Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 listopada 2017 r.

Sąd Rejonowy w Tychach Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Jolanta Brzęk

Protokolant st. Sekretarz Urszula Łukasik

po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2017 r. w Tychach

na rozprawie

sprawy z powództwa:

(...) Spółka Akcyjna w W.

przeciwko:

R. B.

o zapłatę

1)  zasądza od pozwanego R. B. na rzecz powoda (...) Spółka Akcyjna w W. kwotę 5 404,00 zł( pięć tysięcy czterysta cztery złote) z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 28 czerwca 2014 r. do dnia

31 grudnia 2015 r. i odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 01 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty;

2)  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 99,76 zł (dziewięćdziesiąt dziewięć złotych siedemdziesiąt sześć groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Jolanta Brzęk

Sygn. akt VI GC 164/17/3

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 17 grudnia 2016 roku powód (...) Spółka Akcyjna w W. wniósł o zasądzenie od R. B. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) – Handlowe, kwoty 5 404 zł oraz ustawowych odsetek od dnia 28 czerwca 2014 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. i odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu.

Powód w uzasadnieniu wskazał, iż pozwany zawarł z powodem umowę ubezpieczenia
na okres od dnia 14 czerwca 2014 r. roku do dnia 13 czerwca 2015 r., o numerze (...). Pozwany zobowiązał się do zapłaty składki ubezpieczeniowej w kwocie 5 404 zł, w 1 racie, płatnej do dnia 27 czerwca 2014 roku. Powód wystosował do pozwanego wezwanie do zapłaty jednak pozwany składki nie zapłacił.

W dniu 30 grudnia 2016 roku Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny w trybie elektronicznego postępowania upominawczego wydał nakaz zapłaty
w postępowaniu upominawczym, sygn. akt VI Nc-e 2251635/16. Wydany nakaz zapłaty został uchylony i utracił moc w całości, w wyniku stwierdzenia przez Sąd prowadzący postępowanie, skutecznego wniesienia sprzeciwu przez pozwanego.

W sprzeciwie wniesionym w dniu 13 stycznia 2017 roku od wydanego nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym pozwany zaskarżył w całości wydany
w niniejszej sprawie nakaz zapłaty oraz wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu wraz z kosztami zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Pozwany podniósł, zarzut braku dowodu zawarcia z powodem umowy ubezpieczenia, kwestionując jednocześnie podpis złożony na umowie ubezpieczenia przywołanej przez powoda. Pozwany zakwestionował aby pozostawał względem powoda w stosunku zobowiązaniowym wynikającym z przywołanej przez powoda umowy.

W piśmie z dnia 28 kwietnia 2017 r. powód w odniesieniu do przedłożonych przez stronę powodowa dowodów wskazał, że przedłożone przez powoda niepoświadczone kserokopie nie są dokumentami.

Sąd ustalił, co następuje:

Strony zawarłY dnia 13 czerwca 2014 r. umowę ubezpieczenia o numerze (...). W zwartej umowie strony ustalił, że pozwany ma zapłacić składkę ubezpieczenia w jednaj racie w wysokości 5 404 zł płatnej do 27 czerwca 2014 r.

Dowód: polisa ubezpieczeń (k. 24), oryginał oświadczenia do polisy ubezpieczeń komunikacyjnych (k. 25, 38-39), zeznania świadka A. K. (k. 49).

Wezwaniem do zapłaty z dnia 6 października 2016 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 6 243,34 zł.

Dowód: wezwanie do zapłaty (k. 26).

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o wskazane wyżej dowody z dokumentów, które pod względem treści i formy nie budziły wątpliwości Sądu.

Zeznania świadka A. K. są spójne, logiczne jak też korespondują z obrazem przebiegu zdarzeń wynikającym z dokumentacji. Sąd uznał je za w pełni wiarygodne.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo wytoczone przez (...) Spółka Akcyjna w W. przeciwko R. B. (B.) zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Zgodnie z art. 805 par. 1 K.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Istotą umowy ubezpieczenia są określone obowiązki stron przedmiotowej umowy, to jest ubezpieczyciela i ubezpieczającego. Elementami przedmiotowo istotnymi umowy ubezpieczenia jest z jednej strony zobowiązanie do spełnienia określonego świadczenia przez ubezpieczyciela w razie zajścia określonego w umowie wypadku, z drugiej zaś strony zobowiązanie do zapłaty składki przez ubezpieczającego.

