Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 5 grudnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Nowym Sączu Wydział III Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący – Sędzia SO Jacek Małodobry

Sędzia SO Ewa Adamczyk

Sędzia SO Agnieszka Skrzekut – sprawozdawca

po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2013 r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku (...) R., T. S. Sp. J. w K.,

przy uczestnictwie M. K. (1) i M. F.

o wpis ostrzeżenia

na skutek apelacji uczestniczki M. F.

od postanowienia Sądu Rejonowego w Zakopanem

z dnia 11 września 2013 r. sygn. akt Dz.Kw 6702/13

p o s t a n a w i a:

1.  oddalić apelację,

2.  orzec, że wnioskodawca i uczestnicy ponoszą koszty postępowania apelacyjnego związane ze swym udziałem w sprawie.

Sygn. akt III Ca 912/13

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 11.09.2013 r. Sąd Rejonowy w Zakopanem utrzymał w mocy wpis referendarza z dnia 21.08.2013r. w sprawie Dz.Kw. (...).

W uzasadnieniu podano, iż na wniosek Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Zakopanem wpisano w dniu 21.08.2013r. w dziale III Kw. nr (...) ostrzeżenie o przyłączeniu się do egzekucji wszczętej w sprawie KMP 30/11 kolejnego wierzyciela celem wyegzekwowania od dłużnika M. K. (1) na rzecz P. R., T. S. sp.j : należności w głównej kwocie 77 940,99 zł, odsetek wyliczonych na dzień 9.07.2013r w wysokości 14 342,23 zł i dalszych w kwocie 27,76 zł za każdy dzień do dnia zapłaty, kosztów procesu w wysokości 4 719 zł, kosztów wniosku adwokackiego w wysokości 1 800 zł oraz kosztów postępowania egzekucyjnego.

Sąd Rejonowy, rozpoznając skargę uczestniczki M. F. na w/w orzeczenie referendarza uznał, iż dokonany wpis ostrzeżenia w świetle treści art. 803 kpc i art. 923 § 1 kpc, jest prawidłowy. Na podstawie treści księgi wieczystej nr (...) ustalił, że jako właściciele nieruchomości wpisani są M. K. (2) i M. K. (1) na prawach majątkowej wspólności ustawowej małżeńskiej.

Powyższe postanowienie w całości zaskarżyła apelacją uczestniczka M. F., wnosząc o jego zmianę i wykreślenie wpisu ostrzeżenia oraz o zasądzenie kosztów postępowania. Żaląca zarzuciła naruszenie art. 626 ⁹ kpc, art. 629 kpc, art. 626 ⁸§ 1 i § 2 kpc, art. 803 kpc oraz art. 923 § 1 kpc przez ich błędne i niewłaściwe zastosowanie oraz dokonanie wpisu ostrzeżenia mimo, że dołączone do wniosku oraz znajdujące się w aktach sprawy dokumenty nie dają jej zdaniem podstawy do wpisu, a wszczęcie egzekucji i dokonany wpis dotyczy majątku, który nie należy do dłużnika. Ponadto zarzuciła naruszenie przepisów postępowania, a to art. 316 kpc, art. 233 kpc oraz art. 328 kpc przez błędne ustalenia faktyczne oraz uzasadnienie nie odpowiadające rzeczywistemu stanowi faktycznemu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest bezzasadna.

Zaskarżone postanowienie należy uznać za prawidłowe.

Na wstępie należy wyjaśnić, iż w postępowaniu wieczystoksięgowym kognicja sądu orzekającego jest bardzo ograniczona. Granice kognicji sądu rozpoznającego wniosek o wpis do księgi wieczystej zakreśla art. 626 ⁸ § 2 kpc, który stanowi, iż rozpoznając wniosek o wpis sąd bada jedynie treść i formę wniosku, dołączonych do wniosku dokumentów oraz treść księgi wieczystej.

Powyższe oznacza, iż w postępowaniu wieczystoksięgowym badaniu podlega jedynie treść i forma wniosku, dołączonych do niego dokumentów oraz treść księgi wieczystej. Badanie treści wniosku polega na sprawdzeniu, czy wniosek został złożony przez osobę legitymowaną do jego wniesienia i czy przytoczone we wniosku okoliczności mogą być podstawą dokonania żądanego w nim wpisu. Badanie formy polega na sprawdzeniu, czy wniosek odpowiada wymaganiom formalnym. Badanie treści księgi wieczystej odnosi się natomiast do stanu prawnego ujawnionego w księdze wieczystej i do ustalenia np. czy prawo, którego wniosek dotyczy wywodzi się z prawa poprzednika.

W ocenie Sądu Okręgowego, wbrew zarzutom apelacji, Sąd Rejonowy nie naruszył cytowanego wyżej przepisu, podobnie jak i innych przepisów wskazanych w apelacji.

