Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 listopada 2017 r.

Sąd Rejonowy w Mrągowie, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Patrycja Abel-Mordasewicz

Protokolant: st. sekr. sądowy Marzena Białocerkowiec

w obecności oskarżycieli posiłkowych A. L. i K. S.

po rozpoznaniu w dniach 21.09.2017 r., 25.10.2017 r. i 23.11.2017 r.

sprawy

M. B. - córki M. i J. z domu S., urodz. (...) w M.,

ur. (...) w

oskarżonej o to, że:

I.  W okresie od 22 lipca 2016 roku do 25 lipca 2016 roku w M., w budynku przy tamtejszej ulicy (...), nieumyślnie naraziła A. L. i K. S. na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w ten sposób, że w pomieszczeniu piwnicznym uruchomiła piec centralnego ogrzewania na paliwo stałe, którego montaż zleciła wcześniej nieuprawnionej osobie i wbrew warunkom technicznym, przez co w należącym do pokrzywdzonych mieszkaniu nr (...) spowodowała zwiększenie stężenia tlenku węgla do wartości około dwudziestokrotnie przewyższającej dopuszczalne normy,

tj. o przestępstwo z art. 160 § 3 k.k.

II.  W okresie od 22 lipca 2016 roku do 25 lipca 2016 roku w M., w budynku przy tamtejszej ulicy (...), działając w zamiarze ewentualnym uszkodziła bądź zniszczyła mienie ruchome stanowiące wyposażenie mieszkania nr (...) w ten sposób, że w pomieszczeniu piwnicznym uruchomiła piec centralnego ogrzewania na paliwo stałe, którego montaż zleciła wcześniej nieuprawnionej osobie i wbrew warunkom technicznym, przez co w należącym do pokrzywdzonych lokalu spowodowała liczne zabrudzenia sadzą oraz okopcenia ścian, mebli, wykładzin i innych przedmiotów, przy czym koszt przywrócenia tylko uszkodzonego mienia do stanu poprzedniego wynosi 22.699,15 złotych,

tj. o przestępstwo z art. 288 § 1 k.k.

O R Z E K A :

I.  Oskarżoną M. B. uniewinnia od popełnienia zarzucanych jej czynów;

II.  Zasądza od oskarżycieli posiłkowych A. L. i K. S. na rzecz Skarbu Państwa po 60 zł tytułem opłat;

III.  Zasądza solidarnie od oskarżycieli posiłkowych A. L. i K. S. na rzecz oskarżonej M. B. kwotę 1176 zł tytułem poniesionych przez nią kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, co następuje:

M. B. stanęła pod zarzutem tego, że

I.w okresie od 22 lipca 2016 roku do 25 lipca 2016 roku w M., w budynku przy tamtejszej ulicy (...), nieumyślnie naraziła A. L. i K. S. na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w ten sposób, że w pomieszczeniu piwnicznym uruchomiła piec centralnego ogrzewania na paliwo stałe, którego montaż zleciła wcześniej nieuprawnionej osobie i wbrew warunkom technicznym, przez co w należącym do pokrzywdzonych mieszkaniu nr (...) spowodowała zwiększenie stężenia tlenku węgla do wartości około dwudziestokrotnie przewyższającej dopuszczalne normy, tj. popełnienia przestępstwa z art. 160 § 3 k.k.

II.w okresie od 22 lipca 2016 roku do 25 lipca 2016 roku w M., w budynku przy tamtejszej ulicy (...), działając w zamiarze ewentualnym uszkodziła bądź zniszczyła mienie ruchome stanowiące wyposażenie mieszkania nr (...) w ten sposób, że w pomieszczeniu piwnicznym uruchomiła piec centralnego ogrzewania na paliwo stałe, którego montaż zleciła wcześniej nieuprawnionej osobie i wbrew warunkom technicznym, przez co w należącym do pokrzywdzonych lokalu spowodowała liczne zabrudzenia sadzą oraz okopcenia ścian, mebli, wykładzin i innych przedmiotów, przy czym koszt przywrócenia tylko uszkodzonego mienia do stanu poprzedniego wynosi 22.699,15 złotych, tj. popełnienia przestępstwa z art. 288 § 1 k.k.

