Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 października 2017 r.

Sąd Rejonowy w Pruszkowie, III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Mirosław Barszcz

Protokolant: st. sekr. sądowy Katarzyna Nowicka

po rozpoznaniu w dniu 23 października 2017 r. w Pruszkowie

na rozprawie

sprawy z powództwa P. K. (1)

przeciwko J. K.

o alimenty

I.  zasądza od pozwanego J. K. na rzecz córki P. K. (1) urodzonej (...) w P. alimenty w kwocie 1100 (tysiąc sto) złotych miesięcznie płatne do dnia 10-tego każdego miesiąca z góry z odsetkami w wysokości ustawowej za opóźnienie w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, począwszy od dnia 3 kwietnia 2017 roku;

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  znosi koszty procesu między stronami;

IV.  nakazuje ściągnąć od pozwanego J. K. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 660 (sześćset sześćdziesiąt) złotych tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych;

V.  wyrokowi z punktu I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2017 r. P. K. (1) wniosła do Sądu Rejonowego w Pruszkowie powództwo o zasądzenie od J. K. na jej rzecz alimentów w kwocie po 2500 zł miesięcznie płatnych do dnia 10-go każdego miesiąca wraz z odsetkami w wysokości ustawowej w przypadku opóźnienia. W kolejnym piśmie procesowym z dnia 13 kwietnia 2017 r. powódka określiła datę początkową żądania na dzień wniesienia pozwu. W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że jest córką J. K. i nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie. Obecnie jest uczennicą IV klasy w (...)nr 1 w W.. Przed uzyskaniem przez powódkę pełnoletności pozwany był zobowiązany do uiszczania na jej rzecz tytułem zabezpieczenia kwot 1000 zł miesięcznie w ramach postępowania rozwodowego rodziców powódki prowadzonego w Sądzie Okręgowym w Warszawie w sprawie VII C 1346/14. Po uzyskaniu pełnoletności przez powódkę ojciec ograniczył dostarczanie środków na jej rzecz do 700 zł, a następnie jeszcze mniej. Matka powódki pracuje i zarabia 2000 zł brutto miesięcznie. W średnie miesięczne koszty swojego utrzymania powódka zaliczyła: wyżywienie – 700 zł, transport miejski – 55 zł, koszty utrzymania samochodu – 200 zł, korepetycje – 520 zł, książki i pomoce naukowe – 100 zł, koszty leczenia – 300 zł, koszty mieszkaniowe – 300 zł, telefon i Internet – 75 zł, fryzjer, kosmetyczka – 100 zł, kosmetyki – 50 zł, odzież – 100 zł, rozrywka i wyjazdy – 150 zł, utrzymane psa – 100 zł, tj. łącznie 2750 zł. Wskazała, że pozwany prowadzi działalność gospodarczą w postaci (...), (...)oraz w dniu 1 marca 2017 r. otworzył (...). Nie posiada on innych osób na utrzymaniu. Spłaca raty dwóch kredytów hipotecznych w łącznej wysokości 2700 zł miesięcznie. W kolejnym piśmie procesowym z dnia 13 kwietnia 2017 r. powódka określiła datę początkową żądania na dzień wniesienia pozwu. W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że jest córką J. K. i nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie. (k. 3-9, k. 40-41).

W odpowiedzi na pozew z dnia 19 czerwca 2017 r. J. K. wniósł o oddalenie powództwa ponad kwotę 300 zł. W uzasadnieniu podał m.in., że nie jest prawdą, iż P. K. (1) nie osiąga żadnych dochodów, a jedynym źródłem jej utrzymania jest pomoc matki. Jest ona czynnym uczestnikiem aukcji internetowych, gdzie wyprzedaje różne ruchomości, skąd biorąc pod uwagę ich ceny, aktywność powódki i zainteresowanie kupujących, osiąga znaczne korzyści materialne. Nie jest również prawdą, że pozwany nie przyczynia się do utrzymania powódki. Wręcz przeciwnie, ponosi on praktycznie większość kosztów utrzymania domu, w którym zamieszkuje powódka wraz z matką i bratem. Opłaca on samodzielnie kredyty. Wskazał także, że wydatki powódki są zawyżone i niezgodne z doświadczeniem życiowym. Ponadto podał, iż (...) który prowadzi od lat przynosi obecnie straty, na dzień 31 marca 2017 r. bilans wyniósł ponad 40.000 zł straty. Ma problemy zdrowotne, w szczególności z kręgosłupem, od grudnia 2016r. stale przebywa na zwolnieniu lekarskim. Chciał rozpocząć wykonywanie działalności gospodarczej w formie (...), przystosował w tym celu stosowne pomieszczenie, ale matka powódki nie wyraziła na to zgody, o czym zawiadomiła nadzór budowlany i musiał zaprzestać działalności w tym zakresie (k. 84-89).

