnymi odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 01.01.2016r. do dnia zapłaty.

II.  Zasądza od pozwanego G. G. na rzecz powoda U. (...) z siedzibą w W. kwotę 964,30 zł (dziewięćset sześćdziesiąt cztery 30/100) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 374/17 upr

UZASADNIENIE

U. (...) z siedzibą w W. wytoczył przed Sądem Rejonowym Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny powództwo przeciwko G. G. o zapłatę kwoty 1 765,65 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 6 maja 2014 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku i odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 01 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty oraz zasądzenia kosztów według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu pełnomocnik powoda podniósł, iż w dniu 25 października 2013 roku G. G. kierując samochodem marki F. nr rej. (...) w wyniku zaśnięcia stracił panowanie nad pojazdem, zjechał na prawe pobocze w wyniku czego doprowadził do uszkodzenia słupków drogowych odgradzających jezdnię od chodnika, przęseł płotu betonowego i stelaża pod reklamę. W dniu owego zdarzenia G. G. nie korzystał z ochrony ubezpieczeniowej, gdyż nie zawarł umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów. Z uwagi na powyższe, to U. (...) z siedzibą w W. zobowiązany był do wypłaty odszkodowania. Na kwotę dochodzoną pozwem składa się: kwota 1.375,65 zł tytułem odszkodowania za koszt naprawy ogrodzenia i stelaża reklamy i kwota 390 zł na rzecz zakładu ubezpieczeń tytułem kosztów likwidacji szkody. Pomimo wezwania, G. G. dobrowolnie nie uregulował dochodzonej należności.

Postanowieniem z dnia 30 marca 2017 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny przekazał sprawę według właściwości Sądowi Rejonowemu w Piszu (k. 4v.).

W odpowiedzi na pozew G. G. wniósł o oddalenie powództwa w całości. Podniósł, iż w dacie zdarzenia 25 października 2013 roku to nie on kierował samochodem marki F. nr rej. (...) tylko jego pracownik, którego wina jest bezsporna. Pozwany wskazał jednak, iż nieprawdą jest, że w czasie przedmiotowego zdarzenia pojazd nie posiadał ubezpieczenia OC. Z informacji posiadanych przez pozwanego wynika, że na podstawie polisy nr (...) samochód F. posiadał ubezpieczenie OC w (...) S.A. w W. (k.49).

W dniu 16 października 2017 roku powód wniósł do Sądu Rejonowego w Piszu pismo procesowe, w którym podał, iż stosownie do art. 110 Ustawy z dnia 23 maja 2003 roku o Ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych Ubezpieczeniowemu Funduszowi Gwarancyjnemu przysługuje roszczenie zwrotne wobec posiadaczy pojazdów, którzy nie dopełnili obowiązku zawarcia umowy obowiązkowego ubezpieczenia OC oraz sprawcy szkody. Dodał, że samoistny posiadacz nie ubezpieczeniowego pojazdu ponosi odpowiedzialność za szkodę, niezależnie od okoliczności, iż z powodu przemijającej przeszkody nie włada on pojazdem. Nadto, powód wskazał, iż pozwany uiścił pierwszą ratę składki ubezpieczeniowej OC po terminie, a tym samym zakład (...) nie przyjął odpowiedzialności za zaistniałą szkodę. Podniósł, że to na pozwanym ciąży obowiązek udowodnienia, iż uregulował ratę składki w wymaganym terminie (k. 54-55).

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 25 października 2013 roku kierujący pojazdem marki F. (...) o nr rej. (...) jadąc od Ł. w kierunku P. zasnął za kierownicą, stracił panowanie nad pojazdem, zjechał na prawe pobocze doprowadzając do uszkodzenia 8 słupków drogowych odgradzających jezdnię od chodnika, dwóch przęseł płotu betonowego i banneru reklamowego, stanowiących własność Z. K.. Właścicielem pojazdu F. (...) jest G. G..

(bezsporne; dowód: notatka urzędowa ze zdarzenia drogowego k. 16, notatka oględzin mienia k. 17)

W czasie zdarzenia G. G. nie miał ważnej polisy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej pojazdów mechanicznych za szkody powstałe z ruchem tych pojazdów dotyczącej samochodu marki F. (...) nr rej. (...), albowiem opłacił pierwsza ratę składki za polisę OC po terminie jej wymagalności.

U. (...) z siedzibą w W. wypłacił Z. K. – właścicielowi zniszczonego na skutek zdarzenia z dnia 25 października 2013 roku ogrodzenia i stelaża reklamy kwotę 1.375,65 zł tytułem odszkodowania. Nadto, poniósł dodatkowy koszt 390 zł związany z likwidacją szkody.

Pomimo wezwania do zapłaty, odebranego przez G. G. 04 kwietnia 2014 roku, nie zapłacił on dobrowolnie na rzecz U. (...) z siedzibą w W. dochodzonej kwoty.

