Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 maja 2017 roku

Sąd Rejonowy Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie w III Wydziale Cywilnym w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Szymon Stępień

Protokolant: apl. radc. Ł. S.

po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2017 roku w Szczecinie na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W.

przeciwko Z. Ś.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego Z. Ś. na rzecz powoda S. Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W. kwotę 706,69 zł (siedemset sześć złotych sześćdziesiąt dziewięć groszy) i należność tę rozkłada na trzy raty miesięczne, płatne do 20. dnia każdego miesiąca począwszy od miesiąca następującego po uprawomocnieniu się wyroku, przy czym dwie pierwsze w wysokości po 236 zł (dwieście trzydzieści sześć złotych) i trzecią ratę w wysokości 234,69 zł (dwieście trzydzieści cztery złote sześćdziesiąt dziewięć groszy) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od tych kwot w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  zasądza od pozwanego Z. Ś. na rzecz powoda S. Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W. kwotę 190,86 zł (sto dziewięćdziesiąt złotych osiemdziesiąt sześć groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt III C 1054/16

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 9 maja 2017 roku

wydanego w postępowaniu uproszczonym

Pozwem wniesionym dnia 23 marca 2016 roku do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie powód S. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty (...) w W. zażądał zasądzenia od pozwanego Z. Ś. na swoją rzecz kwoty 585,42 złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz rozstrzygnięcia o kosztach procesu.

W uzasadnieniu podał, że pozwany Z. Ś. zawarł z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w P., na podstawie której przeniosła na niego kwotę 300 złotych, zaś pożyczkobiorca zobowiązał się w miesięcznych ratach ją spłacać. Podniósł, że wierzytelność nabył w drodze cesji. Powód wskazał również, że na dochodzoną kwotę składały się: 300 złotych tytułem niespłaconego kapitału, 87 złotych tytułem prowizji i 193,50 złotych tytułem opłaty odszkodowawczej.

Sprawa została przekazana Sądowi Rejonowemu Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie, który nakazem zapłaty z 5 sierpnia 2016 roku, wydanym w postępowaniu upominawczym orzekł o obowiązku zapłacenia przez pozwanego na rzecz powoda kwoty 585,42 złotych z odsetkami i kosztami procesu.

Powyższemu nakazowi zapłaty pozwany sprzeciwił się, zaskarżając go w całości. To doprowadziło do utraty mocy przez nakaz zapłaty. W sprzeciwie podniósł, że powództwo jest przedwczesne, gdyż strony prowadzą negocjacje ugodowe.

Pismem z 28 marca 2017 roku powód zmienił żądanie w ten sposób, że w miejsce dotychczas dochodzonej kwoty wniósł o zasądzenie od pozwanego na swoją rzecz 942,69 złotych tytułem należności wskazanej w pozwie wraz ze skapitalizowanymi odsetkami za opóźnienie. Jednocześnie wyraził zgodę na rozłożenie tej należności na cztery raty.

Podczas rozprawy dnia 9 maja 2017 roku pozwany uznał powództwo i wniósł o rozłożenie należności na raty w wysokości i terminach wskazanych przez powoda. Jednocześnie oświadczył, że zapłacił już pierwszą z rat.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 13 maja 2015 roku (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w P. zawarła z pozwanym Z. Ś. umowę pożyczki nr (...). W ramach tej umowy przeniosła na pozwanego kwotę 300 złotych z zastrzeżeniem jej zwrotu powiększonego o odsetki, prowizję w wysokości 87 złotych.

Okoliczność bezsporna, a nadto:

-

umowa pożyczki, k. 42;

Pozwany nie spłacił pożyczki, prowizji, ani opłaty odszkodowawczej w wysokości 193,50 złotych.

Okoliczność bezsporna

Umową z 27 listopada 2015 roku (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w P. zawarła z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w W. umowę spółki komandytowej działającej pod firmą (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa. W ramach aportu (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w P. wniosła m.in. przysługującą jej wierzytelność wobec pozwanego. Umową z 28 grudnia 2015 roku (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa w W. zawarła z powodem S. Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym InSecura w W. umowę przelewu wierzytelności, mocą której przeniosła na powoda wierzytelność przysługującą jej wobec pozwanego.