Na rozprawie w dniu 23 października 2017 r. poprzedzającej wydanie wyroku strony nie doszły do porozumienia pomimo propozycji ugody. Ostatecznie przed zamknięciem rozprawy powódka popierała powództwo jak w pozwie, zaś pozwany wnosił o oddalenie powództwa ponad kwotę 500 zł (k. 493, 496, protokół płyta CD k. 497).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

P. K. (1) urodzona dnia (...) pochodzi ze związku małżeńskiego E. K. i J. K. rozwiązanego przez rozwód.

P. K. (1) ma 20 lat, zamieszkuje wraz z matką i bratem w domu jednorodzinnym w R. przy ul. (...). Na nieruchomości tej znajduje się również drugi budynek zamieszkały przez jej dziadków ojczystych. W domu w którym zamieszkuje powódka bywa także jej chłopak oraz narzeczona jej brata, ale nie mieszkają na stałe. P. K. (1) w 2017 r. ukończyła (...)i od 1 października 2017r. rozpoczęła studia dzienne na Akademii (...) w W. na kierunku praca socjalna. Planowany termin ukończenia studiów to 30 września 2020r. Studnia są nieodpłatne. P. K. (1) obecnie nie pracuje. Pracowała jedyne w wakacje przy sprzedaży obuwia i uzyskała dochód w kwocie około 1100 zł, wówczas dołożyła się do opłat za śmieci i za swój telefon. Od marca do lipca 2016 roku pomagała swojej matce, w ramach jej działalności gospodarczej, przy sprzedaży internetowej odzieży i innych artykułów. Obecnie ta współpraca nie jest kontynuowana z uwagi na zakończenie działalności gospodarczej przez E. K. i jej wykreślenie z (...). Na uczelnię jeździ wyłącznie autobusem z uwagi na remonty trasy kolejowej. Ponosi koszty dojazdu na studia w kwocie 140 zł za trzy miesiące. Posiada samochód F. (...) z 1998 r., którym uprzednio dojeżdżała część drogi do szkoły.

Koszty utrzymania nieruchomości, na której zamieszkuje P. K. (1) ponoszą J. K. i E. K. po połowie. Matka powódki zarabia 2000 zł brutto miesięcznie. P. K. (1) już nie korzysta z korepetycji. Od dłuższego czasu ma problemy z trądzikiem. W tym zakresie wymaga specjalistycznego leczenia endokrynologicznego i dermatologicznego. Koszt jednej wizyty to 100 zł. Z tego powodu ostatnio uzyskała skierowanie do szpitala do poradni endokrynologicznej celem przeprowadzenia badań. Prócz tego ma bóle kręgosłupa i kolana, wymaga rehabilitacji, otrzymała skierowanie od lekarza rodzinnego do ortopedy. W tym zakresie ma zdiagnozowaną młodzieńczą osteochondrozę kręgosłupa. Ma podobną chorobę kręgosłupa jak jej ojciec, która została zdiagnozowana w 2009 roku. Wcześniej już korzystała z rehabilitacji również w ramach sanatorium. W ostatnim okresie rehabilitacja nie była realizowana z uwagi na brak zapisania się na rehabilitację w ramach NFZ i brak środków na wizyty prywatne. Koszt ewentualnych zabiegów jednego wynosi 100 zł za jeden zabieg, a zabiegi w NFZ finansowane są tylko przez dwa tygodnie i nie są wystarczające. W zeszłym roku była u ortopedy, który stwierdził, że nie wymaga rehabilitacji, ale nadal bolą ją plecy i dlatego chce ponownie pójść na wizytę. Od 4 lat leczy się dermatologicznie. Była prywatnie u dermatologa, gdzie koszt wizyty wyniósł 120zł. Od 2003 roku pozostaje pod opieką okulisty z uwagi na astygmatyzm i krótkowzroczność. Wymaga wizyty u okulisty i zmiany szkieł. Ciężko jest jej określić jakie kwoty wydaje na leczenie, albowiem z braku środku nie odbywa regularnych wizyt. Korzystała z pojedynczego indywidualnego poradnictwa psychologicznego w ramach projektu „M. bez przemocy”.