W przedmiotowej sprawie pozwany kwestionował, że zawarł z powodem w dniu 13 czerwca 2014 roku umowę ubezpieczenia o numerze (...) i był objęty ochroną ubezpieczeniową. Tym samym pozwany kwestionował obowiązek zapłaty składki ubezpieczeniowej na rzecz powoda.

Powód wraz z pismem z dnia 6 marca 2017 r. przedłożył kopię polisy ubezpieczeń komunikacyjnych o numerze (...) z dnia 13 czerwca 2014 roku oraz kopię oświadczenia do polisy ubezpieczeń komunikacyjnych o numerze (...) z dnia 13 czerwca 2014 r. Następnie wraz z pismem z dnia 5 czerwca 2015 r. powód przedłożył oryginał oświadczenia do polisy ubezpieczeń komunikacyjnych o numerze (...) z dnia 13 czerwca 2014 r. Powód wezwał pozwanego do zapłaty zaległej należności składki ubezpieczeniowej, na dowód czego powód załączył do pozwu kopię wezwania do zapłaty. Fakt zawarcia umowy ubezpieczenia w podanym okresie na dany samochód został potwierdzony przez świadka, który był agentem zawierającym umowę w imieniu powoda.

Zgodnie z art. 6 k.c., na osobie, która z faktu wywodzi skutki prawne, spoczywa ciężar jego udowodnienia. Należy uznać, że samo twierdzenie nie poparte żadnym dowodem jest tylko stanowiskiem procesowym i nie może mieć waloru środku dowodowego. Do powoda należy udowodnienie faktów pozytywnych, które stanowią podstawę jego stanowiska, gdyż z faktów tych wywodzi on swoje prawa. Do pozwanego natomiast należy wykazanie zaprzeczenia okolicznościom podawanym przez powoda. Jeżeli więc pozwany nie podejmie środków, dopuszczalnych według przepisów kodeksu postępowania cywilnego jako dowody, na poparcie swoich twierdzeń, to twierdzenia te, nie będą mogły zostać uwzględnione. Przepis art. 6 K.c. określa zatem reguły dowodzenia (przedmiot dowodzenia oraz osobę, na której spoczywa ciężar udowodnienia faktów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy). Reguła ta ze swej istoty została powtórzona w art. 232 zdanie 1 k.p.c. Rolą Sądu zaś w zakresie dowodzenia, jest ocena złożonego przez strony materiału dowodowego.

W toku procesu zeznania świadka A. K. potwierdziły, że strony zawarł umowę ubezpieczenia oraz, że podpis złożony na oświadczeniu do polisy ubezpieczeń komunikacyjnych o numerze (...) z dnia 13 czerwca 2014 r. został złożony przez pozwanego R. B..

Zatem w toku procesu został wykazany fakt zawarcia umowy ubezpieczeniowej z pozwanym. W związku z powyższym ocenie Sądu strona powodowa sprostała ciężarowi udowodnienia faktów uzasadniających jej roszczenie w niniejszym postępowaniu. Pozwany natomiast w toku procesu nie wykazał w żadnym względzie, iż złożony podpis nie należał do niego, jak również nie wnosił o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego sądowego dla ewentualnego potwierdzenia zasadności jego zarzutu. Należy wskazać, że nie jest rzeczą Sądu zarządzenie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie ani też sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17.12.1996 w sprawie sygn. akt: I CKU 45/96, OSNC 1997 r., Nr 6-7, poz. 76). Jeśli zatem strona nie przedstawia dowodów, to uznać należy, że dany fakt nie został wykazany (udowodniony).

Biorąc pod uwagę wyżej poczynione rozważania, Sąd uznał dochodzone przez powoda roszczenie za zasadne i w związku z tym w punkcie 1 wyroku Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 5 404 zł na podstawie art. 813 par. 2 k.c.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 k.c. Powód domagał się ustawowych odsetek od dnia 28 czerwca 2014 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. i odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty, a żądanie to pozostawało uzasadnione na podstawie art. 817 k.c.

O kosztach postępowania orzeczono w punkcie 2 wyroku na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Łączna kwota kosztów postępowania wynosi 99,76 zł. Na łączną kwotę kosztów postępowania złożyły się kwoty: 68 zł tytułem opłaty od pozwu, 17,00 zł tytułem opłaty od pełnomocnictwa, 14,76 zł tytułem kosztu notarialnego poświadczenia pełnomocnictwa.

SSR Jolanta Brzęk