Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 325/17 upr.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 listopada 2017r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Tomasz Cichocki

Protokolant:

starszy sekretarz sądowy Beata Bukiejko

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 listopada 2017 r. w K.

sprawy z powództwa (...) S.A. z siedzibą w W.

przeciwko J. P.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego J. P. na rzecz powoda (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 2.180,62 zł (dwa tysiące sto osiemdziesiąt złotych i 62/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w wysokości 7% w stosunku rocznym za okres od dnia 22.12.2016r. do dnia zapłaty;

II.  nie obciąża pozwanego obowiązkiem zwrotu kosztów procesu na rzecz powoda;

III.  wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

Powódka (...) S.A. z siedzibą w W. wniosła o zasądzenie od pozwanego J. P. kwoty 2180,62 zł z dalszymi odsetkami wskazanymi w pozwie oraz obciążenie pozwanego kosztami procesu. Podniosła, że zawarła z pozwanym w formie pisemnej umowę pożyczki nr (...), która została wypłacona w dniu 30.08.2016r. wobec nie spłacania rat pożyczki przez pozwanego, umowa została rozwiązana pismem z dnia 05.12.2016r. za 2 tygodniowym wypowiedzeniem. Na dochodzoną pozwem kwotę skalda się pożyczka w kwocie 1500,00 zł, kwota 45,62 zł odsetek umownych za okres od 30.08.2016r. do 19.12.2016r., opłata przygotowawcza w kwocie 590,00 zł i opłata administracyjna w kwocie 45,00 zł. Jako podstawę żądania odsetek powódka wskazała art. 481§2 kpc.

Pozwany J. P. na rozprawie w dniu 21.11.2017r. uznał powództwo w całości, wskazując iż brak spłaty zobowiązania był wynikiem sytuacji majątkowej. Podniósł, że jest po rozwodzie, zarabia ok. 2400 zł miesięcznie netto, wynagrodzenie jest zajęte przez komornika, po potrąceniu zostaje mu kwota 1300,00 zł, z której opłaca jeszcze alimenty. Składał wniosek o upadłość konsumencką ale został on oddalony.

Sąd ustalił, co następuje:

J. P. zawarł z (...) S.A. umowę pożyczki nr (...) w dniu 30.08.2016r., na podstawie której udzielono mu pożyczki w kwocie 1.500 zł. Całkowity koszt pożyczki wyniósł 2 308,75 zł.

(dowód: bezsporne)

W dniu 05.12.2016r. powódka wypowiedziała pozwanemu zawarta umowę pożyczki z zachowaniem dwutygodniowego terminu wypowiedzenia, na skutek zaprzestania spłaty rat. (dowód: bezsporne)

Zobowiązanie J. P. względem powódki z tytułu umowy pożyczki wynosiło w dacie wniesienia pozwu 2.180,62 zł.

(dowód: bezsporne)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny był pomiędzy stronami bezsporny.

Pozwany J. P. uznał powództwo w całości, co do zasady jak też wysokości. Nie kwestionował również legitymacji czynnej powódki do dochodzenia wskazanej w pozwie należności.

Stosownie do art. 213 § 2 k.p.c. Sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa.

W ocenie Sądu w sprawie nie zachodzą okoliczności wskazujące na to, iż uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa. Natomiast żądanie powódki znajduje oparcie w dyspozycji art. 720§1 k.c., art. 359§2 1 k.c., art. 481§1 i §2 k.c. oraz art. 482§1 k.c.

Orzekając o kosztach procesu Sąd wziął pod uwagę wyżej opisaną sytuację osobistą i finansową pozwanego, a jednocześnie fakt, iż przy pierwszej czynności procesowej uznał on powództwo. Stąd na podstawie art. 102 k.p.c. odstąpił od obciążania go obowiązkiem zwrotu kosztów procesu na rzecz powoda.

Z kolei o rygorze natychmiastowej wykonalności, co do pkt I orzeczono na podstawie art. 333§1 pkt 2 kpc.