W trakcie postępowania otrzymywała pieniądze od ojca w kwocie 800 zł miesięcznie, które zostały przyznane w ramach zabezpieczenia. Wcześniej ojciec płacił jej dobrowolnie 700 zł miesięcznie. W związku z rozpoczęciem studiów poniosła koszty zakupu książek do języka angielskiego w kwocie 53 zł i 45 zł oraz koszty zeszytów i rekrutacji w kwocie 80 zł. Obecnie ma jednego psa. Na utrzymanie psa tj. jedzenie i szczepienie raz w roku, ponosi wydatki w kwocie średniomiesięcznie 100 zł. Brakuje jej pieniędzy na rozrywkę, w tym kino, basen, wyjścia do restauracji ze znajomymi. W wakacje była kilka dni na wyjeździe w O.. Przed rozwodem rodziców wyjeżdżała na wakacje, do 17 roku życia jeździła nad morze z babcią ojczystą. Doszło do pogorszenia jej stosunków z ojcem z uwagi na konflikt z partnerką ojca.

W skład usprawiedliwionych potrzeb P. K. (1) wchodzą: udział w kosztach mieszkaniowych 300 zł, koszty leczenia, rehabilitacji i leków 300-400 zł, koszty wyżywienia 500 zł, koszty biletu 50 zł, odzież 100-200 zł, rozrywka i wyjazdy wakacyjne 150 zł i utrzymanie psa 100 zł, koszty związane z edukacją 50 zł, kosmetyki i środki czystości 150 zł, inne w tym koszty utrzymania samochodu 50-100 zł.

J. K. ma 43 lata, zamieszkuje w R., z zawodu jest technikiem mechanikiem. Prowadzi działalność gospodarczą w zakresie (...)i (...), z której się utrzymuje. Zatrudnia pracownika i poszukuje do zatrudnienia inne osoby. Sam przebywa od dłuższego czasu na zwolnieniu lekarskim. Musi więc uzyskiwać z tego tytułu świadczenia z ZUS. Działalność dobrze prosperowała do 2014 roku, jak to tłumaczy, do momentu, gdy weszły na rynek leasingi krótkoterminowe dla firm. Dochód z firmy uzyskał ostatnio 3 lata temu, z tego też powodu był również wzywany do Urzędu Skarbowego.

W 2007 roku został zaciągnięty kredyt przez E. K. na zakup działki, którego jest współkredytobiorcą, na której obecnie mieszkają jego rodzice. Działka wchodzi w skład majątku wspólnego. Rata tego kredytu wynosi 2000 zł miesięcznie. Drugi kredyt został udzielony na działkę, na której obecnie jest prowadzony (...), którego rata wynosi 3200 zł miesięcznie. Raty kredytu nie są wliczone w koszty działalności gospodarczej. Sam spłaca oba kredyty od 2014 roku. Czasami pożycza pieniądze na bieżące potrzeby. W ostatnim okresie nabył w leasing narzędzia do (...), za które rata wynosi 2200 zł miesięcznie. Z uwagi na obniżenie zyskowności w zakresie handlu (...)postanowił zmienić częściowo działalność i sam wybudował (...), co wg niego nie wymagało zezwolenia. Jednakże była małżonka złożyła skargę do nadzoru budowlanego, ponieważ nie poinformował jej o tej budowie. Z uwagi na to, że nie zostały spełnione warunki formalne, grozi mu nałożenie na niego kary w kwocie 375.000 zł i konieczność rozebrania garażu. Pozostaje z byłą żoną w konflikcie. Mimo zakończenia sprawy rozwodowej konflikt ten w dalszym ciągu jest znaczny. W konflikt ten wciągnięci są również inni członkowie rodziny, w tym P. K. (1).

Działalność gospodarcza co do (...)funkcjonuje różnie, jest to nowy warsztat. Nie można jeszcze ocenić dochodowości. J. K. posiada obciążenia stałe w miesięcznej kwocie ok. 12.000 zł. W skład tej kwoty wchodzą dotychczasowe obciążenia alimentacyjne, raty dwóch kredytów, koszty działalności gospodarczej, koszty utrzymania nieruchomości, na której zamieszkuje P. K. (1), koszty własnego utrzymania (ok.500 zł) , w tym jego koszty mieszkaniowe (1100 zł) oraz koszty leczenia.

