Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 284/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 grudnia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Jerzy Zalasiński

Protokolant

st. sekr. sądowy Anna Wąsak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 grudnia 2017 r. w S.

odwołania J. A.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 22 marca 2017 r. Nr (...)

w sprawie J. A.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala J. A. prawo do emerytury od dnia 1 marca 2017 roku.

Sygn.akt IVU 284/17

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 22.03.2017r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu J. A. prawa do wcześniejszej emerytury motywując to brakiem posiadania 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych. Organ rentowy nie zaliczył okresu pracy w gospodarstwie rolnym rodziców od 07.04.1977r. do 04.07.1978r., Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony J. A. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do emerytury, gdyż spornym okresie pracował w gospodarstwie rolnym.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie. W uzasadnieniu swojego stanowiska podniósł, że ubezpieczony nie udowodnił 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych..

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny.

Ubezpieczony J. A. urodzony dnia (...) złożył w dniu 01.03.2017r. wniosek o emeryturę. Organ rentowy uznał za udowodniony staż ubezpieczeniowy J. A. w rozmiarze 24 lat, 6 miesięcy i 23 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 16 lat, 11 miesięcy i 25 dni okresu pracy w szczególnych warunkach. Okres wykonywania pracy w szczególnych warunkach jest okolicznością bezsporną. Jak wynika z materiału dowodowego zebranego w sprawie, ubezpieczony w okresie od ukończenia16 roku życia pracował w gospodarstwie rolnym rodziców położonym w miejscowości O.. W okresie od 29 grudnia 1976r. do 06.04.1977r. odbywał zasadniczą służbę wojskową. Po śmierci ojca został zwolniony ze służby wojskowej i przeniesiony do rezerwy jako tzw. jedyny żywiciel rodziny. W tym czasie razem z matką pracował w gospodarstwie rolnym. Cały ciężar pracy w gospodarstwie spoczywał na J. A.. Ubezpieczony wykonywał wszystkie prace rolnicze takie jak pielenie buraków, ziemniaków, sianokosy prace żniwne, kopanie ziemniaków, omłoty, karmienie zwierząt gospodarskich. Prace te zajmowały mu od 8 do 12 godzin w ciągu doby. Jednocześnie ubezpieczony był zatrudniony w Punkcie Usług Wodno-Kanalizacyjnych przy Gminnej Spółdzielni w L.. Pracę tę wykonywał w niepełnym wymiarze czasu pracy, jak sam określił „dorywczo”.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zeznania ubezpieczonego (k. 14), zeznania świadków: K. B. (k. 13v), J. S. (k.13v-14), akt ZUS.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Odwołanie jest uzasadnione. Zgodnie z art. 184 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r.o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz.1118 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1)okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

W ocenie Sądu Okręgowego J. A. spełnił powyższe warunki. Udowodnił ponad 25 lat okresów składkowych oraz ponad 15 lat okresów pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu przepisów dotychczasowych. Sąd dał wiarę zeznaniom ubezpieczonego, że w okresie od dnia 07.04.1977r. do 04.07.1978r., pracował w gospodarstwie rolnym rodziców. Zeznania powoda potwierdzili świadkowie: K. B. (k. 13v) i J. S. (k.13v-14), którzy byli sąsiadami i na co dzień widzieli jak ubezpieczony pracował w gospodarstwie rolnym. Sąd uznał ich zeznania za wiarygodne, ponieważ są logiczne, spójne i wzajemnie się uzupełniają. Zeznania te znajdują potwierdzenie w zebranych w sprawie dokumentach, w szczególności w zaświadczeniu o zameldowaniu (k. 11 a.r.), zaświadczeniu o istnieniu gospodarstwa (k. 12 a.r.), kserokopii książeczki wojskowej (k.3-4 a.r.). Zgodnie z art. 10 ust.1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS przy ustalaniu prawa do emerytury oraz przy obliczaniu jej wysokości uwzględnia się również następujące okresy, traktując je, z zastrzeżeniem art. 56, jak okresy składkowe:

1)okresy ubezpieczenia społecznego rolników, za które opłacono przewidziane w odrębnych przepisach składki,

2)przypadające przed dniem 1 lipca 1977 r. okresy prowadzenia gospodarstwa rolnego po ukończeniu 16 roku życia,

3)przypadające przed dniem 1 stycznia 1983 r. okresy pracy w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16 roku życia,

jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe, ustalone na zasadach określonych w art. 5-7, są krótsze od okresu wymaganego do przyznania emerytury, w zakresie niezbędnym do uzupełnienia tego okresu.

W judykaturze wykształcił się pogląd, iż o uwzględnieniu przy ustalaniu prawa do świadczeń emerytalno-rentowych okresów pracy w gospodarstwie rolnym sprzed objęcia rolników obowiązkiem opłacania składki na rolnicze ubezpieczenie społeczne domowników (tj. przed dniem 1 stycznia 1983 r.) przesądza wystąpienie dwóch okoliczności:

1) wykonywanie czynności rolniczych powinno odbywać się zgodnie z warunkami określonymi w definicji legalnej "domownika" z art. 6 pkt 2 ustawy o u.s.r. oraz

2) czynności te muszą być wykonywane w wymiarze nie niższym niż połowa ustawowego czasu pracy, tj. minimum 4 godziny dziennie.

Z art. 6 pkt 2 ustawy o u.s.r., wynika, że pojęcie domownika przysługuje osobie bliskiej rolnikowi, która ukończyła 16 lat, pozostaje z rolnikiem we wspólnym gospodarstwie domowym lub zamieszkuje na terenie jego gospodarstwa albo w bliskim sąsiedztwie oraz stale pracuje w tym gospodarstwie rolnym i nie jest związana z rolnikiem stosunkiem pracy. Z wiarygodnych zeznań ubezpieczonego i świadków wynika, ze J. A. po zwolnieniu ze służby wojskowej spełniał te kryteria. Należy przy tym zaznaczyć, że praca J. A. nie była tylko doraźną pomocą wykonywaną zwyczajowo przez dzieci osób zamieszkałych na terenach wiejskich. Świadczą o tym takie fakty jak stałość tej pracy, wykonywanej codziennie niezależnie od pory dnia i pogody, długość dniówki roboczej przekraczającej 4 godziny w ciągu doby, a w okresach żniw 12 godzin, niezbędność tej pracy do prawidłowego funkcjonowania gospodarstwa. Nie przeczy temu fakt, że ubezpieczony jednocześnie wykonywał pewne prace na rzecz punktu Usług Wodno-Kanalizacyjnych. Należy zauważyć, że w tamtym okresie bardzo wielu rolników podejmowało różnego rodzaju prace poza rolnictwem i jednocześnie pracowało w pełnym wymiarze czasu pracy na roli. Staż ubezpieczeniowy J. A. po doliczeniu okresu pracy w gospodarstwie rolnym wynosi ponad 25 lat.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art.477 14par.2 kpc orzekł jak w wyroku.