Okoliczność bezsporna, a nadto:

-

umowy, k. 43-67;

Dnia 8 maja 2017 roku pozwany zapłacił na rzecz powoda kwotę 236 złotych.

Dowód:

-

potwierdzenie zapłaty, k. 159;

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się uzasadnione w części.

W pierwszej kolejności należało zauważyć, że podstawę żądania pozwu stanowiła dyspozycja wynikająca z art. 720 § 1 k.c. Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego, określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko, co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W takiej sytuacji strona powodowa winna była wykazać, że doszło do zawarcia między stronami umowy pożyczki oraz to, że przeniosła na pozwanego określoną ilość pieniędzy lub rzeczy oznaczonej tylko, co do gatunku. W ocenie sądu okoliczność ta była bezsporna, a nadto wynikała z niekwestionowanej przez strony umowy pożyczki. Poza sporem było także i to, że pozwany nie spełnił swojego świadczenia z tytułu zwrotu pożyczki z opłatami dodatkowymi. Bezsporna była także wysokość roszczenia z tego tytułu w wysokości 300 złotych tytułem należności głównej, 87 złotych tytułem prowizji oraz 193,50 złotych tytułem opłaty odszkodowawczej. Pozwany nie kwestionował także wysokości skapitalizowanych odsetek za opóźnienie w wysokości 357,27 złotych. W takim stanie rzeczy łączna wysokość zobowiązań pozwanego z tytułu umowy pożyczki z 13 maja 2015 roku wynosiła 942,69 złotych.

Mając na uwadze powyższe okoliczności sąd uznał powództwo za uzasadnione co do zasady oraz wysokości. Niemniej jednak zważyć należało, że z potwierdzenia zapłaty z 8 maja 2017 roku tego dnia pozwany zapłaciła na rzecz powoda 236 złotych. W takim stanie rzeczy do zapłaty pozostała kwota 706,69 złotych. Zgodnie z treścią art. 320 k.p.c. w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie. Mając na uwadze wysokość roszczenia oraz możliwości finansowe pozwanego, które nie były przez powoda kwestionowane sąd rozłożył należność na trzy raty. Co więcej, rozłożenie tej należności na raty wynikała także z żądania samego powoda, który w związku z uznaniem powództwa przez pozwanego wyraził zgodę na rozłożenie należności na cztery raty. Spłata pierwszej z nich powoduje, że sąd pozostałą część należności rozłożył na trzy raty w wysokości po 236 złotych w odniesieniu do dwóch pierwszych oraz 234,69 złotych w odniesieniu do ostatniej, płatne do 20. dnia każdego miesiąca począwszy od następującego po uprawomocnieniu się wyroku z odsetkami za opóźnienie w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat. W takim stanie rzeczy sąd orzekł jak w pkt I sentencji.

W pozostałym zakresie sąd powództwo oddalił, o czym orzekł jak w pkt II sentencji. Zgodnie z treścią art. 316 § 1 k.p.c. po zamknięciu rozprawy sąd wydaje wyrok, biorąc za podstawę stan rzeczy istniejący w chwili zamknięcia rozprawy. Z powyższego wynika, że zapłata części świadczenia przed zamknięciem rozprawy powoduje, że w tym zakresie nie jest ono zasadne i skutkuje oddaleniem powództwa.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c., przyjmując że powództwo było uzasadnione w 75%. Do poniesionych przez powoda kosztów procesu należały: opłata sądowa w wysokości 30 złotych, koszty zastępstwa procesowego w wysokości 377 złotych wraz opłatą skarbową od pełnomocnictwa, a zatem 407 złotych. Zważywszy na zakres wygranej przysługiwało mu żądanie zwrotu 75% tej kwoty, a zatem 305,25 złotych. Tymczasem na poniesione przez pozwanego koszty procesu składały się: koszt zastępstwa procesowego wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa w łącznej wysokości 377 złotych. Zważywszy na zakres wygranej przysługiwało mu żądanie zwrotu 25% tej wartości, a zatem 94,25 złotych. W takim stanie rzeczy sąd orzekł jak w pkt III sentencji.