Poprzednio miał linię kredytową na firmę w wysokości 250.000 zł i tymi pieniędzmi cały czas się wspierał. Linia kredytowa została przez bank zamknięta. Obecnie została mu przyznana nowa linia kredytowa, ale została zmniejszona do kwoty 150.000 zł z powodu wykazywanych strat przez firmę. Spłacał kredyty z pieniędzy uzyskanych za sprzedane(...), które były zakupione w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zdarzało się że sprzedawał (...) nawet ze stratą, żeby mieć na spłaty długów. Około 3-4 lata temu sprzedawał w ramach działalności komisowej 150-180 (...) rocznie, a w obecnym roku do czasu przesłuchania miał sprzedanych 36 (...) Ma przeprowadzaną kontrolę z Urzędu Skarbowego. Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej wykazywał w 2015 roku przychód w kwocie 2 425 422,88 zł, koszty uzyskania przychody w kwocie 2 453 170,92 zł i z tego względu stratę w kwocie 27 748,04 zł, a w 2016 roku wykazał przychód w kwocie 2 402 101,91zł, koszty uzyskania przychodu w kwocie 2 445 405,61 zł oraz stratę w kwocie 43 303,70 zł. Za okres od 01.10.2016 r. do 31.03.2017r. wykazał w bilansie firmy przychód w kwocie 902 039,73 zł, wydatki w kwocie 1 008 318,71 zł i stratę w kwocie 106 278,98 zł. Na swoje utrzymanie potrzebuje około 2000 zł, duże wydatki pociągają za sobą zakupy leków, opłaty wizyt lekarzy i rehabilitacja.

J. K. ma znaczne kłopoty zdrowotne. Ma zdiagnozowaną (...), nadciśnienie (...)). Choruje na kręgosłup, ma dyskopatię wielopoziomową, skoliozę oraz zespół bolących barków. Wymaga stałej rehabilitacji. Miał 3 serie rehabilitacji, za wizytę prywatną płaci 120 zł za wizytę. Choruje w dalszym ciągu na (...) czeka go operacja, na którą ostatnio się nie stawił, z uwagi na okradzenie jego kilka dni wcześniej.