(dowód: informacja (...) dotycząca ważnych polis k. 18-21, decyzja o odmowie wypłaty odszkodowania k. 22, pismo (...) k. 23, pismo (...) k, 24, kosztorys remontowy k. 25-27, zawiadomienie k. 28, Faktura VAT k. 29, wezwanie do zapłaty k. 30 i v.).

Sąd zważył, co następuje:

Fakt wyrządzenia szkody Z. K. w wyniku zdarzenia z dnia 25 października 2013 roku przez kierującego pojazdem F. (...) nr rej. (...), pozostaje poza sporem. Bezsporna jest też wysokość odszkodowania, jaką z tytułu naprawienia przedmiotowej szkody wypłacił U. (...) z siedzibą w W. na rzecz poszkodowanego i wysokość dodatkowych kosztów likwidacji szkody poniesionych przez powoda.

Zgodnie z art. 822 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Stosownie zaś do treści art. 814 § 1 k.c. jeżeli nie umówiono się inaczej, odpowiedzialność ubezpieczyciela rozpoczyna się od dnia następującego po zawarciu umowy, nie wcześniej jednak niż od dnia następnego po zapłaceniu składki lub pierwszej raty.

Spór toczył się co do tego, czy w dniu wyrządzenia szkody pojazd F. (...) nr rej. (...), będący własnością G. G., objęty był obowiązkowym ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych. Okoliczność bowiem, iż to nie pozwany kierował w/w pojazdem w dniu zdarzenia nie ma istotnego znaczenia, albowiem to G. G. jako samoistny posiadacz pojazdu miał obowiązek zawrzeć umowę ubezpieczenia OC.

Powód wskazywał, że z uwagi na okoliczność, iż w dniu zdarzenia G. G. nie miał zawartej polisy OC na samochód F. (...) to pociągnęło za sobą obowiązek zaspokojenia roszczeń poszkodowanego wypadkiem z dnia 25 października 2013 roku przez U. (...). Stosownie do dyspozycji art. 98 ust 1 pkt. 3) ustawy z dnia 22.05.2003r. o Ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (tj. 21.11.2016r. Dz.U. z 2016r. poz. 2060) do zadań Funduszu należy zaspokajanie roszczeń z tytułu ubezpieczeń obowiązkowych, o których mowa w art. 4 pkt 1 i 2, w granicach określonych na podstawie przepisów rozdziałów 2 i 3, za szkody powstałe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na osobie, w mieniu, w mieniu i na osobie, gdy posiadacz zidentyfikowanego pojazdu mechanicznego, którego ruchem szkodę tę wyrządzono, nie był ubezpieczony obowiązkowym ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych. Z art. 110 cyt. Ustawy wynika, że z chwilą wypłaty przez Fundusz odszkodowania, w przypadkach określonych w art. 98 ust. 1 pkt 3 i ust. 1a, sprawca szkody i osoba, która nie dopełniła obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa w art. 4 pkt 1 i 2, są obowiązani do zwrotu Funduszowi spełnionego świadczenia i poniesionych kosztów.

Sąd nie miał wątpliwości, aby uznać zasadność roszczenia pozwu.

Wprawdzie G. G. podnosił, iż w dniu zdarzenia pojazd marki F. (...) nr (...) posiadał ważną polisę OC w towarzystwie ubezpieczeniowym (...) S.A., jednakże wbrew ciążącemu na nim obowiązkowi wynikającemu z treści art. 6 k.c., pozwany nie przedstawił żadnych wiarygodnych dowodów na poparcie swoich twierdzeń i mimo wezwania Sądu nie wskazał dokładnie, w którym dniu uiścił składkę ubezpieczeniową OC.

Z kolei z dokumentów przedłożonych przez powoda, jasno wynika, że na skutek opóźnienia w płatności pierwszej raty składki ubezpieczenia OC, w dniu zdarzenia G. G. nie był ubezpieczony obowiązkowym ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych. Tym samym, po wypłacie świadczenia poszkodowanemu zdarzeniem z dnia 25 października 2013 roku przez powoda, pozwany zobowiązany jest do zwrotu Funduszowi spełnionego świadczenia i poniesionych kosztów.

Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd zasądził od pozwanego G. G. na rzecz powoda U. (...) z siedzibą w W. kwotę dochodzoną pozwem, tj. 1.765,65 zł, wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 06 maja 2014 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku oraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 01 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty.

Mając na uwadze wynik procesu Sąd, na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony, zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 964,30 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, na którą składa się: kwota 30 zł tytułem zwrotu opłaty sądowej od pozwu, kwota 900 zł tytułem wynagrodzenia fachowego pełnomocnika, który reprezentował powoda w ramach niniejszego postępowania – stosownie do treści § 2 ust. 3) Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z dnia 05.11.2015r., poz. 1804 ze zm.) oraz kwota 34 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa i 0,30 zł tytułem innych kosztów.