M. B. jest właścicielką mieszkania położonego w M. przy ulicy (...). W związku ze swoim staniem zdrowia po wypadku drogowym porusza się na wózku inwalidzkim. W czerwcu 2016r. oskarżona przystąpiła do modernizacji systemu centralnego ogrzewania w swoim mieszkaniu. W tym celu zakupiła nowy piec. Zwróciła się też do mistrza kominiarskiego K. D., aby wskazał gdzie i w jakim sposób piec ma być zamontowany. W tym celu kominiarz sporządził opinię i rysunek. Na potrzeby remontu oskarżona zakupiła potrzebne materiały budowlane i zleciła przeprowadzenie prac D. W.. Wykonujący zlecone prace D. W. wraz z K. D. udali się do pomieszczenia, gdzie miał stać piec i kominiarz pokazał wykonawcy jak prace maja być wykonane. K. D. sprawdził drożność przewodów kominowych, nie były one zagruzowane. W trakcie wykonywania prac D. W. kontaktował się z K. D. informując go, że ma problemy z osadzeniem wkładu do pieca. Ten ostatni przekazał mu, że ma na każdym załamaniu wykuć dziurę i osadzić wkład. W trakcie wykonywania tych prac D. W. podłączył piec. W wyniku tej czynności został uszkodzony przewód kominowy nr 2, na wysokości mieszkania nr (...), stanowiącego własność A. L. i K. S.. W lipcu 2016r. D. W. rozpalił piec. Po przeprowadzonej czynności okopceniu i zabrudzeniu ulęgły ściany, a także elementy wyposażenia mieszkania stanowiącego własność oskarżycieli subsydiarnych. W dniu 25 lipca 2016 r. zawiadomili oni o zdarzeniu straż pożarną . Strażacy dokonali pomiaru stężenia tlenku węgla i siarkowodoru w mieszkaniu nr (...). Zmierzone stężenie tlenku węgla nie było niebezpieczne dla życia i po czasie kilku godzin przebywania w takiej atmosferze objawiać się mogło bólami głowy. Poziom siarkowodoru nie powodował ujemnych skutków zdrowotnych przy krótkim czasie Oskarżona zleciła wykonie prac związanych z podłączeniem pieca D. W., nie była informowana o szczegółach wykonywania prac, decyzje w tym zakresie podejmował D. W., po konsultacji telefonicznej z kominiarzem K. D. ( d. zeznania świadków K. D. k. 38-39; D. W. k. 37-38; J. B. k. 166; opinia biegłego z zakresu pożarnictwa J. P. k. 67-68 , 108-118 z akt Pr. Ds. 138.2017).

Oskarżona M. B. nie przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów, odmówił złożenia wyjaśnień i udzielania odpowiedzi na zadawane jej pytania (d. wyjaśnienia oskarżonej k. 33).

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonej, z uwagi na to, że nie zostały one obalone żadnymi wiarygodnymi dowodami.

Zgodnie z art. 1 KK odpowiedzialności karnej podlega " ten, kto". Pod tym pojęciem należy rozumieć podmiot, który poniesie konsekwencje popełnienia czynu zabronionego przez ustawę. Podmiotem odpowiedzialności karnej na mocy art. 1 KK może być tylko człowiek, i to wyłącznie, gdy jest zdolny do zawinienia i można mu przypisać winę. Kodeks karny nie przewiduje odpowiedzialności karnej podmiotów zbiorowych, w tym osób prawnych, nie dopuszcza także odpowiedzialności obiektywnej bez przypisania winy.