J. K. zamieszkuje w budynku gospodarczym, w którym prowadzi (...) Zajmuje w nim dwa małe pomieszczenia. Płaci rachunki za prąd, wodę, gaz na kwotę łącznie około 2500 zł, za budynek w którym mieszka. Utrzymuje także dom, w którym mieszka córka, gdzie za sam gaz w okresie zimowym rachunki wynoszą ok. 3500 zł, poza sezonem grzewczym 360 zł za gaz i 300 zł za prąd, za wodę 300 zł na kwartał. W zakresie zamieszkiwania jego rodziców rozlicza się z nimi z podliczników. Do kosztów utrzymania domu, w którym mieszka córka dokłada się także jego syn w kwocie, jaką każe mu matka. Córce płacił dobrowolnie po 700 zł miesięcznie, a od momentu wydania postanowienia o zabezpieczeniu po 800 zł. We wcześniejszych latach zabierał ją także na zakupy. Poprzednio J. K. płacił również po 700 zł miesięcznie na rzecz pełnoletniego syna, który zrzekł się tej kwoty w lutym 2017r. Nie jest prowadzone postępowanie egzekucyjne w stosunku do niego. Zamieszkuje sam, czasami nocuje u niego partnerka I. Z., która posiada własne źródło utrzymania i nie dokłada się do jego opłat mieszkaniowych. W 2015 roku zrobił remont pokoju córki. Razem z córką spotykali się do sierpnia 2016 roku. Do 2014 roku zajmował się również sklepem (...), który był prowadzony przez byłą żonę. W sklepie pomagała także jego matka. Sklep bardzo dobrze prosperował, przynosił znaczny zysk miesięcznie, ale został zamknięty przez byłą żonę. Był między nimi spór o koncesję, na którą wyraził on zgodę, ale działalność została i tak zamknięta w 2 lata po rozwodzie. Chciał ponownie prowadzić sam ten sklep, ale była żona wszystko wyprzedała. Pozostaje w konflikcie z byłą żoną. Pracuje codziennie. Sam przygotowuje samochody do sprzedaży. Zatrudnia jednego pracownika na(...). Od 2010 roku nie był nigdzie na wakacjach. Ostatnio zapraszał córkę do siebie, ale nie miała czasu przyjść, natomiast jak chciała przyjść po narzędzia do samochodu, to wówczas jej odmówił. Uważa, ze córka jest materialistką i że popsuły się ich relacje, kiedy powiedział, że nie ma pieniędzy.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o następujące dowody: zaświadczenie k. 11, zaświadczenie k. 12, historia choroby k. 13, rachunek i wynik badania k. 14, faktury k. 21-23, potwierdzenie opłaty k. 24, stan licznika k. 25, faktury k. 26-36, kopia odpisu skróconego aktu urodzenia k. 42, zaświadczenie o wysokości zarobków k. 59, zaświadczenie k. 60-61, historia choroby k. 62, zaświadczenie k. 69, zaświadczenie lekarskie k. 64, wydruki k. 65-69,k. 95-131, wydruk z (...) k. 93, potwierdzenie wpłat k. 133-134, k. 136-139, lista operacji k. 135, wydruki k. 140-255, zaświadczenie k. 256, zwolnienie lekarskie k. 257-264, faktury k. 265-266, potwierdzenie przelewu k. 267-268, faktury k. 269, potwierdzenie przelewu k. 270, decyzja k. 271, faktura k. 271, potwierdzenie przelewu k. 272, pismo (...) k. 273, faktura k. 274, harmonogram spłat k. 275, potwierdzenie przelewów k. 276-277, zaświadczenie o wysokości spłat odsetek k. 278-280, potwierdzenie przelewów k. 281-283, zawiadomienie k. 284, potwierdzenie przelewów k. 285-289, faktury k. 290-294, potwierdzenie przelewów k. 295-296, faktury k. 297-302, potwierdzenie przelewu k. 303, faktura k. 304-305, decyzja k. 306, rachunek k. 307, potwierdzenie przelewów k. 308, faktura k. 309, oświadczenie k. 310, bilans firmy k. 311, PIT-36 k. 312-327, zaświadczenia lekarskie k. 333-339, karta informacyjna leczenia uzdrowiskowego k. 340, plan zabiegów z kosztorysem k. 341, wydruk wraz z dowodem opłaty k. 347-348, wydruk k. 349, wydruki k. 357-359, k. 368, potwierdzenie przelewu k. 360-361, historia choroby k. 365-366, zaświadczenie z (...) k. 367, zeznania świadka E. K. k. 370v-371v, protokół płyta CD k. 372, wydruki k. 383-385, potwierdzenia przelewów k. 386-389, skany k. 390-391, potwierdzenie przelewu k. 392-393, powiadomienie k. 394, potwierdzenia przelewów k. 395-400, wydruki k. 401-410, potwierdzenie wpłaty k. 411, odpowiedź na wezwanie do zapłaty k. 412-413, postanowienie k. 421-422, oświadczenie k. 423, zezwolenie k. 424, umowa kredytu k. 425, faktura k. 426, harmonogram spłat k. 427-429, skierowanie do szpitala k. 430, kopia dowodu rejestracyjnego k. 431, wydruki k. 432-436, wyciąg bankowy k. 438-439, potwierdzenie przelewu k. 440, faktury i potwierdzenie przelewu k. 441-465, wydruki k. 477-481, zaświadczenie k. 387, zaświadczenie k. 387, skierowanie do poradni specjalistycznej ortopedycznej k. 488, informacja dla lekarza kierującego k. 490, zaświadczenia lekarskie k. 491-492, zeznania świadka G. K. k. 493v, protokół płyta CD k. 497, zeznania świadka P. B. k. 393v-394, protokół płyta CD k. 497, zeznania świadka P. K. (2) k. 494v, protokół płyta CD k. 497, przesłuchanie P. K. (1) k. 495-495v, protokół płyta CD k. 497, przesłuchanie J. K. k. 495v-496, protokół płyta CD k. 497.

Sąd oparł się na wskazanych wyżej dowodach, uznając je za spójny i nie budzący wątpliwości materiał dowodowy. Wiarygodność przywołanych dokumentów nie była kwestionowana przez strony, ponadto przedmiotowe dokumenty nie wzbudzały również wątpliwości Sądu co do rzetelności i wiarygodności zawartych w nich treści, pomimo iż niektóre z nich zostały złożone w kserokopiach. Sąd nie oparł się na dołączonych do pozwu paragonach, albowiem nie są one rachunkami imiennymi i nie stanowią dowodu zakupu określonej rzeczy lub usługi.

Co do wydruków ze stron internetowych to dowody te zostały przyjęte za wiarygodne. Natomiast były one złożone w powtarzających się egzemplarzach, co mogło sprawiać wrażenie znacznie większe ilości ofert sprzedaży ubrań, niż faktycznie było wystawionych. W zakresie wydruków korespondencji esemesowej, należy wskazać, iż okazała się ona zasadna jedynie dla potwierdzenia istnienia konfliktu pomiędzy stronami i osobami trzecimi, co znalazło potwierdzenie również w innych dowodach przyjętych przez Sąd, w szczególności przesłuchaniu stron.

