Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III AUz 366/17

POSTANOWIENIE

Dnia 22 listopada 2017 r.

Sąd Apelacyjny w Gdańsku III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSA Bożena Grubba (spr.)

Sędziowie: SA Maciej Piankowski

SA Michał Bober

po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2017 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy K. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w E.

o prawo do renty rodzinnej

na skutek zażalenia wnioskodawcy

na postanowienie Sądu Okręgowego w Gdańsku VII Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
z dnia 30 maja 2017 r., sygn. akt VII U 3156/17

postanawia:

umorzyć postępowanie zażaleniowe.

SSA Bożena Grubba SSA Maciej Piankowski SSA Michał Bober

Sygn. akt III AUz 366/17

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Gdańsku VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
postanowieniem z dnia 30 maja 2017 r., sygn. akt VII U 3156/17 odrzucił odwołanie K. K. od decyzji pozwanego z dnia 31 marca 2017 r. na podstawie art. 477⁹§ 3¹ k.p.c. (k. 6-6v a.s.)

Po doręczeniu powyższego postanowienia ubezpieczony wniósł pisma z dnia 8 czerwca
2017 r. i 4 lipca 2017 r. zatytułowane „zażalenie”, w których wniósł o przywrócenie terminu
do wniesienia odwołania do komisji lekarskiej ZUS (k. 11-11v, 18-18v a.s.).

Sąd Okręgowy ww. pisma potraktował jako wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS i przesłał je do organu rentowego (k. 20 a.s.).

Pozwany postanowieniem z dnia 26 lipca 2017 r. przywrócił wnioskodawcy termin
na wniesienie sprzeciwu do komisji lekarskiej (k. 42 a.r.). Komisja lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 31 sierpnia 2017 r. uznała, że ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy (k. 50 a.r.). Organ rentowy decyzją z dnia 11 września 2017 r. uchylił decyzję z dnia 31 marca 2017 r. i po ponownym rozpatrzeniu wniosku z dnia 7 listopada 2016 r. odmówił wnioskodawcy prawa do renty rodzinnej
(k. 35 a.s.).

Wnioskodawca w odpowiedzi na zobowiązanie Sądu I instancji oświadczył, że podtrzymuje zażalenie. Wskazał, że złożył ponownie odwołanie „od decyzji ZUS z dnia 31 sierpnia 2017 r.”
(k. 39 a.s.).

Sąd Okręgowy przedstawił akta sprawy Sądowi Apelacyjnemu celem rozpoznania zażalenia na postanowienie z dnia 30 maja 2017 r.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Postępowanie zażaleniowe podlegało umorzeniu.

Zgodnie z art. 130 § 1 zdanie drugie k.p.c. mylne oznaczenie pisma procesowego lub inne oczywiste niedokładności nie stanowią przeszkody do nadania pismu biegu i rozpoznania go w trybie właściwym. Nadanie biegu i rozpoznanie we „właściwym” trybie polega na zignorowaniu błędnego oznaczenia (zatytułowania) pisma i innych oczywistych niedokładności i kierowaniu się przez sąd rzeczywistą intencją wnoszącego pismo i dającym się z niego odczytać sensem. Sens pisma
i intencja autora nie zawsze są jasne do odczytania, zwłaszcza, gdy pismo wnosi osoba nie będąca prawnikiem. Wątpliwości w zakresie intencji wnoszącego powinny być usunięte poprzez zażądanie wyjaśnień lub uzupełnień.

Wniosek o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej oraz środek odwoławczy (zażalenie) na odrzucenie pisma procesowego z powodu uchybienia terminu dokonania czynności - wyłączają się wzajemnie. Jeżeli bowiem strona twierdzi, że dokonała czynności
w terminie, a sąd błędnie uznał, iż uchybiła terminowi, to powinna wnieść zażalenie. Wniosek
o przywrócenie uchybionego terminu jest natomiast aktualny wtedy, gdy strona nie neguje uchybienia terminowi i wskazuje przyczyny usprawiedliwiające to uchybienie (tak: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 3 października 2002 r., I CZ 120/02, LEX nr 74409 oraz postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 4 października 2001 r., I CZ 116/01, LEX nr 52578 i postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 11 sierpnia 1999 r., I CKN 386/99, niepublikowane).

Pisma wnioskodawcy z dnia 8 czerwca 2017 r. i 4 lipca 2017 r. zostały prawidłowo potraktowane jako wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS i przekazane do organu rentowego. Organ rentowy uwzględniając ten wniosek przywrócił ubezpieczonemu termin do wniesienia sprzeciwu.

W ocenie Sądu Apelacyjnego zupełnie niezrozumiałe i bezpodstawne było zwracanie się
do ubezpieczonego o oświadczenie, czy podtrzymuje zażalenie, gdyż jedno pismo procesowe nie może być jednocześnie zażaleniem i wnioskiem o przywrócenie terminu. Skoro pisma wnioskodawcy z dnia 8 czerwca 2017 r. i 4 lipca 2017 r. zostały potraktowane jako wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS, to nie mogą jednocześnie stanowić zażalenia na postanowienie z dnia 30 maja 2017 r.

Ponadto organ rentowy decyzją z dnia 11 września 2017 r. uchylił decyzję z dnia 31 marca 2017 r., od której Sąd Okręgowy zaskarżonym postanowieniem odrzucił odwołanie ubezpieczonego.

W sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych postępowanie sądowe ma charakter odwoławczy i kontrolny, w związku z czym przedmiot i zakres rozpoznania oraz rozstrzygnięcia sądu są wyznaczane w pierwszej kolejności przez wniosek ubezpieczonego i przedmiot decyzji organu rentowego, a w drugiej - przez żądanie zgłoszone we wniesionym od niej odwołaniu (wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 26 stycznia 2017 r., III AUa 317/16, LEX nr 2295181).

Potraktowanie pism wnioskodawcy przez Sąd Okręgowy jako zażalenia było, więc bezpodstawne i dlatego postępowanie zażaleniowe należało umorzyć na podstawie art.
355 § 1 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 i 391 § 1 k.p.c.

SSA Bożena Grubba SSA Maciej Piankowski SSA Michał Bober

III AUz 366/17

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE