Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 grudnia 2013 r.

Sąd Rejonowy w Złotoryi III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Kazimierz Leżak

Protokolant : Anna Kopeć

po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2013 roku w Złotoryi na rozprawie sprawy

z powództwa K. P.

przeciwko A. P.

o alimenty

I. zasądza alimenty od pozwanego A. P. na rzecz powódki K. P. w kwocie po 300 (trzysta) złotych miesięcznie, płatne do rąk powódki K. P. z góry do 15 – go dnia każdego kolejnego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 30 października 2013 roku,

II. dalej idące powództwo oddala,

III. nakazuje pozwanemu uiścić na rzecz Skarbu Państwa (kasa Sądu Rejonowego w Złotoryi) kwotę 180,00 złotych tytułem kosztów sądowych i 6 złotych za klauzulę wykonalności,

IV. wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

Pozwem z 28 października 2013 r., który wpłynął do Sądu 30 października 2013 r. (data wpływu), powódka K. P. wniosła o zasądzenie od pozwanego A. P. alimentów w kwocie po 500 zł miesięcznie, płatnych z góry do dnia 10-go każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat. Nadto, wniosła o zasądzenie od pozwanego zwrotu kosztów procesu.

Pozwany w dopowiedzi na pozew z 18 listopada 2013 r. (złożonym osobiście w Sądzie 19 listopada 2013 r.) wniósł o oddalenie powództwa w całości.

Na rozprawie strony podtrzymały swoje stanowiska zawarte w złożonych pismach procesowych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Powódka K. P. jest córką pozwanego A. P.. Powódka jest pełnoletnia, ma 21 lat. Jest słuchaczem III roku (...) w (...) Centrum (...) w L. w systemie dziennym. Nie uzyskuje stypendium naukowego ani socjalnego. Od czerwca 2013 r. mieszka w L., gdzie wraz z dwoma innymi osobami wynajmuje mieszkanie. Łączne koszty wynajmu na nią przypadające to 400 zł miesięcznie.

Do czasu rozwodu pozwanego z matą powódki w dniu 25 lutego 2013 r. pozwany łożył na utrzymanie córki w wysokości po 400 zł miesięcznie. Po rozwodzie w utrzymaniu powódki partycypuje wyłączenie jej matka. K. P. pracowała w trakcie wakacji w Niemczech. Z zarobionych pieniędzy, jak również z pieniędzy przekazywanych przez matkę powódka utrzymywała się do czasu złożenia pozwu. Nadto, powódka udziela korepetycji, aby w części pokryć własne potrzeby.

Usprawiedliwione, niezbędne koszty utrzymania powódki wynoszą ok. 900 zł, na co składają się koszty mieszkania, wyżywienia, środków czystości, książek i pomocy naukowych, dojazdów, potrzeb kulturalnych.

Dowód: - akt urodzenia powódki,

- zaświadczenie o nauce,

- akta rozwodowe Sądu Okręgowego w Legnicy I RC 118/13,

- przesłuchanie powódki,

- przesłuchanie pozwanego.

Pozwany jest ojcem powódki. W dniu 25 lutego 2013 r. Sąd Okręgowy rozwiązał małżeństwo pozwanego z matką powódki przez rozwód. Do czasu rozwodu pozwany łożył na utrzymanie powódki. po rozwodzie jego stosunki z byłą żoną oraz powódką pogorszyły się. A. P. zaprzestał łożenia na utrzymanie córki. Pozwany mieszka wraz z byłą żoną w domu. Zajmuje parter, zaś była żona wraz z pozostałymi dziećmi pierwsze piętro. Pozwany mieszka z nową partnerką, która jest z nim w ciąży.

Pozwany jest rencistą, pobiera rentę w wysokości 865 zł. Orzeczeniem Komisji Lekarskiej KRUS pozwany został uznany za trwale całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym od 28 marca 2012 r., co pozostaje w związku z wypadkiem przy pracy rolniczej 6 lutego 2002 r. Mimo tego pozwany nadal prowadził gospodarstwo rolne, które formalnie przekazał jednej z córek, R. S.. Właścicielka gospodarstwa zażądała od pozwanego opuszczenia gospodarstwa od stycznia 2014 r. Nadto, pozwany pracuje dorywczo przy wyrębie lasu i sprzedaje pozyskane drewno. W ostatnim okresie czasu pozwany zakupił samochód za kwotę 3.500 zł.

Dowód: - akta rozwodowe Sądu Okręgowego w Legnicy I RC 118/13,

- decyzja o rencie,

- orzeczenie Komisji Lekarskiej KRUS,

- pismo R. S.,

- przesłuchanie powódki,

- przesłuchanie pozwanego.

Sąd zważył, co następuje.

Przedstawiony powyżej, ustalony w sprawie stan faktyczny uzasadniał - zdaniem Sądu - uwzględnienie powództwa w części.

W pierwszej kolejności podnieść należy, iż zgodnie z art. 133 § 1 k.r.i.o. Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. W niniejszej sprawie powódka nie posiada majątku wystarczającego na pokrycie kosztów jej utrzymania i wychowania, nie jest również w stanie – mimo osiągnięcia pełnoletniości – utrzymać się samodzielnie. Stąd też na rodzicach spoczywa obowiązek ponoszenia owych kosztów. W chwili obecnej pozwany – ojciec małoletniej, nie dostarcza środków na utrzymanie córki, stąd też uwzględnienie powództwa było co do zasady konieczne, mimo stanowiska pozwanego.

