Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 904/17 upr.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 listopada 2017r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

Sędzia SR Andrzej Gromadzki

Protokolant:

p. o. sekr. sąd. Anna Pietrzyk

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 listopada 2017 r. w K.

sprawy z powództwa (...) S.A. z siedzibą w W.

przeciwko M. K.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz pozwanej M. K. kwotę 917,00 zł (dziewięćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód, (...) S.A. z siedzibą w W. wniósł w elektronicznym postępowaniu upominawczym o zasądzenie od pozwanej M. K. kwoty 2.543,91 zł wraz z odsetkami ustawowymi za okres od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Podniósł, że dochodzona wierzytelność wynika z umowy pożyczki pieniężnej stanowiącej kredyt konsumencki, zawarty z pozwaną w dniu 10.02.2016 r., w pisemnej formie oznaczonej nr (...).

Nakazem zapłaty z dnia 09.03.2017 r., wydanym w sprawie VI Nc-e (...) Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie nakazał pozwanej M. K. zapłatę kwoty dochodzonej przez powoda (...) S.A. z siedzibą w W. wraz z kosztami procesu.

Od powyższego nakazu pozwana Monka K. złożyła skuteczny sprzeciw, w którym zakwestionowała zasadność roszczenia.

Postanowieniem z dnia 19.04.2016 r., wydanym w sprawie VI Nc-e (...) Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie przekazał rozpoznanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Kętrzynie.

Powód, wezwany zarządzeniem Przewodniczącego I Wydziału Cywilnego Sądu Rejonowego w Kętrzynie w dniu 28.07.2017 r., uzupełnił braki formalne pozwu przesyłając do Sądu Rejonowego w Kętrzynie m.in. pełnomocnictwo procesowe wraz z odpisem i załączniki. W piśmie wniósł o zasądzenie dochodzonej kwoty wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie za okres jak dotychczas.

W odpowiedzi na pozew, pozwana M. K. wniosła o oddalenie powództwa w całości. Zarzuciła, że roszczenie jest nienależne i bezzasadne, a powód nie przedstawił legitymacji biernej i czynnej. Przede wszystkim, pozwana zakwestionowała ważność dokumentów złożonych przez powoda, które miałyby potwierdzać umowę łączącą strony, w tym zaległości pozwanej z tego tytułu.

Sąd ustalił, co następuje:

Pozwem złożonym w niniejszej sprawie powód (...) S.A. z siedzibą w W. domagał się od pozwanej M. K. zapłaty kwoty 2.543,91 zł wraz z odsetkami ustawowymi za okres od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Dochodzona należność miała wynikać z umowy pożyczki pieniężnej stanowiącej kredyt konsumencki, którą miał zawrzeć z pozwaną w dniu 10.02.2016 r., w pisemnej formie oznaczonej nr (...).

(vide: pozew oraz wydruki z elektronicznego postępowania upominawczego)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlega oddaleniu, ponieważ powód nie udowodnił, że przysługuje mu jakiekolwiek roszczenie względem pozwanej.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 6 kc ciężar udowodnienia faktu spoczywa na tym, kto z faktu tego wywodzi skutki prawne. Na gruncie prawa procesowego odpowiednikiem cyt. przepisu jest art. 232 kpc, zgodnie z którym strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne . W myśl przytoczonych przepisów, to na powodzie spoczywał ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jego roszczenie.

Powód winien zatem wykazać wszystkie okoliczności stanowiące podstawę żądania pozwu. Powód natomiast nie przedstawił jakichkolwiek dowodów na poparcie swoich twierdzeń co do faktów, na których opierał swoje roszczenie. Powód załączył do pozwu jedynie kserokopie dokumentów, które nie zostały odpowiednio poświadczone za zgodność z oryginałem.

Wszystkie załączniki do pozwu, mające stanowić dowód w sprawie, opatrzone zostały bowiem jedynie faksymilami, a nie oryginalnymi podpisami pełnomocnika powoda. Jeżeli zaś odbitka nie jest odpowiednio poświadczona, to nie stanowi dokumentu w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania cywilnego, gdyż nie zawiera oryginalnego podpisu wystawcy, który stanowi warunek conditio sine qua non istnienia dokumentu. Gdyby ustawodawca rzeczywiście chciał uczynić z kserokopii odrębny środek dowodowy, to wprowadziłby je obok fotokopii do art. 308 kpc (vide np. wyrok Sądu Najwyższego z dnia z dnia 25 kwietnia 2002 r., sygn. akt I CKN 1572/99, wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 18 października 2013 r., VI ACa 448/13).

Tak skonstruowany pozew narusza wszelkie wymogi dowodowe, tym bardziej że został złożony przez wykwalifikowanego pełnomocnika. Opisane mankamenty nie mogą stanowić podstawy ustaleń faktycznych, istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy.

Nadto wskazać należy, iż w sprawach cywilnych rzeczą Sądu nie jest zarządzenie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie, ani też Sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy – obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (por. Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz pod red. A. Zielińskiego, Wydawnictwo C.H. Beck, wyd. 6, Warszawa 2012 r.).

W niniejszej sprawie powód nie przedłożył żadnych dowodów uzasadniających jego roszczenie.

W konsekwencji należało stwierdzić, że powód nie udowodnił swojego roszczenia, choć był do tego zobowiązywany i z tego już tylko powodu powództwo podlegało oddaleniu.

Mając na uwadze powyższe na podstawie art. 6 k.c. w zw. z art. 232 k.p.c. orzeczono jak w pkt. I sentencji.

O kosztach orzeczono zgodnie z art. 98 kpc mając na uwadze wynik procesu.