Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V Cz 993/17

POSTANOWIENIE

Dnia 10 stycznia 2018r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie V Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Adam Simoni

Protokolant: st. asyst. sędz. Karolina Dusza-Rzepka

po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2018r. w Rzeszowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń S.A. w W.

przeciwko K. O.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Rejonowego w Łańcucie z dnia 4 września 2017r., sygn. akt I C 415/17 upr.

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie.

SSO Adam Simoni

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 4 września 2017r., sygn. akt I C 415/17 upr., Sąd Rejonowy w Łańcucie zawiesił postępowanie w sprawie z powództwa Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń S.A. w W. przeciwko K. O. o zapłatę.

Powyższe orzeczenie zapadło w oparciu o przepis art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., a w jego uzasadnieniu Sąd Rejonowy wskazał, że powód, pomimo wezwania, nie podał prawidłowego adresu zamieszkania pozwanego, a wobec rozbieżności w zakresie adresu pozwanego podanego w pozwie i wynikającego z systemu PESEL-SAD nie można sprawie nadać dalszego biegu.

Powód wniósł zażalenie na powyższe postanowienie, zaskarżając je w całości i wnosząc o jego uchylenie. W uzasadnieniu wniesionego środka odwoławczego powód wskazał, że z akt sprawy wynika, że nakaz zapłaty wysłany na adres wskazany w pozwie został doręczony dorosłemu domownikowi, zaś pozwany złożył sprzeciw, wskazując adres do korespondencji. W ocenie powoda brak jest podstaw do zawieszenia postępowania, skoro Sąd zna adres pozwanego, a rozbieżność pomiędzy adresem wskazanym w pozwie a adresem wynikającym z systemu PESEL-SAD nie ma wpływu na skuteczność doręczenia nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, jak i nie ma wpływu na fakt gdzie pozwany zamieszkuje, bowiem adres zameldowania nie musi być tożsamy z adresem zamieszkania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie powoda jest uzasadnione.

Przepis art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. daje sądowi możliwość zawieszenia postępowania z urzędu m.in. w sytuacji, gdy na skutek niewykonania przez wnioskodawcę innych zarządzeń nie można nadać sprawie dalszego biegu. Przez "inne zarządzenia", o jakich mowa w w/w przepisie, należy rozumieć zarządzenia odnoszące się do braków pozwu o podobnym charakterze, jak przykładowo wymienione w tymże przepisie, a więc do braków formalnych, które jednak nie mogą być usunięte w trybie art. 130 k.p.c. bądź z uwagi na to, że ujawniły się w trakcie trwania postępowania, bądź z innych przyczyn (por. postanowienie SN z dnia 14 kwietnia 1967r., II CZ 25/67, Lex, nr 6139). Zawieszenie postępowania na zasadzie art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c. może nastąpić tylko w razie niewykonania przez powoda zarządzenia o charakterze formalnym, na skutek którego sprawie nie można nadać biegu (por. postanowienie SN z dnia 29 marca 1982r., IV CZ 44/82, Lex nr 8407).

Nie można zgodzić się z poglądem Sądu I instancji, że w przedmiotowej sprawie przez rozbieżność pomiędzy adresem pozwanego wskazanym przez powoda w pozwie a adresem zameldowania wynikającym z danych zawartych w PESEL-SAD zaistniała sytuacja skutkująca niemożliwością nadania sprawie dalszego biegu. Jak słusznie zauważa powód nakaz zapłaty wydany w elektronicznym postępowaniu upominawczym został skutecznie doręczony pozwanemu na adres wskazany w pozwie (R. (...)), przy czym pozwany w sprzeciwie od nakazu zapłaty jako swój adres wskazał: R. (...)(adres zbieżny z danymi PESEL-SAD). W ocenie Sądu Okręgowego w niniejszej sprawie nie było podstaw do wzywania powoda do wskazania adresu pozwanego, skoro korespondencja kierowana dotychczas do pozwanego na adres wskazany w pozwie była skutecznie doręczana. Natomiast wskazanie przez pozwanego innego adresu zamieszkania winno mieć ten skutek, że od tej pory korespondencję należy kierować na adres wskazywany przez samego pozwanego (art. 136 k.p.c.), co zresztą Sąd I instancji czyni (k. 48).

Mając na uwadze poczynione powyżej zważania, uznając, że postanowienie Sądu Rejonowego o zawieszeniu postępowania było błędne, Sąd Okręgowy działając w oparciu o normę art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji orzeczenia.

SSO Adam Simoni

ZARZĄDZENIE

- (...),

- (...).

Rzeszów, dnia 10 stycznia 2018r.

SSO Adam Simoni