W dalszej kolejności wskazać trzeba, iż wedle art. 135 § 1 k.r.i.o. zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

W niniejszej sprawie usprawiedliwione potrzeby K. P. dotyczą po pierwsze konieczności zapewnienia jej warunków mieszkaniowych. Powódka obecnie mieszka i uczy się w L. w systemie dziennym. Koszty związane z wynajęciem mieszkania wynoszą 400 zł miesięcznie. Do usprawiedliwionych potrzeb powódki należą też koszty wyżywienia, środków czystości, książek i pomocy naukowych, dojazdów, potrzeb kulturalnych, których miesięczny koszt to ok. 500 zł. Innych niezbędnych i usprawiedliwionych kosztów związanych z własnym utrzymaniem K. P. nie wykazała.

Godzi się w tym miejscu podnieść, iż powódka nie wykazała, aby nie była w stanie samodzielnie utrzymać się przed okresem złożenia pozwu, albowiem od lutego 2013 r. do czerwca 2013 r. koszty jej utrzymania ponosiła w całości matka, zaś w okresie wakacyjnym powódka pracowała zarobkowo.

Reasumując, powyżej wyszczególnione koszty zapewniające realizację usprawiedliwionych materialnych potrzeb dziecka wynoszą ok. 900 zł miesięcznie.

Z treści przytoczonego wyżej przepisu art. 135 § 1 k.r.i.o. wynika, iż na wysokość zobowiązania alimentacyjnego mają również wpływ zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego. Możliwości pozwanego w owym zakresie wyznaczają zatem górny pułap świadczeń, nawet wówczas, gdyby nie zaspokajały w pełni usprawiedliwione potrzeby uprawnionego.

W tym zakresie ustalony w sprawie stan faktyczny, wykazany przez pozwanego dowodzi, iż z jednej strony jego możliwości majątkowe i zarobkowe pozwalają partycypować mu w kosztach utrzymania córki na poziomie 300 zł miesięcznie. Pozwany uzyskuje świadczenie rentowe w kwocie 865 zł. Ponosi w części ciężar utrzymania domu, podając szczegółowo i precyzyjnie poszczególne wydatki. Mając na uwadze konieczność zapewnienia własnych usprawiedliwionych i niezbędnych potrzeb, jak wyżywienie i ubranie, Sąd uznał, iż mimo owych wydatków pozwany będzie w stanie wydatkować na utrzymanie córki kwotę po 300 zł miesięcznie.

Co prawda, pozwany jest rencistą. Jednakże godzi się podnieść, iż z jednej strony został on uznany za całkowicie, trwale niezdolnego do pracy w rolnictwie. Z drugiej strony mimo orzeczenia Komisji Lekarskiej KRUS nadal podejmował się prowadzenia gospodarstwa rolnego, które jedynie formalnie przekazał jednej z córek. Nadto, pozwany podejmuje dodatkowe zatrudnienie, z czego uzyskuje dochody. Wskazane fakty dowodzą, że A. P. – zdaniem Sądu – posiada możliwości zarobkowe pozwalające mu na obciążenie go ciężarem zobowiązania alimentacyjnego na poziomie 300 zł miesięcznie. Nie można również pominąć istnego faktu – pozwany do rozwodu z matką powódki partycypował w kosztach jej utrzymania na poziomie 400 zł miesięcznie. Jedynie z powodu orzeczenia rozwodu i pogorszenia stosunków z byłą żoną i córką zaprzestał łożenia na utrzymanie powódki.

Przy ustalaniu poziomu zobowiązania alimentacyjnego Sąd nie pominął również wkładu drugiego z rodziców powódki – jej matki (i jednocześnie byłej żony pozwanego), oraz jej sytuacji finansowej oraz możliwości zarobkowych. Matka powódki zarabia ok. 2.000 zł miesięcznie, co w ocenie Sądu w większym stopniu winno obciążać ją obowiązkiem partycypowania w utrzymaniu córki, zwłaszcza że brak jest obecnie konieczności sprawowania osobistej opieki nad powódką, która jest osobą pełnoletnią, mieszkająca poza domem rodzinnym.

Z powyższych względów Sąd uznał, że pozwany jest obecnie zdolny do realizacji obowiązku alimentacyjnego określonego w formie finansowej na 300 zł miesięcznie.

Za nie udowodniony Sąd uznał fakt przekazania powódce przez pozwanego kwoty 9.000 zł na jej utrzymanie.

Z tych względów – mając powyższe na uwadze - na podstawie art. 133 § 1 k.r.i.o. w zw. z art. 135 § 1 k.r.i.o. orzeczono jak w punkcie I sentencji wyroku.

Uznając, iż powództwo w części przekraczającej kwotę alimentów 300 zł miesięcznie jest niezasadne orzeczono, jak w punkcie II sentencji wyroku.

W punkcie III sentencji wyroku orzeczono o kosztach sądowych stosownie do treści art. 113 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach w sprawach cywilnych.

O rygorze natychmiastowej wykonalności orzeczono na postawie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. (pkt V sentencji wyroku).