Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 września 2017 roku

Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim Zamiejscowy VIII Wydział Karny w Siemiatyczach w składzie:

Przewodniczący: SSR Elżbieta Smoktunowicz

Protokolant: Sylwia Mulewska

po rozpoznaniu w dniu 27 września 2017 roku sprawy:

A. B. s. A. i W. z domu G.,

Urodzonego w dniu (...) w S.,

oskarżonego o to, że:

W dniu 2 lipca 2017 roku około godziny 16:35 w miejscowości S., na ulicy (...), w ruchu lądowym prowadził motorower marki R. o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości 0,68 mg/dm ³ alkoholu w wydychanym powietrzu

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

I.  Na podstawie art. 66 § 1 k.k. i art. 67 § 1 k.k. postępowanie karne wobec oskarżonego A. B. warunkowo umarza na okres próby wynoszący 1 (jeden) rok.

II.  Na podstawie art. 67 § 3 k.k. w zw. z art. 39 pkt 3 k.k. orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 (jednego) roku.

III.  Na podstawie art. 67 § 3 k.k. w zw. z art. 39 pkt 7 kk orzeka od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 500 (pięćset) złotych.

IV.  Zwalnia obwinionego od zapłaty kosztów sądowych, przejmując je na rzecz Skarbu Państwa.

VIII K 202/17

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego zebranego w sprawie Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W dniu 2 lipca 2017 roku służbę w patrolu zmotoryzowanym na terenie miejscowości S. pełnili funkcjonariusze policji : mł. asp. M. P. i st. post. P. S.. Podczas patrolu na ulicy (...) o godzinie 16:35, mł. asp. M. P. zatrzymał do kontroli motorower marki R. o nr rej. (...) kierowany przez A. B.. Podczas kontroli mł. asp. M. P. poczuł od kierującego woń alkoholu, w związku z czym kierowca został przewieziony do KPP w S. gdzie poddano go badaniu stanu trzeźwości urządzeniem elektronicznym alcometr A 2.0/04. Wynik badania z godziny 16:45 wyniósł 0,68 mg/ dm ³ alkoholu w wydychanym powietrzu.

Powyższych ustaleń faktycznych dokonano w oparciu o notatkę urzędową (k. 1), protokół z przebiegu badania (k. 2), wyjaśnienia oskarżonego (k.15, 35).

Oskarżony A. B. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, że nie dawno kupił motorower na raty ponieważ choruje i ma problemy z poruszaniem się w związku z czym wszędzie jeździ motorowerem. Oskarżony dodał, że na co dzień nie pije alkoholu ponieważ przyjmuje silne leki, w dniu 2 lipca 2017 roku pojechał do siostrzeńca, któremu urodził się syn, wypił z siostrzeńcem kilka kieliszków wódki i chciał wrócić do domu. Oskarżony wyraził skruchę twierdząc, że żałuje tego co zrobił, powinien iść pieszo a nie wsiadać na motorower.

Sąd zważył co następuje :

Treść wyjaśnień oskarżonego w ocenie Sądu w całości zasługuje na wiarę, znajdują one potwierdzenie w zgromadzonym materiale dowodowym, a w szczególności w protokole użycia urządzenia kontrolno - pomiarowego oraz w treści notatki urzędowej i jednocześnie wyjaśnienia te tworzą wspólnie z powyższymi dowodami logiczną i spójną całość. Oskarżony nie kwestionował, że znajdował się pod wpływem alkoholu w momencie gdy kierował motorowerem. Wyjaśnienia oskarżonego korespondują z zapisami w protokole użycia alkometru. Badanie alkometrem wykazało, że zawartość alkoholu wynosiła 0,68 mg/dm3 alkoholu w wydychanym powietrzu czyli odpowiada definicji stanu nietrzeźwości. Stanem nietrzeźwości jest zdefiniowany w art. 115 § 16 k.k. przypadek, gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość, lub też zawartość alkoholu w 1 dm ³ wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość.

Sąd nie miał wątpliwości, że czyn przypisany oskarżonemu wypełnia znamiona czynu zabronionego określonego w art. 178a § 1 k.k.

Wskazać należy, że czyn, którego dopuścił się oskarżony zagrożony jest karą do 2 lat pozbawienia wolności i zgodnie z treścią art. 66 § 1 kk w ocenie Sądu zachodzą przesłanki do zastosowania w rozpatrywanym przypadku instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego, zwłaszcza wobec faktu, że wina oskarżonego oraz społeczna szkodliwość czynu popełnionego przez oskarżonego nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa oskarżonego nie karanego dotychczas sądownie, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia w pełni uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie on przestrzegał porządku prawnego, a w szczególności nie popełni kolejnego przestępstwa.

Jak wyżej podkreślono oskarżony nie był dotychczas karany, co wskazuje, że niniejsze zdarzenie miało charakter incydentalny w jego życiu. Na korzyść oskarżonego przemawia też fakt, że jest on osobą prowadzącą nienaganny, ustabilizowany tryb życia. Sąd wziął też pod uwagę, że oskarżony od początku nie unikał odpowiedzialności za popełnione przestępstwo i w żaden sposób nie utrudniał postępowania karnego. Podkreślić również należy, że oskarżony kierując motorowerem poruszał się lokalną drogą przebiegającą przez niewielką miejscowość gdzie natężenie ruchu drogowego jest bardzo małe.W takiej sytuacji można przyjąć, że oskarżony swoim zachowaniem nie stwarzał znacznego zagrożenia dla bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

Mając na uwadze, że czyn oskarżonego godził w dobro jakim jest bezpieczeństwo w komunikacji, Sąd na podstawie art. 67 § 3 kk w zw. z art. 39 pkt 3 kk orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 roku, uznając, że tak orzeczony okres zakazu jest dostatecznie dotkliwy i spełni w odpowiednim stopniu swoją rolę jaką jest ochrona uczestników ruchu drogowego przed kierowcą umyślnie naruszającym podstawowe zasady ruchu drogowego.

Sąd uwzględniając stopień naganności zachowania oskarżonego i rodzaj naruszonych przez niego norm prawnych, okres próby wyznaczył na okres 1 roku. Zdaniem Sądu okres próby będzie z jednej strony służył oddziaływaniu wychowawczemu na oskarżonego, z drugiej strony weryfikacji postawionej prognozy kryminologicznej.

Przy uwzględnieniu powyższych okoliczności Sąd na mocy art. 67 § 3 kk w zw. z art. 39 pkt 7 kk orzekł od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 500 złotych. W ocenie Sądu wymierzone oskarżonemu świadczenie pieniężne zdyscyplinuje go do przestrzegania porządku prawnego.

W oparciu o przepis art. 624 § 1 kpk orzeczono o kosztach sądowych.