W zakresie zeznań świadków Sąd nie dopatrzył się zasadności ich kwestionowani, jednak dowody te niewiele wnosiły do sprawy, ponad to co wynikało z dokumentów i przesłuchania stron.

Sąd nie uwzględnił dowodu z zeznań świadka I. Z.. Uwzględnienie tego wniosku nie było celowe ze względu na przeprowadzenie innych dowodów wnioskowanych przez pozwanego oraz przesłuchania pozwanego. Dowody uwzględnione przez Sąd w zakresie możliwości zarobkowych pozwanego oraz jego usprawiedliwionych potrzeb, w szczególności zdrowotnych były wystarczające. Natomiast nie było konieczności przesłuchiwania świadka na okoliczność konfliktu pomiędzy stronami i osobami trzecimi, gdyż okoliczność ta nie była sporna.

Przesłuchania stron były, zdaniem Sądu wiarygodne co do przedstawianych faktów. Wzajemnie się uzupełniały. Miały jednak miejscami charakter subiektywnej oceny, która to ocena potrzeb i możliwości podlegała dopiero weryfikacji w świetle ogólnych przesłanek alimentacji.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Stosownie do treści przepisu art. 133 kro na obydwojgu rodzicach ciąży obowiązek łożenia na utrzymanie dzieci, które nie są jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Zakres tego obowiązku, zgodnie z art. 135 § 1 kro, wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby osoby uprawnionej, z drugiej zaś zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego. Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć nie tylko elementarne potrzeby polegające na zapewnieniu minimum egzystencji, ale także takie, które stworzą uprawnionemu normalne warunki bytowania odpowiadające jego wiekowi, stanowi zdrowia
i statusowi majątkowemu rodziców. W tym miejscu należy wskazać, iż obowiązek alimentacyjny rodziców nie jest ograniczony żadnym terminem, w szczególności dojściem alimentowanego do pełnoletności. Nie jest też związany ze stopniem wykształcenia w tym znaczeniu, że uprawniony nie traci prawa do alimentowania z chwilą uzyskania określonego średniego lub wyższego wykształcenia. Jedyną okolicznością, od której uzależnione jest trwanie bądź ustanie tegoż obowiązku jest możliwość samodzielnego utrzymania się dziecka. W szczególności nie traci prawa do alimentowania przez rodziców dziecko, które osiągnęło pełnoletność, jeżeli chce ono kontynuować naukę oraz jego osobiste zdolności i cechy charakteru pozwalają na rzeczywiste kontynuowanie edukacji. Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec pełnoletniego dziecka może ustać jedynie wówczas, gdy dziecko uzyska zawód bądź podejmie zatrudnienie w czasie pobierania nauki, a osiągane zarobki pozwolą mu na zaspokojenie jego potrzeb. Pozbawienie dziecka środków materialnych niezbędnych do kontynuowania nauki po osiągnięciu pełnoletności mogłoby prowadzić co najmniej do znacznego utrudnienia jego dalszego rozwoju, co sprzeciwiałoby się podstawowemu obowiązkowi rodzicielskiemu.

W ocenie Sądu, w niniejszej sprawie, w chwili obecnej na rodzicach ciąży obowiązek wsparcia finansowego powódki. Jak wynika z przeprowadzonego postępowania dowodowego powódka nie ma możliwości samodzielnego utrzymania się, co nie było kwestionowane co do zasady przez pozwanego. W trakcie postepowania powódka ukończyła szkołę średnią, zdała maturę i obecnie kontynuuje edukację na studiach dziennych pierwszego stopnia na uczelni państwowej. Nie pracuje, nie posiada żadnego majątku. W ocenie Sądu w pierwszej kolejności powódka winna kontynuować edukację, a dopiero w sytuacji braku takiej możliwości bądź chęci winna podejmować pracę. Powódka powinna skończyć studia, celem uzyskania odpowiednich kwalifikacji, co z pewnością pozwoli jej na usamodzielnienie się. W ostatnie wakacje podjęła jednorazowo zatrudnienie przy sprzedaży obuwia, a z uzyskanych środków przekazała część na opłaty za śmieci oraz za telefon. Wakacyjna forma zarobkowania winna być przez nią kontynuowana w kolejnych latach, co pozwoli jej na pokrywanie części kosztów własnego utrzymania, w tym kosztów wakacyjnych.