Jedną z form zjawiskowych popełnienia czynu zabronionego jest sprawstwo kierownicze, które zachodzi wówczas, gdy sprawca kieruje wykonaniem czynu zabronionego przez inną osobę. Kierowanie takie polega na faktycznym panowaniu nad przebiegiem oraz realizacją znamion czynu zabronionego przez bezpośredniego wykonawcę. Inne formy zjawisko to przewidziane w art. 16§ 2 kk podżeganie ( kto chcąc, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, nakłania ją do tego) i określone w § 3 tegoż przepisu pomocnictwo (odpowiada za pomocnictwo, kto w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwia jego popełnienie, w szczególności dostarczając narzędzie, środek przewozu, udzielając rady lub informacji; odpowiada za pomocnictwo także ten, kto wbrew prawnemu, szczególnemu obowiązkowi niedopuszczenia do popełnienia czynu zabronionego swoim zaniechaniem ułatwia innej osobie jego popełnienie).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że z relacji słuchanych w sprawie świadków: mistrza kominiarskiego K. D. ( k. 38-39), jak również D. W. ( k. 37-38) i J. B. ( k. 166) oraz z opinii biegłego z zakresu pożarnictwa J. P. ( k. 67-68 , 108-118 z akt Pr. Ds. 138.2017) wynika, że M. B. postąpiła w sposób prawidłowy zwracając się, jako inwestor do Zakładu Usług (...) mistrz K. D. o wykonanie opinii w zakresie podłączenia pieca. Opinię taką wraz ze szkicem uzyskała( k. 24 akt Pr. Ds. 138.2017). Z kolei K. W. zeznał, że podłączenia pieca centralnego będącego przedmiotem niniejszego postępowania nie musi dokonywać osoba z uprawnieniami , a zatem prace te mógł wykonywać D. W., który na zlecenie oskarżonej, podjął się tej czynności.

Co więcej D. W. w zakresie przebiegu prac kontaktował się bezpośrednio z K. D. i to ten pierwszy podejmował samodzielnie decyzje w zakresie sposobu podłączenia pieca. M. B. porusza się na wózku inwalidzkim i nie była w miejscu, w którym miał być podłączony piec . Rozpalenia pieca dokonał D. W. i to on wreszcie podjął decyzję kiedy to zrobić.

Reasumując M. B. zleciła przeprowadzenie prac związanych z podłączeniem pieca innej osobie, która nie musiała mieć żadnych szczególnych uprawnień, by podłączyć tego rodzaju piec. Nie miała żadnej wiedzy w zakresie wykonania tej czynności , ani fizycznych możliwości dokonania tej czynności- porusza się na wózku inwalidzkim, a do pomieszczeń piwnicznych prowadzą schody, jest wąsko ( k. 166).

W tej sytuacji zeznania świadków A. L. ( k. 34-36) , K. S. ( k. 36) i B. G. ( k. 39) w zakresie odpowiedzialności karnej oskarżonej nic istotnego do sprawy nie wnoszą, albowiem nie mają oni żadnej wiedzy w zakresie ustaleń dotyczących przebiegu prac pomiędzy oskarżoną, a D. W..

Mając powyższe na uwadze Sąd uniewinnił oskarżoną M. B. od popełnienia zarzucanych jej czynów.

Na marginesie należy dodać, że biegły z zakresu pożarnictwa w swej opinii stwierdził, że tlenek węgla o takim stężeniu jakie zostało potwierdzone w pomiarach nie jest niebezpieczny dla życia i po czasie kilku godzin przebywania w takiej atmosferze objawia się bólami głowy. Oznaczony zaś poziom siarkowodoru nie powoduje ujemnych skutków zdrowotnych, przy krótkim czasie narażania ( d. opinia biegłego k. 117).

O kosztach procesu Sąd orzekł po myśli art. 632 pkt 1 k.p.k. w zw. z art. 640 k.p.k.