Podkreślić należy, iż jak wyjaśniono już wyżej, Sąd Rejonowy miał obowiązek uwzględnić istniejącą treść księgi wieczystej i w tym kontekście oceniać, czy wniosek o wpis przedmiotowego ostrzeżenia zasługiwał na uwzględnienie. Skoro w Kw nr (...) jako właściciele przedmiotowej nieruchomości figurowała zarówno skarżąca jak i M. K. (1) na zasadzie wspólności ustawowej majątkowej, wpis ostrzeżenia został dokonany prawidłowo. Wskazać należy, iż skarżąca mimo zawarcia umowy majątkowej małżeńskiej jak również mimo orzeczenia rozwodu, nie wnosiła o dokonanie wynikających z tych zdarzeń zmian we wpisach ujawnionych w przedmiotowej księdze wieczystej, do czego była zobowiązana i co leżało w jej interesie prawnym. Powoływanie się na te okoliczności i przedkładanie stosownych dokumentów dopiero na etapie postępowania apelacyjnego, jest nieskuteczne. W tej sytuacji, prawidłowo Sąd Rejonowy, a w konsekwencji i Sąd Okręgowy, rozpoznając niniejszą apelację, winien był przyjąć zgodnie z treścią księgi wieczystej, iż nieruchomość, do której skierowana została egzekucja jest objęta majątkową wspólnością małżeńską.

Zgodnie z treścią art. 923 ¹ § 1 kpc tytuł wykonawczy wystawiony przeciwko osobie pozostającej w związku małżeńskim stanowi podstawę do zajęcia nieruchomości wchodzącej w skład majątku wspólnego. Dalsze czynności egzekucyjne dopuszczalne są na podstawie tytułu wykonawczego wystawionego przeciwko obojgu małżonkom. Regulacja powyższa umożliwiała zatem dokonanie przedmiotowego wpisu ostrzeżenia mimo, iż w zawiadomieniu komornika z dnia 9.07.2013r. o wszczęciu egzekucji z nieruchomości z wezwaniem do zapłaty długu, jako dłużnika określono jedynie M. K. (1). Zakaz wynikający z art. 923 ¹§ 1 zd. 2 kpc dotyczy tylko czynności egzekucyjnych, do których nie można zaliczyć wpisu do księgi wieczystej, choćby z takiej przyczyny, że czynności egzekucyjne są dokonywane tylko przez organy egzekucyjne, a sąd wieczystoksięgowy do takich nie należy. Przepis art. 923 ¹§ 1 zd. 1 kpc daje sądowi wieczystoksięgowemu uprawnienie do dokonania wpisu ostrzeżenia o wszczęciu egzekucji z nieruchomości objętej majątkiem wspólnym dłużnika i jego małżonka (przyłączeniu do egzekucji) i w tym względzie stanowi regulację szczególną w stosunku do przepisów ustawy o księgach wieczystych i hipotece.

Zauważyć należy, iż w postępowaniu wieczystoksięgowym art. 316 § 1 kpc nie może znaleźć zastosowania z uwagi na ograniczoną kognicję sądu wieczystoksięgowego określoną w art. 626 ⁸ kpc – stąd zarzut naruszenia tego przepisu uznać należy za chybiony (por. uzasadnienie uchwały Sądu Najwyższego 7 sędziów – zasada prawna z dnia 16.12.2009 r., III CZP 80/09, OSNC 2010/6/84).

Przepis art. 626 ⁸ § 2 kpc zawiera pełną regulację przebiegu postępowania wieczystoksięgowego; nie tylko postępowania dowodowego, ale i podstaw orzekania, które w procesie zostały uregulowane w art. 316 § 1 kpc. Z przepisu tego wynika, że skoro sąd prowadzący księgi wieczyste ocenia jako materiał dowodowy jedynie dokumenty, to tylko dokumenty mogą stanowić podstawę wpisów; innym materiałem dowodowym sąd nie dysponuje i nie może dysponować. Sąd prowadzący księgę wieczystą nie jest powołany do przeprowadzania dowodów i rozstrzygania sporów. Do jego kognicji nie należy rozstrzyganie sporów z zakresu prawa własności i innych praw, jeżeli treść ujawniona w księdze wieczystej jest niezgodna z rzeczywistym stanem tej księgi, stosowanie więc w postępowaniu wieczystoksięgowym art. 316 § 1 kpc jest nieuzasadnione. Dokumenty stanowiące podstawę wpisu składane są równocześnie z wnioskiem o wpis, a to oznacza, że w zasadzie podstawą orzekania sądu wieczystoksięgowego jest stan rzeczy z chwili złożenia wniosku. Konsekwentnie należy przyjąć, że ustawodawca nie wyposażył sądu wieczystoksięgowego w możliwość ustalania stanu faktycznego i prawnego nieruchomości, a zatem sąd ten związany jest chwilą złożenia wniosku o wpis.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 13 § 2 kpc i art. 520 § 1 kpc.

Ref. SSR K. W.-G.

Wyk. JS