Jak wynika z zaświadczeń lekarskich, powódka leczy się od kilku lat dermatologicznie z powodu zmian trądzikowych, jak również ma kłopoty z kręgosłupem i kolanem oraz pozostaje pod kontrolą lekarza okulisty z uwagi na wady wzroku. Obecnie oczekuje na wizytę u ortopedy oraz w szpitalu na oddziale endokrynologiczno- ginekologicznym. Stan zdrowia powódki wymaga wydatków na wizyty lekarskie, rehabilitację, leki a także odpowiednie kosmetyki.

Reasumując, powódka nie ma możliwości samodzielnego utrzymania się, prawidłowo wykorzystuje swoje możliwości celem usamodzielnienia się. Z tego też powodu winna być alimentowana przez rodziców.

W rozpoznawanej sprawie P. K. (1) dochodziła od pozwanego J. K. tytułem alimentów kwotę 2500 zł miesięcznie. W pozwie powódka przedstawiła swoje wydatki w następujący sposób: wyżywienie – 700 zł, transport miejski – 55 zł, koszty utrzymania samochodu – 200 zł, korepetycje – 520 zł, książki i pomoce naukowe – 100 zł, koszty leczenia – 300 zł, koszty mieszkaniowe – 300 zł, telefon i Internet – 75 zł, fryzjer, kosmetyczka – 100 zł, kosmetyki – 50 zł, odzież – 100 zł, rozrywka i wyjazdy – 150 zł, utrzymane psa – 100 zł, tj. łącznie 2750 zł.

Biorąc pod uwagę wiedzę ogólną należało przyjąć, iż kwota usprawiedliwionych potrzeb wskazana przez powódkę została przeszacowana. Sąd przyjął, w oparciu o zasady doświadczenia życiowego oraz z uwagi na zmianę sytuacji od czasu złożenia pozwu (powódka ukończyła szkołę średnią, w związku z tym nie korzysta już z korepetycji), iż co do zasady zostały wskazane usprawiedliwione potrzeby, ale nie powinny one przekraczać kwoty 2000 zł. Na ustaloną kwotę składają się: udział w kosztach mieszkaniowych 300 zł, koszty leczenia, rehabilitacji i leków 300-400 zł, koszty wyżywienia 500 zł, koszty biletu 50 zł, odzież 100-200 zł, rozrywka i wyjazdy wakacyjne 150 zł i utrzymanie psa 100 zł, koszty związane z edukacją 50 zł, kosmetyki i środki czystości 150 zł, inne w tym koszty utrzymania samochodu 50-100 zł.

Wysokość obowiązku alimentacyjnego nie może przekraczać usprawiedliwionych kosztów utrzymania osoby uprawnionej. Skoro więc usprawiedliwione koszty utrzymania powódki nie przekraczają zdaniem Sądu, kwoty 2000 zł to nieuprawnionym jest żądanie alimentów powyżej tej kwoty, w wysokości 2500 zł miesięcznie.

Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy jednak nie tylko od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, ale również od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji, gdyż górną granicą świadczeń alimentacyjnych są zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego. Przez ustawowe określenie „możliwości zarobkowe i majątkowe” rozumie się nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane ze swojego majątku, lecz te zarobki i dochody, które osoba zobowiązana do alimentacji może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych. Decydująca zatem dla rozstrzygnięcia rozpoznawanej sprawy stała się ocena możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego.

W sprawie zostało ustalone, iż pozwany prowadzi działalność gospodarczą, z której od kilku lat wykazuje straty. Jednak faktycznie dysponuje on środkami finansowymi pozwalającymi mu na regulowanie jego należności kredytowych i innych. Nie uszło uwadze Sądu, iż pomimo braku wykazywanego dochodu, pozwany był w stanie regulować swoje zobowiązania finansowe nie tylko w stosunku do córki, ale również wcześniej także w stosunku do syna w kwocie po 700 zł miesięcznie, a zatem łącznie 1400 zł miesięcznie, jak również zobowiązania z umów kredytowych, z umowy leasingu w łącznej kwocie kilku tysięcy złotych, a w związku z tym, posiada środki finansowe mimo formalnie wykazywanych w Urzędzie Skarbowym strat. Przebywając na zwolnieniu lekarskim winien uzyskiwać też świadczenie z ZUS. Dlatego też nie ma podstaw aby przyjąć, że pozwany nie posiada dochodów umożliwiających mu wykonywanie obowiązku alimentacyjnego względem córki na poziomie wyższym niż 500 zł miesięcznie tym bardziej, że w trakcie postępowania był skłonny zawrzeć ugodę na znacznie wyższą kwotę. Ostatecznie pozwany uznawał powództwo do kwoty 500 zł miesięcznie.

