Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ka 131/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 czerwca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Łomży w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSO Grzegorz Skrodzki

Sędziowie: SR del.do SO Jolanta Małachowska ( spr.)

SO Jan Leszczewski

Protokolant: Agnieszka Jankowska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Łomży - J. C.

po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2013 r.

sprawy M. D.

oskarżonego o czyn z art. 178a§1 kk.

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżyciela publicznego

od wyroku Sądu Rejonowego w Zambrowie VII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w W. Mazowieckiem

z dnia 17 kwietnia 2013 r. sygn. akt VII K 222/13

I. Zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że w pkt II eliminuje rozstrzygnięcie w przedmiocie zaliczenia na podstawie art. 63§2kk na poczet orzeczonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym okresu zatrzymania prawa jazdy od dnia 14 lutego 2013roku.

II. W pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy.

III. Zwalnia oskarżonego M. D. od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

UZASADNIENIE

M. D. został oskarżony o to, że w dniu 14 lutego 2013 roku, w ruchu lądowym na drodze publicznej nr (...) w miejscowości S., woj. (...), prowadził samochód osobowy marki O. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości 1,27mg/l, 1,22mg/l, 1,19mg/i, 1,31mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu,

tj. o czyn z art.178a § 1 kk.

Sąd Rejonowy w Łomży VII Zamiejscowy Wydział Karny w W. Mazowieckiem wyrokiem z dnia 17 kwietnia 2013roku uznał oskarżonego M. D. za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu i za to na mocy art. 178a § 1kk skazał i wymierzył mu karę 180 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych.

Na mocy art. 42§2kk w zw. z art.43§1kk, art. 63§2kk orzekł wobec oskarżonego M. D. środek karny zakazu prowadzenia w ruchu lądowym wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat zaliczając na poczet tego środka okres zatrzymania oskarżonemu prawa jazdy od dnia 14 lutego 2013 roku.

Na mocy art. 49 § 2 kk zasądził od oskarżonego M. D. na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej kwotę 500 złotych tytułem świadczenia pieniężnego.

Zasądził od oskarżonego M. D. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 180 zł tytułem opłaty i obciążył go pozostałymi kosztami procesu.

Apelację od tego wyroku wywiódł prokurator.

Na podstawie art. 425 § 1 i2k.p.k., art. 444 k.p.k. zaskarżył powyższy wyrok na niekorzyść oskarżonego M. D. w części dotyczącej orzeczenia o zaliczeniu na poczet środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów okresu zatrzymania prawa jazdy.

Na podstawie art. 427§2kpk oraz art. 438pkt1 kpk zaskarżonemu wyrokowi zarzucił obrazę przepisów prawa materialnego tj. art. 63§2kk poprzez zaliczenie oskarżonemu na poczet orzeczonego w pkt II wyroku środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat okresu zatrzymania prawa jazdy od dnia 14.02.2013r. podczas gdy przedmiotowy dokument stracił ważność w dniu 22.12.2012roku.

Stawiając powyższy zarzut prokurator na podstawie art. 427§1kpk i art. 437 § 1i2kpk wniósł o zmianę pkt II zaskarżonego wyroku poprzez wyeliminowanie orzeczenia o zaliczeniu na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów okresu zatrzymania prawa jazdy na mocy art. 63§2kk

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja Prokuratora domagająca się wnioskowanej zmiany zaskarżonego wyroku zasługiwała na uwzględnienie i w tym zakresie odniosła oczekiwany rezultat.

W pierwszej kolejności wskazać należy - czego nie kwestionował też skarżący, iż w pełni na aprobatę Sądu Okręgowego zasługują ustalenia faktyczne jak i ocena prawna zachowania oskarżonego M. D. zaprezentowane zaskarżonym wyrokiem, które są poprawne i oparte na nie budzącej wątpliwości, tak z logicznego, jak i życiowego punktu widzenia, ocenie prawidłowo zgromadzonego materiału dowodowego.

Odnosząc się do zarzutu obrazy prawa materialnego wskazywanego w apelacji przez oskarżyciela publicznego należy uznać go za zasadny. Zważywszy bowiem, że w toku prowadzonego postępowania przygotowawczego oskarżonemu M. D. nie było procesowo zatrzymywane prawo jazdy bowiem utraciło ono ważność w dniu 22.12.2012 roku brak było podstaw do zaliczenia temu oskarżonemu na poczet orzeczonego w pkt II wyroku środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat okresu zatrzymania prawa jazdy od dnia 14.02.2013r. Wobec tego rozstrzygnięcie w tym przedmiocie było błędne, do czego de facto przyznał się sam Sąd merytorycznie rozpoznający sprawę, dając temu wyraz w pisemnych motywach zaskarżonego orzeczenia.

W związku z powyższym Sąd Okręgowy dokonał wnioskowanej korekty zaskarżonego wyroku poprzez eliminację w pkt. II zaliczenia na mocy art. 63§2kk na poczet orzeczonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat okresu zatrzymania prawa jazdy od dnia 14.02.2013r.

Kierując się powyższymi względami oraz nie dopatrując się przesłanek do ewentualnego wzruszenia zaskarżonego wyroku z innych przyczyn Sąd Okręgowy na podstawie art. 437§1i2kpk w pozostałym zakresie utrzymał go w mocy.

O kosztach Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 634 k.p.k. w zw. z art. 624 § 1 k.p.k. zwalniając oskarżonego M. D. od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze uznając, że względy słuszności przemawiały za tym, by poniósł je Skarb Państwa, a nie oskarżony, który w żaden sposób nie przyczynił się do błędu sądu orzekającego.

Dlatego też orzeczono jak w ferowanym wyroku.