Sąd analizując wydatki pozwanego wziął pod uwagę także to, iż obecnie ma on na utrzymaniu tylko pozwaną, jak również to, że uiszcza połowę opłat mieszkaniowych w zakresie nieruchomości, na której zamieszkuje powódka, które w skali miesiąca stanowią znaczne wydatki, zaś pozostałą cześć ponosi matka powódki i jej brat. Jednakże z drugiej strony wydatki związane z utrzymaniem nieruchomości, nie mogą eliminować podstawowych kosztów utrzymania powódki związanych z wyżywieniem, leczeniem, edukacją czy opłatą za bilet autobusowy. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami, niezależnie od tego czy mieszkają wspólnie czy oddzielnie. Mając na uwadze powyższe należało uznać, iż dochody uzyskiwane przez pozwanego pozwalają mu na pokrycie jego wszystkich zobowiązań, łącznie z alimentami na rzecz powódki.

Należy też pamiętać, iż do alimentowania P. K. (1) zobowiązany jest nie tylko pozwany, ale również matka powódki. Możliwości zarobkowe matki powódki w ocenie Sądu pozwalają na partycypowanie w kosztach utrzymania córki co do pozostałej brakującej kwoty. Matka powódki zajmowała się prowadzeniem działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia (...), przy pomocy córki sprzedawała również ubrania przez internet. Z uwagi na konflikt okołorozwodowy z byłym mężem i jego rodzicami zakończyła działalność gospodarczą i uzyskuje dochody z pracy etatowej. Wynagrodzenie przez nią wykazywane jest zbliżone do najniższego wynagrodzenia. Powszechnie wiadome jest, iż duże sieci handlowe poszukują obecnie pracowników do pracy sklepowej, oferując wyższe wynagrodzenie niż wskazała matka powódki. Należy zaznaczyć, iż posiada ona w zakresie handlu znaczne doświadczenie, w związku z tym winna liczyć na wyższe wynagrodzenie. Nie ma żadnych podstaw by przerzucić w całości obowiązek utrzymania powódki jedynie na ojca. Ten obowiązek obciąża oboje rodziców i przez oboje rodziców winien być ponoszony w ramach ich możliwości. Powódka nie jest przecież osobą małoletnią, wymagającą sprawowania pieczy przez jej matkę, która w ten sposób mogłaby wykonywać swój obowiązek. Matka powódki posiada możliwości zarobkowe, przy czym nie ma też innych osób na utrzymaniu. Winna więc spełniać swój obowiązek alimentacyjny również w zakresie pokrywania kosztów utrzymania córki. Rezygnacja z prowadzeni działalności gospodarczej nie zasługuje w pełni na usprawiedliwienie, choć podstawowym powodem był silny konflikt okołorozwodowy i działanie osób trzecich – rodziców J. K..

Należy też zaznaczyć, iż powódka wykonując pracę wakacyjną również jest w stanie pokrywać w niewielkim zakresie swoje potrzeby np. wydatki wakacyjne bądź związane ze sportem motorowym.

Warto też zwrócić uwagę, iż pozwany ma znaczne kłopoty zdrowotne, które ograniczają go w pracy zarobkowej. W szczególności (...)nie należą do chorób, które można zlekceważyć.

Kierując się wszystkimi wyżej podniesionymi motywami Sąd uznał, iż pozwany winien łożyć alimenty na rzecz powódki, jednakże w kwocie znacznie niższej niż kwota 2500 zł żądana przez stronę powodową, albowiem zdaniem Sądu przekracza ona usprawiedliwione potrzeby i to w znacznym stopniu. Jako taką Sąd przyjął kwotę po 1100 zł miesięcznie, bowiem w ocenie Sądu stanowi górną granicę możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego, pozwala też, uwzględniając dodatkowo obowiązek alimentacyjny matki P. K. (1) na zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb powódki. Za datę początkową Sąd przyjął dzień wniesienia pozwu zgodnie z żądaniem powódki.

Biorąc pod uwagę powyższe, na podstawie art. 133 § 1 kro w zw. z art. 135 § 1 kro, należało orzec jak w sentencji, oddalając powództwo w pozostałym zakresie. Rygor natychmiastowej wykonalności został wyrokowi nadany z urzędu na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 kpc.

Sąd na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych obciążył pozwanego kosztami sądowymi, obliczonymi od kwoty uwzględnionego powództwa, od uiszczenia której strona powodowa była zwolniona.

O kosztach procesu Sąd orzekł ma podstawie art. 100 kpc, gdyż żadna ze stron nie wygrała tego procesu w przeważającej części.